I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 589 ต้นกำเนิดของ A

บทที่ 589 ต้นกำเนิดของ A

　　SC:บทที่589 ต้นกำเนิดของ A

　　 งั้นเหรอ?ถ้างั้นก็แสดงว่าฉันช่วยชีวิตเธอไว้สินะ? 

　　ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็เลิกคิ้วขึ้นและพูด

　　 ก็ใช่น่ะสิ! 

　　ฟังคำล้อเล่นของหลินเฉิงเหม็งหยี่ก็พยักหน้าอย่างจริงจัง  ถึงแม้ฉันจะอยากเห็นว่า A หน้าตาเป็นยังไงในตอนนี้ แต่ฉันก็รู้ว่าต่อให้ฉันมีการ์ดรวมถึงเจ้าหน้าที่ 2 คนนี้อยู่ด้วย โอกาสที่จะได้กลับมาที่นี่ในสภาพที่ยังมีชีวิตอยู่นั้นมันก็ยังน้อยกว่า 50% อยู่ดี 

　　 50%? 

　　หลินเฉิงหรี่ตามองครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้าและพูด ถ้ายึดตามสถานการณ์ที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับเจ้านั่นมาก่อน เธอต้องมีพลังอย่างน้อย 4 อย่างในมือ ไม่งั้นเธอจะไม่มีโอกาสที่จะได้กลับมาเลย! 

　　 ขนาดนั้นเลยเหรอ… 

　　ได้ฟังคำวิเคราะห์ของหลินเฉิงเหม็งหยี่ก็ดูอึ้งไปเลย จากนั้นเธอก็ส่ายหน้าก่อนจะยิ้มแบบฝืนๆ  จินตนาการไม่ออกเลยหลังจากไม่ได้เจอนานแล้ว ไม่คิดเลยว่าความแข็งกร่งของ A จะมาถึงขั้นนี้… 

　　 ยังไงซะ… 

　　เมื่อพูดถึงA อีกครั้ง หลินเฉิงก็จำได้ว่าเหม็งหยี่เคยมีทัศนคติที่ดูจะไม่ปกติอยู่ก่อนหน้าเพราะงั้นจึงถามออกไป  เธอกับ A มีความสัมพันธุ์กันแบบไหน? ทำไมอารมณ์เธอถึงดูเปลี่ยนไปมากๆเมื่อพูดถึงเจ้านั่น? ไม่ใช่ว่าเจ้านั่นเป็นแฟนเก่าเธอหรอกนะ? 

　　 อย่าพูดไรสาระน่า! 

　　เหม็งหยี่จ้องไปยังเขาก่อนจะพูด ถ้าเขาเป็นแฟนฉันจริงๆ ฉันคงไม่ยอมใช้เขาเป็นร่างทดลองหรอก แม้ฉันจะต้องตายก็ตาม! 

　　 ก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องแปลกใหม่อะไรนี่หลังจากที่รู้ว่าพวกนักวิจัยอย่างเธอคิดจะทำอะไรอยู่ทุกๆวัน 

　　คำพูดของเหม็งหยี่นั้นทำได้แค่ให้เขาเหลือบมองแต่กระนั้นหลินเฉิงก็ยังบ่นงึมงัมต่อไป

　　 แต่ที่นายเดาก็ใกล้เคียงอยู่… 

　　เธอถอนหายใจและพูดด้วยเสียงเบาในตอนนี้เหม็งหยี่นั้นไม่ได้มีกระจิตกระใจที่จะทะเลาะกับหลินเฉิงซักเท่าไหร่ เธอจึงค่อยๆอธิบาย  ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่แฟนฉัน แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน! เขาคือ เฟงเจิ้ง เขาเคยเป็น 1 ในนักวิจัยเฉพาะทางของสถาบันวิจัยของเราก่อนที่เขาจะกลายมาเป็นร่างทดลอง และเขาเองก็เคยเป็นหัวหน้าของฉันในตอนนั้นด้วย… 

　　 งั้นเหรอ… 

　　หลังจากฟังเหม็งหยี่อธิบายหลินเฉิงก็เข้าใจได้แบบชัดเจน จากน้ำเสียงที่เธอใช้ มันบ่งบอกได้ว่าคนที่ชื่อเฟงเจิ้งนั้นเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่งก่อนที่จะกลายมาเป็นร่างทดลองขนาดที่แม้แต่ยัยหน้านิ่งอย่างเหม็งหยี่ยังยอมรับเขาเป็นเพื่อนได้ แสดงว่าชายคนนั้นต้องเป็นคนที่รับมือกับทุกๆคนได้ดีมากๆ

　　ถึงแม้ว่าเขาจะเดาถึงสาเหตุที่เฟงเจิ้งกลายมาเป็นร่างทดลองไว้บ้างแล้วแต่เขาก็ยังอยากได้รับการยืนยันจากเหม็งหยี่ก่อน ดังนั้นจึงถาม  แล้วหลังจากนั้นล่ะ? ทำไมคนๆนี้ถึงกลายมาเป็นแบบนี้? เกิดการทดลองแบบไหนขึ้นกัน? 

　　 ทำไมคราวนี้คนฉลาดอย่างนายถึงเดาไม่ออกกันล่ะว่าเป็นการทดลองแบบไหน? 

　　เธอหันไปยิ้มน้อยๆและมองเขาด้วยสายตาที่รู้ไปเสียหมดทุกอย่าง

　　เมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้ากล้าที่จะถามกลับหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะจ้องเธอด้วยความดุร้าย  ตอบที่ฉันถาม! ชอบทำตัวไร้สาระจริงๆเธอน่ะ! 

　　 โอเค… 

　　เมื่อเห็นว่าหลินเฉิงพร้อมที่จะฟังเธอต่อแล้วเหม็งหยี่ก็ส่ายหน้าและพูดต่อ  อย่างที่บอกไว้ก่อนหน้า ในช่วงต้นของการดำเนินการตามแผน A นั้น ร่างทดลองที่รอดมาได้นั้นค่อนข้างจะเรียกว่าต่ำเลยก็ได้ และพวกเราก็ยังไม่รู้ ถึงปัจจัยสำคัญที่ทำให้ร่างทดลองสามารถอยู่รอดได้ ร่างทดลองที่ใช้นั้นต่างง่ายมากๆ เพราะเพียงเริ่มไม่นาน มันก็ตายไปเลย เพราะงั้นเราจึงมี ‘วัตถุดิบ’ เหลือน้อยลงทุกครั้งที่ทดลอง และนั่นหมายถึงความหวังของเรามันริบหรี่ขึ้นเรื่อยๆ… 

　　 ภายใต้การเร่งเร้าของฐานใหญ่นั้นมันสร้างแรงกดดันให้กลุ่ม A ที่นำโดยเฟงเจิ้งเกิดความเครียดขึ้นมากๆ ในฐานะของหัวหน้ากลุ่ม เฟงเจิ้งนั้นไม่กล้าที่จะหลับนอน เขาใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนอยู่ในห้องแล็บชีวภาพเพื่อที่จะศึกษาเกี่ยวกับรูปแบบขององค์ประกอบ X รวมถึงความสัมพันธ์ของสิ่งนี้กับพวกนักล่า! จนกระทั่งวันหนึ่ง… 

　　เหม็งหยี่นั้นเศร้าลงเรื่อยๆเมื่อพูดเรื่องนี้ บางทีมันอาจจะถึงเวลาที่เขาต้องพักผ่อนมานานแล้ว หรือไม่ก็มันอาจจะเป็นเพราะความกดดันพวกนั้น มันทำให้ดาวดวงใหม่ของแล็บชีวภาพต้องดับลง ในขณะที่เหล่านักวิจัยทั้งหลายกำลังพักผ่อน เฟงเจิ้งที่ซึ่งยังไม่หลับไม่นอนรวมถึงไม่ได้กินอะไรเลย ด้วยความไม่ระมัดระวัง ท้ายสุดเขาก็โดนนักล่ากัดเข้าที่มือ! 

　　 แบบนี้เองเหรอ… 

　　ได้ยินดังนั้นหลินเฉิงก็เกิดความเศร้าโศกขึ้นมาก่อนหน้านี้เขาคิดว่าอีกฝ่ายถูกบังคับให้มาเป็นร่างทดลอง แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้

　　 นายรู้หรือเปล่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามนุษย์โดนนักล่ากัด?เฟงเจิ้งเองก็รู้ แต่เขาก็ไม่ได้เกิดเป็นบ้าขึ้นมา และเพราะสถานการณ์แบบนี้ เขารีบปลุกนักวิจัยทุกคนที่กำลังนอนอยู่ในตอนนั้นด้วยความตื่นเต้นแบบสุดๆ! 

　　ขณะที่พูดถึงเรื่องในอดีตแม้จะรู้ว่ามันผ่านมานานแล้ว แต่เหม็งหยี่ก็ยังจำมันได้ดี  ฉันจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์ในวันนั้น หลังจากที่เฟงเจิ้งเรียกทุกคนในกลุ่ม A ให้ไปยังสำนักงานของเขาแล้ว เขาก็รีบสั่งให้เริ่มแผนการทดลองใหม่ทันที ในตอนนั้น เขาจะเป็นร่างทดลองเอง! 

　　 หลังจากได้ยินการตัดสินใจแบบนั้นพวกเราเกือบทั้งหมดต่างก็ช็อกกันไปเลย ทุกคนนั้นคิดว่าเฟิงเจิ้งบ้าไปแล้ว ถึงแม้จะมีใครบางคนในทีมพยายามที่จะพาเขากลับไปพักผ่อน แต่ในตอนนั้นเขาก็โชว์แผลที่แขนขึ้นมา นั่นทำให้พวกเราทุกคนเข้าใจได้เลยว่าเขาไม่ได้พูดเล่น แต่มันคือเรื่องจริงที่จริงมากๆ… 

　　 จากนั้นพวกเธอก็ทำมันลงไป?รากเลือดกันเอาเรื่องนะเนี่ย 

　　ได้ยินแบบนั้นแล้วหลินเฉิงก็ไม่รู้จะช่วยยังไง

　　เธอยักไหล่ก่อนจะพูด มันอาจจะฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่ในความเป็นจริงนั้น ร่างของเฟงเจิ้งที่ติดเชื้อกับนักล่าที่กัดเขานั้น มันดันให้ผลลัพธ์ที่เรียกได้ว่าประสบผลสำเร็จเป็นชิ้นแรกเลย เขามีชีวิตรอดได้พร้อมกับโค้ดเนม ‘A001’ ส่วน ‘A’ นั้นคือเรียกให้สั้นลง!  　　 อืมถ้านี่เป็นเรื่องจริง แล้วเรื่องก่อนหน้าที่พูดนั่น… 

　　หลินเฉิงยิ้มและส่ายหัวเบาๆเขาไม่รู้ว่าจะพูดถึงเรื่องนี้ยังไงอยู่พักใหญ่ๆ  ในเมื่อเฟงเจิ้งที่เป็นหัวหน้าของกลุ่มได้กลายเป็นไฟดวงใหม่ให้พวกเธอ และงานวิจัยนั้นก็สำเร็จลุล่วงไปได้อย่างง่ายดาย แล้วทำไมเหตุการณ์ถึงกลับตัลปัตรอีก? 

　　เหม็งหยี่ส่ายหน้าอีกครั้งเธอส่ายหน้าอยู่หลายครั้งมากๆ  อย่างที่บอกนายไปก่อนหน้าแล้ว ว่าองค์ประกอบ X นั้นซับซ้อนมากๆ หลังจากที่ร่างทดรองเฟงเจิ้งรอดมาได้สำเร็จ พวกเราก็คิดถึงข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้ เพื่อจะได้ไม่ซ้ำรอยเดิม แต่เมื่อเราทำการทดลองขั้นต่อไป เราก็พบว่า อัตราความสำเร็จนั้นก็ยังคงน้อยเช่นเดิม ถ้าเราไม่ทำการทดลองให้มากกว่า พวกเราคงได้เจ็บปวดกันแน่ๆ เพราะงั้นพวกเราถึงขั้นอฐิษฐานขอให้ร่างทดลองนั้นรอดชีวิตมาด้วยเลยนะ 

　　 โอเค… 　　ทันทีที่ได้ยินเกี่ยวกับองค์ประกอบ X อีกครั้ง หลินเฉิงก็ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง เพราะเขาไม่อยากจะคุยเรื่องนี้กับเหม็งหยี่มากนัก

　　หลังจากยืดตัวขึ้นหลินเฉิงก็ลุกจากโซฟาและเดินไปยังส่วนที่เป็นสำนักงานอีก 2 ครั้ง ขณะที่เหม็งหยี่กำลังคิดว่าหลินเฉิงนั้นทำตัวเป็นแมงเม่าอีกแล้ว หลินเฉิงก็เปิดปากพูดขึ้นมาทันที  ฉันรู้เกือบจะทั้งหมดของสถาบันวิจัยแห่งนี้แล้ว และฉันไม่คิดว่าจะมีใครสามารถตอบคำถามที่เหลือของฉันได้ เพราะงั้น… 

　　ขณะที่พูดหลินเฉิงก็หันมายิ้มกว้างให้เหม็งหยี่ ในเมื่อเธอตอบคำถามสุดท้ายของฉัน เรื่องนี้ก็จะจบ!