Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 40

ตอนที่ 40: การเยาะเย้ยโดยไม่มีการควบคุม

“คุณลาร์ค คุณช่วยอธิบายได้ไหมว่าคู่รักที่เหมือนพระเจ้าของเรา อย่าง เซล แอซเรลและคุณแครรีส สามารถตายในดันเจี้ยนระดับ 4 ได้อย่างไร” โฮสต์ที่รู้จักกันในชื่อลูซี่ถามลาร์ค ด้วยความเคารพอย่างเต็มที่

“ฉันหวังว่าฉันจะมีบางอย่างที่เป็นรูปธรรมที่จะบอกคุณได้บ้าง แต่ฉันทำไม่ได้ เราใช้ทรัพยากรทั้งหมดของเราในการสอบสวนครั้งนี้และพบเบาะแสบางอย่าง แต่ยังไม่เพียงพอ ณ จุดนี้ การสอบสวนยังคงดำเนินต่อไปและ ฉันขอยืนยันกับทุกคนว่าความจริงจะปรากฎ สิ่งเดียวที่เรารู้คือพวกเขาไม่มีชีวิตอีกต่อไปแล้ว” ลาร์คตอบพลางตอบคำถามอย่างคลุมเครือ

“มีรายงานจาก AFP ว่าอาจมี แวเรียนท์ทมิฬเกิดขึ้น รายงานนี้มีความจริงหรือไม่? สมาคมนักล่ามีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้” ลูซี่ถามอีกครั้ง ทำให้เกิดความกังวล

“มีโอกาสเป็นไปได้ แต่ยังไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่การสืบสวนกำลังดำเนินอยู่ เรามีรายงานว่ามีคนเห็นเงาคนออกมาจากคุกใต้ดิน ในขณะนั้น เรากำลังติดตามเบาะแสทั้งหมด และเราน่าจะได้คำตอบเร็วๆ นี้” ลาร์คตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“ใช่แล้ว AFP พูดถึงเงานั้น พวกเขากล่าวว่า แวเรียนท์ทมิฬที่เกิดขึ้นใหม่นั้นเป็นผู้ใช้เวทย์มนต์ที่มีความสามารถด้านเงาอยู่ ซึ่งมีไม่กี่คนเช่นกัน และมีรอยเท้าอยู่ 2-3 รอยที่มองเห็นได้ที่นั่น ตรงสถานที่ที่เขาใช้ออกจากคุกใต้ดิน” ลูซี่พูดแทรก

“ จากมุมมองทั่วไป ดูเหมือนว่าการก่อวินาศกรรมที่ทำให้พวกเขาเสียชีวิต เหตุการณ์นั้นผ่านไป 5 ปีแล้ว สมาคมนักล่าจะดำเนินการใด ๆ หรือพวกคุณจะต้องรอจนกว่าจะมีทุกอย่างก่อน พวกคุณถึงจะเคลื่อนไหวใช่ไหมคะ ?” เธอถาม ในขณะที่เขายืดหลังให้ตรงมากขึ้น ในขณะที่จ้องไปที่ใบหน้าที่สะอาดของลาร์ค

“เรากำลังทำงานอย่างใกล้ชิดกับ APF ในเรื่องนี้ แต่ในขณะนี้ เรามีเขตอำนาจจำกัดในเรื่องนี้” ลาร์คตอบ “ไม่ว่าในกรณีใด หากเรายืนยันว่าแวเรียนท์ทมิฬที่เกิดขึ้นใหม่นั้นมีส่วนเกี่ยวข้อง เราจะมอบเขตอำนาจในการสอบสวนนี้ให้ APF ทันที”

“APF เป็นผู้มีอำนาจที่รับผิดชอบในการจัดการกับ แวเรียนท์มืด ดังนั้นหากได้รับการยืนยัน พวกเขาจะเข้าควบคุมคนพวกนั้นทันที” เขากล่าวเสริม “แต่สำหรับตอนนี้ เรามีคนในคดีนี้แล้ว เราไม่สามารถใช้ทรัพยากรมากเกินไปได้ เพราะเราต้องควบคุม จำนวนสัตว์ประหลาดในดันเจี้ยน ให้อยู่ภายใต้การควบคุมเพื่อไม่ให้บาเรียพัง เราไม่ต้องการภัยพิบัติเช่นปี 2028 อีกครั้ง รับรองว่าจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน”

ลูซิเฟอร์ตั้งใจฟังสิ่งที่ผู้คนในทีวีพูดคุยกันอย่างถี่ถ้วน เมื่อเขาได้ยินเสียงวางตัวจากใกล้ๆ ตัวเขา

“เหอะ คนตายตายแล้ว จำเป็นต้องพูดเรื่องไร้สาระในทีวีซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกปีจริง ๆ เหรอ ฉันเหนื่อยกับเรื่องนั้นมาก จอมเวทผู้แข็งแกร่งอะไรเล่า ถ้าเขาปกป้องภรรยาของเขาจนตายไม่ได้ . พวกเขาพูดเกินจริงเขามากเกินไป”

ขณะที่ลูซิเฟอร์มองไปด้านข้าง เขาสังเกตเห็นว่าออกัสกำลังพูดแบบนี้

“ซัลลาซา ลูเซียคือวอร์ล็อคที่แข็งแกร่งที่สุด และเขาจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป นั่นคือวิธีที่ฮีโร่ควรเป็น เซล แอซเรลเป็นเพียงผู้แพ้และไม่มีอะไรมากไปกว่านี้” ออกัสต์พูดต่อโดยไม่รู้ว่าควรหยุดเมื่อไร

สีหน้าของลูซิเฟอร์เปลี่ยนไป เมื่อเขาได้ยินชายผู้นั้นดูถูกพ่อแม่ของเขา คนเดียวที่เขารักในโลกนี้คือพ่อแม่ของเขา และเขาไม่ชอบให้ใครดูหมิ่นพวกเขา ผู้ชายคนนี้เขาดูหมิ่นพ่อแม่ที่เหมือนพระเจ้าของเขาที่ตายเพื่อคนอย่างเขาและเรียกพวกเขาว่าขยะ?

หลังจากฆ่าคนจำนวนมาก ลูซิเฟอร์ก็มีจิตใจที่เปลี่ยนไปเช่นกัน เขากลายเป็นคนอารมณ์ไม่ดีและมีภูมิคุ้มกันน้อยต่อเจตนาที่จะฆ่าคน นั่นคือความคิดที่เข้ามาในหัวของเขา ในขณะที่เลือดของเขากำลังเดือดพล่านหลังจากได้ยินทั้งหมดนั้น

ตาข้างหนึ่งของเขาเปลี่ยนสีอีกครั้ง กลายเป็นสีม่วงขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่สังเกตเห็นได้ เว้นแต่จะมองด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ

ลูซิเฟอร์ลุกขึ้นจากโซฟาและเริ่มเดินไปที่ออกัส ขณะที่เขาถอดถุงมือสีดำที่เขาสวมอยู่

“เกิดอะไรขึ้น?” ออกัสต์ถาม เมื่อเห็นลูซิเฟอร์มองเขาแปลกๆ เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนี้?” เขาสงสัย

ลูซิเฟอร์ไม่ตอบสนองและเพียงแค่ยื่นมือไปที่ใบหน้าของชายคนนั้น

นิ้วของเขาแตะหน้าผากของเด็กชาย ร่างกายของเด็กชายเริ่มทรุดโทรมและบางลง ลูซิเฟอร์ยังใช้มืออีกข้างปิดปากของออกัส

“เจ้าจะไม่พูด! เจ้าจะฟังเท่านั้น!” เขาพูดราวกับว่าไม่มีอะไร นอกจากความมืดอยู่ภายในตัวเขา

ออกัสต์ร้องไม่ออก เมื่อรู้ว่าตอนนี้เขาไม่สามารถพูดได้ แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม ปากของเขาถูกปิด ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกได้ถึงสิ่งแปลก ๆ ที่เกิดขึ้น ร่างกายของเขากำลังไหม้! มันเจ็บปวด! เขาได้รับบาดเจ็บและรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย! เกิดอะไรขึ้น? เขาไม่เข้าใจ ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือมันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็กชายคนนั้น

ไม่นานเขาก็ตาย เมื่อร่างกายของเขากลายเป็นเถ้าถ่าน

ลูซิเฟอร์จ้องมองเถ้าถ่านที่วางอยู่บนโซฟาและพื้นดินอย่างว่างเปล่า

“พ่อของฉันไม่ใช่คนขี้แพ้” เขาพึมพำอย่างใจเย็น “คุณนั่นแหละ คุณไม่สามารถเป็นเหมือนเขาได้ แม้ว่าคุณจะฟื้นคืนชีพมานับพันครั้งก็ตาม”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็สวมถุงมืออย่างสงบอีกครั้งและนั่งลงบนโซฟาอย่างใจเย็น เพราะเขาคิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขาหยิบรีโมทขึ้นมาอีกครั้ง

ก่อนหน้านี้ออกัสได้เปลี่ยนช่อง ตอนที่เขาเริ่มสาปแช่งพ่อของลูซิเฟอร์ ตอนนี้เขาต้องการหาช่องทางนั้นเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพ่อของเขา อะไรกันแน่ที่เขาไม่รู้เกี่ยวกับการตายของพวกเขา?

เขากดปุ่มสุ่มบนรีโมทตลอดเวลา ขณะที่เขาพยายามหาช่องที่จะสัมภาษณ์ แต่เขาหาไม่เจอ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องใช้ปุ่มใดในการทำเช่นนั้น ทั้งหมดที่เขาเห็นคือเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นในทีวี

เมื่อเขาอายุได้ 5 ขวบ จู่ๆ เขาก็ได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่รัฐบาลว่าทั้งพ่อและแม่ของเขาเสียชีวิตในดันเจี้ยน นอกจากนั้น เขาไม่ได้บอกอะไร เขาต้องการดูสิ่งที่เกิดขึ้นจริง แต่ไม่พบช่องนั้น ทำไมมันจึงยากขนาดนี้?

อ๊ะ! เขาอยากจะกรีดร้องด้วยความโกรธและโยนรีโมทออกไป แต่เขาไม่ได้ทำ เขารู้ว่าถ้าเขาทำ เขาจะไม่มีวันหาช่องนั้นเจอ