Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 27

ตอนที่ 27: เปิดเผย

“ไม่ว่าในกรณีใด ความตายหรือชีวิตของเขาไม่เกี่ยวข้องกับ APF ทำไมพวกคุณถึงมาที่นี่เพื่อเขากัน” ดร.ราวถามแซนเดอร์ พลางขมวดคิ้วสงสัย

หมอเรย์แมนยังพูดอีกว่า “APF ของคุณควรเกี่ยวข้องกับเรื่องของแวเรียนท์อย่างเดียวนี่ ถ้าฉันจำไม่ผิด แม้ว่าพ่อแม่ของลูซิเฟอร์จะเป็นแวเรียนท์ แต่เขาก็ยังไม่ได้ปลุกพลังเลย แม้ว่าเขาจะอายุ 10 ขวบแล้วก็ตามหรือแม้ว่าเขาจะเสียชีวิตแล้วด้วยเช่นกัน นั่นก็เป็นเรื่องที่พวกคุณไม่ต้องมาห่วง”

แซนเดอร์จ้องไปที่หมอเรย์แมน การจ้องมองเดียวของเขาเพียงพอที่จะทำให้ชายชุดขาวที่เพิ่งพูดนั้นปิดปากสนิท

เหงื่อปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา ในขณะที่เขาลดสายตาลง

แซนเดอร์ยังเปลี่ยนสายตามองดูหมอเรย์แมนต่อไป

“เป็นเรื่องที่เรากังวล ใช่ เราเกี่ยวข้องกับแวเรียนท์เท่านั้น แต่ลูซิเฟอร์ก็เป็นแวเรียนท์จากที่เรารู้ ไม่เพียงแต่เขายังไม่ตาย แต่เขายังฆ่าผู้คนมากมายอีกด้วย” แซนเดอร์บอกหมอราว

“เป็นไปไม่ได้!” ดร.ราวทุบโต๊ะด้วยสีหน้าไม่เชื่อ ในขณะที่เขายืนขึ้น “เขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ และถึงแม้เขาจะเป็น เขาก็ไม่สามารถเป็นแวเรียนท์ได้อย่างแน่นอน ไม่มีใครสามารถปลุกพลังของพวกเขาได้ หลังจากที่พวกเขาอายุ 10 ขวบ มันเป็นความจริงที่ได้รับการพิสูจน์แล้ว!”

แซนเดอร์ยังผลักเก้าอี้ของเขากลับไป ขณะที่เขายืนขึ้น

“ฟังนะ คุณหมอ ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณคิดว่าอะไรเป็นไปได้และสิ่งที่คุณคิดว่าไม่ใช่ ส่วนข้อเท็จจริงของคุณ คุณสามารถหยิบมันขึ้นมาและผลักพวกเขาไปที่ห้องนิรภัยของคุณที่ไหนสักแห่ง อย่าพูดถึงข้อเท็จจริงที่เคยมีมาก่อนหน้านี้เลย ฉันรู้เรื่องนี้มากกว่าที่คุณคิดว่าฉันรู้อีก” แซนเดอร์ตอบหมอด้วยท่าทีไม่พอใจ

ด็อกเตอร์ราวตกตะลึง เมื่อเห็นใครบางคนพูดกับเขาด้วยท่าทางที่เหยียดหยามเช่นนี้

กล้าดียังไงที่คนอายุครึ่งๆอย่างเขาพูดกับดร.ราวแบบนั้น? เขากำลังเดือดดาลอยู่ข้างใน แต่เขายังคงสงบและไม่ปล่อยให้อารมณ์แสดงออกมาบนใบหน้าของเขา

“แซนเดอร์ สำหรับฉัน มันดูเหมือนว่าคุณกำลังทำเกินขอบเขตของคุณอยู่นะ เมื่อคุณอยู่ที่นี่” ด็อกเตอร์ราวกล่าวขณะที่เขานั่งลงอย่างสงบอีกครั้ง

“เสียเวลาที่นี่มาพอแล้ว ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อสนทนากลับไปกลับมา ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมเด็กไร้เดียงสาที่ถูกพามาที่นี่ตอนที่เขาอายุเพียง 5 ขวบกลายเป็นฆาตกร คุณทำอะไรกับเด็กชายคนนั้นเมื่อเขาที่นี่? อะไรทำให้เขาเป็นฆาตกร?” แซนเดอร์ถาม

“ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ เราไม่ได้ทำอะไรผิดที่นี่ แม้ว่าฉันจะเชื่อคุณเพียงชั่วครู่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลย ได้โปรดกลับไปเถอะ” หมอราวได้ตอบกลับไปทันที

“เอาล่ะ ในเมื่อคุณไม่ตอบ ฉันจะไปหาคำตอบจากที่อื่น ฉันอยากคุยกับทุกคนในโรงงาน ถ้าคุณไม่ได้ทำอะไรผิดที่นี่ คุณก็ไม่น่าจะมีปัญหากับมัน” แซนเดอร์เดินออกมา ขณะที่เขาจ้องไปทางหมอเรย์แมน

เขามีความรู้สึกว่าชายผู้นี้สามารถให้คำตอบเขาได้ หากเขาอยู่กันเพียงตามลำพัง

“เป็นไปไม่ได้ ฉันเสียเวลาคุยกับคุณแล้ว มันเป็นสถานที่ที่มีข้อมูลลับมากมาย ฉันให้คุณทำตามที่คุณต้องการไม่ได้ ถ้ายังอยากทำอีก โปรดกลับมาพร้อมใบอนุญาตจากกองทัพหรือรัฐบาล” ดร.ราวปฏิเสธที่จะอนุญาตให้แซนเดอร์สอบปากคำใครก็ตาม

ครืดดด! ครืดดด!

แซนเดอร์อ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เขาจะพูดได้ เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เขารับสายและวางไว้ใกล้หูของเขา

“แซนเดอร์พูด” เขากล่าว

“ท่านครับ มีการสังหารหมู่อีกครั้ง คราวนี้พบศพมากกว่า 20 คน ดูเหมือนว่าเป็นผลงานของแวเรียนท์ครับ” บุคคลที่อยู่อีกด้านของการโทรแจ้งเขา

ทันทีที่แซนเดอร์ได้ยินข่าว เขาก็ขมวดคิ้ว

เขาเดินออกไปนอกห้องเพื่อให้แน่ใจว่าคนอื่นๆ จะไม่ได้ยินคำพูดของเขา

“การสังหารหมู่อีกแล้วหรือ ที่ไหนกัน?” เขาถามหลังจากก้าวออกไปข้างนอก

“คราวนี้มันอยู่ในร้านอาหารในเมืองลีเจี้ยน ทั้งคู่ที่เป็นเจ้าของร้านอาหารพร้อมกับคนอีก 20 คนถูกพบศพ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนๆเดียวกัน กับเหตุการณ์ที่เราติดตามจากการสอบสวนครั้งแรก” คนอื่นตอบ

‘เมืองลีเจี้ยน? ลูซิเฟอร์เป็นฆาตกรแน่นอน เพราะมันตรงกับการฆาตกรรมก่อนหน้านี้ เหตุใดลูซิเฟอร์จึงเดินทางไกลขนาดนั้นเพื่อไปยังเมืองลีเจี้ยน?’ แซนเดอร์คิด ขณะที่เขาขมวดคิ้ว

‘เมืองลีเจี้ยน…เมืองลีเจี้ยน…ใช่แล้ว ฉันลืมไปได้ยังไง! เป็นที่ที่เซล แอซเรลเคยอาศัยอยู่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว! นั่นคือบ้านของลูซิเฟอร์! ถูกตัอง! เราจับเขาได้แน่ๆ ถ้าฉันคิดถูก’ เขาคิด ขณะเข้าใจสิ่งที่อยู่ในเมืองลีเจี้ยน

เขาเคยเป็นแฟนตัวยงของเซล แอซเรล เมื่อตอนที่เขาเคยมีชีวิตอยู่ เขารู้เรื่องบ้านของเขาแล้ว เมื่อหลายปีผ่านไป เขาก็หลงลืมมันไปบ้าง แต่เมื่อเขาได้ยินชื่อเมืองลีเจี้ยนมันทำให้เขานึกถึงอีกครั้ง

.

“แซค ทีมของคุณอยู่ในเมืองลีเจี้ยนใช่ไหม หาที่อยู่ของบ้านที่เซล แอซเรลเคยอยู่! พาทีมของคุณไปที่บ้านหลังนั้น ถ้าผมจำไม่ผิด นักฆ่าควรจะอยู่ที่นั่น” เขาสั่ง คนที่ชื่อแซค ซึ่งอยู่ปลายสาย

“ระวังด้วย เขาอาจจะดูเด็ก แต่เขาแข็งแกร่ง อย่าดูถูกเขาต่ำเกินไป ฉันจะพยายามไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ คุณควรจะสามารถจัดการกับเขาได้ตราบใดที่คุณระวังตัว” เขากล่าวเสริม

“เดี๋ยวผมจัดการเอง” แซคตอบก่อนจะตัดสาย

แซนเดอร์วางโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเสื้อก่อนจะเปิดประตู

“พวกคุณทุกคน มากับฉัน เราจะออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้” แซนเดอร์บอกกับฟลูเรนและคนอื่นๆ ก่อนที่เขาจะหันไปหาหมอราว

“นี่มันยังไม่จบแค่นี้ ฉันจะไปเอาความจริงของเรื่องราวทั้งหมดนี้ออกมา คุณรอผมก่อนเถอะ”

เขาหันหลังกลับและออกไปพร้อมกับทีมของเขา