I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 580 มนุษย์หมาป่า!

บทที่ 580 มนุษย์หมาป่า!

　　 เธอเอาแต่เรียกมันว่าแผนA แล้วว่าแต่ แผน A นั่นหมายถึงอะไรกัน? 

　　จากคำพูดของผอ.เหม็งเขาพบว่าการคาดเดาล่วงหน้าของเขานั้นไม่ค่อยต่างจากความจริงเสียเท่าไหร่ เพราะงั้นเขาจึงถามข้อสงสัยต่อไปอีก

　　ได้ยินดังนั้นผอ.เหม็งก็ดูลังเลขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ใจหนึ่งก็เพราะหลินเฉิงกดดันเธออย่างมาก ถ้าเธอไม่บอกความจริง เธออาจจะตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อ แต่อีกใจหนึ่ง ถ้าเธอบอกเรื่องทั้งหมดต่อหน้าเจ้าหน้าที่พวกนี้ ต่อให้หลินเฉิงจะปล่อยเธอไป ยังไงซะเธอก็ไม่น่าจะรอดได้ถึงพรุ่งนี้อยู่ดี

　　สังเกตเห็นได้ว่าผอ.เหม็งนั้นลังเลหลินเฉิงก็มองอย่างเยือกเย็นก่อนจะเตรียมขมขู่เธอ แต่เมื่อเขามองไปรอบๆ เขาก็เห็นว่ามีเจ้าหน้าที่นั้นกำลังจ้องเขม็งไปยังผอ.เหม็งอยู่อย่างเยือกเย็น! 　　 ฉันเกือบจะลืมนายไปแล้วนะเนี่ย 

　　มองคนช่างพูดที่กำลังข่มขู่ผอ.เหม็งในตอนนี้หลินเฉิงก็อดที่จะหายใจแรงๆไม่ได้ ในขณะเดียวกันเขาก็ยกมือขวาขึ้น และกรวยน้ำแข็งจำนวน 6 อันก็ปรากฏขึ้นมาในมือของเขาทันที!

　　*ซู่ม-*

　　เบื้องหน้าเจ้าหน้าที่หนุ่มหลินเฉิงโบกข้อมืออย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นกรวยน้ำแข็งก็พุ่งเข้าแทงทะลุหัวของอีกฝ่ายในทันที!

　　*ฉั้วะ!*

　　แต่กระนั้นน้ำแข็งที่ควรจะแทงทะลุหัวเขาไปแล้วนั้นกลับไม่เป็นไปตามคาด หลินเฉิงที่เห็นอีกฝ่ายสามารถหลบได้อย่างง่ายได้ก็ประหลาดใจ

　　 หือ!? 

　　ดูท่าคนๆนี้จะไม่ง่ายเหมือนที่เขาคิดเสียแล้วหลินเฉิงขมวดคิ้วนิดหน่อยก่อนสีหน้าจะเปลี่ยนเป็นจริงจัง　　 ผอ.เหม็งหากเธอเปิดเผยความลับของสถาบันของพวกเรามากไปกว่านี้ คุณเฉินจะไม่ปล่อยเธอไปแน่! 

　　หลังจากที่หลบการโจมตีของหลินเฉิงแล้วเจ้าหน้าที่หนุ่มก็ยืนขึ้นมาจากมุมที่อยู่ใกล้กับประตู เขานั้นข่มขู่ผอ.เหม็งด้วยสีหน้าน่ากลัวสุดๆ เมื่อพูดแบบนั้นไปแล้ว เขาก็หันกลับไปยังหลินเฉิงและพูด  แล้วก็นาย! ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะรีบออกจากที่นี่ก่อนเลย ไม่มาเสียเวลาหาข้อมูลแบบไร้ความหมายแบบนี้หรอก! 

　　ร่างของเจ้าหน้าที่หนุ่มนั้นค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นพร้อมๆกับเสียงเสื้อผ้าที่ฉีกขาดและภายในพริบตา ร่างตรงหน้านั้นก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นหมาป่าที่สูงเกือบๆ 3 เมตรและมีขนสีเทาปกคลุมตัวไปแล้ว!

　　 โฮ่นี่อะไรน่ะ? คืนวันพระจันทร์เต็มดวง มนุษย์หมาป่าออกอาละวาดเหรอ? แต่นี่ยังไม่ใช่คืนจันทร์เต็มดวงเลยนะ 

　　มองไปยังร่างของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้กลายเป็นมนุษย์หมาป่าไปแล้วหลินเฉิงก็ตกใจนิดหน่อย เพราะว่าพฤติกรรมก่อนหน้านี้นั้นไม่ทำให้ใครคาดคิดเลยว่า เขาจะเป็นผู้มีพลังพิเศษในด้าน  ร่างพิเศษ !

　　*ตึง!*

　　หลังจากที่กลายเป็นมนุษย์หมาป่าแล้วเจ้าหน้าที่หนุ่มก็ไม่ได้มองที่หลินเฉิงอีกต่อไป เขายกมือขวาที่ทรงพลังขึ้นและทุบเข้าไปที่กำแพงน้ำแข็งด้านหลังเขาอย่างแรง!

　　 เห้ยๆไอ้ลูกหมานี่คิดจะหนีเหรอ? 

　　เมื่อเห็นว่าเจ้านี้เริ่มจะทำลายกำแพงน้ำแข็งที่เขาสร้างขึ้นมาโดยไม่พูดอะไรหลินเฉิงก็เริ่มโกรธขึ้นมาทันที เขาเรียกกำแพงน้ำแข็งขึ้นมาอีกเพื่อป้องกันไม่ให้นักวิจัยด้านนอกได้ยินเสียงใดๆภายใน จากนั้นก็เรียกโล่น้ำแข็งขึ้นมา ถ้าเกิดเจ้าหมานี่ทำลายกำแพงได้จริงๆ มันจะไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคนแล้ว

　　 วู้ฟ!  　　*ตู้ม!*

　　มันไม่มีเวลาที่จะมาพูดเรื่องไร้สาระแล้วร่างของหลินเฉิงหายไปจากที่นั่น จากนั้นเขาก็มองเจ้าหน้าที่ที่กำลังทำลายกำแพงน้ำแข็ง ร่างของเขาลอยขึ้นก่อนจะพุ่งเข้าไปถีบเจ้าหมาป่าตัวนั้นทันที!

　　 อุ้ก! 

　　หลังจากที่โดนหลินเฉิงถีบกลับเจ้าหมาป่าที่กำลังโกรธก็คำรามออกมาเสียงดัง มันค่อยๆอ้าปากเผยให้เห็นเขี้ยวและใช้เขี้ยวนั้นโจมตีหลินเฉิงต่อเลย!

　　 รนหาที่ตาย~! 

　　มองชายผู้ที่ไม่รู้จะโต้ตอบอย่างไรหลินเฉิงก็ดูเกรี้ยวกราดขึ้น ทันใดนั้น ดาบน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นบนมือของเขาและตัดเขี้ยวเล็บคมๆที่จะจับเขาของเจ้าหมาป่าทันที!

　　  อุ้ก–!! 

　　ด้วยดาบเล่มนั้นมือขวาของเจ้าหมาป่าก็ถูกตัดออกโดยหลินเฉิงไปเรียบร้อยแล้วเลือดนั้นสาดกระเซ็นไปจนทั่วไม่เว้นแต่ตัวของผอ.เหม็งที่ซึ่งตอนนี้กำลังนั่งสั่นอยู่ที่มุมๆหนึ่ง ร่างของเธอดูเป็นมนุษย์เลือดไปแล้ว

　　เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะอุทานเสียงดังออกไป

　　 เจ้านี่เรียกว่าอะไรน่ะ?รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ ฉันยังมีคำถามอีกเยอะเลยที่รอให้เธอตอบ เธอจะมาตายแบบนี้ไม่ได้! 

　　ได้ยินเสียงหญิงสาวร้องไห้หลินเฉิงก็มองอย่างใจเย็นก่อนจะเลิกพูดไร้สาระและรีบพุ่งไปข้างหน้า เขากดขี่เจ้าหมาป่าที่กำลังปกป้องมือขวาที่ขาดไปของตัวเองไว้พร้อมส่งเสียงหอนออกมาด้วย!

　　*ฉั้วะ!*

　　มุ่งตรงไปยังมนุษย์หมาป่านั่นหลนเฉิงไม่รอช้าที่จะยกมือขึ้นและเตรียมพร้อมที่จะสู้กลับ เขาโบกดาบน้ำแข็งอีกครั้งพร้อมกับเสียง  ซู่ม!  ในครานี้ แขนขวาของมนุษย์หมาป่านั่นก็ขาดออกมาในทันที! 　　*ตึง!*

　　ด้วยการฟันดาบ2 ครั้ง มันก็ช่วยลดสักยภาพในการต่อสู้ของเจ้าหมาป่านั่นลงไปอย่างมาก หลินเฉิงง้างเท้าก่อนจะเตะให้อีกฝ่ายกระเด็นเข้าไปยังมุมที่ลึกสุดของห้อง ด้วยแหวนที่อยู่บนมือ ดาบน้ำแข็งก็หายไปในทันทีหลังใช้งานเสร็จ

　　 ฟู่… 

　　เขาลูบมือตัวเองช้าๆจากนั้นก็หยิบเอาบุหรี่ออกมาจากในกระเป๋าและคาบมันไว้ในปาก

　　หลังจากที่จุดไฟแล้วเขาก็หายใจเข้าไปลึกๆและมองไปยังมนุษย์หมาป่าที่กำลังจะตาย ทันใดนั้น เขาก็ถามโดยไม่หันกลับไปมองเลย  อธิบายได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่เจ้านี่จะมากลายเป็นมนุษย์หมาป่าแบบนี้ ตอบข้อนี้มีก่อนที่จะตอบคำถามอื่น 

　　 เกิดอะไรขึ้นเหรอ? 

　　ฟังหลินเฉิงที่จู่ๆก็ถามขึ้นมาผอ.เหม็งก็สับสนด้วยการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าที่รวดเร็วเช่นนี้ เธอก็ได้แค่ถามคำถามโง่ๆออกไป

　　 อ่า… 

　　เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มทำตัวสมเป็นผู้หญิงขึ้นมาหลินเฉิงก็อดหัวเราะไม่ได้ เขาหันกลับไปยังโต๊ะน้ำชาก่อนจะจัดการเาถ้าบุหรี่แล้วพูดขึ้น  ฉันคิดว่าหมอนั่นน่าจะเป็น ‘ร่างพิเศษ’ แต่หลังจากที่ได้สู้กันแล้ว ฉันก็มั่นใจแล้วว่านั่นไม่ใช่ ‘ร่างพิเศษ’ อย่างแน่นอน น่าจะเป็นอะไรที่คล้ายๆกันกับความสามารถนี้ แต่… 

　　พูดถึงเรื่องนี้หลินเฉิงก็สูดบุหรี่พร้อมสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง เขาวางก้นบุหรี่ลงไปในที่เขี่ยบุหรี่และถามอย่างจริงจัง  ฉันเดินทางมาอย่างยาวนานตั้งแต่วันสิ้นโลกมาถึง เพราะฉันได้พบเจอกับพลังพิเศษมามากมายนับไม่ถ้วน แต่ฉันยังไม่เคยเจอพลังในการเปลี่ยนเป็น  ร่างพิเศษ  ของใครเลยที่จะเหมือนกับพลังที่ไปเลียนแบบมาเช่นนี้ เพราะงั้น คุณผอ.เหม็ง เธอจะช่วยอธิบายให้ฉันฟังได้หรือเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้น? 

　　 นี่… 

　　ฟังคำพูดของหลินเฉิงผอ.เหม็งก็สีหน้าเปลี่ยน เธอแอบมองเจ้าหมาป่าที่หยุดหายใจไปแล้วที่มุมของห้อง จากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึกๆก่อนจะกระซิบ  โอเค! ในเมื่อนายเห็นแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันก็ไม่จำเป็นที่ต้องปิดบังอีกต่อไปแล้ว ใช่ นั่นน่ะ ถูกต้องเลย นี่ไม่ใช่พลังที่ตื่นขึ้นมา แต่เป็นพลัง ‘ที่มนุษย์สร้างขึ้น’! 

　　 ความสามารถเทียมงั้นเหรอ!?นี่เธอมั่นใจเหรอ! 

　　ได้ยินดังนั้นหลินเฉิงก็จ้องมาที่เธอทันทีเลยหัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้นก่อนจะถามออกไปด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อแบบสุดๆ!