Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 162: ข้อเสนอต้อนรับ

ตอนที่ 162: ข้อเสนอต้อนรับ

“ไรออน! นายยังใช้ดาวเทียมเพื่อเที่ยวชมอยู่ใช่ไหม”

ในสํานักงานขนาดใหญ่ ผู้หญิงคนหนึ่งกําลังดุผู้ชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าคอมพิวเตอร์อย่างเกียจคร้าน

ชายคนนั้นเห็นทิวทัศน์ของภูเขาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์แต่ก็ไม่ปกติเขาไม่ได้ใช้อินเทอร์เน็ตสาธารณะสําหรับเรื่องนี้ เขาใช้ดาวเทียมของรัฐบาลเพื่อทําสิ่งนี้

นี่คือสถานที่ราชการที่รัฐบาลใช้ดาวเทียมเพื่อจับตาดูสถานที่เป้าหมาย 2-3 แห่งที่น่าสนใจ

น่าเสียดายที่ไม่มีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดมากมายที่นี่

“มาเถอะ ดูโรงอาวุธทหารเป็นเวลา 8 ชั่วโมงติดต่อกัน ฉันเบื่อแล้วฉันจะรีบกลับมา” ชายคนนั้นตอบ

“เฮ้อ นายทําแบบนี้ตลอดนะ รู้ไหม การใช้ของพวกนี้ของใช้ส่วนตัวอาจทําให้นายเดือดร้อนได้ ฉันเคยเห็นนายหลายครั้งแล้ว มองดูบ้านเรือน ภูเขา ป่าไม้ ฯลฯ เมื่อไหร่นายจะเรียนรู้?” ผู้หญิงคนนั้นดุผู้ชายอีกครั้ง

“อย่ากังวลไป นี่ไม่ใช่ของใช้ส่วนตัว นี่คือความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงานเพื่อที่ฉันจะได้ทํางานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในภายหลังดังนั้นนี่คือการใช้งานในทางเทคนิคอย่างมืออาชีพ ยิ่งกว่านั้นฉันไม่ได้ใช้มันสําหรับสิ่งเหล่านี้ มากกว่า 10 นาทีใน 1 วัน” ชายคนนั้นตอบ

“ไม่เอาน่า ให้เวลาฉันบ้าง ไม่เหมือนว่าจะมีใครมาขโมยอาวุธภายใน 10 นาทีหรอก มันมีมาตรการรักษาความปลอดภัยอื่นๆด้วย”เขากล่าวต่อ

“ก็ได้ อย่ามาร้องไห้ เมื่อมีคนรู้แล้วกัน” หญิงสาวตอบก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ชายคนนั้นกลับไปเที่ยวชมสถานที่ผ่านคอมพิวเตอร์โดยไม่รู้ว่างานอดิเรกของเขาจะกลายเป็นเรื่องยุ่งเหยิงสําหรับผู้คนจํานวนมาก

“ผมอยากไปที่หาดออเรียน” ลูซิเฟอร์บอกความปรารถนาของเขากับเวก้า

“หาดออเรียน ทําไม? มีอะไรเหรอ?”เวก้าถามด้วยความสงสัย

“ผมต้องการเติมเต็มความปรารถนาสุดท้ายของพ่อแม่ของผมพวกเขาต้องการให้ผมเห็นสถานที่นั้นและผมจะต้องได้เห็นสถานที่นั้น” ลูซิเฟอร์ตอบ

“แต่ลูซิเฟอร์ พยายามเข้าใจเราหน่อย ตอนนี้เราไปไหนไม่ได้แล้วหลังจากเกิดเรื่องขึ้น คนทั้งประเทศจะถูกจับตาอย่างเข้มงวด

“ชีวิตของคุณจะตกอยู่ในอันตรายถ้าคุณออกไปตอนนี้ คุณช่วยรอสัก 2-3 สัปดาห์ได้ไหม ฉันสัญญาว่าจะพาคุณไปที่นั่นเป็นการส่วนตัวหลังจาก 4 สัปดาห์นั้นผ่านไปแล้วได้ไหม?” เวก้าถามพลางแสดงความกังวล

“เราเป็นห่วงคุณเท่านั้น โปรดฟังฉันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น” เขายืนยัน

ลูซิเฟอร์มองไปที่เวก้าที่กําลังอ้อนวอน ไม่รู้จะพูดอะไรเขาต้องการไปที่นั่น แต่เขาไม่ได้หมายความอย่างนั้นในตอนนี้ มันไม่เร่งด่วนขนาดนี้เวก้าเข้าใจเขาผิด

เขาแค่บอกความปรารถนาของเขาให้เวก้าทราบ เพื่อที่เขาจะได้จัดการให้ลูซิเฟอร์ถูกพาไปที่นั่นด้วยเฮลิคอปเตอร์ในภายหลัง

“4 สัปดาห์มันมากเกินไป ฉันไม่สามารถนั่งเฉยๆ ได้นานขนาดนั้นเปลี่ยนเป็น 2 สัปดาห์แทน”ลูซิเฟอร์กล่าว

“ฉันลดเวลาไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้อง 4 สัปดาห์ที่เราควรจะระวังตัวไว้แต่ไม่ต้องกังวล คุณจะไม่นั่งเฉยๆ คุณจะมาฝึกที่นี่”เวก้าตอบในขณะที่ปฏิเสธข้อเสนอของลูซิเฟอร์ “เป็นเวลา 4 สัปดาห์เท่านั้น”

“การฝึกอบรมงั้นเหรอ?” ลูซิเฟอร์ถาม “ฝึกอะไร”

“เอาล่ะ ฟังนะ เราทุกคนรู้ว่าคุณมีกําลัง แต่บางครั้งก็มีสถานการณ์ที่เราต้องต่อสู้อย่างไม่มีเรี่ยวแรง”

“บางที่เราอยู่ในสถานการณ์ที่เราไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเราได้และเรายังต้องต่อสู้หรืออย่างอื่น แต่คน ๆ หนึ่งไม่สามารถพึ่งพาความแข็งแกร่งของพวกเขาได้ตลอดเวลา”

เวก้าเริ่มแสดงความคิดเห็นของเขา ในขณะที่เขายืนขึ้น “ฉันเชื่อว่าคุณควรเข้ารับการฝึกนั้นด้วยจะเป็นการดีที่สุดถ้าคุณกลายเป็นวอร์ล็อคที่สามารถฆ่าได้โดยไม่ต้องใช้ความสามารถใด ๆคุณต้องสามารถป้องกันตัวเองได้โดยไม่ต้องใช้กําลัง”

“คุณเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า” เขาถาม “ในอีก 4 สัปดาห์ข้างหน้าเราจะฝึกคุณในการต่อสู้ทุกรูปแบบ รวมถึงศิลปะของดาบฉันรู้ว่า 4 สัปดาห์นั้นน้อยเกินไปสําหรับเรื่องทั้งหมดนี้ แต่การฝึกจะดําเนินต่อไป หลังจากที่คุณกลับมาคุณจะได้ไปชายหาดแล้ว เป็นยังไงบ้าง? “

“ฝึกการต่อสู้งั้นเหรอ?” ลูซิเฟอร์คิดในขณะที่เขาขมวดคิ้ว ฉันต้องการสิ่งนั้นหรือไม่

เขามองที่มือของเขา สงสัยว่าเขาต้องการมันหรือไม่เขาต้องการ ที่จะเรียนรู้ที่จะวางแผน สําหรับการต่อสู้โดยปราศจากความแข็งแกร่ง นั่นไม่มีประโยชน์สําหรับเขามากนัก แต่ถึงกระนั้น มันก็ไม่เลวเช่นกันเพราะมันจะมีประโยชน์ในอนาคต

“ลูซิเฟอร์ ไม่ต้องห่วงเราไม่ได้บังคับคุณ เราจะผ่านมันไปได้ก็ต่อเมื่อคุณยอมรับมันด้วยความตั้งใจของคุณเอง ถ้าคุณปฏิเสธเราจะยกเลิกแผนนี้ และไม่ต้องกังวล มันไม่มีผลอะไรหรอก เราจะยังคงพาคุณไปที่ชายหาดหลังจาก 4 สัปดาห์ได้เช่นกัน” เวก้าบอกกับลูซิเฟอร์ด้วยน้ําเสียงที่ฟังดูจริงจัง

ไรอาบอกเขาว่าลูซิเฟอร์ไม่ควรรู้สึกอึดอัดกับมันเวก้าทําให้เป็นข้อเสนอที่น่ายินดีซึ่งลูซิเฟอร์มีตัวเลือกให้เลือก

ลูซิเฟอร์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตกลงในที่สุด “ฉันตกลงฉันจะฝึก”

“ดีมาก 2 คนนี้จะเป็นครูของคุณในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า” เวก้าพูดพร้อมยิ้มขณะชี้ไปที่ยาลิซ่าและเคลเลียน ”คนอื่นๆจะมีส่วนช่วยในการฝึกของคุณบ้างเป็นบางครั้ง ฉันแน่ใจว่าคุณจะต้องสนุกแน่ๆ”

เคลเลียนลุกขึ้นและก้าวเข้าไปใกล้ลูซิเฟอร์ก่อนจะเอื้อมมือออกไป

“คราวที่แล้วเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อต้อนรับคุณ แต่ฉันดีใจที่เราจะได้ใช้เวลาร่วมกันอีกมากในอนาคต ยินดีต้อนรับสู่ทีม” เขากล่าวอย่างใจเย็น

ลูซิเฟอร์มองที่มือของเขาอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาสวมถุงมืออยู่ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือออกไป ในที่สุดก็จับมือคนๆ หนึ่ง

“ผมกลับมาพร้อมกับอาหารแล้วครับ” เสียงของเดรโกเข้ามาในห้องผสมกับเสียงเคาะ

“เอาล่ะ ลูซิเฟอร์ สนุกกับงานเลี้ยงของคุณเราจะไปกันเดี๋ยวนี้ การฝึกจะเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้”เคลเลียนพูดขณะออกไปเปิดประตู

“ยินดีต้อนรับสู่ทีม เจ้าตัวเล็ก” ยาลิซ่ายังทักทายลูซิเฟอร์ก่อนจะเดินตามเคลเลี่ยนไป

“ขอให้โชคดีในการฝึกซ้อม”เวก้ากล่าวก่อนจะจากไป

เดรโกวางอาหารลงบนโต๊ะต่อหน้าลูซิเฟอร์ซึ่งเริ่มกิน

“เดรโก”ลูซิเฟอร์พูดขณะทานอาหาร

“ครับท่านลูซิเฟอร์?” เดรโกถาม

“บอกฉันเกี่ยวกับยาลิซ่าและเคลเลียน พวกเขาเป็นคนแบบไหน.. และพวกเขาจะเก่งในการต่อสู้ไหม?”ลูซิเฟอร์ถามเดรโก