I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 563 ประตูบนกำแพง
- Home
- I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก
- บทที่ 563 ประตูบนกำแพง
บทที่ 563 ประตูบนกำแพง
SC:บทที่563 ประตูบนกำแพง
ด้วยความเร่งรีบหลินเฉิงก้าวเท้าเร็วและเพียงไม่ถึงนาที เขาก็มาถึงห้องเล็กๆที่อยู่ทางใต้ของชั้น 1 ของสถาบันวิจัย ซึ่งมันดูจะเป็นห้องลับ
“กลับมาแล้วเหรอ!?”
ทันทีที่เขาเข้าประตูไปก่อนที่หลินเฉิงจะได้สำรวจรอบๆอย่างระมัดระวังเขาก็เห็นหลินหยงเจี่ยนที่คลุกฝุ่นกำลังเดินมาหาเขาด้วยความตื่นเต้น
“อืมนายเจออะไร?”
เขาพยักหน้ารับหลินเฉิงมองไปยังรอบๆห้องนี้ก่อนจะถามเขา
“มากับฉัน!”
ได้ยินดังนั้นหลินหยงเจี่ยนก็โบกมือเรียกให้หลินเฉิงเดินเขาไปยังมุมห้องด้านซ้ายเลย
“ดูนี่! เมื่อเดินมาถึงมุมนั้นหลินหยงเจี่ยนก็ชี้ไปที่กำแพงตรงหน้าเขาทันที
และยามที่ได้มองไปตามนิ้วขิงหลินหยงเจี่ยนหลินเฉิงก็หรี่ตาช้าๆและพยายามสังเกตุกำแพงตรงหน้าแบบไม่คาดคิด
หลังจากที่สังเกตุทั้งซ้ายและขวาหลินเฉิงก็ไม่พบอะไรผิดปกติ แต่ในเมื่อหลินหยงเจี่ยนพูดว่ามีบางอย่างอยู่ที่กำแพงนี้ แสดงว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างจริงๆ ไม่งั้นแล้วเขาคงไม่ให้โคล่ารีบวิ่งไปหาตัวเขาให้กลับมาหรอก
“หือ?”
เขามองไปตามแนวยาวของกำแพงทางด้านขวาจากนั้นก็ใช้มือปัดขึ้นไปในตำแหน่งที่สูงขึ้น และนั่นมันทำให้หลินเฉิงต้องขมวดคิ้วทันที!
“รอยนี่ฝีมือนายงั้นเหรอ?”
เขาย่อตัวลงและเริ่มสังเกตรอยที่ล่องหนอยู่นี้ซักครู่หนึ่งจากนั้นก็เงยหน้าไปถามหลินหยงเจี่ยน ได้ยินดังนั้นหลินหยงเจี่ยนก็พยักหน้าก่อนจะอธิบาย“ใช่ เพราะโคล่าและฉันพยายามหามาจนเกือบจะทั่วชั้น 1 นี่แล้ว และพวกเราไม่เจอทางออกทางอื่นที่อยู่ภายในนี้เลย แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันทำได้แค่ตัดสินใจ ตอนนั้นฉันใช้มีดปลอกผลไม้ลองหาความเป็นไปได้มากที่สุดที่น่าจะเป็นตำแหน่งของประตู จนกระทั่งมาเจอที่นี่”
“เจ๋งไปเลย!”
เมื่อเห็นคนตรงหน้าสามารถหาทางออกได้โดยใช้มีดปลอกผลไม้ในการตรวจสอบรอยทั้งหมดบนกำแพงภายในห้องนี้หลินเฉิงก็มองไปยังเขาด้วยความประหลาดใจสุดๆ ถึงคนตรงหน้าจะดูเอื่อยเฉื่อยไร้ชีวิตชีวา แต่กระนั้นเขาก็ทำงานอย่างหนักด้วยความจริงจังอย่างเหลือเชื่อ
เขาถอยออกไปสองเก้าและมองไปยังรอยบนกำแพงตรงหน้าอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็พบรอยจางๆของประตูที่ปรากฏขึ้นมาต่อหน้าเขาแล้ว! “ดี….”
มองไปยังรอยที่ถูกซ่อนไว้บนกำแพงนั้นหลินเฉิงก็รู้สึกได้ถึงยากลำบากขึ้นมา ห้องที่ประตูถูกติดตั้งไว้นี้ค่อนข้างจะอยู่ไกลมากๆ บวกกับการที่มีประตูอยู่บนกำแพงเช่นนี้ มันก็สรุปได้เลยว่าด้านหลังประตูต้องเป็นที่ที่พวกนักวิจัยสามารถมาซ่อนตัวอยู่ได้แน่ๆ
แต่ปัญหาก็คือเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรในตอนนี้ ในเมื่อมันคือประตูลับ โดยเฉพาะเรื่องนี้น่าจะมีกองทัพอยู่เบื้องหลัง เขากลัวว่าความรุนแรงจะไม่สามารถทำความเสียหายใดๆให้กับประตูนี้ได้ รวมไปถึงตัวเขาเองก็ไม่อยากจะทำเสียงดังมากเสียด้วย
ในเมื่อคนเหล่านี้สร้างที่ซ่อนตัวขึ้นมาก่อนวันสิ้นโลกจะมาถึงเพราะงั้นน่าจะเป็นไปได้ที่ว่าระดับการป้องกันของมันอาจจะไม่สูงเท่าที่อื่นๆที่เขาเคยไปก็ได้… ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ พวกนักวิจัยเหล่านี้ก็ไม่คณามือเขาหรอก แต่ถ้าเกิดเขาไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดไว้ได้ตั้งแต่ต้น เขากังวลว่าข้อมูลการทดลองต่างๆที่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเขาจะถูกทำลายโดยนักวิจัยเหล่านั้นเมื่อพวกเขาพบว่าตัวเองไม่มีทางไปต่อแล้ว!
“เป็นอะไรไปเหรอ?”
เมื่อเห็นว่าหลินเฉิงนั้นดูไม่ดีหลินหยงเจี่ยนก็ถามด้วยเสียงเบา
“ไม่มีอะไร”
เขาส่ายหน้าหลินเฉิงขมวดคิ้วและมองประตูตั้งแต่บนลงล่าง จากนั้นเขาก็พูด “ฉันแค่คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเปิดประตูนี้ หรือถ้าหากฉันจะทำลายมันได้ เสียงของมันน่าจะดังพอที่ทำให้คนด้านในรู้สึกตัวทัน จากนั้นพวกเขาก็จะรีบทำลายข้อมูลที่เหลือและเตรียมตัวที่จะหนีต่อ”