Isekai Apocalypse MYNOGHRA ~The Conquest of the World Starts With the Civilization of Ruin~ - ตอนที่ 44 Confusion
หลังจากยืนยันการตายของอิสลาแล้ว ทาคุโตะถึงกับหยุดชะงัก ความคิดมากมายตีกันในหัว
ทำไมล่ะ?
คำนั้นปรากฏขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผิดพลาดที่ตรงไหน? คำถามนั้นเด้งขึ้นมา แล้วหายไปโดยไร้ซึ่งคำตอบ
ทหารของไมน็อกกราห์ต่างตกอยู่ในความวุ่นวาย ดาร์คเอลฟ์ที่กำลังติดต่ออยู่กับเขาและยูนิตใต้บังคับบัญชากำลังรอการตัดสินใจของเขาอยู่
ทาคุโตะเมินพวกเขา จมอยู่กับความคิดในหัวที่ค่อยๆสงบลง
….ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปเจอแบบนี้ พวกเขาคงจะหวังให้ตัวเองหายไป
พวกเขาคงไม่อยากรับรู้อะไร นั่งลงกอดเข่าและหลบหนีจากความเป็นจริง
หรือไม่ก็ระบายความโกรธใส่คนรอบๆตัว ระเบิดอารมณ์เพื่อกลบความผิดพลาดของตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ชายที่ชื่ออิระ ทาคุโตะไม่ใช่คนแบบนั้น
จิตใจของผู้เล่นที่เก่งที่สุดใน Eternal Nations ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น
ทาคุโตะหลับตาลง และสูดลมหายใจ
เพียงไม่กี่วิ เชื่องช้าและเป็นธรรมชาติ ราวกับคนร่างกายแข็งแรงที่ออกไปเดินสูดอากาศยามเช้า
แต่…
เมื่อเขาลืมตาขึ้น แสงที่ฉายอยู่ในดวงตาคู่นั้นไร้ซึ่งความหวาดกลัว ต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน
“เกิดอะไรขึ้นคะ? ท่านทาคุโตะ!?”
จังหวะเวลาช่างประจวบเหมาะ
อาโทวส่งกระแสจิตมาหาเขาพอดี
ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ตอบเพราะมัวแต่สนใจสถานการณ์ของอิสลากับฝาแฝดคู่นั้น แต่ตอนนี้เขาสงบสติได้แล้วจึงทำการตอบเธอกลับ
“อิสลาตายแล้ว เธอโดนอีเว้นท์มรณะ”
“เป็นไปไม่ได้! นั่นมัน!?”
เมื่อได้ยินคำตอบของเขา อาโทวก็ส่งเสียงออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว
อาโทวนึกย้อนกลับไปตอนที่เธอโดนไอซ์ร็อคที่เป็นหนึ่งในสี่ราชาสวรรค์โจมตี
ทำให้เธอตระหนักได้ถึงความผิดพลาดของตัวเองอีกครั้ง เหตุการณ์ตอนนั้นที่เธอยังไม่ได้รายงานให้ราชาของเธอทราบ
อาโทวส่งเสียงดัง และใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความโมโห
แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะบอกเรื่องความผิดพลาดและขอรับการลงโทษของตัวเธอเอง สิ่งที่สำคัญตอนนี้คือการตรวจสอบความปลอดภัยของทาคุโตะ
“การตายของอิสลาเป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน พวกเราจะทำการเปลี่ยนแผนและรีบกลับไปที่เมืองหลวงทันที รบกวนช่วยเตรียมการอพยพจากที่นั่นด้วยค่ะ ท่านทาคุโตะ”
การที่อิสลาหายไป หมายความว่าตอนนี้ไม่มีใครทำหน้าที่ป้องกันเมืองหลวงของไมน็อกกราห์
ถึงแม้จะมียูนิตป้องกันอย่างพวกดาร์คเอลฟ์ กับยูนิตของไมน็อกกราห์อย่างแมลงขายาวอยู่ก็ตาม
พวกเขาอาจจะรับมือกับมอนสเตอร์ทั่วไปได้ แต่คงไม่มีทางเอาชนะพวกสี่ราชาสวรรค์ได้อย่างแน่นอน
สถานการณ์ตึงเครียดมากกว่าที่เธอคิด
อาโทวมุ่งกลับไปยังดินแดนต้องสาปด้วยความรู้สึกถึงอันตรายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เดี๋ยวก่อน!”
อย่างไรก็ตาม ราชาของเธอได้ห้ามเอาไว้
“ท่านทาคุโตะ!??”
เธอหยุดเคลื่อนไหว มองขึ้นไปบนท้องฟ้า และถามถึงเจตนารมณ์ของกษัตริย์
สีหน้าของเธอไม่มีความโกรธเกรี้ยวอีกต่อไป มันดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้มากกว่า
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอได้ยินประโยคถัดมาของเขา ทำให้การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปทันที
“อิสลาตายแล้ว โชคไม่ดีที่นั่นเป็นเรื่องจริง แต่แฝดทั้งสองคนยังอยู่ที่นั่น ตอนนี้พวกเธอกำลังมุ่งหน้าไปหาศัตรูทางทิศใต้ บางทีพวกเธออาจจะอยากแก้แค้นให้อิสลา”
“แฝดนั่นหรอคะ!? แต่ว่าพวกเธอ—”
“อิสลาใช้ 《สืบทอดบัลลังก์》”
ตอนนี้ อาโทวเข้าใจเรื่องที่ทาคุโตะต้องการจะสื่อแล้ว
หนึ่งในสกิลของอิสลา 《สืบทอดบัลลังก์》มีผลทำให้ยูนิตเป้าหมายได้รับสกิล《ฮีโร่》
ไม่เพียงเท่านั้น ยูนิตนั้นยังได้รับพลังต่อสู้ของอิสลาก่อนที่เธอจะตายมาด้วย
นั่นหมายความว่า ตอนนี้ฝาแฝดทั้งสองต่างมีความสามารถเทียบเท่ากับฮีโร่
ถึงจะไม่เป็นที่แน่ชัดว่าอิสลาตายได้ยังไง
แต่สุดท้ายแล้ว เธอยังสามารถส่งต่อพลังนั้นให้แก่บุตรสาว และฮีโร่ตนใหม่ได้ถือกำเนิด
ทาคุโตะกำลังคิดเกี่ยวกับการคุ้มกัน…ฮีโร่พวกนั้น
ใน Eternal Nations ยูนิตที่มีสกิล “ฮีโร่” นั้นมีความสำคัญมาก มันไม่ใช่อะไรที่จะหามาทดแทนได้ง่ายๆ
เพราะหากยูนิตนั้นถูกทำลาย จะไม่สามารถสร้างขึ้นใหม่ได้ทันทีแบบยูนิดทั่วไป
เพราะตอนนี้เขารับรู้ได้ว่ากำลังมีภัยคุกคามที่ไม่อาจเมินเฉยได้อยู่บนโลกใบนี้ ดังนั้นเขาจึงต้องเลี่ยงไม่ให้กำลังรบของพวกเขาลดลงไปอีก
“ตอนนี้ผมจะเสียพวกเธอไปไม่ได้ ตัวตนของฮีโร่จะส่งผลต่ออาณาจักรของเราอย่างมากในอนาคต…ยิ่งกว่านั้น พวกเธอทั้งคู่ยังเป็นคนของพวกเราอีกด้วย”
เธอเข้าใจเหตุผลนั้น
และเธอก็เข้าใจความรู้สึกของเขา แต่นั่นมันอิงจากสถานการณ์ปกติ
ท่ามกลางสถานการณ์ที่ยังคลุมเครือ มันไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก
อาโทวพูดออกมาเสียงดังอย่างลืมตัวว่าอีกฝ่ายคือราชาของเธอ
“ถ้างั้นก็รีบเรียกพวกเธอกลับมาสิคะ! พอพวกเรากลับไปถึงเมืองหลวงแล้ว ฉันจะเตรียมการโต้กลับให้ทันทีค่ะ!”
“ทำไม่ได้น่ะสิ ถึงผมจะสามารถยืนยันสถานการณ์ของพวกเธอได้แล้ว แต่ดูเหมือนจะสั่งพวกเธอไม่ได้น่ะ”
“เป็นไปไม่ได้! ถ้ายูนิตนั้นไม่ยอมฟังคำสั่ง ก็ไม่จำเป็นต้องมี! ฉันจะทำลายพวกเธอเองค่ะ!”
“ขอปฏิเสธ”
“ท่านทาคุโตะคะ!!”
สถานการณ์ไม่เป็นใจ อาโทวรู้สึกร้อนใจมากขึ้นเรื่อยๆ และคิดถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดซึ่งอาจจะเกิดขึ้นได้
เธอไม่รู้ว่าอะไรทำให้ทาคุโตะตัดสินใจแบบนี้
สำหรับเธอ ดูเหมือนทาคุโตะจะประมาทเกินไป
และในขณะเดียวกัน ความรู้สึกสิ้นหวังที่เกิดจากความผิดพลาดของเธอยิ่งทำให้เรื่องมันซับซ้อนขึ้นไปอีก
ต่อให้ศัตรูจะยังอยู่ไกลจากเมืองหลวง เธอก็ไม่ควรจะลืมรายงานเกี่ยวกับการโจมตีที่เธอได้รับ การโจมตีที่อยู่นอกเหนือระบบ
ไม่สิ…ตอนนี้เมืองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤต มันจึงเป็นเรื่องสำคัญที่ควรจะรายงานให้เขาทราบ
เธอกัดฟันแน่…และร้องออกมา
“ฝ่าบาทผู้ยิ่งใหญ่! ฉันต้องขอโทษที่ไม่ได้รายงานให้เร็วกว่านี้ด้วยค่ะ ในการต่อสู้กับสี่ราชาสวรรค์ก่อนหน้านี้ ฉันได้การโจมตีที่สามารถแทรกแซงระบบได้! สถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้เป็นเพราะฉันรายงานให้ทราบล่าช้า! ท่านจะลงโทษฉันยังไงก็ได้! แต่ช่วยกรุณาตัดสินใจใหม่อีกครั้งด้วยค่ะ!”
อาโทวตัดสินใจอย่างยากลำบาก เธอพยายามเปลี่ยนสถานการณ์ด้วยการเผยความผิดพลาดของเธอ และรับผิดชอบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เป็นความจริงที่พวกเขาจะสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้ หากเธอรายงานเรื่องการโจมตีที่สามารถแทรกแซงระบบได้ให้เขาทราบก่อนหน้านี้
แต่รายงานนั้นก็อาจจะทำให้ราชาของเธอเกิดความสับสนมากกว่าเดิมได้เช่นกัน
มันทำให้เธอรู้สึกขัดแย้งอยู่ภายใน
อย่างไรก็ตาม เธอพยายามรับโทษทั้งหมดไว้เอง เพื่อที่จะลบความรู้สึกผิดของทาคุโตะออกไป เขาจะได้ทำการตัดสินอย่างมีเหตุผล
เธอจึงตะโกนออกไปด้วยความคิดนั้น
แต่…
“เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เราต้องเชื่อในตัวอิสลา”
จากคำตอบของทาคุโตะ ดูเหมือนเขาจะยังไม่เปลี่ยนใจ
“ท่านไม่ควรเอาตัวเองไปเสี่ยงกับไมน็อกกราห์ด้วยอารมณ์แบบนั้นนะคะ! สำหรับฉันแล้ว ท่านคือ—–!!”
เสียงของเธอส่งไปไม่ถึง
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป อาจจะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดขึ้นก็เป็นได้
ปรากฏการณ์อันไม่คาดคิดในระบบ ที่อาจจะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ฝาแฝดทั้งสอง และอาโทวพ่ายแพ้
อาโทวไม่สนใจเรื่องความเป็นความตายของตัวเธอเอง
อย่างไรก็ตาม สำหรับอาโทวแล้ว ความตายของทาคุโตะเป็นเรื่องที่เธอเจ็บปวดเกินจะทนไหว
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากความผิดพลาดของเธอเป็นเหตุของการตาย อาโทวกลัวว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
ดังนั้น เมื่อเธอได้ยินคำตอบของเขา …..อาโทวจึงตกตะลึง
“อาโทว นี่คือคำสั่ง -ผมขอล่ะ”
“――!!”
เมื่อเธอได้ยินคำนั้น จิตใจของอาโทวที่กำลังร้อนรุ่มได้สงบลงทันที
มันไม่ใช่ความผิดหวังหรือท้อแท้ แต่มันราวกับผู้ติดตามที่เพิ่งได้ทราบความจริง
เธอได้รับคำสั่งมา ดังนั้น…จึงมีเพียงเรื่องเดียวที่เธอสามารถทำได้
ในที่สุด สีหน้าขมขื่นของเธอก็เปลี่ยนไป ตอนนี้เธอดูสดใสขึ้นแล้ว
“ตามที่ท่านต้องการ ฝ่าบาท”
เธอยอมรับคำสั่งของราชา
“ขอบคุณ ฝากด้วยนะ อาโทว”
จิตใจของเธอเปลี่ยนไป เพราะเธอเข้าใจและจำทุกอย่างได้แล้ว
ว่าทาคุโตะเป็นคนแบบไหน?
ว่าเธอนั้นเชื่อในตัวเขาเสมอ
อิระ ทาคุโตะ…อดีตผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดใน Eternal Nations
เธอสับสนและตื่นตระหนกไปเองคนเดียวทั้งนั้น….
และเหนือสิ่งอื่นใด มีตัวละครเพียงหนึ่งเดียวที่เขาไว้ใจมากที่สุด
ในที่สุดอาโทวก็เปลี่ยนฝีเท้ามุ่งไปยังทิศใต้
เธอได้รับข้อมูลจากทาคุโตะ
เธอทำความเข้าใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านภาพที่แฝดทั้งคู่มองเห็น
ดูเหมือนในปัจจุบัน การต่อสู้ได้เริ่มขึ้นบริเวณจุดเฝ้าระวัง ที่อยู่ด้านหน้ากองทัพจอมมาร
เธอไม่ได้ยืนยันความแข็งแกร่งของศัตรู ไม่ได้ตรวจสอบความแข็งแกร่งของสองแฝด
มีความเป็นไปได้ที่เธอจะไปไม่ทัน
อย่างไรก็ตาม เธอมั่นใจว่าหากใช้พลังทั้งหมด เธอจะสามารถไปรวมตัวกับพวกเขาได้
ยิ่งไปกว่านั้น ทาคุโตะได้มอบคำสั่งให้เธอแล้ว
ดังนั้น จึงมีผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
อาโทววิ่งต่อไป เธอวิ่งผ่านผืนดินด้วยพลังขาเหนือมนุษย์ที่รวดเร็วกว่าม้าตัวไหน
เขาได้ทำการตัดสินใจแล้ว และเธอเองก็ตัดสินใจแล้วเช่นกัน
ดังนั้น สิ่งเดียวที่เธอต้องทำคือ ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จ
ดวงตาของเธอส่องประกายออกมาอย่างมุ่งมั่น และกลิ่นอายปีศาจก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน มอนสเตอร์ฝ่ายศัตรูที่โจมตีเข้ามาต่างล้มตายหายไป
เขากำลังสนับสนุนเธอจากเบื้องหลัง
จึงไม่มีใครสามารถหยุดเธอได้
อย่างไรก็ตาม…..
“อาโทว ผมมีเรื่องที่ต้องบอกเธอ”
“….เรื่องอะไรหรอคะ?”
อาโทวที่กำลังวิ่งอยู่บนเส้นทางได้ยินเสียงอันแผ่วเบาของทาคุโตะ
เหมือนอย่างเคย เธอรีบจดจ่อตั้งใจฟังสิ่งที่เขาพูดเพื่อที่จะไม่พลาดอะไรไป
“ระวังตัวด้วยนะ–”
ตอนแรกเธอแสดงสีหน้าสงสัยออกมาเล็กน้อย จากนั้นจึงเปลี่ยนเป็นสีหน้าประหลาดใจ
“สองคนนั้นกำลังบ้าคลั่ง”
ดูเหมือนเรื่องต่างๆจะยุ่งเหยิงกว่าที่เธอคิด
==========================================================
ตอนหน้าประมาณ 20 หน้า………….ชดเชยความสั้นของตอนนี้เรอะ ==’