Journey Towards Greatness เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 80
ตอนที่ 80 นักฆ่า
หลังจากสามวันนับจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสํานักงานใหญ่ของ Shadow Legion เราก็กลับไปที่ด้านจูเลียนในคันโตที่ขณะนี้กําลังดูรายละเอียดตลาดหุ้นเขาได้รับข้อมูลบางอย่างจากจิมเกี่ยวกับตลาดหุ้นและวิธีการลงทุนในปัจจุบัน หลังจากทําการค้นคว้าบางอย่างแล้วในที่สุดเขาก็ปิดคอมพิวเตอร์และถอนหายใจ
จูเลียน ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่จิมิบอกจะดีมาก
เขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้องเพื่อไปรับอากาศบริสุทธิ์ เขาสวมแว่นกันแดดและ ผ้าพันคอเนื่องจากโรงแรมที่เขาพักมักจะมีสายตาจ้องมองมาจากนักข่าวที่จะปลอมตัวเพื่อถ่ายรูป เขาหรือสมาชิกสี่หัวกะทิคนที่พวกเขาเห็น
หลังจากหลบหนีจากพวกเขาได้สําเร็จ จูเลียนก็กระโดดขึ้นไปบนจักรยานของเขาและขี่ไปยั งพื้นที่ใกล้เนินเขา เมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาเห็นฝูง เคนเทารอส วิ่งไปรอบๆ เพื่อสร้างความหวาดกลัวให้กับโปเกมอนที่มาขวางทาง เขาหายใจเข้าลึกๆ และปล่อยโปเกมอนของเขาออกมา แล้วบอกพวกมันว่าสามารถเดินไปรอบๆ ได้เช่นกัน เขานอนลงบนพื้นหญ้าแล้วหลับตาลงและในที่สุดเขา ก็หลับไป เขาเริ่มฝันว่าเห็นคริสตัลสองอันหมุนรอบตัว อันหนึ่งเป็นสีเขียวและอีกอันเป็นสีน้ําเงิน
จู่ๆ เขาก็ตื่นขึ้นมาหลังจากเห็นคริสตัลเหล่านี้ เขารู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงขึ้นในหัว
ระบบ ‘โฮสต์รู้สึกถึงบางสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอนาคต’
จูเลียน ‘อนาคต? ไกลแค่ไหน มันเป็นอะไร?’
ระบบ ‘ไม่สามารถทํานายเส้นเวลาในอนาคตได้’
จูเลียนส่ายหัวและคิดถึงคริสตัลทั้งสองที่เขาเพิ่งเคยเห็น
จูเลียน ‘ฉันจําไม่ได้ว่าเคยเห็นคริสตัลทั้งสองนี้แล้วทําไมฉันถึงเห็นมัน?’
จูเลียนหลงอยู่ในความคิดหลังจากใช้เวลาทั้งวันในการเดินไปรอบๆ เนินเขาและฝึกฝนโปเกมอนของเขา ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะกลับ ในขณะที่เขากําลังจะกลับไปเขาก็รู้สึกได้ว่ามีคนเฝ้าดูเขาจากหลังต้นไม้ เขายื่น Omniforce ไปยังต้นไม้นั้นเพื่อสัมผัสชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลัง คนๆ นั้นมีปืนอยู่ในมือซึ่งจูเลียนประหลาดใจกับสิ่งนี้
จูเลียน ‘นักฆ่าเหรอ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการชีวิตของฉัน ใครนะที่ฉันสร้างความขุ่นเคือง? อาจเป็นซาคากิ อาจเป็นเขาก็ได้ แต่อย่าเพิ่งไปคาดเดาเลย’
จูเลียนก้มลงและแสร้งทําเป็นว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นอะไรเลย เขาหยิบก้อนกรวดเล็กๆ ขึ้นมา และคลึงมันสองสามครั้งระหว่างนิ้วของเขาจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนและโยนก้อนกรวดด้วยความเร็วเต็มที่ไปที่ต้นไม้ ก้อนกรวดก็พุ่งตรงผ่านต้นไม้และตีเข้าที่มือของนักฆ่าที่ถือปืน ข้อมือของเขาก็หลุดออกทันทีขณะที่เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและกลิ้งไปมากับพื้น จูเลียนเดินเข้าไปใกล้นัก ฆ่าอย่างช้าๆ เขายกปืนขึ้นจากนั้นเขาก็ก้มลงใกล้มือสังหารที่จับข้อมือของเขาและกัดฟัน
จูเลียนชี้ปืนไปที่หัวของเขาและชักปืนเพื่อขึ้นรังเพลิงบรรจุกระสุนเข้าไปในลํากล้อง
จูเลียน บอกฉันมาสิว่าใครส่งแกมาไม่งั้นต่อไปไม่ใช่มือของแก แต่เป็นหัว
นักฆ่าไม่ได้กลัวเพียงเพราะปืนชี้ที่หัวของเขา แต่เป็นเพราะเขารู้สึกหายใจไม่ออกจากความกลัวที่ไม่รู้จักซึ่งส่งผลให้กระดูกสันหลังของเขาหนาวสั่น เขาจึงบอกทุกอย่างที่เขารู้แก่จูเลียน
นักฆ่า ฉันเป็นแค่นักฆ่าตามงานจ้าง ฉันได้รับเงินจากชายในชุดสูทสีดําเพื่อลอบสังหารคุณ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้ ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย
จูเลียนเชื่อในสิ่งที่เขาพูดเพราะเขาโดนกดดันด้วยจิตวิญญาณของตัวเอง เขาจึงไม่สามารถโกหกได้
จูเลียน ‘มีใครบางคนอยู่เบื้องหลังและต้องการชีวิตของฉันคงต้องระวังเรื่องนี้ให้มาก ชายในชุดสูทสีดําไม่สามารถเป็นผู้บงการได้มีใครบางคนที่อยู่เหนือเขาที่ออกคําสั่ง ดูเหมือนว่า ฉันต้องรอเขาก่อน ฉันไม่ต้องการไปหาเขาเองต้องให้เขามาหาฉัน’
จูเลียนจึงมองไปที่มือสังหารที่ยังคงหวาดกลัว
จูเลียน ‘ถ้ามันเป็นตัวตนเก่าของฉัน ฉันจะฆ่าเขาตอนนี้ แต่ฉันไม่ใช่คนในอดีตแล้ว’
จูเลียนวางมือลงบนหัวมือสังหารและส่งคลื่นที่ทําให้ชายคนนั้นหมดสติ จูเลียนได้ลบความทรงจําของเขาเกี่ยวกับทุกอย่างรวมถึงสัญญาที่ชายในชุดสูทสีดํามอบหมายให้นักฆ่า
จากนั้นจูเลียนก็เดินจากไปโดยทิ้งนักฆ่าไว้ข้างหลัง
จูเลียน ‘ฉันอาจจะเปลี่ยนใจเขาไปโดยสิ้นเชิงและทําให้เขาเดินไปในเส้นทางที่ดี แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาฆ่าคนไปกี่คน ถ้าฉันเดาถูกเขาจะถูกฆ่าโดยชายชุดดําดังนั้นฉันจึงไม่ต้องกังวลว่ามือของฉันจะเปื้อนเลือด’
จูเลียนกลับไปที่โรงแรมของเขา แต่ถูกนักข่าวรุมเข้ามา จูเลียนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท ในที่สุดเขาก็เข้ามาในห้องของเขาและหายใจเข้าลึกๆ
จูเลียน ‘ฉันเกลียดนักข่าวเหล่านี้นี่เป็นข้อเสียของการมีชื่อเสียงล่ะนะ’
จากนั้นเขาก็เดินไปที่คอมพิวเตอร์และท่องอินเทอร์เน็ตเพื่อค้นหาข้อมูลของชิบะคู่ต่อสู้คนต่อไปของเขา หลังจากค้นคว้าอยู่พักหนึ่งในที่สุดเขาก็หยุดพัก
จูเลียน ‘ชิบะเป็นผู้เชี่ยวชาญณปักมอนประเภทต่อสู้ โปเกมอนหลักของเขาคือ คาโปเอเรอร์ ซาวามูลาร์ เอบิวาลาร์ อิวาร์ค และ ไคริก นอกจากนี้เขายังมี เนียวโรบอน และ โกโลเนีย แต่นั่นไม่ใช่โปเกมอนที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา โปเกมอนตัวหลักและแข็งแกร่งที่สุดของเขาคือ ไคริก ของ เขาเพื่อใช้ อิวาร์ค เพื่อต่อต้านเทรนเนอร์ที่ใช้โปเกมอนประเภทบินและทําให้ทีมของเขาสมดุล’
จูเลียนครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งจากนั้นก็ตัดสินใจเลือกโปเกมอนที่เขาจะใช้กับชิบะเมื่อเวลาผ่านไปหลายวันเขาก็รอคอยการต่อสู้ครั้งต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ