Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 133: ใกล้แต่ไกล

ตอนที่ 133: ใกล้แต่ไกล

“โรงงานที่รายล้อมไปด้วยน้ําแข็ง และการต่อสู้จะเกิดขึ้นนอกน้ําแข็งนั้น ในขณะเดียวกัน เราจะเข้าไปในโรงงานผ่านอุโมงค์ เมื่อนั้นเราจะเสร็จสิ้นภารกิจของเรา และออกไปก่อนที่ใครจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สนุกมากใช่ไหม?”

ใบหน้าของเคนมีรอยยิ้มที่น่าขบขัน ในขณะที่เขาอธิบายแผนการให้ลูซิเฟอร์ฟัง ซึ่งเขายังไม่ได้บอกเขา เขาต้องการทําให้ลูซิเฟอร์ประหลาดใจในเวลาที่เหมาะสมเมื่อทุกชิ้นอยู่ในตําแหน่ง

คงจะน่าอายถ้าพวกเขาบอกเขาและไม่มีอะไรเกิดขึ้นตามแผนของพวกเขา

“แผนดีมาก” ลูซิเฟอร์ตอบ ขณะพยักหน้า เขารู้สึกถึงกับ งานขององค์กรนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่เขาก็เริ่มระแวดระวังมากขึ้นด้วย

กลอุบายและอุบายของพวกเขา เขาสงสัยว่าพวกเขากําลังใช้สิ่งดังกล่าวกับเขาหรือไม่ ถ้ามันเหมือนกันสําหรับเขา เขาต้องระวังให้มากกว่านี้

ในขณะเดียวกัน ที่ด้านข้างของ APF ไอย์ เริ่มออกคําสั่งให้สมาชิกของเธอ

“เยล! เราจะออกไปข้างนอก ต่อสู้กับศัตรูและกําจัดพวกมันออกไป คุณอยู่ในสถานที่พร้อมกับดร. ราวและดร. เรย์แมน ทําให้พวกเขาปลอดภัย” ไอย์ บอกเยลให้เข้าไปข้างในโรงงานขณะที่เธอออกไป

แม้ว่าเธอเชื่อว่าพวกเขาจะไม่ยอมให้ใครผ่านพ้นไป แต่ เธอก็ยังส่งสมาชิกที่มีอํานาจในทีมของเธอเพื่อเป็นการป้องกันไว้ก่อน

“แต่กัปตัน! เราก็ส่งคนอื่นได้เช่นกัน ให้ฉันอยู่กับคุณตอนสู้กับพวกเขา ฉันรับเลี้ยงเด็กไม่ได้!” เยลประท้วง

“ไม่ใช่หน้าที่พี่เลี้ยงเด็ก มันเป็นงานที่สําคัญ เป้าหมายของพวกเขาคือหมอ 2 คนนั้น หากพวกเขาบางคนผ่านพ้นเราไปและฆ่าหมอ เราจะสูญเสียความเคารพทั้งหมดรวมทั้งใบหน้าและความน่าเชื่อถือของเรา ทุกคนจะบอกว่าเราทําไม่ได้” แม้จะปกป้องมนุษย์เพียงคนเดียวจาก การจลาจล เราจะปกป้องคนนับล้านได้อย่างไร” ไอย์ ถามเยลพลางขมวดคิ้ว

“และที่สําคัญกว่านั้น เมื่อพวกเขาฆ่าหมอ พวกเขาจะออกไป! เราต้องให้พวกเขาอยู่ที่นี่นานพอที่จะฆ่า หรือจับพวกเขาทั้งหมด!” เธอเสริม

“และสุดท้ายนี้! เป็นคําสั่งของฉัน! นายจะต้องทํามัน! หยุดบันได้แล้ว! ภารกิจของนายคือภารกิจที่สําคัญที่สุดที่นี่!” ไอย์พูดก่อนจะหันหลังกลับ

“รับทราบครับกัปตัน!” เยลตอบทันที ในที่สุดก็เชื่อฟังคําสังของเธอ

ไอย์ยังสั่งคนอื่นๆ ให้ติดตามเธอและเตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้ที่ยาวนานและหนักหน่วง

ผู้ชายของ APE ตื่นเต้นมาก เมื่อได้ยินคําพูดของเธอ พวกเขาต้องการต่อสู้กับแวเรียนท์ทมิฬ ที่พวกเขาถือว่าคนเหล่านั้นชั่วร้ายมาโดยตลอด นี่คือจุดประสงค์หลักของ APE และในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาส

ยิ่งกว่านั้น ในสถานที่นี้ พวกเขาสามารถต่อสู้อย่างเต็มที่และใช้พลังของพวกเขาอย่างสุดความสามารถ ไม่เหมือนการต่อสู้ในเมืองที่แออัด เป็นโบนัสเพิ่มเติม ยิ่งพวกเขา ใช้พลังได้อย่างอิสระมากเท่าไรประสิทธิภาพก็จะยิ่งดีขึ้น เท่านั้น

ไอย์เดินตามแซนเดอร์ ซึ่งกําลังเดินไปทางทิศเหนือของกําแพง เขาเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้เพื่อทําลายทุกคน กําปั้นของเขากําแน่น ขณะที่ไฟเริ่มลุกไหม้รอบๆ

เขาไปถึงกําแพงน้ําแข็งทางทิศเหนือและวางมือที่ลุกไหม้อยู่บนพื้นผิว ทันทีที่มือของเขาถูกวางบนกําแพงน้ำแข็ง ผนังก็เริ่มละลายและระเหยไป

แต่มันไม่ง่ายเลย บริเวณที่เขาวางมือไม่ใช่ที่เดียวที่ระเหยไป แต่พื้นที่ที่ใหญ่พอที่จะให้เขาผ่านไปได้ง่ายกลับเริ่มละลาย

ในไม่ช้า กําแพงน้ําแข็งก็ถูกเปิดเป็นรูปประตู ซึ่งแซนเดอร์สามารถผ่านเข้าไปเพื่อดูศัตรูทั้งหมดในระยะไกลได้ในที่สุด

ไอย์ยังก้าวออกจากช่องเปิด ซึ่งสร้างโดยแซนเดอร์

เมื่อเธอก้าวออกจากพื้นที่ปิด เธอจ้องไปที่แซนเดอร์

“แทนที่จะเปิดด้วยตัวนายเอง นายอาจรอให้ฉันเปิดก่อนก็ได้” ไอย์ บอกกับแซนเดอร์

แซนเดอร์ตอบอย่างเกียจคร้านว่า “ฉันว่ามันยากที่จะรอ”

สมาชิก APF ที่เหลือก็ก้าวออกจากพิธีเปิดโดยแซนเดอร์

ไอย์เหลือบมองกลับไปที่ช่องเปิดและวางมือบนกําแพง ปิดช่องว่างในผนังของเธออีกครั้ง เมื่อทุกคนออกไปแล้ว ก็ไม่จําเป็นต้องเปิดไว้

“ฉันไม่เห็นลูซิเฟอร์ มันแปลก ฉันคิดว่าพวกเขาจะพาเด็กคนนั้นมาด้วย” แซนเดอร์กล่าว พลางมองไปรอบๆ ตัวเขาขณะที่เขาค้นหาลูซิเฟอร์

“ฉันก็ไม่เห็น ไรอาเหมือนกัน ทําไมวารันท์ยังไม่มาอีกเขาบอกว่าเขาจะมาที่นี้ในไม่ช้าหลังจากเรา ทําไมผู้นําใหญ่ๆ ถึงหายไป?”

เธอสงสัยว่านี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือไม่ อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกรู้ว่ามีบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

“เธอพูดถูก มีบางอย่างดูแปลก ๆ” แซนเดอร์เห็นด้วย “มีบางอย่างผิดปกติ ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าอะไร”

“ไม่เป็นไร แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พาลูซิเฟอร์มาที่นี่ พวกมันก็เป็นศัตรูของเราให้จับพวกมันก่อนแล้วค่อยถามคําถาม” ไอย์กล่าวขณะที่เธอลูบมือของเธอ

เธอต้องมุ่งความสนใจไปที่ศัตรูที่อยู่ข้างหน้า นี่ไม่ใช่เวลาที่จะทําให้จิตใจของเธอยุ่งอยู่กับการหาสิ่งอื่น

ในทางกลับกัน ทีมของลูซิเฟอร์และเคนยังคงเดินผ่านอุโมงค์ต่อไป อุโมงค์เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมันบิดเข้าในสิ่งอํานวยความสะดวก

ไม่นานพวกเขาก็เดินทางเกือบครึ่งทางแล้ว บังเอิญว่าพวกเขาอยู่ใต้ ไอย์ ในขณะนี้ซึ่งยืนอยู่บนพื้นดินนอกสุสานน้ําแข็ง

โชคดีที่ระยะห่างของพื้นดินจากอุโมงค์นั้นใหญ่พอที่จะไม่ทําให้พื้นสั่นสะเทือน ไอย์ และ แซนเดอร์ ไม่รู้สึกอะไรเลย

พวกเขาไม่ทราบว่าเด็กชายที่พวกเขาตามหานั้นกําลังอยู่ใต้เท้าของพวกเขาในขณะนี้ เด็กชายที่อยู่ไกลเกินไปแต่ก็ยังใกล้เกินไป

เคนบอกลูซิเฟอร์และคนอื่นๆ แล้วว่าอย่าส่งเสียงดังเมื่อนานมาแล้ว จึงไม่มีใครพูด แม้ว่าตัวเคนจะพูดอะไรก็ตามเขาก็กระซิบ

เนื่องจากกําแพงน้ำแข็งไม่ได้ผ่านพื้นดินที่ระดับความลึก ดังกล่าว เฮนริกจึงไม่มีปัญหาในการทําให้อุโมงค์ของเขายาวขึ้น…พวกเขาเข้าไปในสถานที่ที่อยู่อีกด้านหนึ่งของกําแพงน้ำแข็งหนาได้อย่างง่ายดาย