I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 579 ‘X’
บทที่ 579 ‘X’
SC:บทที่579 ‘X’
ได้ยินผอ.เหม็งพูดเจ้าหน้าที่ทั้งสองที่อึดอัดมาตั้งแต่ต้นก็เริ่มที่จะโกรธมากๆ แต่พวกเขาก็ทำได้แค่หยุดการโจมตีไปชั่วคราวไม่งั้นพวกเขาอาจจะโดนไล่ออกไปด้วยก็ได้
เมื่อเห็นว่าทั้งสองนั้นยอมเชื่อฟังผอ.เหม็งก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเลย สิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือเจ้าหน้าที่ทั้งสองคนที่ถูกส่งมาจากเบื้องบนเพื่อจับตาดูพวกเธอ จะไม่ยอมเชื่อฟังกันเนี่ยแหละ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะยังควบคุมทั้งสองได้อยู่
ด้วยเรื่องมากมายภายในหัวตอนนี้ผอ.เหม็งวางการ์ดที่ไว้คอยป้องกันตัวเองจากเจ้าหน้าที่ทั้งสองลงชั่วคราวจากนั้นก็หันไปหาหลินเฉิงผู้ที่ซึ่งทำตัวขี้เกียจและสูบบุหรี่อยู่บนโซฟาก่อนจะถามขึ้น ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่านายเป็นใคร แต่ในเมื่อนายมีพลังระดับนี้ แต่นายก็ไม่ได้ทำร้ายนักวิจัยของสถาบันเลย ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด นายคงไม่อยากจะทำร้ายใครจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการสินะ?
ผิดแล้ว
ได้ยินผอ.เหม็งคาดเดาหลินเฉิงก็อ้าปากพูด ที่ไม่ทำร้ายคนอื่นก็เพราะว่าไม่ได้อยากรังควานคนที่ไม่มีพลังอย่างพวกเธอต่างหาก! แต่ถ้ามันจำเป็นล่ะก็ เชื่อฉันได้เลยว่าไม่มีใครอยู่รอดได้จนถึงวันพรุ่งนี้หรอก!
อวดเก่ง!
ไปตายซะ!
เจ้าหน้าที่ทั้งสองที่ไม่สามารถทนฟังความหยาบคายของหลินเฉิงได้ก็เดือดดาลสุดๆแม้จะอยู่ด้านหลังของผอ.เหม็ง แต่พวกเขาก็ไม่สนใจเธออีกต่อไปและเปิดฉากการโจมตีหลินเฉิงจากซ้ายและขวาพร้อมกัน!
อ่า…
หลินเฉิงคิดว่าเจ้าหน้าที่ทั้งสองน่าจะอดกลั้นได้แต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่าทั้งสองจะเป็นพวกโง่ขนาดนี้ ในตอนนั้นทั้งสองนั้นเหมือนโดนดูถูก พวกเขาวิ่งเขาไปด้วยชีวิตของพวกเขาเองพร้อมกับสูดหายใจเข้าไปลึกๆด้วย
*ตูม!*
เมื่อเจ้าหน้าที่ทางฝั่งซ้ายเข้ามาเพื่อจะจับเขาหลินเฉิงก็เรียกกำแพงน้ำแข็งหนาขึ้นมาปิดประตูไว้เพื่อไม่ให้ใครในห้องออกไปได้ จากนั้นเขาก็หยกขาขึ้นและถีบไปที่ยอดอกของอีกฝ่ายจนหงายไปเลย!
*กร๊อบ!*
อั่ก–!?
ทันทีที่ทรวงอกของเขาปะทะเข้ากับเท้าของหลินเฉิงร่างของเจ้าหน้าที่นั้นก็เหมือนโดนทับด้วยเหล็กหนาหลายสิบตันเลย! เสียงกระดูกสันนอกแตกมันทำให้ร่างนั้นกระเด็นลอยออกไปในทันทีเลย!
*ตู้ม!*
หลังจากที่ลอยอยู่บนอากาศหลายวินาทีด้วยเสียงของการปะทะกันที่ดังสนั่น ร่างของเจ้าหน้าที่ผู้ที่ซึ่งเปิดก่อนแต่ไม่ได้เปรียบนั้นถูกฝังลงไปติดกับกำแพงอย่างง่ายได้ เมื่อเห็นดังนั้นเขาเองก็ได้แต่พูดอะไรไม่ออก
แรงขาบ้าอะไรน่ะ!?
ตอนนี้เจ้าหน้าที่ที่เหลือนั้นหัวใจเต้นแรงจนแทบจะระเบิดแล้ว มือที่เตรียมจะโจมตีก็ค่อยๆลดลงเช่นกัน
โย่นายรู้จักความกลัวมั้ย? เด็กทั่วๆไปก็สอนได้นะ
เมื่อเห็นว่าเจ้าหน้าที่ตรงหน้านั้นหยุดโจมตีเขาแล้วหลินเฉิงเหลือบมองเขาคนนั้นอย่างไม่ได้คาดคิดก่อนจะยิ้มและพูดไป
ทำไมถึงทรงพลังขนาดนี้…
ขณะที่กำลังยืนดูเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ผอ.เหม็งก็หมอบลงตรงหน้าเจ้าหน้าที่ที่ซึ่งถูกฝังไว้กับกำแพงเพื่อจะดูอาการบาดเจ็บของเขาด้วย เมื่อเห็นแล้วว่าชายตรงหน้ารักษาไม่หายแน่ๆ เธอก็บ่นพึมพัมด้วยความประหลาดใจ
เอาล่ะมันไม่มีทางรักษาใครก็ตามที่คิดจะตายหรอกนะ ถึงแม้ว่าคนๆนี้จะโง่ แต่อย่างน้อยๆก็มีผลงานก่อนที่จะตายแล้ว คราวนี้กลับมาคุยกันดีๆได้หรือยัง?
หลังจากที่ใช้เท้าทำร้ายเจ้าหน้าที่ไปแล้วหลินเฉิงก็กลับไปยังโซฟาและนั่งลง จากนั้นก็จุดบุหรี่และสูดหายใจเข้าไปลึกๆก่อนจะถามผอ.เหม็งตรงๆ
เขาสูดหายใจเข้าไปลึกๆและพบว่าผอ.เหม็งผู้ที่ถูกควบคุมโดยหลินเฉิงไปเรียบร้อยแล้วนั้นทำได้แค่ยืนและขมวดคิ้วมองก่อนจะถามเท่านั้น นายอยากรู้อะไร?
อย่างแรกเลยบอกฉันมาเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นก่อนหน้าในสถาบันแห่งนี้
เขาใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่งหลินเฉิงที่เปี่ยมด้วยความสงสัยนั้นไม่รู้ว่าจะเริ่มถามจากไหนก่อน เพราะงั้นเขาจึงเลือกคำถามออกมาบางส่วนและถามออกไป
ฟังเขาถามแล้วผอ.เหม็งก็ประหลาดใจขึ้นอีก นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง? เชื่อฉันฉันรู้มากกว่านี้อีก!
หลินเฉิงแสยะยิ้มหลังได้ยิน
ทำไมอยากให้ฉันช่วยเธอหรือเปล่าล่ะ?
พอได้แล้ว!
เมื่อโดนหลินเฉิงข่มขู่ผอ.เหม็งก็โกรธจัดขึ้นมาทันที แต่กระนั้นเธอโดนเขากดดันไว้ มันไม่มีอะไรให้พูดถึง ทุกการทดลองก็มีอุบัติเหตุหมดนั่นแหละ…
เอารายละเอียดมากกว่านี้อีก!!
ฟังผอ.เหม็งพูดไม่กี่คำหลินเฉิงก็ขมวดคิ้วและตะโกนใส่เธอด้วยเสียงเยือกเย็นเลย!
โอเค…
พอโดนหลินเฉิงตะวาดผอ.เหม็งก็สูดหายใจเข้าไปลึกๆอีกครั้งก่อนจะพูดด้วยเสียงเย็นๆ เกือบๆครึ่งปี ตั้งแต่อุบัติกาลนี้เกิดขึ้น ช่วงระหว่างที่สถาบันของพวกเรากำลังย้ายจากบนดินมาใต้ดิน พวกเรานั้นต้องดูแลมนุษย์ทดลองที่เรียกว่า ‘แผน A’ ที่ซึ่งสร้างมาด้วยจุดประสงค์ที่ว่า ‘เป็นกองทัพที่ไม่มีใครต้านทานได้ในวันสิ้นโลก’ มันสามารถหยุดจุดจบของวันสิ้นโลกได้โดยใช้องค์ประกอบลึกลับที่เราเรียกกันว่า ‘X’ ซึ่งได้มาจากตัวของพวกนักล่า แต่โชคไม่ดี….
พอแล้ว!
แต่เมื่อผอ.เหม็งเริ่มพูดและเจ้าหน้าที่คนอื่นไม่สามารถทำอะไรได้แล้วนอกจากหยุดเธอไว้ด้วยความโกรธ
ผอ.เหม็งฉันหวังว่าเธอจะจำเรื่องที่คุณเฉินบอกเธอไว้ ไม่ว่าอะไรจะถูกใส่เข้าไปในโลง เธอก็ห้ามพูดให้คนนอกรู้เด็ดขาด!
หลังจากที่หยุดผอ.เหม็งไว้แล้ว เจ้าหน้าที่หนุ่มก็เกิดไปเพื่อช่วยคอยป้องกันให้ผอ.เหม็ง ตาของเขานั้นมองการกระทำของหลินเฉิงไว้ตลอดเวลาและคอยเตือนให็หญิงสาวถอยกลับไป
มันน่าเสียดายที่การทดลองครั้งนั้นล้มเหลวในตอนท้ายสุดและไม่ใช่แค่ล้มเหลวทั่วๆไป แต่เป็นการล้มเหลวที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขนาดใหญ่ภายในสถาบันวิจัยใต้ดินนี้จนมันเกือบจะย้อนกลับไปทำร้ายตัวเธอเองด้วย ใช่หรือเปล่า?
ถึงแม้ว่าผอ.เหม็งจะไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้เขาฟังแต่ด้วยความที่หลินเฉิงรู้เรื่องนี้มานานแล้ว เพราะงั้นเขาจึงช่วยพูดต่อให้
ใช่..
เมื่อเห็นว่าหลินเฉิงเดาผลลัพธ์ได้ผอ.เหม็งก็ดูเศร้าลงไปและพูดด้วยเสียงเบา หลังจากเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น นักวิจัยเกือบๆ 500 คนของสถาบันวิจัยของเราก็ลดลงไปจนเหลือน้อยกว่า 100 คนเสียอีก นั่นก็เพราะว่าอุบัติเหตุนั่นมันเกิดขึ้นภายในแล็บทดลองภายใน นักวิจัยส่วนใหญ่ที่ตายในครั้งนั้นก็เป็นพวกนักวิจัยอาวุโสรวมถึงพวกเจ้าหน้าที่ภายในสถาบันวิจัย การสูญเสียนั้นสามารถพูดได้เลยว่าเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ของพวกเราเลยก็ว่าได้ เพราหลังจากนั้น สถาบันวิจัยก็เกือบจะโดนต้องหยุดทุกอย่างไปเลย… เพราะแบบนี้…
หลังจากที่ได้ฟังผอ.เหม็งพูดหลินเฉิงก็เข้าใจถึงสาเหตุที่มีห้องแล็บมากมายถูกปล่อยว่างไว้ ในขณะเดียวกัน เขาก็เกิดสนใจใน ‘ร่างทดลองที่ล้มเหลว’ นั่นขึ้นมาเพราะตัวมันนั้นเป็นต้นเหตุให้เกิดอุบัติเห็นร้ายแรงนั่น!