Legend of the mythological genes - ตอนที่ 261

ตอนที่ 261 หัวใจที่กระจ่างจักเห็นธรรมชาติ-เห็นแจ้งถึงความว่างเปล่า 3
“เป็นเพราะจงใจสินะ” เฟิงหลินพึมพำ
“ถูกต้องมีเพียงสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดาเท่านั้นที่สามารถผ่านน้ำตกที่มี
ความสูงหนึ่งพันฟุตได้ แต่หากไม่มีความกล้าที่จะลอง จะกล้าวางเท้า
บนเส้นทางการบ่มเพาะที่ท้าทายสวรรค์และช่วยเหลือเผ่าทั้งหมดได้
ยังไง? ภูเขาผลไม้นอกเหนือจากเจ้าอาจเป็นไปไม่ได้ที่จะหาลิงตัวอื่น
ที่สามารถเดินบนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะได้ ดังนั้นมีเพียงเจ้าเท่านั้น
ที่มีคุณสมบัติที่จะได้รับตำแหน่งราชาลิงตนใหม่” ลิงแก่พูดด้วย
น้ำเสียงหนักแน่นเต็มไปด้วยความหวังและความพึงพอใจ
มันรู้สึกหมดหนทางเพราะแม้จะมีลิงจำนวนมากในเผ่าของมัน แต่ก็
ไม่มีแม้แต่ตัวเดียวที่มีคุณสมบัติในการบ่มเพาะ
มันรู้สึกโชคดีที่สามารถหาผู้สืบทอดที่เหมาะสมก่อนที่มันจะตายได้
เฟิงหลินเงียบ หลังจากรู้ถึงความตั้งใจของลิงแก่ เขาก็ไตร่ตรองอย่าง
ละเอียด
เขาควรรับโชคที่ตกลงมาจากฟ้าไหม?
เขารับรู้ถึงความหวังในหัวใจของราชาลิงแก่ได้อย่างชัดเจน สิ่งนี้ดู
เหมือนจะไม่ใช่เรื่องโกหก
คนอ่อนแอเป็นอาหารสำหรับคนแข็งแกร่ง การใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย
เป็นบาปดั้งเดิม!
เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่พวกมันอาศัยอยู่ จึงอาจกล่าวได้ว่าลิงเป็น
ที่โปรดปรานของสวรรค์ อย่างไรก็ตามเนื่องจากพวกมันรู้สึกสบาย
เกินไป พวกมันจึงค่อย ๆ หมดความกล้าที่จะต่อสู้ พวกมันอาศัยอยู่
ในป่ าท้อเซียนซึ่งเป็นดินแดนที่มีค่า สิ่งนี้จะดึงดูดการรุกรานของ
สัตว์อสูรตัวอื่น ๆ หากพวกมันไม่เติบโตแข็งแกร่งขึ้น พวกมันจะถูก
กำจัดออกไปในอนาคต
อายุขัยของราชาลิงแก่กำลังจะสิ้นสุดลง นี่คือเหตุผลว่าทำไมมันจึง
พยายามทุกวิธี มันต้องการให้เฟิงหลินกลายมาเป็นราชาลิงตนใหม่
“ลิงหินเจ้าไม่มีพ่อไม่มีแม่และใช้ชีวิตอย่างอิสระ เนื่องจากเจ้าเองก็
ไม่มีที่ไปทำไมเจ้าไม่มาร่วมกับเรา? มีสมาชิกของเผ่าพันธุ์เดียวกันที่
อาศัยอยู่กับเจ้า เจ้าจะไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไป นอกจากนี้หลังจากที่เจ้า
กลายเป็นราชาลิงตนใหม่ ความสามารถของเจ้าจะสามารถปกป้อง
เผ่าลิงได้อย่างแน่นอน ข้าจะสบายใจแม้ว่าข้าจะตาย” ลิงแก่กล่าว
ดังนั้นนี่หมายความว่าเขาจะกลายเป็นราชาอสูรถ้าเขาเห็นตกลง?
เฟิงหลินไตร่ตรอง
คำว่า ‘ราชาอสูร’ นั้นไม่ได้ง่ายเหมือนแค่ชื่อ มันเป็นตัวแทนของราชา
แห่งเผ่าและผู้ปกครองต้องมีความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ในการรักษา
ความอยู่รอดของเผ่า
แต่เมื่อมองลิงแก่ ลิงแก่นี่ไม่ลังเลเลยที่จะละทิ้งความภาคภูมิใจและ
มาขอร้องลิงนอกเผ่า
เฟิงหลินดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
เนื่องจากเส้นทางในอนาคตของเขาคือการได้เป็นราชาลิง เขาต้อง
กลายเป็นราชาอสูรก่อนที่เขาจะสามารถรวมยีนลิงหินวิญญาณและ
ยีนราชาอสูรเข้ากับยีนราชาลิงได้
ในกรณีนั้นเขาจะรออะไรล่ะ?
มองไปที่ใบหน้าที่ยินดีของลิงแก่ มันเหมือนกับว่าเขาเห็นลิงเปื้อนฝุ่น
ช่วยชีวิตลิงแก่ และเดินเข้าไปในฝูงลิง
ทั้งหมดนี้เป็นความทรงจำทั้งหมดที่ซุนหงอคงเคยสัมผัสมาก่อน
หัวใจของเฟิงหลินสับสน สิ่งที่เขาเจออยู่ในขณะนี้คือเส้นทางที่ซุน
หงอคงเคยเจอ
ซุนหงอคงก็เลือกเช่นเดียวกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาพบคำตอบแล้ว
“ตกลง ข้าสัญญากับท่าน!” เฟิงหลินพยักหน้าตกลง
“ตอนนี้ข้าก็หมดห่วงแล้ว” ราชาลิงแก่ยิ้มด้วยความพึงพอใจ เหมือน
ภาระถูกยกออกจากอก “เมื่อคืนนี้ ข้าต่อสู้กับราชาหมาป่ าเขียวและ
พลังชีวิตของข้าก็เหลือน้อยมาก ข้าขอพาเจ้าเดินไปในเส้นทางที่
ถูกต้องก่อน หลังจากข้าตายเจ้าจะได้รับตำแหน่งราชาลิง!”
“… ” มันเป็นประโยคนี้อีกครั้ง เฟิงหลินได้ยินมาหลายครั้งแล้ว และ
ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรอีก
เขาพยักหน้า และพวกเขาเดินเข้าไปในป่ าท้อด้วยกัน
หลังจากนั้นเฟิงหลินก็เข้าร่วมกับเผ่าลิงอย่างเป็นทางการ
เนื่องจากเขาช่วยเหลือจากการโจมตีของราชาหมาป่าเขียวก่อนหน้า
นี้ ลิงทุกตัวเหล่านี้จึงรู้ว่าเฟิงหลินแข็งแกร่ง พวกมันไม่ถือว่าเขาเป็น
คนนอกอีกต่อไป แต่พวกมันก็ไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาอย่างดีเช่นกัน
เฟิงหลินไม่สนใจ และปะปนกับฝูงลิง สัมผัสกับฉากแห่งความเป็น
จริงนี้ มันเหมือนกับว่าเขาได้กลายเป็นลิงอย่างแท้จริงดื่มด่ำน้ำเซียน
และกินลูกท้อวิญญาณ ใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลโดยไม่ต้องมีข้อจำกัด
แต่ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่ลืมหัวใจเดิมของเขา
แม้ว่าลิงจะยึดป่ าท้อเป็นที่ตั้งและไม่มีศัตรูตามธรรมชาติ แต่ก็ไม่ได้
หมายความว่าสถานที่แห่งนี้ปราศจากอันตรายโดยสิ้นเชิง
ภูเขาผลไม้มีสิ่งมีชีวิตมากมาย มีกลุ่มที่มีพลังตามธรรมชาติบางอย่าง
เช่นสัตว์ปีกที่ชั่วร้าย และสัตว์ดุร้ายที่สามารถคุกคามความปลอดภัย
ของเผ่าลิงได้
และสำหรับเผ่าลิงนอกเหนือจากราชาลิงแก่แล้วสมาชิกคนอื่น ๆ ก็
อ่อนแอมาก เฟิงหลินยังเจอกับสถานการณ์ที่อันตรายเช่นการต่อสู้
กับเหยี่ยวและรวมถึงการโจมตีของเสือดุร้าย …
ด้วยความแข็งแกร่งโดยธรรมชาติของเขาในฐานะลิงหินวิญญาณ
และวิชาการต่อสู้ที่ลึกซึ้งทำให้เขาสามารถชนะได้ทุกครั้งและเขาก็
กลายเป็นที่รู้จักในฐานะลิงที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นอันดับสองของเผ่า
เขาได้สถาปนาตัวเองเรียบร้อย
แต่เฟิงหลินไม่สนใจเรื่องนี้มากนัก
ไม่ว่าลิงจะมีพลังแค่ไหน แต่ก็ยังเป็นลิง
นี่คือโศกนาฏกรรมที่แท้จริง!
นอกจากนี้ไม่ว่าสิ่งที่เห็นจะเป็นยังไง เขารู้ดีว่าทุกอย่างเป็นเพียงภาพ
ลวงตา เขาไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องนี้มากนัก
สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือเฟิงหลินค่อย ๆ เข้าใจความหมายที่แท้จริง
ของ ‘ราชาอสูร’
อสูรอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร พวกมันต้องเอาชีวิตรอดจากเผ่า ต่อสู้
กับสวรรค์โลกและพวกเดียวกัน การแข่งขันโหดร้ายที่ไม่มีใครเทียบ
มันคือการเอาชีวิตรอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด
หากพวกเขาไม่มีพลังที่จะเอาชนะศัตรู หากพวกเขาไม่มีความกล้าที่
จะก้าวผ่านความยากลำบากทั้งหมด ราชาอสูรก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะ
ดูแลเผ่าหรือรักษาชีวิตรอดได้
พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง!
หมอกในใจของเฟิงหลินค่อย ๆ จางหายไป มันค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น
แม้แต่ซุนหงอคง เขาก็ไม่ได้เกิดมามีพลังตั้งแต่กำเนิด เส้นทางจะต้อง
ถูกสำรวจทีละขั้นตอนสะสมความแข็งแกร่งทีละนิด
…
ลมยามค่ำคืนหนาวเย็น ความเงียบมีอยู่ทุกที่
เฟิงหลินกำลังนอนพิงกิ่งไม้ แต่ในทันใดความกระวนกระวายใจก็
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
เขาลืมตาขึ้นเหมือนไฟฉายส่องไปทั่วทุกทิศทุกทาง
เงียบ ทุกอย่างเงียบเกินไป!
ความมืดอยู่ทุกหนทุกแห่งและมันก็เงียบสนิท แม้แต่เสียงร้องจาก
แมลงก็ยังไม่มี มันเงียบมากจนรู้สึกถึงความสิ้นหวังในอากาศ
(มีบางอย่างไม่ถูกต้อง)
เฟิงหลินตอบสนองทันที เขาคำรามและเสียงของเขาดังก้องไปทั่วป่ า
ลิงที่นอนอยู่บนกิ่งไม้ใกล้ ๆ นั้นต่างก็ตกใจกันหมด พวกมันจ้อง
มองด้วยความไม่พอใจ “เจ้ามาโวยวายกลางดึกเพื่ออะไร?”
พวกมันบ่น และในเวลาต่อมาพวกมันทั้งหมดก็ต้องกรีดร้องทันที
“ตา หลายคู่มาก!!!”
ดวงตาสีแดงจำนวนมากส่องประกายราวกับตะเกียงในที่มืด
“หมาป่า หมาป่าปีศาจ!”
“พวกมันมาอีกแล้ว!”
“รีบหนีเร็ว!”
…
เมื่อรู้ว่าหมาป่ าปีศาจมา ลิงเหล่านั้นต่างก็กรีดร้องด้วยความกลัว และ
พากันหนีไปด้วยความตื่นตระหนก
เมื่อเห็นว่าลิงเหล่านี้ขี้ขลาดแค่ไหน เฟิงหลินก็ส่ายหัวโดยไม่ตั้งใจ
เขาเดินไปข้างหน้าและยืนเคียงข้างราชาลิงแก่
เมื่อเทียบกับก่อนหน้า ราชาลิงแก่ดูเหมือนจะอ่อนแอลงกว่าในตอน
นั้น หลังของมันโค้งงอเหมือนชายแก่ที่ต้องก้มตัวลง
“อย่าตกใจ ยืนอยู่ข้างหลังข้า!” ราชาลิงแก่พูดด้วยเสียงหนักแน่น
เปล่งความสง่างามทำให้หัวใจของลิงอื่น ๆ มั่นคง
ลิงกลัวจนเข้ากระดูกแล้ว พวกมันทั้งหมดรวมตัวกันด้านหลังราชา
ลิงแก่ แม้ว่าจะมีความกลัวบนใบหน้า แต่พวกมันไม่ตื่นตระหนกอีก
ต่อไป
ดังนั้นนี่คือราชาอสูร?
ในสายตาของเขา ความสูงของราชาลิงแก่ดูใหญ่โตและมีพลัง
ความหวังของเผ่าทั้งหมดอยู่บนไหล่ของมัน
โบร๋ววว
ลมหนาวเย็นพัด หมาป่ าจำนวนมากร้องโหยหวนขึ้นไปในอากาศ
หมาป่ าสวมกระดูกไว้บนหัว พวกมันขยับหลบทาง ปราณปีศาจที่นี่
หนาจนก่อตัวเป็นเมฆ
“หมาป่ าปีศาจเขียว เป็นเจ้าอีกแล้ว!” ราชาลิงแก่คำรามด้วยความโกรธ
“ใช่แล้วลิงแก่ ข้าเอง อย่างไรก็ตามข้าไม่ได้มาคนเดียว” เสียงหัวเราะ
ดังที่เต็มไปด้วยความโหดร้าย
หมาป่ าก้าวไปข้าง ๆ เปิดทางขึ้นให้หมาป่ าตัวโตเดินออกมา ร่างของ
มันเต็มไปด้วยบาดแผลที่ลิงแก่เป็นคนทำ นี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก
หมาป่าปีศาจเขียว
อย่างไรก็ตาม มีร่างที่น่ากลัวอยู่ข้างหลังมัน เมื่อดูดี ๆ ร่างนี้คล้ายกับ
สุนัขจิ้งจอกและหมาป่ า ดวงตาของมันส่องประกายโหดเหี้ยมและมี
ขนสีแดง
ราชาลิงแก่ตกตะลึง “ราชาหมาไนโลหิต!”
หมาไนเกี่ยวข้องกับหมาป่า พวกมันมีไหวพริบตามธรรมชาติไม่ด้อย
กว่าสุนัขจิ้งจอกและโหดร้ายมาก
หมาป่าและหมาไนเป็นพวกเดียวกันเสมอ
สีหน้าลิงแก่เปลี่ยนไป
ดูเหมือนว่าจะเป็นการยากที่จะปกป้องลิงในเผ่า
“ระวังพวกมันจะพุ่งเป้ามาที่เจ้าก่อน” ราชาลิงพูดเสียงเบาเพื่อเตือน
เฟิงหลิน
เฟิงหลินพยักหน้า
“ลิงแก่ ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะปิดบังสมบัติไว้ ในบรรดาลิงขยะทั้งหมด
นี้ กลับมีตัวหนึ่งที่เจ้าสามารถเลี้ยงให้เป็นลิงปีศาจได้!” หมาป่ าปีศาจ
เขียวแยกเขี้ยวแล้วหัวเราะเยือกเย็น ดวงตาของมันจ้องที่เฟิงหลิน
อย่างมุ่งร้าย
“เตรียมตัวตายซะเถอะ!” ราชาลิงแก่ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ความแค้นของพวกเขาไม่มีทางจบลง จะเสียเวลาพูดมากทำไม
ราชาลิงคำราม ด้วยการกระโดดครั้งเดียวมันก็พุ่งไปที่ราชาปีศาจทั้ง
สอง ร่างของมันขยายขนาด รอยย่นเลือนหายไปกลับคืนสู่สภาพที่
เหมาะสำหรับการต่อสู้มากขึ้น
ท้องฟ้ามืดมน มืดมากจนไม่มีใครสามารถเห็นนิ้วครบห้านิ้ว แสง
จากดวงดาวในสภาพแวดล้อมเปลี่ยนเป็นแสงสีเงินซึ่งถูกดูดซับโดย
ราชาลิงแก่ แสงดาวรวมตัวกันก่อเป็นรูปร่างของดาบยาว
ระบำดาบ!
มันก็เป็นหนึ่งในวิชาดาบที่ลึกซึ้งที่สุดในโลก ในเวลาไม่นาน เงา
ของดาบก็เต็มในอากาศซึ่งแต่ละเล่มก็มีความลึกลับที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
ความสามารถของมันเหนือกว่านักดาบที่เก่งที่สุดในโลก
(มีพลังแห่งเซียนในดาบ! มีเจตนาฆ่าและอื่น ๆ เจตจำนงดาบ)
หมาป่าปีศาจที่ด้านหน้าถูกฟันขาดออกจากกันทันที แสงดาบยิงตรง
ไปที่ราชาปีศาจทั้งสองเหมือนสายฟ้าอยากจะฆ่าพวกมัน
จี้ด!
เสียงดังทะลุหูดังขึ้น มันเหมือนเข็มที่มองไม่เห็นเจาะเข้าไปในหูทำ
ให้เฟิงหลินปวดหัว
ควบคุมจิตใจ?
เฟิงหลินกระตุ้นพลังงานวิญญาณของเขาและสลายพลังงานควบคุม
ทันที
อย่างไรก็ตามราชาลิงแก่ไม่มีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งแต่กำเนิด
จิตใจของมันถูกโจมตีและการเคลื่อนไหวก็ช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
จุดอ่อน!
โบร๋ว
หมาป่ าปีศาจกลุ่มหนึ่งยังคงโหยหวน แสงสีแดงเข้มที่เปล่งออกมา
จากดวงตาของพวกมันนั้นชัดเจนมากในความมืด พวกมันพุ่งทะยาน
ไปข้างหน้า แปรสภาพเป็นเงาพร่ามัวขณะที่พวกมันพุ่งเป้าไปที่แขน
ขาของราชาลิงแก่
ราชาปีศาจแก่ทนความเจ็บปวด สะบัดดาบและเฉือนหมาป่าเป็นชิ้น ๆ
อย่างไรก็ตามหมาป่ าปีศาจเหล่านี้ดื้อรั้นมาก แม้หลังจากที่พวกมัน
ตายแล้ว ขากรรไกรของพวกมันยังคงกัดราชาลิงแก่แน่น
หมาป่ าปีศาจตัวอื่นที่เหลือทั้งหมดล้วนเพิกเฉยต่อความปลอดภัย
ของตัวเองและพุ่งเข้าใส่ภายใต้การควบคุมของราชาหมาป่า พวกมัน
เหมือนกระแสน้ำที่วิ่งเข้าหาราชาลิงแก่
“รั้งลิงแก่นี่ไว้ ข้าจะไปฆ่าราชาอสูรตนใหม่ ลิงตัวนั้นอาจเป็นราชา
ลิงตนใหม่ของเผ่านี้ ถ้าเราสามารถฆ่ามันได้ ในอนาคตจะไม่มีลิง
เหล่านี้อีกต่อไป มันจะไม่มีพลังมาต้านทานเราและจะกลายเป็น
เหยื่อของเรา! ” ราชาหมาป่ าเขียวหัวเราะเยาะเย้ย มันเปลี่ยนเป็นลม
ดำพุ่งเข้าหาเฟิงหลิน เห็นได้ชัดว่ามันเกลียดเฟิงหลินที่ทำให้
แผนการของมันพัง
ราชาหมาป่ าเคลื่อนไหวเหมือนปีศาจ ปราณปีศาจรอบ ๆ เหมือนผ้า
ห่มแห่งความมืดปกปิดคนที่อยู่ใกล้ ๆ
หัวใจของเฟิงหลินจมลงในขณะที่เขารู้สึกเย็นในหัวใจ
พลังของราชาปีศาจน่ากลัวมาก
นอกจากนี้เขายังสามารถรู้สึกถึงจิตสังหารที่กดทับใส่เขา
ไม่มีที่ไหนที่เขาจะหนีไปได้ …