Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร - ตอนที่ 2328 แบบนี้ยอมรับไม่ได้!

ตอนที่ 2328 แบบนี้ยอมรับไม่ได้!
วันคืนอันยาวนานที่มันฝังตัวอยู่ในทะเลสาบท่วมท้นช่วยบ่มเพาะ
ร่างกายของมันให้แข็งแกร่งขึ้นมาก มันมีโอกาสกักเก็บพลังงานที่มี
อานุภาพทางยาไว้มากมาย แต่การสูญเสียแขนขาทั้ง 4 ไปก็ถือเป็น
ความเสียหายครั้งใหญ่
ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศรวบรวมพลังจนเส้นเลือดที่หน้าผากปูด
โปนเพื่อให้แขนขาทั้งหมดงอกออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ รังสีที่มัน
แผ่ออกมาเบาบางกว่าครั้งก่อนมาก
“เผ่นสิ!”
เมื่อรู้แล้วว่าสู้จางเซวียนไม่ได้ ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศกลายร่าง
กลับเป็นยาเม็ดทันทีก่อนจะรีบหลบเข้าไปในรอยแยกแห่งมิติ
“ฮะ?”
นึกไม่ถึงว่ายาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศจะเผ่นหนีทันทีที่รู้ตัวว่าเอาชนะ
ไม่ได้ จางเซวียนรีบกวัดแกว่งดาบอีกครั้ง
ฟึ่บ!
แขนกับขาอีกอย่างละคู่ปลิวออกมาจากรอยแยกแห่งมิติก่อนที่รอย
แยกนั้นจะสมานตัว แต่ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศหายวับไปอย่างไร้
ร่องรอยแล้ว
“ปัดโธ่ มันไปแล้ว…” จางเซวียนเดาะลิ้นอย่างหงุดหงิด
ลงท้าย ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศก็ยังได้เปรียบเมื่ออยู่ในสมรภูมิ
ทะเลสาบดาวหางที่เป็นบ้านของมัน โครงสร้างของมิติที่นี่มีความ
ซับซ้อนละเอียดอ่อนบางอย่างที่จางเซวียนไม่คุ้นเคย แต่อีกฝ่ายรู้จัก
ดี ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องจริงก็คือยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศแข็งแกร่งกว่า
เขา การที่จางเซวียนจะยับยั้งไม่ให้มันหนีไปจึงเป็นเรื่องยาก
แต่ด้วยการซึมซับแขนและขาของยาเม็ด ระดับวรยุทธของจางเซวียน
ก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้เขาได้เป็นราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติขั้นสูงสุด
แล้ว
จางเซวียนใช้เวลาอีก 1 ชั่วโมงทำให้ดาวหางยอมจำนนก่อนจะเก็บ
พวกมันไว้ในแหวนเก็บสมบัติ จากนั้นก็กลับมาหาอ้าวเฟิงกับหลัวฉีฉี
“ผู้อาวุโสจาง คราวนี้เราจะไปไหนต่อ?”
อ้าวเฟิงคิดว่าการต่อสู้เมื่อครู่นี้คงจะโหดเหี้ยมและลงเอยด้วยความ
พ่ายแพ้ของจางเซวียน ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มจะเอาชนะยาเม็ด
จอมราชันย์ชั้นเลิศได้ง่ายดายขนาดนั้น?
เขาเริ่มรู้สึกตะหงิด ๆ ว่าในโลกนี้ไม่น่ามีอะไรยับยั้งจางเซวียนได้
“เอ่อ เราจะไป…”
ขณะที่จางเซวียนกำลังจะพูดต่อ มิติที่อยู่รอบตัวพวกเขาก็กระตุก
เล็กน้อย จากนั้น ลำแสงเจิดจ้าซึ่งมีพลังงานมหาศาลขนาดที่ทำให้
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติต้องตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวก็ระเบิด
ออกมา
ในชั่วพริบตา ทั่วทั้งท้องฟ้าก็ถูกปกคลุมด้วยลำแสงเจิดจ้า
“ของล้ำค่าในตำนานปรากฏแล้ว!”
ปรากฏการณ์นี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ในทะเลสาบท่วมท้น
ทันที
พลังงานมหาศาลที่ปะทุขึ้นโดยไม่ได้มีสาเหตุจากการต่อสู้-นั่น
หมายความได้เพียงอย่างเดียว คือของล้ำค่าในตำนานปรากฏแล้ว!
ดูจากพลังงานที่มันแผ่ออกมา มันน่าจะล้ำค่าเหนือชั้นกว่ายาเม็ดจอม
ราชันย์ชั้นเลิศเสียอีก!
“ในการไหลบ่าของพลังจิตวิญญาณคราวก่อน มีเหตุการณ์แบบนี้
เกิดขึ้นไหม?” จางเซวียนถาม
อ้าวเฟิงที่ยังคงจังงังส่ายหน้า
ในทะเลท่วมท้นมีทรัพย์สมบัติล้ำค่ามากมายนับไม่ถ้วนซุกซ่อนอยู่
แต่เขาไม่เคยเห็นชิ้นไหนระเบิดพลังงานที่น่าสะพรึงได้ขนาดนี้
“ไปดูกันเถอะ!”
ทั้ง 3 รีบบินไป ไม่ช้าก็ถึงเป้าหมาย
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งราชันย์เทพเจ้าและราชันย์เทพเจ้าผู้
ทรงเกียรติที่เข้าสู่ทะเลท่วมท้นเกิดความหวาดระแวง พวกเขามาออ
กันอยู่โดยรอบ แต่ละคนจับจ้องจุดที่เกิดการระเบิดของพลังจิต
วิญญาณอย่างรุนแรงที่สุดด้วยความตื่นเต้น
สายตาของคนเหล่านั้นจ้องเขม็งที่ใบบัวสีมรกตขนาดมหึมาที่ดูราว
กับแกะสลักขึ้นจากหยก มันลอยตัวอยู่กลางอากาศและปลดปล่อย
ลำแสงเจิดจ้างดงาม
“นี่มัน…ใบบัวนั่นจะต้องทรงพลังขนาดไหน? ระดับขั้นของมันสูง
เกินกว่าที่พวกเราจะรับมือได้! หากเราได้มันมาและนำไปมอบให้
จอมราชันย์ จะต้องได้รับรางวัลตอบแทนอย่างงามแน่!”
“จริงด้วย จอมราชันย์คงรับพวกเราเป็นศิษย์สายตรงและมอบตำแหน่ง
ทรงเกียรติให้เราโดยไม่ลังเล หากได้ใบบัวนี้ไป เราจะมีสถานภาพ
สูงส่งขึ้นอีกมาก…”
ทุกคนจับจ้องใบบัวด้วยแววตารุ่มร้อนขณะจินตนาการถึงความ
เป็นไปได้มากมายนับไม่ถ้วนที่จะเกิดขึ้นหากได้ใบบัวนี้ไป
ไม่มีใครรู้ว่าใบบัวนี้มาจากไหน หรือแท้ที่จริงแล้วมันคืออะไรกันแน่
แต่พลังจิตวิญญาณที่อยู่ในนั้นมีมากมายมหาศาลเสียจนใครก็ตามที่
ได้ซึมซับมันเข้าไป, ต่อให้เป็นถึงจอมราชันย์ ก็ย่อมมีพละกำลังเพิ่ม
ขึ้นอีกมาก
ระหว่างที่ฝูงชนกำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ราชันย์เทพเจ้าผู้
ทรงเกียรติคนหนึ่งก็สังเกตเห็นจางเซวียนกับพรรคพวก “ราชันย์เทพ
เจ้าผู้ทรงเกียรติอ้าวเฟิง!”
“อ้าวเฟิง? คุณหมายถึงราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติแห่งน่านฟ้ามังกร
เมฆหรือ?”
“รู้แล้วยังจะถามอีก! จะเป็นใครอื่นได้นอกจากเขา?”
จางเซวียนประหลาดใจที่พบว่าอ้าวเฟิงที่แสนจะเหยาะแหยะนั้น แท้
ที่จริงได้รับความเคารพยกย่องอย่างสูงในหมู่ราชันย์เทพเจ้าและ
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติด้วยกัน นักรบสาวส่วนใหญ่ที่อยู่ตรงนั้น
ก็มองเขาด้วยสายตานิยมชมชอบ
กลับกลายเป็นว่าราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติแห่งน่านฟ้ามังกรเมฆคือ
คู่ครองในฝันของสาว ๆ หลายคนเพราะสายเลือดที่ทรงพลังและ
สูงส่งของพวกเขา มีหญิงสาวมากมายที่ยิ่งกว่าเต็มใจจะแต่งงานด้วย
ก็เพราะเหตุนี้ ทายาทของสายเลือดมังกรจึงกระจัดกระจายกันอยู่
มากมายทั่วโลก
“ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติลั่วหยิง! ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติไป๋ จื่อ!
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติหลิวเหยียน…” อ้าวเฟิงทักทายทีละคนด้วย
มาดสุภาพบุรุษ
“ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติอ้าวเฟิงน่าจะมาที่นี่เพราะรังสีของทรัพย์
สมบัติล้ำค่านั้นเหมือนกัน! ว่าแต่…สหายทั้งสองคนของคุณเป็น
ใคร?” ผู้อาวุโสคนหนึ่งตั้งคำถามขณะมองจางเซวียนกับหลัวฉีฉีด้วย
ความสงสัย
“พวกเขาคือราชันย์เทพเจ้าจางเซวียนกับราชันย์เทพเจ้าหลัวฉีฉี…”
อ้าวเฟิงตั้งใจจะแนะนำทั้งคู่อย่างเป็นทางการ แต่จางเซวียนถลึงตา
ใส่เขาเสียก่อน รู้ดีว่าชายหนุ่มคงไม่อยากเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง เขา
จึงแนะนำแบบเรียบง่ายแทน
ผู้อาวุโสพยักหน้าก่อนประสานมือทักทาย “คารวะราชันย์เทพเจ้า
จางเซวียนกับราชันย์เทพเจ้าหลัวฉีฉี น่าทึ่งเหลือเกินที่คุณทั้งคู่ประสบ
ความสำเร็จขนาดนี้ทั้งที่อายุยังน้อย ดูเหมือนยุคสมัยจะเปลี่ยนไป
แล้วจริง ๆ …”
ข่าวที่จางเซวียนสังหารราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติไป๋ เย่ฉิงหงแห่ง
น่านฟ้าหลิงหลงแพร่สะพัดไปทั่วทั้ง 9 น่านฟ้า ทุกคนในทะเลสาบ
ท่วมท้นรู้เรื่องนี้ มีบางคนถึงกับบันทึกเหตุการณ์ในวันนั้นไว้ด้วย
พวกเขาประเมินเหตุการณ์ครั้งนี้ว่าชายหนุ่มเก่งกาจถึงขนาดสังหาร
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติได้จริง ๆ แม้พละกำลังของเขาจะมาจาก
ของล้ำค่าเป็นส่วนใหญ่ แต่นั่นก็เกินพอที่จะทำให้เขากลายเป็นผู้มี
อำนาจคนหนึ่งในสรวงสวรรค์ ดังนั้น ไม่เป็นศัตรูกับอีกฝ่ายย่อม
ดีกว่า
ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีใครกล้าทำตัวไม่สุภาพกับเขา
“คุณก็เกรงอกเกรงใจเกินไป!” จางเซวียนกล่าวตอบรับคำทักทาย
แต่ผู้อาวุโสกลับขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจกับทีท่าของจางเซวียน เขา
รู้สึกว่าชายหนุ่มออกจะหลงตัวเองเกินไป
อันที่จริง ผู้อาวุโสได้ดูบันทึกภาพการต่อสู้ระหว่างจางเซวียนกับไป๋
เย่ฉิงหงแล้ว และรู้สึกว่าต่อให้เขาเองก็ทำแบบเดียวกันได้ด้วยอาวุธ
ที่ได้รับจากจอมราชันย์ เพียงแต่อาจต้องใช้ความพยายามมากกว่ากัน
สักหน่อย
พูดง่าย ๆ ก็คือ พละกำลังของตัวเขากับจางเซวียนถือว่าทัดเทียมกัน
และหากตัดของล้ำค่าออกไป ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตัวเขาคือผู้
แข็งแกร่งกว่า
แล้วทำไมชายหนุ่มถึงวางท่าราวกับตัวเองใหญ่โตเสียเหลือเกิน!
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติคนอื่น ๆ ที่ออกันอยู่ไม่ได้พูดอะไร แต่ทุก
คนก็ขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยเห็นด้วยกับท่าทีของจางเซวียน
การที่รุ่นน้องไม่ทักทายรุ่นพี่ก่อนก็ถือว่าหยาบคายมากแล้ว แต่กิริยา
ของชายหนุ่มหนักข้อกว่านั้นเสียอีก
“ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติหลิวเหยียน…”
อ้าวเฟิงกำลังจะอ้าปากอธิบาย ก็พอดีกับที่ผู้อาวุโสโบกมือและพูดว่า
“เอาล่ะ เลิกมีพิธีรีตองกันเสียที ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติอ้าวเฟิง,
ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่แล้ว ผมเชื่อว่าคุณก็คงหมายตาใบบัวนั้นเหมือนกัน
ในเมื่อพวกเราคิดแบบเดียวกัน ทำไมถึงไม่ผนึกกำลังกันล่ะ?”
“ผนึกกำลัง” อ้าวเฟิงขมวดคิ้ว
“ใช่ พวกเราล้วนเป็นราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติรุ่นเก๋าที่เอาชีวิตรอด
จากการไหลบ่าของพลังจิตวิญญาณครั้งก่อนมาได้ อีกทั้งแต่ละคนก็
มีวิธีการเฉพาะของตัวเอง แม้อาจจะเกินไปสักหน่อยหากจะพูดว่า
ประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเราเป็นเลิศ แต่ผมก็เชื่อว่าพวกเราไม่
น้อยหน้าใคร พวกเราได้รับคำสั่งจากจอมราชันย์ให้นำทรัพย์สมบัติ
ในทะเลท่วมท้นกลับไปที่น่านฟ้าของตัวเอง ซึ่งก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
ของล้ำค่าที่มีมูลค่าสูงสุดในทะเลท่วมท้นก็คือใบบัวที่อยู่ตรงหน้า
หากเรานำมันกลับไปได้ ก็จะได้รับการตบรางวัลอย่างงามจากจอม
ราชันย์” ผู้อาวุโสที่ถูกเรียกขานว่าราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติหลิว
เหยียนพูด
อ้าวเฟิงพยักหน้า
แม้ไม่มีใครในหมู่พวกเขาที่นำใบบัวไปใช้ได้ แต่มันจะมีประโยชน์
มากหากนำไปมอบให้จอมราชันย์
“ไม่ทราบว่าคุณรู้เรื่องราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติคนล่าสุดแห่งน่าน
ฟ้าตะวันแผดเผาของเราหรือยัง, เจิ้งหยาง?”
“รู้แล้ว” อ้าวเฟิงตอบ “ไม่มีทางที่ผมจะไม่รู้เรื่องของเขา”
“เจิ้งหยางเป็นราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติแห่งน่านฟ้าตะวันแผดเผา
ของเรา เย่อหยิ่งและหลงตัวเองมาก เขาไม่เคารพราชันย์เทพเจ้าผู้
ทรงเกียรติรุ่นเก๋าอย่างพวกเราสักนิด อันที่จริง เขารวมกลุ่มเป็น
พันธมิตรกับราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติรุ่นเยาว์คนอื่น ๆ ของอีก
หลายน่านฟ้า พวกนั้นร่วมมือกันฉกฉวยทรัพยากรล้ำค่าในทะเล
ท่วมท้นที่พวกเราเป็นผู้ค้นพบไป…”
ยิ่งราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติหลิวเหยียนร่ายยาวมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่ง
โมโหเดือดขึ้นเรื่อย ๆ
“เขาฉกฉวยทรัพยากรของคุณไป?” อ้าวเฟิงชะงัก
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติคนหนึ่งในกลุ่มคำรามเกรี้ยวกราด “ใช่!
ผมพบหญ้าสกัดกั้นพลังหยางที่จะเป็นประโยชน์อย่างมากกับจอม
ราชันย์จัวหยาง แต่เขาก็บินเข้าสู่อาณาจักรโบร่ำโบราณและคว้าไป
ครอบครอง ไม่เปิดโอกาสให้พวกเราเลยสักนิด!”
ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติอีก 2 คนเสริมด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดอย่าง
หนัก
“ผมก็เหมือนกัน! ผมลำบากลำบนแทบตายกว่าจะพบหินต้นกำเนิด
ท้องทะเล แต่ใครสักคนที่น่าจะเป็นศิษย์น้องของเขาก็บุกเข้าไปที่นั่น
และแย่งมันไปต่อหน้าต่อตา พวกเขาไม่เห็นหัวพวกเราเลย!”
“ผมก็โดน เพียงเพราะพวกนั้นแข็งแกร่งกว่าไม่เท่าไหร่ ก็เลยไม่ไว้
หน้าพวกเรา แบบนี้ยอมรับไม่ได้!”