Immortal and Martial Dual Cultivation - บทที่ 243 ราชาอีกาโลหิต

Immortal and Martial Dual Cultivation

ตอนที่ 243 ราชาอีกาโลหิต

หยุนเข่อซินเดือนช้าเกินไป มีหลายคนที่ตอบสนองไม่ทัน พวกเขาถูกระเบิดซัดลอยขึ้นไปในอากาศทันที

พลังที่รวมตัวจากระเบิดอีกาโลหิตนับร้อยตัวในครั้งเดียวเทียบเท่าได้กับระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธขั้นต้น ไม่มีใครที่หลบหนีไปได้อย่างไร้บาดแผล

นอกจากเซี่ยวเฉิน,จางเลี่ย,และหยุนเข่อซิน,ผู้ที่หลบออกจากระเบิดไปได้อย่างฉิวเฉียด,มีเพียงมู่เหิงที่ไม่ได้บาดเจ็บมากมายนักหลังจากโดนระเบิด

คนที่เหลือหมดสภาพในการต่อสู้ พวกเขานอนกองบนพื้นอย่างเจ็บปวด,เป็นการยากแม้แต่จะยืนขึ้น

สําหรับเกาหยาง ผู้ที่เป็นตัวจุดหายนะในครั้งนี้ เขาสลบหมดสติไปเรียบร้อย ไม่มีใครรู้ว่ายังอยู่หรือตาย

นี่คือความน่ากลัวของอีกาโลหิต ระดับขอบเขตปรมาจารย์ยุทธสามารถสังหารอีกาโลหิตตัวเดียวลงได้ด้วยตัวคนเดียว แม้ว่าเขาจะโดนระเบิดบาดเจ็บ,แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไรนัก

แต่อย่างไรก็ตามเมื่อมีสัตว์อสูรปิศาจประเภทนี้มากมาย และระเบิดขึ้นพร้อมกัน,แม้แต่ระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธก็รับมือด้วยไม่ได้ง่าย

โชคยังดีที่อีกาโลหิตเป็นประเภทที่จะไม่ระเบิดโดยไม่มีเหตุผล พวกมันจะระเบิดเฉพาะก่อนที่จะตายเท่านั้น มิฉะนั้น,หากมีอีกาโลหิตนับหมื่นพุ่งเข้าใส่แลระเบิด,แม้แต่ระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธก็ถูกระเบิดหายกลายเป็นธุรี,ไม่มีแม้แต่ศพเหลือให้เห็น แน่นอนว่าระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธสามารถเหาะเหินได้ ดังนั้นเป็นการง่ายสําหรับเขาที่จะบินหนี

มีหกคนที่หมดสภาพต่อสู้ไปเรียบร้อย อีกาโลหิตด้านบนก็จู่โจมมาอย่างไม่หยุดหย่อน เมื่อหยุนเข่อซินมองดูสถานการณ์,นางกล่าว “เย่เฉินกับจางเลี่ยไม่ต้องออมมือ พวกเราจะสังหารละลอกนี้ก่อน แล้วค่อยคิดแผนต่อไป”

ด้วยผลจากเม็ดยาระดับ 6 เม็ดยาเมฆาขาว,จางเลี่ยฟื้นฟูพลังปราณของเขาขึ้นมาสู่สภาวะสูงสุด เมื่อเขาได้ยินหยุนเข่อซินกล่าว,เขาลงมือตามคําสั่งในทันที

จางเลี่ยใช้เจตนารมณ์แห่งกระบี่ระดับสมบูรณ์ขั้นต้นของเขาได้อย่างสมบูรณ์,ฉีดมันเข้าไปในกระแสพลังทักษะกระบี่หลิงหยุนของเขา เขาร้องตะโกนและใช้ออกกระบวณท่าที่สิบหก ปลุกเมฆานิรันดร์

“บูม!”

เส้นกระบี่นี่นับไม่ถ้วนลอยว่อนไปทุกที่ ฉากน่าหวาดกลัวปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ภายในทันที, อากีโลหิตนับพันตกตายโดยไม่มีโอกาสได้ระเบิดตัวเอง พวกมันถูกซัดด้วยกระบี่ฉี:แตกกระจายกลายเป็นก้อนเลือด เลือดโลหิตจํานวนมากโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า

“สยายปีก,ร่ายรําอลหม่านพันปี!”

เซี่ยวเฉินกดเท้าดันพื้นและกระโดดขึ้นไปในอากาศ ในครั้งนี้ เขาไม่ได้ออมมืออีกแล้ว เขาเทพลังปราณเข้าไปในกระบี่ของเขาอย่างต่อเนื่อง

พลังงานธาตุสายฟ้าบริสุทธิ์ไหลเข้าไปในกระบี่ กระบี่ฉีคลั่งวูบไหวผ่านด้วยความเร็วระดับสายฟ้า,ซากศะของอีกาโลหิตร่วงโรยเต็มพื้นดิน

เมื่อเซี่ยวเฉินลงถึงพื้น,จํานวนของอีกาโลหิตที่ตายไปไม่ได้น้อยไปกว่าปลุกเมฆานิรันดร์ของจางเลี่ย

“ระเบิดท่วงทํานองสวรรค์!”

หยุนเข่อซินร้องตะโกนและกระบี่ดรียวบางในมือของนางสั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่อง

เริ่มแรงเสียงสั่นสะเทือนช่างบางเบา,แต่ก็ดังพอให้ได้ยิน อย่างไรก็ตาม,มันค่อยๆรุนแรงขึ้น ท้ายที่สุด,มันราวกับฟ้าร้องคําราม,สั่นสะเทือนสวรรค์

อีกาโลหิตมากมายร่วงหล่นจากท้องฟ้าด้วยร่างที่ยังดูสมบูรณ์ แต่อย่างไรก็ตาม หากผ่าร่างของพวกมันดู จะพบได้ว่าหัวใจของพวกมันถูกบดจนเป็นผง

ตกตายเพราะใจสลาย!

ช่างเป็นกระบวณท่าที่น่ากลัว,เซี่ยวเฉินครุ่นคิดกับตัวเองอย่างตกตะลึง กระบวณท่านี้ดูเหมือนว่าจะมีผลกับผู้บ่มเพาะพลังเช่นเดียวกัน ใช้พลังคลื่นเสียงในการโจมตีหัวใจ,พวกเขาไม่อาจรู้ได้ว่าจะป้องกันมันได้อย่างไร

ทักษะของทั้งสามคนสังหารอีกาโลหิตนับหมื่นในระยะเวลาไม่นาน ราชาอีกาโลหิตบนท้องฟ้าก็ยังไม่ยอมแพ้ มันใช้เสียงร้องเรียกออกมาอีกครั้ง

หยุนเข่อซินใช้จังหวะนี้หนิบเอาแผนที่ออกมาส่งให้กับเซี่ยวเฉิน “มีปาแห่งหนึ่งอยู่ในแผนที่นี้ พาทุกคนไปที่นั่น ข้าจะล่อราชาอีกาโลหิตออกไป ข้าจะไปรวมกลุ่มด้วยทีหลัง”

เซี่ยวเฉินไม่ได้เร่งรีบรับแผนที่ เขามีสีหน้าสงบพร้อมกับกล่าวกับหยุนเข่อซิน “ให้ข้าล่อราชาอีกาโลหิตออกไปเอง ข้ามีความมั่นใจเกินครึ่งว่าจะสังหารราชาอีกาโลหิตลงได้ ข้าจะไปรวมกลุ่มหลังจากนั้น”

“ข้ารู้ว่าเจ้าสามารถสังหารราชาอีกาโลหิตได้ อย่างไรก็ตามเจ้าไม่สามารถล่อมันออกไปได้” หยุนเข่อซินยัดแผนที่ลงในมือของเซี่ยวเฉิน “มีเพียงเลือดบริสุทธิ์ที่สุดเท่านั้นที่สามารถทําให้อีกาโลหิตกลายเป็นบ้าคลั่ง”

“เจ้าสามารถสังหารมันได้อย่างแน่นอน แต่อย่างไรก็ตาม,ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะสามารถล่อมันออกไปได้ หากเจ้าไม่สามารถล่อมันออกไปได้และจบลงที่ต้องต่อสู้กันตรงนี้,มันจะเป็นการยากที่จะช่วยชีวิตอีกหกคน”

แม้ว่าภายนอกของหยุนเข่อซินจะดูเย็นชา,ข้าไม่คาดคิดว่านางจะจิตใจดีและเก็บรายละเอียดเล็กน้อยเช่นนี้ ช่วยไม่ได้ที่เซี่ยวเฉินจะรู้สึกตกใจเล็กน้อย

เซี่ยวเฉินรับเก็บแผนที่ไปและกล่าว “เช่นนั้นเจ้าต้องระวังตัวเอาไว้ จําเอาไว้เจ้าต้องมาเจอกับพวกเราทีหลัง”

หยุนเข่อซินพยักหน้าและกล่าว “ในตอนที่ข้าออกไปฝึกฝนภายนอกนิกาย,ข้าเคยพบสัตว์อสูรปีศาจประเภทนี้มาก่อน ข้าคุ้นเคยกับนิสัยของมันดี ข้าจะไม่เป็นไร ขอตัวก่อน”

หลังจากที่หยุนเข่อซินกล่าวจบ,นางวางมือซ้ายของนางลงบนคมกระบี่ นางกระโดดขึ้นสูงในอากาศและกรีดลงบนฝ่ามือซ้าย,ทําให้เลือดกระเซ็นไปในอากาศ

กลิ่นเลือดของหยุนเข่อซินเหม่อนกับได้บรรจุเวทมนต์บางอย่างเอาไว้

“ก๊า! ก๊า!”

อีกาโลหิตที่เหลือบนท้องฟ้าทั้งหมดกลายเป็นบ้าคลั่ง พวกมันทั้งหมดบินตามสายเลือดไปอย่างป่าเถื่อน

แม้แต่ราชาอีกาโลหิตยังหยุดที่จะส่งเสียงร้อง มันกระพือปีกอย่างบ้าคลั่ง,สร้างสายลมรุนแรง มันทิ้งภาพติดตาเป็นสายเอาไว้ด้านหลังพร้อมกับไล่ตามหยุนเข่อซินไป

กลุ่มอีกาโลหิตฝูงใหญ่ทั้งหมดบินจากไป ดวงจันทร์สีแดงปรากฏขึ้นอีกครั้ง อันตรายถอยหายไปชั่วคราว

เซี่ยวเฉินหยิบเอาเม็ดยาหวนคืนโลหิตและส่งให้คนที่บาดเจ็บคนละเม็ด เม็ดยาหวนคืนโลหิตส่งผลดีเยี่ยมกับอาการบาดเจ็บภายใน นอกจากนั้น มันยังออกฤทธิ์เร็วมาก

เซี่ยวเฉินสกัดพวกมันออกมาเพื่อใช้ในการประลองโดยเฉพาะ แม้ว่าเม็ดยานี้จะไม่ใช่ของระดับสูง,มันก็เพียงพอที่จะให้ระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธใช้

หลังจากกินเม็ดยานี้เข้าไป,พวกเขาจะสามารถฟื้นคืนและเคลื่อนไหวร่างกายได้เร็วๆนี้

หลังจากที่เซี่ยวเฉินแจกจ่ายยาไป เขามองเกาหยางที่หมดสติ เมื่อเขามองไป เขารู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที

หากเจ้าหมอนี้ไม่ทําอะไรโง่ๆ ทุกคนคงไม่บาดเจ็บหนัก หยุนเข่อซินคงไม่ต้องดึงตัวเองเข้าไปในอันตราย

สถานการณ์ในปัจจุบันก็ไม่ได้ปลอดภัย จากน้ําเสียงของหยุนเข่อซิน,ทั่วทุกที่ในมิติแห่งนี้ล้วนแต่มีอันตราย

มีอันตรายทั่วทุกที่ อีกาโลหิตเป็นเพียงจานเรียกน้ําย่อย มันจะมีเพียงอันตรายที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น พวกเขาจะต้องเคลื่อนไหวอย่างระมัดและระวัง,รักษากําลังของพวกเขาเอาไว้ตลอด มีเพียงเช่นนั้นถึงจะรอดผ่านไปได้จนจบ

เซี่ยวเฉินรวบรวมความคิด แม้ว่าเขาจะไม่ได้ชอบใจไอ้คนผู้นี้ แต่อย่างไรก็เป็นหนึ่งในพรรคพวกของเขา เขาไม่อาจทิ้งเอาไว้เบี้องหลังได้ เขากล่าวกับมู่เหิง “แบกไอ้หมอนั้นมา”

มู่เหิงกล่าวอย่างไม่พึงพอใจ “ไม่มีทาง,แค่เหลียวตามองข้าก็ไม่สบอารมณ์แล้ว ไม่มีทางที่ข้าจะแบกมันขึ้นหลัง”

“หากเจ้าไม่ทําเช่นนั้นใครจะทํา?” ก่อนที่เซี่ยวเฉินจะได้กล่าวจนจบ, จางเลี้ยยิ้มและกล่าวขึ้น “ข้าเสียพลังปราณไปมาก คนอื่นๆก็บาดเจ็บ เซี่ยวเฉินที่เป็นรองหัวหน้าทีมก็ต้องเป็นคนนําทาง นอกจากเจ้า,ใครจะทําได้อีก? นอกจากนั้น, พลังกายของเจ้ายังแข็งแกร่งที่สุด”

มู่เหิงไร้คําพูด,เขาไร้เหตุผลที่จะเอามาปฏิเสธคําสั่ง ดังนั้น เขาทําได้เพียงก้มหน้าทําตามไป

ไม่ได้ไปใส่ใจปัญหานี้ เขาบอกคนที่บาดเจ็บให้รักษาอาการบาดเจ็บโดยเร็ว จากนั้นเขาก็หนิบเอาแผนที่ออกมาและมองดูอย่างละเอียด

แผนที่มีรายละเอียดดีมาก มันบอกทั่วทั้งพื้นที่ในมิติแห่งนี้ เซี่ยวเฉินมองหาสถานที่ที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ ก่อนที่จะมองหาปาที่หยุนเข่อซินกล่าวถึง

ปาสีดํากินพื้นที่ใหญ่บนแผนที่เกือบจะถึงครึ่ง ด้านหลังของปาเป็นเทือกเขา มีสถานที่บนหน้าผาลที่บากไว้ด้วยจุดสีแดงเป็นพิเศษ

เซี่ยวเฉินมองแผนที่และพึมพํากับตัวเอง “ดูเหมือนจุดหมายสุดท้ายของเราจะเป็นสถานที่แห่งนี้ อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะขึ้นไปถึงตรงนั้น พวกเราจะต้องผ่านป่าแห่งนี้ไป พวกเราควรไปให้ถึงป่าก่อน หวังว่าหยุนเข่อซินจะกลับมาได้อย่างปลอดภัย”

หลังจากที่เซี่ยวเฉินเก็บแผนที่

กระแสพลังสีดําออกมาจากพื้นตรงที่พวกเราได้ต่อสู้ กระแสพลังสีดํารวมตัวเข้าด้วยกันและกลายมาเป็นรูปร่างมนุษย์ มันเป็นคนผู้ที่สีหน้าซีดเซียวถึงขีดสุด

เขามองไปยังทิศทางที่หยุนเข่อซินจากไปและแลบลิ้นออกมาอย่างละโมบ เขาหัวเราะอย่างชั่วร้าย “ข้าไม่ได้กลิ่นของเลือดบริสุทธิ์มานานแล้ว ไม่ต้องสงสัยว่าทําไมอีกาโลหิตที่ข้าเลี้ยงเอาไว้ถึงขัดคําสั่ง

ในตอนนี้,สถานการณ์แบบเดียวกันก็กําลังเกิดขึ้นกับทีมอื่นๆ แต่ละทีมถูกอีกาโลหิตฝูงใหญ่โจมตี

มู่หลงชงร้องตะโกนและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วในอากาศ เขาหลบเลี่ยงลูกศรเลือดที่ราชาอีกาโลหิตพ่นออกมา

ด้วยทักษะเหาะเหิน,มู่หลงชงสามารถบินไปได้อย่างอิสระในอากาศ แต่ละครั้งที่เขาหลบเลี่ยง,ความเร็วของเขาจะสร้างแรงดันอากาศ เกิดเป็นเสียงโซนิคบูมแหลม

“ฟู!”

มู่หลงชงกวาดกระบี่และอีกาโลหิตหลายตัวถูกสับขาดครึ่ง ราชาอีกาโลหิตรับรู้ถึงความน่ากลัวของมู่หลงชง ดังนั้น มันได้ควบคุมอีกาโลหิตเพื่อขัดขวางมู่เลหลงชงอย่างไม่หยุดหย่อน มันเพียงพอที่จะขัดขวางเขา และเขาไม่สามารถหาจังหวะเคลื่อนไหวลงมืออะไร