Jisui danshi to mesukōsei - ตอนที่ 14
หนุ่มวิทยาลัยกับสาวมัธยมปลายไร้เดียงสา – 14
“นี่…วันนี้นายอยากดื่มกับฉันจนถึงเช้ามั้ย~”
“…..”
“…อย่างน้อยนายก็ตอบสนองอะไรสักอย่างกับคำพูดของฉันหน่อยสิ! ยู~คุง! นายจะทำให้พี่สาวคนนี้ร้องไห้แล้วนะรู้มั้ย…”
“ใครเป็นพี่สาวของฉัน อย่าใช้คำศัพท์แปลกๆเวลาชวนฉันออกไปดื่มได้รึเปล่า!”
—วันหนึ่ง เวลาพักกลางวัน ณ อาคารระดับปริญญาตรีของคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอกชนอุตาเนะ
ผมตอบการสนทนาอย่างน่าเบื่อหน่ายกับเพื่อนในมหาวิทยาลัยที่เดินเข้ามาหาผม ด้วยสายที่ดูเหมือนเจ้าบ้านในย่านโคมแดง
ผมคิดว่ามันน่ารำคาญ หญิงร่างสูง —อาโอบะ อาโออิ—กำลังประสานมือพร้อมกับรอยยิ้มไร้สาระบนใบหน้าของเธอซึ่งไม่ได้สื่อถึงความรู้สึกขอโทษใดๆ และพูดว่า “ขอโทษด้วย~ ขอโทษนะ~”
เธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับผมในทางใดทางหนึ่งตั้งแต่เราพบกันใน งานสัมมนาในฐานะน้องใหม่และวันนี้เธอมาชวนผมไปงานเลี้ยงดื่มเช่นเคย
“ไปดื่มกันเถอะ~”
“ขอปฏิเสธ!”
“ฮ๊ะ-! ไม่ต้องตอบเร็วขนาดนั้นก็ได้”
ผมถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงเศร้าๆของอาโอบะ อย่างตั้งใจ ผมพยายามไม่สงวนตัวเกินไปขณะที่เธอเข้าหาผมโดยไม่คำนึงถึงเพื่อนเพศเดียวกันมากกว่าเพื่อนต่างเพศ
ถ้าผมทำตามกฎมารยาท “ผู้หญิงก่อน” และคิดว่า “เป็นคำขอของเด็กผู้หญิง…” ผู้หญิงคนนี้จะชวนผมออกไปเล่นสนุกแทบกันทุกวัน อันที่จริง ผมได้ยินมาว่าอาโอบะโดดเรียนไปหลายครั้งจนเธอแทบจะเรียนไม่จบปีที่สองในฤดูใบไม้ผลิปีนี้
“ได้โปรด~แด่ความโปรดตลอดทั้งชีวิตของอาโออิคนนี้ด้วยเถิด แค่..ครั้งนี้ครั้งเดียว-“
“เดือนที่แล้วก็พูดแบบนี้ไม่ใช่รึไง..”
“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย-!”
“เหอะ—”
“ได้โปรด~ยู—คุง!”
“…….”
“ถ้างั้นฉันจะเปลี่ยนถ้อยคำใหม่ นายจะยอมไปกับฉันใช่มั้ย~”
“..ไม่”
“อึ่มๆ..”
อาโอบะพยักหน้าและเดินตามผมมาอยู่พักหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเธอตั้งใจที่จะชวนผมให้ไปดื่มกับเธอให้ได้
“เฮ้..นี่ได้โปรด ยู~ เฮ้ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว! แค่ครั้งเดียวเองนะ~!”
“ฉันบอกว่าครั้งนี้ฉันไม่ไป ยัยผู้หญิงนิสัยไม่ดี”
“อ้า-โหดร้ายจังเลย ถึงนายจะไม่ไปกับชอบผู้หญิงแบบฉัน ฉันจะพาผู้หญิงน่ารักๆสักคนสองคนไปด้วยเอามั้ย ฉันพึ่งรู้จักเขาเมื่อไม่นานมานี่เอง เป็นน้องใหม่!”
“แล้วทำไมไม่ไปกับเขาล่ะ—”
“เอ๊ะ..คือแบบว่า..ฉันไม่ค่อยชอบเพราะเขาก็มีนิสัยการดื่มที่ไม่ค่อยดีเหมือนกัน”
“เธอก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
“อ๊า!..ไม่สิ..เอาน่าๆช่างมันเถอะ”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็ยิ่งไม่อยากไป”
เป็นอะไรที่น่าเศร้าที่ผมต้องออกไปดื่มกับผู้หญิงสองคนที่มีนิสัยชอบดื่มเหล้า? หลังจากนั้นพวกเขาจะกลายเป็นภาระแก่ผมในที่สุด…
“ทำไมกันล่ะ! มีสาวน้อยน่ารักแล้วก็มีฉันที่เป็นผู้หญิงสวยๆอีกทั้งคน นายยังต้องการอะไรอีกล่ะ”
“พูดแบบนั้นมันดูยังไงๆอยู่นะ”
“เมื่อวานที่งานเลี้ยงดื่ม เพื่อนสมาชิกสัมมนา โยโกตะ พูดกับฉันด้วยรอยยิ้มกว้างๆประมาณว่า “คุณอาโอบะเป็นเด็กมาก คุณเป็นคนคุยง่ายสุดไปเลย”
“เธอนี่ไม่สนอะไรเลยจริงๆ…”
ในที่สุดเราเดินมาถึงห้องเรียนสำหรับคาบเรียนถัดไป และพบว่ามีที่นั่งว่างสองที่นั่งท่ามกลางกลุ่มนักเรียนที่รับประทานอาหารกลางวันและนั่งลง อาโอบะสวมกางเกงยีนส์ทรงสกินนี่ยาว นั่งลงข้างๆผมหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ในความคิดอีกแง่หนึ่ง เธอไม่ใช่คนประเภทที่ใส่ใจว่าจะถูกเรียกว่า “บอยอิช” เหมือนที่เธอเป็น
*บอยอิช=ผู้หญิงลุคเท่ๆ*
“ขอโทษนะ วันนี้เรื่องการดื่มครั้งนี้ฉันต้องของผ่านไปก่อน วันนี้ฉันมีนัดกับ’สาวน้อย ที่น่ารักกว่า’
“ฮ่าๆ ไม่มีอะไรจะพูดแล้วจริงเหรอ”
“อย่าหัวเราะฉันแบบนั้นสิ….”
อาโอบะหัวเราะราวกับเธอจะพูดว่า “ไม่มีทางที่ผมจะมีเพื่อนอะไรแบบนั้น”
ผมอยากใช้ฝ่ามือตีเข้าที่หลังเธอ ถ้าอีกฝ่ายเป็นเพื่อนชายที่ดีของผม ผมจะไม่มีทางลังเลและลงมือทันที
“ฮ่ะ นายพูดจริงๆเหรอ ไม่มีทางที่ยูคุงของฉันจะรู้จักกับสาวน้อยอะไรหรอกนะ”
“อย่ามองฉันแบบนั้นสิ นี่ฉันจริงจังนะ..ทำไมพูดเหมือนว่าฉันโกหก”
“อึ้มนั่นสิ.. มันก็จริงปกติถ้านายจะโกหก นายก็ควรจะเล่าเรื่องสมจริงกว่านี้”
“เธอหมายความว่ายังไง..?”
“ช่างเถอะ ว่าแต่เขาเป็นใครเหรอ เด็กจากแผนกอื่น หรือว่าเป็น น้องใหม่สาขาเดียวกัน”
“ไม่ใช่แบบนั้น
อาโอบะทุบโต๊ะด้วยสองมือแล้วลุกขึ้นอย่างแรง
“ใคร!!!!—”
“เอ่อ….ก็เธอเป็นนักเรียนมัธยมปลายที่อาศัยอยู่ข้างห้อง”
จบ~