Journey Towards Greatness เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 41
จูเลียนได้ตั้งแคมป์ใกล้ๆ เมืองฮานาดะเพื่อเตรียมอาหารสำหรับโปเกมอนตัวใหม่ของเขา คาบิกอนที่กำลังนอนหลับอยู่ใกล้ต้นไม้และยังไม่ตื่นตั้งแต่จูเลียนจับมันได้ โปเกมอนตัวอื่นของเขากำลังจ้องมองไปที่เจ้ายักษ์จอมหลับตัวนี้บางตัวพยายามปลุกให้มันตื่นขึ้นมา แต่แม้พวกมันจะใช้กลอุบายมากมายโดยเฉพาะเก็งก้าที่พยายามงัดทุกอย่างในคลังแสงของมันออกมาเพื่อปลุกคาบิกอนให้ตื่นขึ้น แต่มันก็ไร้ผลเพราะมันไม่ขยับเลยแม้แต่นิ้วเดียว
จูเลียนหัวเราะเมื่อเห็นว่าคาบิกอนไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันถูกแกล้งและนอนหลับสนิทต่อไป ในขณะที่จูเลียนกำลังทำอาหารมากมายให้คาบิกอน มันเสร็จแล้ว และกลิ่นอาหารก็ทำให้คาบิกอนอ้าปากราวกับว่ามันกำลังกินกลิ่นอาหารด้วยปากของมัน จากนั้นตาของมันก็เปิดขึ้นและมองไปรอบๆ จากนั้นก็พบว่ามันอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างไปจากเดิม แล้วมันก็เห็นจูเลียนกำลังปรุงอาหารในหม้อใบใหญ่อยู่จึงเดินเข้าไปหาเขา ในขณะที่มันเดินพื้นดินก็สั่นสะเทือนนิดๆ
จูเลียน “คาบิกอน ดีใจนะที่ได้เห็นว่านายตื่นขึ้นมาแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นเทรนเนอร์คนใหม่ของนาย และพวกนั้นก็เป็นเพื่อนใหม่ของนาย”
คาบิกอนมองไปที่จูเลียนจากนั้นก็มองไปที่โปเกมอนตัวอื่นๆ ของเขาแล้วทักทายพวกมันอย่างมีความสุข คาบิกอนโบกมือทักทายจากนั้นมันก็มองไปที่อาหารที่จูเลียนกำลังทำอยู่
จูเลียน “นายคงจะหิวจากการนอนหลับเป็นเวลานาน มากินข้าวก่อนสิ”
เมื่อเห็นว่าจูเลียนบอกให้มันกินได้ คาบิกอนก็ก้าวไปข้างหน้าและยกหม้อขนาดใหญ่ที่มีน้ำหนักเกือบครึ่งตันขึ้นและเริ่มกลืนอาหารที่อยู่ข้างในนั้น จูเลียนคาดไว้แล้วหลังจากเห็นขนาดตัวของคาบิกอน เขาคาดไว้ว่าน้ำหนักของคาบิกอนน่าจะใกล้ 700 กิโลกรัม ดังนั้นอาหารครึ่งตันก็ไม่มีอะไรสำหรับมันและมันก็สามารถยกได้อย่างง่ายดาย จูเลียนยังรู้สึกโล่งใจที่คาบิกอนไม่ต้องการอาหารทุกวันและจะกินเพียงเดือนละครั้งเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องทำอาหารมากมายสำหรับมันทุกวัน
คาบิกอนที่กินอาหารเสร็จแล้วก็มีความสุขมากหลังจากได้กินอาหารอร่อยๆ และตกหลุมรักมันจริงๆ มันจึงยกจูเลียนขึ้นมากอดเขาจนได้ยินเสียงบางอย่างแทบแตกหัก แต่ยังดีที่กระดูกของจูเลียนยังไม่หัก
จูเลียน “ฮ่าๆ คาบิกอนฉันเข้าใจว่านายชอบอาหารของฉัน แต่ช่วยวางฉันลงทีไม่งั้นนายคงได้บดขยี้ฉันแน่ๆ”
คาบิกอนวางเขาลงหลังจากที่จูเลียนบอกให้ทำ
จูเลียน ‘ฉันไม่คิดว่าคาบิกอนจะเป็นมิตรขนาดนี้หลังจากถูกจับโดยไม่ได้รับอนุญาต ระบบแสดงสถานะของคาบิกอน’
___________________
สถานะ – คาบิกอน
ระดับ – 60
อายุ – 10 ปี
อารมณ์ – มีความสุข
สายใย – 75%
HP – 300
โจมตี – 210
พลังป้องกัน – 150
Sp. Atk – 150
Sp. Def – 200
ความเร็ว – 50
ทักษะ – Tackle, Defense Curl, Yawn, Rock Tomb, Snore, Giga Impact, Belly Drum, Heavy Slam, Iron Head, Seed Bomb, Ice Punch, Thunder Punch, Fire Punch, Ice Beam, Thunder, Rock Tomb, Bulldoze, Rock Slide, Stomping Tantrum, Flame Thrower, Solar Beam, Hyper Beam
ความสามารถ – Immunity(unlocked), Thick Fat(unlocked), Glutonny(unlocked)
___________________
จูเลียนที่เห็นสถานะของคาบิกอนก็เหงื่อแตกทันที
จูเลียน ‘ค่าสถานะของคาบิกอนนี่แม่งพังปะเนี่ย อะไรคือสถานะสุดไร้สาระพวกนี้วะ เขามีเลเวล 60 และสิ่งที่แปลกกว่านั้นคือทักษะแต่ละอย่าง ทั้งท่าประเภทน้ำ เหล็ก น้ำแข็ง พืช สายฟ้า ทักษะประเภทไฟก็มี ระบบตัวตรวจสอบสถานะของนายเสียปะ?’
ระบบ ‘ไม่ สถานะที่ระบบแสดงมีความถูกต้อง 100%’
จูเลียน ‘เชี่ย คาบิกอนแม่งอย่างเว่อ ฉันโชคดีมากที่เขาไม่ต่อต้านการจับไม่งั้นฉันคงมีปัญหาหนักเลย ดูเหมือนว่าฉันให้อาหารเขาจะทำให้ความผูกพันของเราลึกซึ้งยิ่งขึ้น’
จูเลียน “คาบิกอนฉันไม่สามารถพานายไปกับการเดินทางของเราได้ ดังนั้นฉันจะส่งนายไปยังสถานที่หนึ่ง ฉันรู้ว่านายจะนอนเกือบตลอดเวลาดังนั้นเมื่อนายตื่นขึ้นฉันจะกลับไปหานายและทำอาหารมากมายให้นาย”
คาบิกอนรู้สึกเศร้าในตอนแรกที่มันไม่สามารถเดินทางกับจูเลียนได้ แต่หลังจากได้ยินว่าจูเลียนจะกลับมาหาทุกเดือนและเตรียมอาหารให้มัน มันก็มีความสุขอีกครั้งและกอดจูเลียนอีกรอบ คราวนี้จูเลียนเกือบจะเป็นลม แต่เขาได้รับการช่วยเหลือจากโปเกมอนตัวอื่นของเขาที่บอกให้คาบิกอนปล่อยจูเลียนไม่เช่นนั้นเขาจะบาดเจ็บ
คาบิกอนปล่อยมือจากจูเลียนและเกาหัวด้วยความอาย จากนั้นมันก็หาวและหลับไปทันที เมื่อจูเลียนเห็นแบบนั้นก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาส่งคาบิกอนกลับไปที่โปเกบอลและเริ่มเก็บเต็นท์ของเขา เขาต้องไปเมืองฮานาดะภายในวันพรุ่งนี้ หลังจากเก็บข้าวของเสร็จจูเลียนก็มุ่งหน้าไปยังเมืองฮานาดะ
จูเลียน ‘พูดถึงเมืองฮานาดะ ฉันก็สงสัยว่าจุนซากำลังทำอะไรอยู่’
จูเลียนนึกถึงเจ้าหน้าที่จุนซาที่เขาเคยใช้เวลาทั้งคืนด้วยกัน ในขณะปั่นจักรยานหายไปจากขอบฟ้า