Jisui danshi to mesukōsei - ตอนที่ 19
หนุ่มวิทยาลัยกับสาวมัธยมปลายไร้เดียงสา – 19
—หนึ่งวันหลังจากนั้น มาฮิรุและฮิโยริเพื่อนของเธอกำลังเดินไปโรงเรียนในตอนเช้า พวกเขาสังเกตเห็นผู้หญิงร่างสูงโบกมือไปมาและโบกมือให้เขาทั้งสองคน
“โอ้ส…มาฮิรุจัง~”
“อ๊ะ..คุณอาโอบะนี่ คุณกำลังจะไปวิทยาลัยเหรอคะ..”
“อ้า~เปล่าฉันกำลังจะโดดเรียนแล้วก็..กลับบ้านนอนเพราะตอนนี่ฉันเมา~—”
“เป็นอย่างนั้นหรอกเหรอคะ ฮะๆ”
ขณะที่เธอกำลังหัวเราะให้กับอาโออิที่กำลังพูดอะไรบางอย่างที่จะทำให้ยูเตะเธออีกครั้งถ้าเขาได้ยิน แล้วอาโออิสังเกตเห็นฮิโยริยืนอยู่ข้างมาฮิรุ
“โอ๊ะ..นั่นเพื่อนของเธอเหรอ สวัสดี~!”
“เอ๊ะ..สวัสดีค่ะ!”
“ฮิโยริจัง คนนี้คือคุณอาโอบะ อาโออิ เธอเป็นเพื่อนของพี่ชาย”
“อา..เพื่อนของคุณยาโมริเหรอ น่าแปลกจังฉันไม่คิดว่าเธอจะรู้จักใครหล่อขนาดนี้”
“..แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ”
“ขอโทษจริงๆค่ะ!”
“เอาน่าๆ ไม่ต้องคิดมาก ปกติแล้วฉันมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ชายเหมือนกัน บางทีฉันอาจหล่อกว่าผู้ชายบางคนที่นี่ซะอีก..”
เธอพูดในลักษณะที่อาจทำให้ ผู้ชายส่วนใหญ่ที่นี่โกรธ แต่จริงๆ แล้วน่าจะมีไม่มากนัก ผู้ชายที่เข้ากับไอโออิได้ทั้งหน้าตาและสไตล์ ความจริงที่ว่าเธอพูดด้วยตัวเองคือสิ่งที่ทำให้เธอพิเศษมาก
“แล้วหนูน้อยฮิโยริ เธอรู้จักยูด้วยรึเปล่า..?”
“ก็เคยกินข้าวเย็นด้วยกันครั้งหนึ่งค่ะ.!”
“โฮ่ะโฮ่..ยูค่อนข้างดีเลยใช่มั้ย โอ้! ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะล่อลวงเด็กสาวมัธยมที่น่ารักทั้งสองคนได้~”
“พี่ชายไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”
“ลอเล้น~ล้อเล่น”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก” หลังจากหัวเราะไปสักพัก อาโออิก็พูดอย่างนั้นแล้วประสานมือกันขอโทษต่อหน้ามาฮิรุ
“ฉันขอโทษนะมาฮิรุจัง วันก่อนที่ฉันเมาทำให้เธอต้องลำบาก”
“มะ ไม่เป็นไร ที่สำคัญกว่านั้นคุณอาโอบะสบายดีหลังจากนั้นมั้ย..”
“ฉันสบายดี แค่ดื่มเบียร์สีห้าป๋องเอง!”
มาฮิรุ ซึ่งยังไม่บรรลุนิติภาวะไม่เคยรู้ว่าคนปกติจะเมาได้แค่ไหนหลังจากดื่มเบียร์สี่หรือห้ากระป๋อง แต่เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของอาโออิ เธอดูเหมือนจะเมามาก แต่บางทีอาจเป็นแค่ตัวของเธอเท่านั้นที่จะเมาเร็ว?
“..แต่เดี๋ยวก่อน!”
“อ๊ะ..คะ!”
“เรื่องของเธอกับยูไปถึงไหนกันแล้ว~”
“อะ..!?”
เมื่ออาโออิถามคำถามนี้ขึ้นมาทันใด ใบหน้าของมาฮิรุก็เปลี่ยนเป็นสีแดงสด แล้วฮิโยริที่อยู่ข้างๆเธอมี สีหน้าตกใจเล็กน้อย ฉาบบนใบหน้าของเธอราวกับว่าเธอประหลาดใจกับสิ่งที่อาโออิพูด
“ฮิมะ..อ-อย่าบอกนะว่าเธอกับคุณยาโมริ—”
“เปล่า!! เราไม่ได้..ฉันกับพี่ชายไม่ใช่แบบนั้นกัน”
“เอ๋~~ ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลยเหรอ~? ฉันเชื่อว่าถึงเวลาที่พวกเธอสองคนจะจูบกันหรืออะไรซักอย่าง—”
“คุณอาโอบะ~! คุณเมาหนักแล้วนะคะ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่ได้เมาจริงๆ ฉันแค่มีอาการเมาค้าง แต่ฉันเมาแล้ว ฉันคิดว่านะ..”
นักศึกษาวิทยาลัยที่พูดแบบเดียวกับที่เธอทำตอนเมาเหล้า ยังคงหัวเราะอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าเขาจะเข้มงวดมากในแบบนั้น
…แล้วฮิโยริก็พูดขึ้นแทรก
“อึม..แล้วคุณยาโมริมีแฟนในวิทยาลัยมั้ย”
“ฉันว่าเขาไม่ได้…มันจะเป็นปัญหาใหญ่ถ้าเขามีแฟนและพามาฮิรุจังเข้ามาในห้องใช่มั้ยล่ะ~ ซึ่งยูเขาไม่ใช่คนแบบนั้นด้วย”
“ก็จริงค่ะ”
“นั่นเป็นเหตุผล มาฮิรุจัง ถ้าเธอคอยผลักดันความรู้สึกที่มีต่อยูขึ้นเรื่อยๆเขาอาจตกหลุมรักเธอก็ได้นะ—!”
“หนูจะไม่ทำอย่างนั้น คุณอาโอบะ ได้โปรด….”
“ฮ่าๆ น่ากลัวจัง~งั้นฉันกลับบ้านก่อนล่ะ แล้วเจอกัน!”
สาวมหาลัยวิ่งออกไปราวกับจะหนี ฮิโยริพึมพำกับตัวเองขณะมองไปทางด้านหลังของหญิงสาวอย่างคลุมเครือ
“…เธอกำลังเล็งคุณยาโมริอยู่เหรอ…?”
“ฮิโยริก็คิดแบบนั้นกับเขาด้วยเหรอ…!?”
“ขอโทษ..ก็เห็นช่วงนี้เธอพูดถึงเขาบ่อยๆแค่นั้นเอง”
“ช่วยไม่ได้นี่ พี่ชายทำอาหารอร่อยมาก..!”
“จริงๆเลยน้า ฉันว่าเธอสนใจอาหารมากกว่าผู้ชายแล้ว แต่นั่นก็สมเป็นเธอละนะ…เอาล่ะเรารีบไปโรงเรียนกันเถอะเดี๋ยวสายเอานะ”
“อะ..อึ้ม!!”
มาฮิรุเอามือแตะแก้มร้อนผ่าวของตัวเองขณะที่เธอเดินตามหลังเพื่อนสนิทของเธอไปโรงเรียน
เธอคิดว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้น…แต่ตอนนี้มาฮิรุตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากเพราะเธอรู้สึกประหม่าอย่างประหลาดในตอนที่จะได้เจอเขาครั้งหน้า…
จบ~
เริ่มเข้าสู่ช่วงหวานๆแล้ว….(ใช่มั้ย)