Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร - ตอนที่ 2340 หมอนั่นสำเร็จวรยุทธขั้นไหน?

ตอนที่ 2340 หมอนั่นสำเร็จวรยุทธขั้นไหน?
หลัวลั่วชิงสังเกตเห็นความผิดปกติ เธอรีบส่งโทรจิตหาจางเซวียน
“จางเซวียน ยิ่งหลุมดำนั่นกว้างใหญ่ขึ้นเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งทรงพลัง
มากขึ้นเท่านั้น…”
“งั้นโจมตีกันเถอะ!”
เมื่อข้อสงสัยทั้งหมดได้รับการคลี่คลาย จางเซวียนชักดาบออกมา “สู้
กันเลยก็แล้วกัน”
ฟิ้ววววว!
กระแสเจตจำนงเพลงดาบอันทรงพลังพวยพุ่งออกจากร่างของจาง
เซวียนขณะที่เขาสำแดงศิลปะเพลงดาบขั้นจอมราชันย์
เทคนิคนี้บรรจุเอาความอดทนอดกลั้นทั้งหมดของเขาไว้ ทำให้จาง
เซวียนขับเคลื่อนเทคนิควรยุทธของเวทนาสวรรค์ได้เต็มพิกัด
ฟึ่บ!
จางเซวียนฟันฉับลงไป ตั้งใจจะฟันไอ้โหดให้ขาดครึ่ง
หลัวลั่วชิงก็โจมตีพร้อมกัน เธอสะบัดข้อมือ จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ไอ้
โหดด้วยมือที่กำดาบไว้แน่น
ศิลปะเพลงดาบของเธอเหมือนกับที่จอมราชันย์กระท่อมดาบใช้ มัน
มีแรงส่งต่อเนื่องอย่างไม่ลดละ ราวกับทหารม้าที่พุ่งเข้าใส่ข้าศึก แต่
ในเวลาเดียวกัน กระบวนท่าของเธอก็ให้ความรู้สึกของการเป็นอิสระ
และปราศจากการปิดกั้น
“ยอดเยี่ยม! การโจมตีของคุณถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว แต่ยังอ่อนด้อย
ไปสักหน่อยหากจะใช้เล่นงานผม…” ไอ้โหดหัวเราะหึ ๆ ขณะปล่อย
พลังจากฝ่ามือ
ในชั่วพริบตา ฝ่ามือนั้นก็ดูจะปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า มิติโดยรอบ
แหลกสลายภายใต้แรงกดดัน ดูเหมือนทั้งดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
และดวงดาวจะถูกสอยร่วงเพราะแรงปะทะจากการโจมตีของมัน
พลั่ก!
จางเซวียนกับหลัวลั่วชิงถูกพละกำลังจากฝ่ามือนั้นสอยกระเด็นไป
พร้อมกัน ทั้งคู่กระอักเลือดออกมา
แม้จะผนึกกำลังกันแล้ว พวกเขาก็ยังสู้ไอ้โหดไม่ได้!
หมอนั่นสำเร็จวรยุทธขั้นไหน?
“บังอาจ!”
ตัวโคลนของจางเซวียนตวาดก้องขณะเดินเข้าไป ทุกย่างก้าวของเขา
มีดอกบัวผลิบานอยู่เคียงข้าง เสียงน้ำไหลอยู่ภายในความว่างเปล่าดัง
แว่วมา
เมื่อมองจากระยะไกล เขาดูไม่ต่างกับผู้เชี่ยวชาญตัวจริง
เพราะได้ซึมซับดอกบัวทองคำดึกดำบรรพ์แห่ง 9 น่านฟ้า วรยุทธ
ของตัวโคลนในเวลานี้จึงไม่ได้อ่อนด้อยกว่าจางเซวียน
เขาเงื้อกำปั้น จากนั้นก็ใช้พละกำลังที่รุนแรงอย่างเหลือเชื่อต่อยไอ้โหด
ไอ้โหดโบกมือเพื่อตอบโต้ แล้วตัวโคลนก็ถูกสอยกระเด็น
พละกำลังของเขาไม่อาจเทียบชั้นกับไอ้โหดได้เช่นกัน
จางเซวียนยกมือปิดหน้าเมื่อเห็นภาพนั้น
ขนาดได้เป็นจอมราชันย์แล้ว ตัวโคลนของเขาก็ยังอดทำตัวโอหัง
ไม่ได้ แทนที่จะเสียเวลาไปกับการวางท่าให้สวยงาม หมอนั่นควรจะ
ถ่ายทอดพลังงานทั้งหมดที่มีเข้าสู่หมัดนั้นมากกว่า!
เจ้าโง่เอ๊ย…
“พวกเราก็ต้องลงมือแล้วนะ ถ้าพวกเขาแพ้ เรานี่แหละจะเป็นราย
ต่อไป!” ไก่น้อยตะโกนก้องขณะกางปีกสีดำของมัน ทำให้ท้องฟ้า
ถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิงสีดำจนทั่ว
จอมราชันย์อีก 6 คนรีบปล่อยการโจมตี
การผนึกกำลังกันของจอมราชันย์ทั้ง 7 นั้นหนักหน่วงพอที่จะทำลาย
น่านฟ้าไหน ๆ ก็ได้ แต่คู่ต่อสู้ที่พวกเขากำลังเผชิญหน้าคือไอ้โหด
ซึ่งได้ซึมซับพลังงานชั่วร้ายไปหมดแล้ว เมื่อการโจมตีของพวกเขา
เข้าถึงเป้าหมาย หลุมดำก็พลันขยายใหญ่ขึ้นก่อนจะกลืนกินพละกำลัง
ของจอมราชันย์ทั้งหมดเข้าไป
เพียงครู่เดียว แรงตีกลับจากการโจมตีนั้นก็กลับมาเล่นงานเหล่าจอม
ราชันย์อย่างดุเดือดกว่าเดิม
จอมราชันย์ทั้ง 7, จางเซวียน, ตัวโคลน และหลัวลั่วชิงถูกสอยกระเด็น
ขนาดพวกเขาผนึกกำลังกันแล้ว ก็ยังต้านทานการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ของไอ้โหดไม่ได้
เจ้าชั่วช้านั่นทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?
“หมดเวลาเล่นสนุกแล้ว พวกแกตายเสียที!”
หลังจากเล่นงานทั้ง 10 จอมราชันย์ ไอ้โหดก้าวออกมาก้าวหนึ่งขณะ
เงื้อกำปั้นเพื่อโจมตีอีกครั้ง
“อวดดี แกมันปีศาจ!”
เสียงตวาดก้องดังขึ้นกลางอากาศ แล้วผู้อาวุโสของน่านฟ้าดาบสวรรค์
ก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ด้วยการฟันฉับหนึ่งครั้ง กระแสดาบฉี
เสี้ยวหนึ่งก็แผ่ซ่านออกมาปกป้องทุกคนไว้
“จอมราชันย์? เขาก็เป็นจอมราชันย์หรือ?” จางเซวียนหรี่ตาด้วยความ
ตกใจ
ที่ผ่านมา เพราะผู้อาวุโสเดินตามหลังชายหนุ่มที่เขาคิดว่าเป็นจอม
ราชันย์แห่งกระท่อมดาบมาตลอด จึงเข้าใจว่าอย่างมากอีกฝ่ายก็คง
เป็นแค่ราชันย์เทพเจ้าผู้ทรงเกียรติ แต่ทันทีที่ผู้อาวุโสสำแดงพละกำลัง
ออกมา ก็รู้ทันทีว่าเขาคือจอมราชันย์!
แต่ถ้าผู้อาวุโสเป็นจอมราชันย์…แล้วชายหนุ่มคนนั้นเป็นใคร?
“เขาคือจอมราชันย์แห่งน่านฟ้าดาบสวรรค์” หลัวลั่วชิงอธิบายขณะ
พยายามลุกขึ้นยืน
“เดี๋ยว…แล้วชายหนุ่มที่ผมพบในวันนั้นล่ะ?” จางเซวียนยังงุนงง
“เขาคือ…”
หลัวลั่วชิงกำลังจะตอบคำถาม ก็พอดีกับที่มิติตรงหน้าพวกเขาบิด
เบี้ยวขึ้นมาอย่างปุบปับ ทำให้เศษเสี้ยวของกระแสดาบฉีเบนออกไป
จากนั้นจอมราชันย์แห่งน่านฟ้าดาบสวรรค์ก็ถูกสอยกระเด็นไป
กระแทกกับพื้น เกิดเป็นหลุมยุบขนาดใหญ่
แม้แต่จางเซวียนที่มีวรยุทธและความเชี่ยวชาญในศิลปะเพลงดาบ
เหนือกว่าผู้อาวุโสก็ยังสู้กับไอ้โหดไม่ได้ จึงไม่มีทางที่ผู้อาวุโสจะ
ต้านทานไอ้โหดได้นาน
“ฮ่าฮ่าฮ่า! จอมราชันย์? ก็แค่ตาเฒ่างี่เง่ากลุ่มหนึ่งที่พยายามถ่วงเวลา!
วันนี้ผมจะกำจัดทั้ง 9 น่านฟ้าและทำลายสรวงสวรรค์ให้สิ้นซาก
เปลี่ยนทุกอย่างให้ราบเป็นหน้ากลอง!”
หลังจากเล่นงานจอมราชันย์แห่งน่านฟ้าดาบสวรรค์แล้ว ไอ้โหด
หัวเราะอย่างคลุ้มคลั่ง มิติรอบบริเวณนั้นพังทลายอย่างรวดเร็ว บ่ง
บอกว่าการล่มสลายของสรวงสวรรค์กำลังใกล้เข้ามาเต็มที
“เรายังทำอะไรได้อีกบ้าง?” จางเซวียนกำหมัดแน่น
เขายอมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อเอาชนะไอ้โหด แต่คงโง่เง่าเต็มทีหาก
พยายามทำเรื่องเดิม ๆ ที่เคยล้มเหลวมาแล้วขณะหวังให้เกิดผลลัพธ์
ที่แตกต่างออกไป
ทั้งเขาและตัวโคลนสำแดงพละกำลังเต็มพิกัด และหลัวลั่วชิงก็ใช้ไม้
ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของเธอแล้ว แต่ก็ยับยั้งไอ้โหดไม่ได้
หมอนั่นคือผู้ไร้เทียมทานในสรวงสวรรค์แห่งนี้จริง ๆ หรือ?
นี่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นเลยหรือนอกจากเฝ้าดูการล่มสลายของ
สรวงสวรรค์ด้วยความสิ้นหวัง?
“วิธีเดียวที่ทำได้ก็คือปล่อยให้มลทินสวรรค์ของคุณกลับคืนสู่สรวง
สวรรค์ แล้วให้สวรรค์จัดการเขา” หลัวลั่วชิงตอบพร้อมกับกำหมัด
แน่น
“คืนมลทินสวรรค์ของผมให้สรวงสวรรค์…”
จางเซวียนเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดนั้นทันที
หอสมุดเทียบฟ้าในตัวเขาคือเศษเสี้ยวสวรรค์ ซึ่งหากเขาส่งคืน ใน
ท้ายที่สุดสรวงสวรรค์ก็จะสมบูรณ์ โดยเมื่อสรวงสวรรค์ได้สภาวะ
เดิมกลับคืนมา กฎเกณฑ์ของสรวงสวรรค์ก็จะถูกนำมาบังคับใช้
พวกเขาจะสามารถซ่อมแซมรอยร้าวของมิติและกำจัดไอ้โหด
ออกไปจากโลกใบนี้ได้
เพียงแต่แผนการนี้ก็ยังมีปัญหา…
“ตอนนี้ไอ้โหดแข็งแกร่งเกินไป ขนาดพวกเราผนึกกำลังกันก็ยัง
เอาชนะเขาไม่ได้ แล้วสวรรค์จะทำได้หรือ? ต่อให้มันสมบูรณ์แล้วก็
เถอะ…” จางเซวียนส่ายหน้าขณะยังคงสงสัย
กฎเกณฑ์ของสรวงสวรรค์ทรงพลังก็จริง แต่ก็ใช่ว่าจะเบ็ดเสร็จ
เด็ดขาด การที่เหล่าจอมราชันย์สามารถเปิดรอยแยกแห่งมิติและ
เดินทางทะลุมิติได้ก็เป็นหลักฐานที่บอกชัดเจนแล้ว
ด้วยพละกำลังล้นเหลือของไอ้โหด สรวงสวรรค์จะใช้กฎเกณฑ์ที่มี
อยู่เล่นงานอีกฝ่ายได้หรือ?
“เอ่อ…” หลัวลั่วชิงครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะหน้าเสีย “คุณพูดถูก สรวง
สวรรค์เอาชนะไอ้โหดไม่ได้หรอก แต่หากสรวงสวรรค์กลับคืนเป็น
หนึ่งเดียวกันอีกครั้ง เขาก็อาจฟื้น ด้วยพละกำลังของเขา เขาย่อม
จัดการไอ้โหดได้ไม่ยาก!”
“เขา?” จางเซวียนขมวดคิ้ว
“ฉันจะพาคุณไปพบเขาเดี๋ยวนี้แหละ เขาอยู่ที่น่านฟ้าเสรี…”
หลัวลั่วชิงสูดหายใจลึก จากนั้นก็จับมือของจางเซวียนไว้แน่นและ
รีบเปิดรอยแยกแห่งมิติ
“คิดจะหนีต่อหน้าต่อตาผมงั้นหรือ?” ไอ้โหดคำรามขณะปล่อยพลัง
จากฝ่ามืออีกครั้ง
พลั่ก!
หลัวลั่วชิงถูกสอยร่วงลงจากกลางอากาศ
“แก ไอ้ชาติชั่ว!”
จางเซวียนโมโหเดือดกับการโจมตีของไอ้โหด เขาสำแดงศิลปะ
เพลงดาบออกมาเล่นงานอีกฝ่ายทันที
แต่ศิลปะเพลงดาบนั้นก็ถูกพละกำลังของไอ้โหดเอาชนะอย่าง
ง่ายดาย
“คุณสองคนน่ะรีบไปเถอะ พวกเราทางนี้จะถ่วงเวลาให้!” ไก่น้อย
ร้องออกมา
รู้ดีว่าทั้งสองไม่ได้พยายามจะออกไปเพื่อหลบหนี แต่เพื่อหาทาง
ช่วยชีวิตสรวงสวรรค์ เหล่าจอมราชันย์ที่เหลือจึงรีบสำแดงกระบวน
ท่าเพื่อเล่นงานไอ้โหดเป็นการถ่วงเวลา หลัวฉีฉีกลายร่างเป็นเครื่อง
เก็บงำมิติเพื่อบังคับมิติที่อยู่โดยรอบให้หยุดนิ่ง
“ไปกันเถอะ!”
เห็นทุกคนตรงเข้าเล่นงานไอ้โหดโดยไม่หวั่นกลัวความตาย จางเซวียน
ตาแดงก่ำ เขารู้ดีว่าเวลากระชั้นชิดเต็มที จึงรีบโอบเอวหลัวลั่วชิงไว้
ก่อนจะเปิดรอยแยกแห่งมิติและกระโจนเข้าไปในนั้นพร้อมกับเธอ
พริบตาต่อมา ทั้งคู่ก็มาถึงน่านฟ้าเสรี
น่านฟ้าเสรีไม่ได้ดูเหมือนเมืองฟ้าอมรอย่างที่เคยเป็นอีกแล้ว การล่ม
สลายของสรวงสวรรค์ทำให้เกิดความวุ่นวายปั่นป่ วนทุกหนแห่ง
โดยศูนย์กลางของสรวงสวรรค์ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
จางเซวียนมองสาวน้อยในอ้อมกอดและตั้งคำถาม “คนที่คุณพูดถึง
น่ะเป็นใคร?”
ถ้าบุคคลที่เธอพูดถึงสามารถช่วยชีวิตสรวงสวรรค์ได้ ต่อให้เขาต้อง
สละชีวิตเพื่อขอความช่วยเหลือก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่
“ท่านพ่อของฉันเอง” หลัวลั่วชิงรีบปล่อยพลังปราณเข้าเยียวยา
บาดแผลของเธอขณะอธิบาย “หยดเลือดที่อยู่ในจี้ที่ฉันมอบให้คุณ
คือเลือดของเขา และจอมราชันย์อมตะก็เคยเป็นอสูรของเขาด้วย…”
“ท่านพ่อของคุณ?” จางเซวียนตาโต
นั่นอธิบายได้เลยว่าทำไมเลือดที่อยู่ในจี้ของเขาถึงแสดงออกได้คล้าย
กับหลัวลั่วชิงมาก แต่ก็ยังมีบางอย่างที่แตกต่างกันอยู่
แถมจอมราชันย์อมตะก็ยอมรับเขาเป็นเจ้านายโดยไม่ลังเลหลังจาก
ได้เห็นจี้อันนั้น
“ท่านพ่อของคุณก็เป็นจอมราชันย์…หรือว่ามีพละกำลังเหนือกว่า
จอมราชันย์เสียอีก?” จางเซวียนถาม
หยดเลือดที่อยู่ในจี้มีอานุภาพระงับความปั่นป่ วนของหอสมุดเทียบ
ฟ้าและคืนสติให้กับหัวสมองของเขา นั่นคือความสามารถที่แม้ตัว
เขาในเวลานี้ก็ยังทำไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น เท่าที่เขาเคยฟังจากหลัวลั่ว
ชิง ดูเหมือนอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งกว่าเธอมาก
ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ทำไมถึงอยู่ในภาวะโคม่า?
แล้วการที่สรวงสวรรค์กลับคืนเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้งจะทำให้อีก
ฝ่ายฟื้นคืนสติได้อย่างไร?
หลัวลั่วชิงกำหมัดแน่นก่อนจะตอบข้อสงสัยของจางเซวียนอย่าง
ลังเล “เขาไม่ได้เป็นจอมราชันย์…แต่เป็นสรวงสวรรค์!”
“สรวงสวรรค์? คุณกำลังบอกว่าท่านพ่อของคุณคือสรวงสวรรค์?”
จางเซวียนแทบไม่เชื่อหู
“ใช่แล้ว เมื่อ 50 ปีก่อน ท่านพ่อของฉันไม่อาจต้านทานพละกำลัง
ของฝ่ามือขนาดมหึมานั้นได้ ลงท้ายจึงตกอยู่ในภาวะโคม่า ในเวลา
เดียวกัน สรวงสวรรค์ก็แตกออกเป็น 3 เศษเสี้ยว โดยลิขิตสวรรค์กับ
มลทินสวรรค์ร่วงลงสู่มิติที่สับสนวุ่นวาย ตัวฉันกลายเป็นผู้ดูแล
สภาวะตามธรรมชาติของสรวงสวรรค์ ซึ่งหลังจากนั้นก็รับภาระดูแล
รักษาความเสถียรของสรวงสวรรค์มาตลอด…”