Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก - ตอนที่ 133

133 – หุ่นเชิด

มือกระดูกขาวที่มีเปลวไฟเย็นยะเยือกแทงทะลุผ่านร่างกายของเด็กหญิงตัวน้อยและทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้ มันเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่กําลังลุกไหม้

เด็กหญิงตัวน้อยทําได้เพียงหันกลับมาดูบาดแผลของวิญญาณตัวเองด้วยใบหน้าที่มืดมิด จากนั้นเธอพยายามแลบลิ้นที่ยาวเหยียดของเธอออกมาเสียบาดแผลไม่ให้พลังคําสาปลุกลามอย่างรุนแรง

ในตอนแรกพวกเขาต้องการประหยัดพลังงานเพราะพวกเขารู้ว่าคนที่หลบหนีจากนรกคนนี้ มีความสามารถที่มหัศจรรย์

แต่พวกเขาก็เชื่อมั่นว่าพวกเขาสามารถจัดการกับคนผู้นี้ได้ในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน เพราะ พวกเขเตรียมที่จะจัดการชายคนนี้มานานกว่า 2 เดือนแล้ว

2 เดือนไม่ถือว่ายาวนานเกินไป แต่สําหรับใครบางคนที่ต้องดิ้นรนหลบหนีท่ามกลางความเป็นตายมันเปรียบเสมือนความยาวนานตลอดชีวิต

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็เผชิญหน้ากันอีกครั้ง!

แมวที่มีขนสีขาวราวกับหิมะ เป็นแมวสีขาวที่ละเอียดอ่อนและบริสุทธิ์ที่สุดในโลก แต่เงาของมันเป็นสีดําและไม่ได้มีลักษณะของแมวแม้แต่น้อย

ตอนนี้เงาของมันครอบคลุมไปทั่วห้องกระจายคําสาปและความสิ้นหวังเข้าหาทุกคน!

ดวงตาของเหลียงชวนนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงทอประกายลึกล้ำสร้างความกดดันทําให้ผู้คนหายใจไม่ออก

หากสังเกตดีๆจะพบว่าดวงตาของเขามีลักษณะเดียวกันกับแมวสีขาวตัวนั้น หากมองเข้าไปจะพบโครงกระดูกมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ภายใน นี่เป็นภาพที่ลึกที่สุดและน่ากลัวที่สุดของนรก

แมวตัวนี้ไม่ใช่ภูตผีธรรมดา แต่มันคือสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในส่วนลึกที่สุดของนรก เป็นจุดหมายปลายทางของคนที่ชั่วช้าที่สุดในโลก!

มันคือชูร่า ราชาของขุมนรกที่ลึกที่สุด

“เหมียว!”

ในเวลานี้เหล่ายมทูตที่ออกมาตามล่าเหลียงชวนคิดว่าตัวเองกลับสู่นรกอันมืดมิดแล้วซะอีก

ในโลกแห่งนี้พวกเขาคือสิ่งมีชีวิตลึกลับที่ล่องลอยไปทั่วโลกสร้างเรื่องราวที่แปลกประหลาดพวกเขาไม่มีความแตกต่างจากเซียนบนสวรรค์

แต่เมื่อพวกเขาอยู่ในนรกพวกเขาก็เป็นเพียงพนักงานระดับล่าง ที่ไม่มีนัยยะสําคัญต่อแมวตัว นี้แม้แต่น้อย

ในเวลาเดียวกับที่แมวสีขาวส่งเสียงร้อง ดวงตาสีแดงเข้มของเหลียงชวนก็ค่อยๆมีเลือดไหลออกมา

ตอนนี้เพื่อนของเขาแทบจะตายไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาต้องมีคํากล่าวให้กับทุกคน เขาต้องล้างแค้นให้กับทุกคนที่ถูกคนพวกนี้ ‘ฆ่าตาย’

สิบนิ้วของเหลียงชวนสั่นไหวอีกครั้ง นิ้วที่ซีดและเรียวยาวกําลังเคลื่อนไหวไปตามจังหวะคล้ายกับว่าเขากําลังบรรจงดีดตัวโน้ต

เพียงแต่ว่าน่าเสียดายที่ผู้ชมทั้งหมดจะต้องตายเมื่อเพลงนี้จบลง!

‘พวกแกจะจับฉัน พวกแกข่มเหงเพื่อนๆของฉัน พวกแกคิดว่าสิ่งที่พวกแกทํานั้นถูกต้อง

พวกแกหยิ่งผยอง มองว่าพวกเราเป็นมดแมลงที่พวกแกจะบดขยี้ได้ตลอดเวลา พวกแกคิดว่าตัวเองเหนือกว่าแม้กระทั่งมาดักฆ่าฉันอยู่ที่บ้านของฉันเอง

แล้วทําไมตอนนี้ทุกคนถึงไม่แสดงความเย่อหยิ่งจองหองเหมือนเมื่อสักครู่ !

พวกแกกรีดร้อง

พวกแกเจ็บปวด

พวกแกตื่นตระหนกเหมือนกับคนที่พวกแกเคยฆ่า? และฉันสัมผัสได้ว่าพวกแกหวาดกลัว!’

สิบนิ้วไขว้กัน ความถี่ของการสั่นเร็วขึ้นเป็นสองเท่า โน้ตแห่งความตายหลั่งไหลออกมาและยมทูตเหล่านั้นเริ่มฆ่ากันเอง

ตั้งแต่วินาทีที่เหลียงชวนเข้ามาที่นี่ แมวสีขาวก็ทําการควบคุมทุกคนไม่หมดแล้ว

ผีทุกตัวเมื่อยืนอยู่ต่อหน้าเหลียงฉวนกลายเป็นหุ่นเชิดของเขาอย่างรวดเร็ว

เขาสามารถเคลื่อนไหวอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ เขาสามารถเล่นอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ เขาสามารถทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ นี่คือสิ่งที่คนพวกนี้สมควรได้รับ!

‘พวกแกบอกว่าฉันทําตัวเป็นผู้พิพากษาและนั่นคือความผิดใหญ่หลวง ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะพิพากษาชีวิตของพวกแกทุกคน!’

ที่มุมร้านเด็กหญิงตัวน้อยตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เธอจ้องมองไปยังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ และเธอเห็นว่าเพื่อนร่วมงานของเธอที่อยู่ข้างหน้ากําลังฆ่ากันอย่างบ้าคลังและไร้ความปราณี

เธอเห็นว่าดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยสีแดง เธอเห็นว่าชายที่พวกเธอกําลังตามล่ายืนจ้องมองทุกคนด้วยดวงตาสีแดงฉานพร้อมกับมีโลหิตไหลออกมา!

แต่ถึงจะอย่างนั้นเขาก็มีรอยยิ้มสดใสอยู่บนใบหน้า

สถานการณ์ของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง นี่มันความฝันชัดๆ

เธอคิดว่าเธอกําลังฝันไปแน่ๆ ใช่! สิ่งนี้มันไม่จริง เรื่องแบบนี้จะเป็นความจริงไปได้อย่างไร?

ถ้าโจวเจ๋ออยู่ที่นี่และเห็นฉากที่เด็กหญิงตัวน้อยกําลังหวาดกลัวจนถึงขีดสุด เขาจะต้องรู้สึกผิดหวังอย่างแน่นอน เด็กหญิงตัวน้อยคือภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา

แต่ในเวลานี้เธอแสดงออกถึงความหวาดกลัวไม่แตกต่างจากเด็กหญิงวัย 4-5 ขวบแม้แต่น้อย

เธอขดตัวอยู่ที่นั่น ร่างกายเธอสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุม

น่าเสียดายที่โจวเจ๋อไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นเขาคงเปิดกระโปรงเธอดูแล้วว่าเธอนี่เล็ดออกมาหรือเปล่า

แน่นอนว่าในตงเฉิงซึ่งอยู่ห่างจากเฉิงตูมากกว่า 2,000 กิโลเมตร โจวเจ๋อก็ใช่ว่าจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ที่รุนแรงจากฝังนั้น

ฝ่ามือขวาของเขาซึ่งเป็นตําแหน่งของเครื่องหมายกุญแจนรกรู้สึกร้อนฉ่าอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมันแทบจะทําให้เขาทนไม่ได้ เขาทําได้เพียงกําหมัดแน่นเท่านั้น

แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นแต่โจวเจ๋อมั่นใจว่าเด็กหญิงตัวน้อยและพรรคพวกของเธอจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลําบาก

ในเวลานี้กุญแจที่เธอทิ้งไว้กับเขาครึ่งเริ่มเกิดความสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ นั่นย่อมแสดงว่าเธอสูญเสียความสามารถในการควบคุมมันแล้ว!

โจวเจ๋อกําลังรอคอยให้กุญแจกลายเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ และนั่นมันจะหมายความว่าเด็ก หญิงตัวน้อยไม่มีทางกลับมาที่นี่อีกแล้วตลอดกาล!

‘ใบรับรองอยู่ในมือของฉัน กุญแจก็อยู่ในมือของฉันแล้ว ต่อให้เธอกลับมาได้เธอก็เป็นเพียงแค่ ผีตัวเล็กๆเท่านั้น’

ที่เฉิงตูภายในถนนเก่าเกิดความวุ่นวายอย่างสมบูรณ์

เมื่อเห็นฉากที่บ้าคลั่งอยู่ตรงหน้า เหลียงชวนก็หัวเราะอย่างมีความสุข เขาหัวเราะไม่หยุดราวกับว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องน่าตลกที่สุดในโลก

เลือดยังคงไหลออกมาจากดวงตาของเขาตลอดเวลาในขณะที่นิ้วของเขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมากยิ่งขึ้น ท่วงทํานองของบทเพลงก็ถูกเร่งให้เร็วขึ้นเช่นกัน

ในเวลานี้ร่างกายของแมวสีขาวถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดง แต่มันยังคงกัดฟันทําหน้าที่ของตัวเองต่อไป มันเป็นสหายของเหลียงชวนมันตั้งใจแล้วว่าจะต้องช่วยเหลือเขาจนถึงที่สุด

ดวงตาของเหลียงชวนไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงเบ้าตาที่ว่างเปล่าร่างกายของเขาซีดเซียวเหมือนกับว่าของเหลวทั้งหมดในร่างถูกดึงออกไป

แต่เขายังคงมีความมุ่งมั่น เขาต้องฆ่าคนพวกนี้ให้ได้ต่อให้เขาจะตายก็ตาม

“เมื่อข้าไปนรกข้าจะดื่มความขุ่นข้องของน้ําพุ เมื่อข้าไปนรกข้าจะแบกรับคําสาปแช่งไม่รู้จบของน้ําพุ เมื่อข้าไปนรกข้าจะเผชิญกับความมืดและความสิ้นหวัง”

เสียงสวดดังมาจากเหลียงชวน มันกระตุ้นให้ผู้พิทักษ์ภูติผีพวกนั้นต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง บางคนแทงอาวุธของตัวเองเข้าใส่ร่างกายของสหายไม่หยุด

มีวิญญาณที่แหลกสลายมากขึ้นเรื่อยๆ

มีเสียงกรีดร้องโหยหวน มีเสียงคําราม

พวกเขารู้ดีว่าตัวเองกําลังทําอะไรอยู่ แต่พวกเขาไม่สามารถต่อต้านได้ นั่นคือส่วนที่น่ากลัวที่สุดของเรื่องนี้!!

พวกเขาหยุดไม่ได้ พวกเขาสูญเสียการควบคุมของร่างกายตัวเองไป พวกเขาทําได้เพียงจ้องมองไปยังดวงตาของสหายที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังหลังจากที่ถูกพวกเขาสังหารลงกับมือ

ณ เวลานี้ ดูเหมือนพวกเขาจะรู้สึกจริงๆว่าชายที่พวกเขาตามล่าและกล่าวหาว่าเขาทําตัวเป็นผู้พิพากษาคนนี้จะเป็นผู้พิพากษาที่แท้จริง

ตอนนี้เขากําลังพิพากษาชีวิตของทุกคน!

แต่ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงยุคปัจจุบันมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ลงมือสังหารภูตผีคนอื่นๆ มีครั้งไหนที่พวกเขาจะต้องเผชิญกับความทรมานและความสิ้นหวังแบบนี้?