Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก - ตอนที่ 41
41 – อาหารรสเลิศ
มือขวาของโจวเจ๋อกำแน่นตลอดเวลาและเครื่องหมายก็ยังร้อนอยู่
ในความเป็นจริงโจวเจ๋อสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าสถานที่ที่เขาอยู่ตอนนี้จะต้องถูกชำระล้างแม้ไม่มีเครื่องหมายที่มือเตือนเขาอยู่ก็ตาม
ผีที่นี่มารวมตัวกันเพราะคำเรียกหาของผีผู้หญิงคนนั้น เรื่องนี้ต้องถูกจัดการมันไม่สามารถที่จะทำให้เขายอมรับได้!
โจวเจ๋อยึดมั่นในเรื่องนี้ ประการแรกเขาเพิ่งกลายเป็นยมทูตแบบ พาร์ทไทม์ ท้ายที่สุดเขาก็เคยติดต่อกับหน่วยงานราชการของหยางเจี้ยนมาบ้างเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่มาจากลูกจ้างชั่วคราวทั้งสิ้น
โจวเจ๋อคิดว่าระบบของนรกน่าจะไม่แตกต่างกันมาก หากเขาสามารถจัดการกับผีผู้หญิงคนนี้ได้บางทีเขาอาจได้รับรางวัลก้อนใหญ่
ยิ่งไปกว่านั้นโจวเจ๋อยังรู้ด้วยว่าถ้ามันง่ายที่จะจัดการกับเธอทำไมยัยหนูคนนั้นถึงไม่แก้ปัญหาเรื่องนี้ก่อนที่เธอจะจากไป?
อีกฝ่ายถึงกับกล้าสั่งให้ผีของตนมาแสดงความยินดีในการเข้ารับตำแหน่งใหม่ของเขา นั่นย่อมแสดงให้เห็นถึงความมั่นใจของอีกฝ่าย
“ลงจากเกี้ยว!”
คนถือแตรนำขบวนคนนั้นตะโกนท่าทีของเขาตอนนี้ไม่ได้อ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนอย่างเมื่อครู่อีกแล้ว และซูชิงหลางก็ถูกผลักออกออกมาจากเกี้ยวด้วยความโกรธแค้น
“ นายหญิงขอเชิญพวกท่าน”
ผู้หญิงในชุดกระโปรงสีดำที่อยู่ในงานเลี้ยงเดินมาหาหาโจวเจ๋อและซูชิงหลางพร้อมกับเชิญให้พวกเขาเข้าไปข้างใน
“ไปเถอะ.”
โจวเจ๋อตบไหล่ซูชิงหลาง
ซูชิงหลางรู้สึกรังเกียจมือของโจวเจ๋อแต่เขาก็ยังเดินตามโจวเจ๋อเข้าไปข้างใน
หลังจากเดินผ่านมู่ลี่และเห็นผีทุกชนิดอยู่รอบๆตัวโจวเจ๋อก็รู้สึกแปลกๆเป็นเรื่องยากที่จะทำตัวคุ้นเคย โชคดีที่เมื่อเขาเดินเข้าไปในซอยก็มองเห็นบ้านสีแดง 2 ชั้นตั้งอยู่ด้านหน้าในบริเวณรอบๆไม่มีผีสักตัวที่กล้าเข้ามา
บ้านหลังนี้ตกแต่งด้วยโคมไฟขนาดใหญ่ที่ใช้ในเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ มันเป็นฉากที่มีชีวิตชีวา
รูปแบบของอาคารมีความคล้ายคลึงกับอาคารสมัยใหม่ ตรงกลางอาคารเป็นห้องนั่งเล่นที่มีประตูเปิดอยู่ สาวใช้กระโปรงดำส่งสัญญาณให้โจวเจ๋อและซูชิงหลางเข้าไป
“กำลังตั้งตารออยู่หรือเปล่า?” จู่ๆโจวเจ๋อก็ถาม “คุณอย่าลืมสิบางทีเธออาจจะเป็นเหมือนกับหวังจู่เสียนก็ได้”
“ฉันไม่คิดว่าเธอจะชอบคนไม่ชายไม่หญิงอย่างฉันไม่แน่ว่าคุณอาจจะเป็นคนโชคดีก็ได้’”
ซูชิงหลางกล่าวอย่างมุ่งร้ายในครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยให้โจวเจ๋อเอาตัวรอดไปคนเดียวอย่างแน่นอน
โจวเจ๋อยักไหล่แล้วกล่าวว่า
“เธอต้องการคนที่มีบ้าน 20 หลังเหมือนคุณต่างหาก”!
เมื่อก้าวเข้าไปในห้องโถงสามารถมองเห็นพรมแดงผืนใหญ่ถูกปูไว้ที่พื้นและแขวนครอสติชที่สวยงามบนผนังทั้งสี่ด้าน
ผู้หญิงในชุดแต่งงานสีแดงนั่งอยู่ที่โต๊ะเล็กๆ
มีอาหารรสเลิศและสุราชั้นดีวางไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ต้องเกรงใจเชิญท่านทั้งสองนั่งลงก่อน”
หญิงสาวลุกขึ้นและเคลื่อนไหวเพื่อให้ทั้งสองนั่งลง
เนื่องจากใบหน้าของเธอถูกปิดไว้ด้วยผ้าคลุมหน้าสีแดงพวกเขาทั้งสองจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าที่ชัดเจนของเธอ
เพียงแต่เสียงที่ได้ยินพวกเขาก็สามารถจินตนาการได้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นหญิงงามอย่างแน่นอน
โจวเจ๋อนั่งลงก่อนจากนั้นค่อยดึงซูชิงหลางให้นั่งลงด้วยกัน
ไหนๆก็มาที่นี่แล้วมาดูกันว่าเธอต้องการอะไรจากพวกเขากันแน่
อาหารบนโต๊ะขนาดเล็กมีความละเอียดอ่อนและมีกลิ่นหอม ส่วนสุราก็มีรสชาติกลมกล่อมเมื่อดื่มเข้าไปแล้วทำให้รู้สึกสดชื่นเป็นอย่างมาก
“หัวหน้าเขตเชิญ” ผีผู้หญิงเอื้อมมือออกมาและเคลื่อนไหวให้ทั้งสองทานอาหารเย็น
โจวเจ๋อไม่ได้ขยับตัวเขายังคงนั่งอยู่กับที่
ซูชิงหลางผู้ซึ่งกำลังเศร้าโศกและขุ่นเคืองดื่มเหล้าสามถ้วยแล้วตะโกน: “เหล้าชั้นดี!”!
จากนั้นเขาก็กินไปเรื่อยๆ ซึ่ดูเหมือนว่าเขากำลังเปลี่ยนความโกรธให้กลายเป็นความอยากอาหาร
โจวเจ๋อมองไปที่อาหารด้านหน้าก่อนจะเอามือบีบคอของตัวเองไว้
“กินเถอะอร่อยกว่าที่ฉันทำเองอีก” ซูชิงหลางเป็นคนทำอาหารดังนั้นเรื่องคุณภาพของอาหารเขาจึงสามารถแยกแยะได้อย่างชัดเจน
‘คุณไม่เคยดูหนังผีหรือไง?’
โจวเจ๋อคิดในใจ
แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเขาหยิบตะเกียบขึ้นมาและช่วยคีบอาหารใส่ลงในจานของซูชิงหลาง
“คุณกินเถอะมันไม่มีน้ำบ๊วยเปรี้ยวผมกินไม่ได้อยู่แล้ว”
ซูชิงหลางส่งเสียง “ฮั่ม” สองครั้งก่อนจะกินต่อไปให้ได้มากที่สุด เขาตั้งใจไว้แล้วว่าต่อให้ตายก็ต้องเป็นผีที่อิ่มหนำสักครั้ง!
นอกเหนือจากนั้นอาหารเหล่านี้ยังอร่อยจริงๆ!
ซูชิงหลางกำลังคิดว่าจะหาโอกาสพูดคุยและเรียนรู้สูตรอาหารกับผีผู้หญิงในภายหลังได้หรือไม่ อาหารเหล่านี้หากสร้างขึ้นจากฝีมือของครอบครัวชั้นนำมันจะเป็นอาหารที่สร้างชื่ออย่างแน่นอน
เมื่อมองเห็นซูชิงหลางทานอาหารด้วยความเอร็ดอร่อยโจวเจ๋อพยักหน้าอย่างพอใจก่อนจะถามผีผู้หญิงตรงหน้าว่า
“ท่านหญิงอาหารเหล่านี้สร้างขึ้นมาจากอะไร?”
“เหล้าพวกนี้ถูกหมักจากน้ำปัสสาวะของเด็กทารกที่มีพลังหยางบริสุทธิ์ส่วนอาหารพวกนี้ถูกทำขึ้นจากหนอนแมลงที่เราคัดสรรมาอย่างดี”
ใบหน้าของซูชิงหลางเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเขาเอือมมือไปเกาะโจวเจ๋อแต่ก่อนที่จะได้พูดอะไร
“โอ้กกกกกก. “
ซูชิงหลางอาเจียนทุกสิ่งทุกอย่างในท้องออกมาใบหน้าของเขาเขียวคล้ำดูไม่ได้จริงๆ
โจวเจ๋อสั่นศีรษะเล็กน้อย ซูชิงหลางยังด้อยประสบการณ์มากเกินไป เขาไม่เคยดูหนังผีตอนเด็กๆเหรอ? อันที่จริงฉากแบบนี้เป็นฉากคลาสสิกที่สุดเมื่อผีเชิญใครก็ตามให้ทานอาหารร่วมกัน
ในความเป็นจริงอาหารอันโอชะบนจาน ล้วนถูกทำขึ้นจากหนอนไส้เดือนแมลงสาบมดและอื่นๆ
แม้ว่าเขาจะไม่มีความผิดปกติในการกิน แต่เมื่อมาถึงสถานที่แบบนี้โจวเจ๋อก็ไม่มีทางใช้ตะเกียบคีบอะไรเข้าปากอย่างแน่นอน
คุณคาดหวังว่าผีที่นี่จะไปช้อปปิ้งทุกวันหรือ? นี่มันเรื่องไร้สาระชัดๆ ซูชิงหลางช่างอ่อนประสบการณ์จริงๆ
โจวเจ๋อจำได้ว่ามีกรณีชายคนหนึ่งไปเยี่ยมเพื่อน เพื่อนของเขาบอกว่าภรรยาของเขาไปเที่ยวและเขาอยู่บ้านคนเดียว
ชายคนนั้นอยู่บ้านเพื่อนเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ อาหารที่บ้านของเพื่อนเขานั้นอร่อยเป็นอย่างมากข้อเสียอย่างเดียวคือใส่ผักน้อยเกินไป ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนทำมาจากเนื้อ
เมื่อเขาบอกลาเพื่อนและออกจากบ้านหลังนั้นไปก็พบกับเพื่อนบ้านของเพื่อนเขาที่เล่าว่า เพื่อนของเขาไม่ได้ออกจากบ้านมาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วเขาหมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหน
ชายคนนั้นลุกขึ้นและอาเจียนออกมาทันทีที่ได้ยิน
โจวเจ๋อรู้สึกคลื่นไส้เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขาหยิบเหล้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวจากนั้นก็วางมันลงไปอย่างรวดเร็ว เกือบลืมไปแล้วว่าเหล้าพวกนี้เป็นน้ำปัสสาวะ
“ที่รักดูเหมือนคุณไม่ค่อยสบายให้เด็กๆพาคุณขึ้นไปนอนเถอะ” ผีผู้หญิงมองดูสาวใช้กระโปรงดำ
สาวใช้พยักหน้าและเข้ามาช่วยพยุงซูชิงหลาง
ซูชิงหลางผลักหญิงรับใช้ออกไปก่อนจะปีนกลับขึ้นมาบนที่นั่งแล้วกล่าวว่า
“ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็รีบพูดผมไม่มีเวลามาเล่นตลกกับคุณ”
ซูชิงหลางกำลังโกรธ เป็นความโกรธที่พร้อมจะปะทุได้ตลอดเวลา
ผีผู้หญิงลุกขึ้นยืนและเดินมาหาโจวเจ๋อ โจวเจ๋อสามารถได้กลิ่นหอมที่ชวนหลงใหล รูปร่างของเธอสูงโปร่งและอวบอิ่มมันทำให้เขาอดจินตนาการไปไกลไม่ได้
โจวเจ๋อถอนหายใจเบาๆ
เขาและซูชิงหลางเข้ามาที่นี่เป็นเวลานานแล้วแต่พวกเขาก็ยังปกติดี นั่นแสดงให้เห็นว่าเธอไม่น่าจะมีเจตนาร้าย
อย่างไรก็ตามโจวเจ๋อไม่มีความกล้าที่จะเปิดผ้าคลุมหน้าสีแดงของเธอออก
เขามั่นใจว่าใต้ผ้าคลุมหน้านั้นจะต้องทำให้เขารู้สึกหลอนไปอีกหลายวันอย่างแน่นอน
ข้าวของเครื่องใช้และการตกแต่งที่นี่ค่อนข้างล้าสมัย เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ต้องตายมาเป็นเวลานานแล้ว การเปิดผ้าคลุมหน้าของเธอออกถ้าโชคดีพวกเขาอาจได้เห็นใบหน้าก่อนที่เธอจะตาย
แต่หากโชคร้ายพวกเขาอาจพบเจอใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนอนแมลงซึ่งมันจะทำให้ความอยากอาหารของโจวเจ๋อลดลงไปอีก