Isekai Apocalypse MYNOGHRA ~The Conquest of the World Starts With the Civilization of Ruin~ - ตอนที่ 31 Quickening

ราชาผู้น่าสงสาร ยังคงนั่งอยู่บนบัลลังก์ในขณะที่มีเด็กหญิงฝาแฝดสองคนคอยปรนนิบัติอยู่ตามปกติ

มันเป็นวันธรรมดาทั่วไป

เหตุการณ์ดำเนินไปตามปกติ และทุกอย่างก็กำลังไปได้สวย ช่วงเวลาแห่งความสงบค่อยๆดำเนินต่อไป

ทันใดนั้นเอง…

“ว่ายังไงนะ?”

ทันใดนั้นทาคุโตะก็ลุกขึ้นยืนและโพล่งออกมา

ท่าทีผิดปกติของราชาทำให้ทั้งคู่จ้องมองด้วยความสงสัย

“ฝ่าบาท เกิดอะไรขึ้นหรอคะ?”

“เกิดอะไรขึ้นหรอ?”

“เงียบก่อน!”

ทั้งคู่ต่างตกตะลึง และตัวสั่นราวกับโดนดุ พวกเธอก้มหัวลงช้าๆ และปิดปากสนิท

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกเธอรู้สึกหวาดกลัวกับท่าทีผิดปกติของทาคุโตะ

เห็นได้ชัดเลยว่าอาการแบบนี้คือเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นแล้ว

พวกเธออยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตาม พวกเธอก็ฉลาดพอที่จะรู้ว่ายังไม่ควรพูดอะไรที่จะเป็นการรบกวนราชา

ปกติแล้วเขามักจะคุยกับพวกเธออย่างอ่อนโยน แต่ตอนนี้ไม่มีเวลามาทำอย่างนั้น

เขาได้รับรายงานว่า ที่เมืองมังกรมีคนเถื่อนจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นจากทางใต้

(จู่ๆก็โผล่ออกมาแบบนี้ เป็นอีเว้นท์อะไรรึเปล่า?)

ตอนแรกเป็นรายงานจากแมลงขายาวที่ประจำอยู่ที่เมืองมังกร ปกติแล้วภารกิจของพวกมันคือการสำรวจความลับของเมืองมังกร และสืบหาสาเหตุการเข้าโจมตีของพวกคนเถื่อน

ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น? แล้วทำไมเป็นตอนนี้?

อย่างไรก็ตาม ภาพที่เขาเห็นผ่านดวงตาของแมลงขายาวนั้นทำให้เขารู้สึกขนลุกชัน

(ก่อนอื่นเลย คงต้องสั่งให้แมลงขายาวตรวจสอบความแข็งแกร่งของศัตรูก่อน และถ้าเป็นไปได้ก็จัดการพวกมันไปพร้อมกันเลย….ไม่สิ สิ่งที่ต้องทำอย่างแรกคือการตรวจสอบเลเวล? ไม่สิ ไม่ใช่ ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันจะช้าไม่ได้)

ในฐานะที่เป็นยูนิตสอดแนม แมลงขายาวมีความสามารถในการสำรวจอย่างยอดเยี่ยม พวกมันมีมุมมองที่กว้าง และสามารถเห็นศัตรูได้จากระยะไกล ทำให้เป็นการง่ายที่จะประเมินกำลังรบของศัตรู

อีกอย่างคือ พวกมันเป็นยูนิตประเภทแมลง พวกมันจึงมีพลังเพิ่มขึ้นจากความสามารถพิเศษของอิสลา

พวกมันสู้ยักษ์ภูเขาไม่ไหว แต่พวกมันสามารถจัดการกับก๊อบลินหรือออร์คได้อย่างง่ายดาย ถึงพวกมันจะไม่ใช่ยูนิตราคาถูก แต่เขาก็สามารถอัญเชิญพวกมันออกมาได้อีก ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะดีกว่าถ้าพวกเขาจะบุกจากตรงนี้

(จำนวนของศัตรูมัน….อันตรายแล้วสิ มีมากกว่า 10 กองอีก!)

ศัตรูมีจำนวนไม่น้อยกว่า 10,000 ตัว

ถึงจะเป็นจำนวนที่น่าหวาดกลัว แต่ก็ไม่มีเวลามามัวบ่นแล้ว

ทาคุโตะที่คุ้นเคยกับสถานการณ์วิกฤตแบบนี้ รีบลงมือตอบสนองทันที

ยิ่งกว่านั้น ใน Eternal Nations เขาก็เคยเอาตัวรอดจากสถานการณ์แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว

ทาคุโตะปลอบใจตัวเองว่าโชคของเขายังดีอยู่ ในขณะที่รับรายงานจากแมลงขายาว เขาก็สั่งการพวกมันอย่างใจเย็น

เขาต้องลดกำลังรบของศัตรูให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น เขาเข้าใจแค่ว่าสถานการณ์มันแย่ลงกะทันหัน

ทาคุโตะมุ่งหน้าไปยังทางออกของพระราชวัง

เมื่อสัมผัสได้ว่าเด็กหญิงทั้งสองตามหลังเขามา ทาคุโตะจึงเอ่ยปากถามสั้นๆ

“อิสลาอยู่ไหน?”

ในฐานะที่เป็นกษัตริย์ของไมน็อกกราห์ ทาคุโตะสามารถติดตามสถานะของยูนิตทุกตัวได้ตลอดเวลา

แน่นอนว่า เขารู้ว่าอิสลาอยู่ไหน และสามารถสั่งการเธอได้โดยตรง แต่เขาพยายามถามเด็กทั้งสองที่อยู่ตรงนี้ก่อน

อย่างแรกเลยก็คือ เขากลัวว่าตัวเองจะปฏิบัติกับพวกเธออย่างไม่ใส่ใจ

อีกอย่างคือ เขาต้องการยืนยันสิ่งสำคัญที่เขาต้องปกป้อง โดยทำให้แน่ใจว่าพวกเธอมีตัวตน

“ท่านแม่อิสลาอยู่ในเมืองค่ะ”

“หม่าม๊าอิสลา กำลังวางแผนไปเยี่ยมเยียนแต่ละส่วนของไมน็อกกราห์อยู่ ให้หนูไปเรียกเธอมาไหมคะ?”

“ช่วยรี– ไม่สิ ไม่เป็นไร”

ทาคุโตะเปลี่ยนคำสั่ง เมื่องได้ยินเสียงหึ่งๆอยู่ในหู

ดูเหมือนอิสลาจะรับรู้สถานการณ์ได้แล้วเช่นกัน

ปีกที่กระพือไปมา ทำให้เกิดเสียงดังราวกับรถสปอร์ต จนทำให้คนที่ได้ยินแทบอยากจะอุดหู

ในช่วงเวลาเดียวกับที่ทาคุโตะก้าวออกมาจากวัง อิสลาก็ลงมายังพื้นด้านหน้าของเขาด้วยเสียงที่ดังสนั่น

“นายท่าน โปรดมอบคำสั่งให้ข้าด้วยค่ะ”

ประโยคนี้ทำให้ทาคุโตะรู้ว่าอิสลารับรู้สถานการณ์ทั้งหมดจากแมลงใต้บัญชาของเธอแล้ว

ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องอธิบายให้มากความ เพราะนี่เป็นสถานการณ์เร่งด่วนจริงๆ

ไมน็อกกราห์คงจะเสียหายอย่างหนัก ถ้าพวกเขาต้องรับมือกับคนเถื่อนจำนวนมากขนาดนี้

โดยเฉพาะเมืองมังกร ต้องห้ามไม่ให้หลุมชีพจรมังกรที่พวกเขาเพิ่งได้มาครอบครองตกไปอยู่ในมือของศัตรูโดยเด็ดขาด

อีกอย่าง ทาคุโตะยังเป็นห่วงอาโทวด้วยเช่นกัน

ปัจจุบันเธออยู่ที่เมืองมังกร เพื่อทำภารกิจคุ้มกันเมือง

ด้วยความสามารถในปัจจุบัน ทาคุโตะมั่นใจว่าเธอรับมือกับพวกคนเถื่อนจำนวนมากได้ แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังอันตรายอยู่ดี

มีเรื่องที่ต้องคิดและลงมือทำมากมาย

ตอนที่อยู่ในเกม เขามีเวลาให้คิดมากมาย เพราะเวลาจะไม่เดินจนกว่าเขาจะกดเริ่มเทิร์น

แต่ความเป็นจริงไม่ง่ายขนาดนั้น

ในสถานการณ์ที่ต้องแข่งกับเวลา การใช้ความคิดเป็นเวลานานถือเป็นการกระทำที่โง่เขลา

อย่างไรก็ตาม ในโลกใบนี้ ทาคุโตะไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว 

เขามีลูกน้องมากมายที่พร้อมจะเคลื่อนไหวสนับสนุนอย่างเต็มใจ

อีกอย่าง เขาเองก็มีลูกน้องที่เชื่อใจได้มากที่สุดอยู่ด้วย

หรือว่าความกังวลของเธอจะส่งมาถึงเขาได้กันนะ?

เขาคิดถึงใบหน้าของฮีโร่ที่เขาเชื่อใจมากที่สุด ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้รับสัญญาณติดต่อจากเธอ

“ท่านทาคุโตะคะ ฉันคิดว่าท่านน่าจะรู้แล้ว มันมีคนเถื่อนจำนวนมหาศาลกำลังพุ่งตรงมาจากทิศใต้ของเมืองมังกรค่ะ!”

“ผมรู้แล้ว มันแย่มากเลยล่ะ แล้วสถานการณ์ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง?”

อิสลาเอียงคอ และถามออกมา

“ท่านกำลังคุยกับอาโทวอยู่หรอคะ?”

ทาคุโตะตอบคำถามของเธอด้วยการพยักหน้า และในขณะเดียวกัน เขาก็ใช้ความคิดเรียบเรียงเรื่องต่างๆในหัว

การตอบสนองที่ล่าช้าอาจจะส่งผลอย่างมหาศาลในภายหลัง

เขาไม่มีเวลาให้กลับไปคิด

ก่อนอื่นเลย เขาต้องรวบรวมข้อมูลให้เยอะที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

พวกเขาจะไม่เป็นอะไร เหตุการณ์แค่นี้น่าจะไม่ยากเกินแก้

ทาคุโตะรู้ความสามารถของตัวเองดี

เขามักจะตัดสินใจได้อย่างแม่นยำ

การรุกรานของคนเถื่อนสามารถนำมาใช้เพิ่มพลังให้กับฮีโร่ได้

ถ้าพวกเขาต่อสู้กับมัน มันจะเป็นประสบการที่ดีสำหรับอาโทวและอิสลา หลังจากที่จัดการกับพวกมันได้แล้ว พวกเขาสามารถจดจ่อไปที่การสืบหาสาเหตุได้

ทาคุโตะกำลังคิดแบบนั้นอยู่

อย่างไรก็ตาม…

“ก่อนอื่นเลย ฉันมีเรื่องเร่งด่วนจะแจ้งให้ทราบค่ะ พวกเราเพิ่งปราบยักษ์ภูเขาได้สำเร็จ ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

จู่ๆร่างของยักษ์ภูเขาก็หายไป และมีเหรียณทองดรอปออกมา เราเพิ่งยืนยันได้ว่ามันไม่ได้มาจากโลกนี้”

“แย่แล้ว!”

ทาคุโตะอุทานออกมาโดยไม่ตั้งใจ

ความเป็นไปได้นั้นถูกมองข้ามไปโดยสิ้นเชิง

ไม่สิ ที่จริงเขาก็เคยคิดถึงเรื่องนั้น แต่เขาได้สลัดมันออกไปจากหัวแล้ว

ถ้าขนาดเขายังถูกส่งตัวมาที่โลกนี้ได้ ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนอื่นเองก็โอกาสพบเจอเรื่องแบบเดียวกัน

ทาคุโตะพยายามวิเคราะห์สถานการณ์ที่เกิดจากความประมาทของเขาเอง

(พลาดครั้งใหญ่เลย ทำไมเราถึงมองข้ามมันนะ! ไม่สิ เราก็เคยคิดถึงเรื่องนี้อยู่…แต่ดันปักใจเชื่อว่าไม่มีทางเป็นไปได้…บ้าจริง!)

เขารู้สึกว่าข้อมูลทั้งหมดเชื่อมโยงเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว

ควอเลียที่กำลังยุ่งอยู่กับสถานการณ์ในเขตทางตอนเหนือ

ถ้าสาเหตุนั้นมันเกิดจากอารยธรรมต่างโลกที่ปรากฏขึ้นมาแบบพวกเขาล่ะ?

แล้วถ้าการที่อัศวินศักดิ์สิทธิ์ของควอเลียได้รับคำสั่งจากนักบุญให้มาตรวจสอบดินแดนต้องสาป เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงอารยธรรมใหม่ที่ปรากฏตัวขึ้นล่ะ?

และตอนนี้ ได้เกิดเหลือที่น่าเหลือเชื่อขึ้นทางทิศใต้ของเมืองมังกรอีก

พวกเขาได้ถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ในโลกใบนี้ และพยายามที่จะสร้างอาณาจักรกันใหม่อีกครั้ง

ในเมื่อมีตัวอย่างให้เห็นอยู่ทนโท่ มันก็ไม่มีอะไรมารับประกันได้ว่าอาณาจักรอื่นๆจะไม่เจอกับเหตุการณ์แบบเดียวกัน

(พวกมันมาจาก Eternal Nations งั้นหรอ? ถ้างั้นก็เป็นฝีมือของพวกตระกูลโกว-โกว-กุวาโกะ หรือ สมาพันธ์ภัยพิบัติธรรมชาติหรอ?)

รายชื่อของอาณาจักรมากมายปรากฏขึ้นในหัวของเขา

คนเถื่อน – ก๊อบลิน ออร์ค และยักษ์ภูเขา – นั้นมีตัวตนอยู่ใน Eternal Nations

อารยธรรมที่สามารถสร้างยูนิตแบบพวกมัน และนำไปใช้งานเป็นกองทัพได้

ไม่สามารถคาดการณ์ความเสี่ยงได้เลย ถ้าพวกนั้นเกี่ยวข้องกับสถานการณ์นี้

ทั้งคู่เป็นอารยธรรมเผ่าปีศาจเหมือนกัน และพวกเขาเองก็ไม่มีความตั้งใจร่วมมือกับอาณาจักรอื่นๆ

แต่ว่า–

(ไม่สิ มีความเป็นไปได้ต่ำมากที่อารยธรรมพวกนั้นจะมาจาก Eternal Nations)

ไม่น่าเป็นไปได้

ทาคุโตะตัดสินใจทันที โดยที่ไม่ลงลึกเรื่องรายละเอียดมากนัก แต่ตัดสินเอาจากสิ่งที่เขาได้ยินจากอาโทว ศัตรูนั้นแตกต่างจากพวกเขาอย่างสิ้นเชิง

ถ้าเป็นเรื่องจริง บางทีพวกเขาอาจจะมาที่โลกใบนี้ด้วยวิธีที่ต่างจากทาคุโตะ

จากการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้รับมา การโจมตีของคนเถื่อนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ปกติแล้ว เมื่อพวกเขาสังหารคนเถื่อน ศพของพวกมันก็จะกองอยู่ตรงนั้น จากรายงานของอาโทวก่อนหน้านี้ ร่างของพวกมันได้หายไป และมีเหรียญทองดรอปลงมาบริเวณนั้น

(พวกคนเถื่อนที่ปรากฏตัวก่อนหน้านี้เป็นแค่หน่วยสอดแนมหรอ?)

เป็นไปได้มั้ยที่พวกนั้นเป็นยูนิตที่ถูกอัญเชิญออกมา เพราะว่าศพหายไปตอนมันตาย?

หรือว่าการที่จำนวนคนเถื่อนเพิ่มขึ้นจะเป็นสัญญาณของอะไรบางอย่าง?)

พวกคนเถื่อนจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นราวกับว่าพวกมันกำลังรอจังหวะเหมาะๆอยู่

วิกฤติที่มาเยือนฟอว์นคาเวน และเหล่ากองทหารที่คอยคุ้มกันเมืองอย่างฉับพลัน

ราวกับว่าเป็นสัญญาณเริ่มต้นของเรื่องราวบางอย่าง…

(จากภาพที่แมลงขายาวส่งมา ยืนยันได้เลยว่าจำนวนขนาดนี้มันไม่ใช่เรื่องปกติ มันไม่ใช่จำนวนที่อารยธรรมอื่นๆจัดเตรียมได้ในทันทีที่มายังโลกนี้ อีกอย่างก็คือ จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังเจอสัญญาณอะไรที่บอกว่ามีอารยธรรมอื่นๆอยู่เลย)

การจัดเตรียมกองทัพที่ใหญ่ขนาดนี้ได้ แสดงว่าอาณาจักรของศัตรูจะต้องร้ายกาจมาก

ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บซ่อนตัวตนไว้เป็นความลับได้มิดชิดขนาดนี้

จนกระทั่งตอนนี้ แมลงขายาวได้ทำการสำรวจพื้นที่ที่ยังไม่รับการบุกเบิกทางใต้ของเมืองมังกรไปบ้างแล้ว

พื้นที่พวกนั้นเป็นผืนดินทั้งหมด ถ้าเกิดมันมีอารยธรรมอื่นๆอยู่ พวกเขาควรจะต้องรู้แล้ว

เมื่อเป็นแบบนี้ ทาคุโตะมั่นใจแค่ครึ่งเดียวว่าอีกฝ่ายคือศัตรูจากโลกอื่น

“อาโทว ตอนนี้เธอถือเหรียญทองนั้นอยู่รึเปล่า? ผมจะใช้การแบ่งปันมุมมอง”

“ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันถือมันอยู่ในมือ”

ทันใดนั้น ภาพที่อาโทวมองเห็นก็ถูกส่งมายังทาคุโตะ

ทาคุโตะสังเกตวัตถุที่ปรากฏภาพขึ้นมาในหัว

เขาจะตัดส่วนใดส่วนหนึ่งออกไปไม่ได้ เขาต้องเก็บรายละเอียดทั้งหมดให้ครบ

กรณีที่แย่ที่สุด ไม่น็อกกราห์อาจจะถูกทำลายได้เลย

ทาคุโตะรู้สึกแย่เล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงค้นความทรงจำอย่างใจเย็น

“”ฉันไม่เคยเห็นเหรียญแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ ดูเหมือนมันจะต่างจากอารยธรรมที่มีอยู่ใน Eternal Nations … หรือว่ามันจะมาจากอารยธรรมที่สูงกว่า? ท่านทาคุโตะพอจะทราบไหมคะ?”

(นี่มัน! ฉันเคยเห็นลายแบบนี้มาก่อน!)

ลวดลายที่ประดับอยู่บนเหรียญ

มันเหมือนตัวอักษรที่สลักอยู่กึ่งกลางดวงอาทิตย์ลักษณะทรงกลม

ทาคุโตะขมวดคิ้ว เขาคิดถึงบางอย่างที่ติดอยู่ในความทรงจำ

เหตุการณ์ในอดีตได้แล่นผ่านหัวของเขา

จากความทรงจำไม่กี่วันก่อน ย้อนกลับไปเป็นสัปดาห์….

ในที่สุดก็ย้อนกลับไปตอนอยู่ในโลกจริง ก่อนที่เขาจะมายังโลกใบนี้ – เหตุการณ์ในห้องของโรงพยาบาลนั้น

บทสนทนาที่เขาคุยกับหมอ ข่าวที่เห็นบนทีวี หนังสือที่อ่านเมื่อมีเวลาว่าง

และก็มาถึงเนื้อหาเกี่ยวกับเกมที่เขาเคยเล่นในอดีต…

“รู้แล้ว ตราแบบนี้มัน…”

ทาคุโตะรู้ถึงตัวตนของเหรียญนี้ และหลุดพูดออกมาโดยไม่ตั้งใจ

ทาคุโตะดีใจที่สถานการณ์ราบรื่นเกินกว่าที่ควรจะเป็น และสิ่งนี้มันเหมือนเหตุการณ์ที่มักจะเกิดขึ้นในเกม

อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักได้ว่าเหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ ทำให้สีหน้าของเขาแข็งทื่อ

ไม่สิ—มันเริ่มขึ้นแล้ว ตอนนี้ เรื่องราวอันงดงามได้เริ่มขึ้นแล้ว

ถ้าเป็นแบบนั้น นี่ก็เป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุดเลยล่ะ

(แย่แล้ว…พวกเรายังไม่รู้ความสามารถของอีกฝ่ายเลย)

ทาคุโตะกัดฟัน

เขาหงุดหงิดตัวเองที่พลาด และทำให้อาโทวตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้อ่อนแอจนถึงขนาดต้องกรีดร้องออกมา

หลังจากที่ให้คำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสถานการณ์ อาโทวก็ตัดสินใจแทรกสิ่งที่เขาพูด

เขาบอกให้เธอคอยติดต่อเขาเพื่อนรายงานสถานการณ์เป็นพักๆ เธอจะได้สามารถตั้งสมาธิกับการป้องกันเมืองได้

อย่างแรก เขาต้องเตรียมมาตรการรับมือพื้นฐานกับอิสลาก่อน

เมื่อทาคุโตะได้สติ ฝาแฝดทั้งสองก็หายตัวไปแล้ว

ทาคุโตะเดาว่าอิสลาน่าจะส่งพวกเธอไปหาเอมัลและไกอาแล้ว เขาจึงหันหน้าไปยังอิสลา

“อิสลา สถานการณ์กำลังจะแย่ล–”

“เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือคะ?”

เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดในน้ำเสียงของเธอ ถึงจะไม่เข้ากับรูปลักษณ์ แต่ปกติแล้วเธอมักจะมีนิสัยที่ค่อนข้างสงบและผ่อนคลาย 

อิสลาตระหนักได้ว่าสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหนจากท่าทีผิดปกติของทาคุโตะ

แต่เขาจะรับมือกับสถานการณ์นี้ยังไง?

“ดูเหมือนว่าฝั่งศัตรู…ตัวตนแบบเดียวกับพวกเรากำลังจะมา”

“เหมือนพวกเรางั้นหรือคะ? หรืออีกนัยนึงก็คือ พวกมันมาจาก Eternal Nations? พวกเราสามารถติดต่อกับพวกเขาได้ไหมคะ? ถ้าเราสามารถเจรจากับพวกนั้นได้ ฉันคิดว่าเราน่าจะพอบรรลุข้อตกลงบางอย่างร่วมกันอย่างสันติได้…”

“ไม่ได้ บางทีเราอาจจะคุยกับพวกนั้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ พวกมันไม่มีความสามารถแบบนั้น พวกมันเคลื่อนไหวตามกฎเกณฑ์ของโลกที่ต่างไปจากเรา…”

อิสลาสูดลมหายใจลึก เมื่อได้ยินคำพูดของทาคุโตะ

ภายในหัวของเธอ กำลังเล่นประโยคที่ทาคุโตะพูดซ้ำไปซ้ำมาอย่างตกตะลึง

เธอรู้ว่าทาคุโตะพอจะเดาตัวตนของศัตรูออกแล้ว

“คุณมีเบาะแสอะไรไหมคะ นายท่าน?”

ทาคุโตะพยักหน้าตอบคำถามของอิสลา เขาจำลักษณะของเหรียญที่อาโทวแสดงให้ดูได้

“มันก็แค่เดาเอานะ แต่ 9 ใน 10 ส่วนเลย ผมคิดว่าศัตรูน่าจะ—”

“มาจากเกม RPG”

เกมที่ครั้งหนึ่งเขาเคยเล่น

เห็นได้ชัดจากโลโก้แบบเดียวกันบนเหรียญทองคำนั่น มาปรากฏบนโลกที่ไม่รู้จัก

ศัตรูจากต่างโลก ที่ไม่น่ามาพบเจอกันได้ กำลังจะเข้าห้ำหั่นกัน….

= ข้อความ ============= 

กองกำลังใหม่ได้ถูกอัญเชิญมายังโลกใบนี้

[กองทัพปีศาจจาก Brave Quest] 

――――――――――――――――― 

= ข้อความ ============= 

<! > ข้อผิดพลาดหมายเลข 447 (มีการทำงานผิดปกติ)

<! > การอัญเชิญฮีโร่อัตโนมัติถูกระงับ 

โปรโตคอลของโลกไม่รองรับ

―――――――――――――――――