Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - ตอนที่ 533
ผู้ถือหุ้นทุกคนได้ยินเจียงหยุนเอ๋อพูดแบบนี้ ก็คุยกันเสียงดัง ลี่หยูนห่วนและลี่หุยซื้อตัวแล้วก็ต่างมองหน้ากัน ไม่รู้ว่าจะตอกกลับเจียงหยุนเอ๋อยังไงดี ในใจก็ตื่นตระหนก ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้ที่ลี่หยูนห่วนรับปากพวกเขาไว้ยังสามารถที่จะเป็นไปได้ไหม
ลี่หยูนห่วนและลี่หุยก็คิดไม่ถึงว่าหุ้นในมือของลี่จุนถิงจะมีการเปลี่ยนแปลง งั้นถ้าเป็นแบบนี้ ทั้งบริษัทลี่ซื้อกรุ๊ป ตอนนี้ก็เป็นของเจียงหยุนเอ๋อสิ
สีหน้าจองลี่หยูนห่วนดูไม่ได้เลย ในแววตามีไฟที่ร้อนระอุ ตรงหางตามีเส้นประสาทเต้นตุบๆ
เขากดความโมโหไว้แล้วถามลี่หุยเสียงต่ำ: “นี่ยังไงกันแน่!หุ้นมีการเปลี่ยนแปลงเรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมถึงตรวจไม่เจอ ตกลงนายทำอะไรไปบ้าง” นายดูสถานการณ์ตอนนี้สิ เราควรทำยังไง?”
ลี่หุยได้ยินลี่หยูนห่วนถามตนด้วยสีหน้าที่โมโห ในใจก็มีไฟกองหนึ่งพุ่งขึ้นมา ตะโกนใส่ลี่หยูนห่วน: “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง นายเป็นสายเลือดแท้ของตระกูลลี่ นายยังไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย ฉันจะรู้ได้ยังไง ดูท่าแล้วคุณปู่ไม่ได้วางนายไว้ในใจของท่าน ในสายตาก็มีแต่พี่ชายที่แสนดีของนายลี่จุนถิงสินะ”
“แก……” ลี่หยุนห่วนได้ยินลี่หุยพูดแบบนี้ โมโหจนเหมือนจะเป็นบ้า สมองเหมือนโดนอะไรทับไว้ ใกล้จะแตกแล้ว
แต่ว่าตอนนี้ลี่หยูนห่วนยังมีสติอยู่ “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดเรื่องพวกนี้ รีบคิดเถอะว่าเราจะรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ยังไง”
ลี่จุนซินมองคนพวกนี้ที่มีสีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไป ก็รู้สึกวางใจ สีหน้าก็ดีขึ้น
เตรียมเสียง จากนั้นก็รวบรวมความกล้า พูดกับผู้ถือหุ้นที่อยู่ข้างล่างว่า: “ในเมื่อพวกคุณก็เข้าใจในสถานการณ์ความเป็นจริงแล้ว ก็คงไม่มีความเห็นต่างในการดำรงตำแหน่งประธานแทนของฉันและเจียงหยุนเอ๋อนะ?”
ผู้ถือหุ้นต่างเงียบไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่าในใจกำลังคิดอะไรอยู่
“ในเมื่อพวกคุณไม่มีใครพูดอะไร งั้นฉันก็จะเข้าใจว่า งั้นฉันก็จะเข้าใจว่าพวกคุณยอมรับและไม่มีความเห็นต่างจากนี้ ถ้าเช่นนี้การประชุมผู้ถือหุ้นในวันนี้ก็จบลงแล้ว ต่อไปเรื่องแบบนี้ก็อย่าให้เกิดขึ้นอีก แยกย้ายกันเถอะ”
ลี่จุนซินตั้งมือสองข้างไว้บนโต๊ะ มองคนข้างล่างยิ้มแล้วพูดว่า: “เดี๋ยวก่อน!พี่สาวเรื่องแบบนี้จะจบแบบง่ายๆได้ยังไง เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้แต่งงานกับพี่ชายอย่างเป็นทางการ และสู้ลำดับวงศ์ตระกูลของตระกูลลี่ของเราไม่ได้ ยังไงก็เป็นแค่คนนอก อีกอย่างถวนจื่อและเด็กที่อยู่ในท้องก็รับประกันไม่ได้ว่าเป็นลูกของพี่ชายแน่นอน มีคุณสมบัติอะไรที่จะสืบทอดหุ้นส่วนของบริษัท?”
“อีกอย่าง บริษัทลี่ซื้อกรุ๊ปมีมาจนถึงทุกวันนี้ ให้คนนอกอย่างเธอง่ายๆ และเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อก่อนก็ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการดูแลบริษัท เธอจะให้พวกเราเชื่อได้ยังไงว่าเธอสามารถดูแลจัดการบริษัทใหญ่แบบนี้ได้
ลี่จุนถิงยกหุ้นของเขาทั้งหมดให้เธออย่างไม่สนใจผลกระทบภายหลัง งั้นก็แสดงว่าเขาไม่ได้สนใจความก้าวหน้าของบริษัทเลย คิดว่าลี่ซื่อกรุ๊ปพัฒนาไปถึงจุดสูงสุดแล้ว ไม่ต้องตั้งใจบริหารแล้ว? การบริหารคนแบบเขา ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะดำรงตำแหน่งประธานสิ?
และอีกอย่างหนึ่ง ตอนนี้พี่ชายหายไปแล้ว จะกลับมาได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ทุกคนว่าใช่เหตุผลนี้หรือเปล่า?”
ลี่หยูนห่วนพูดจบ มองสีหน้าของเจียงหยุนเอ๋อและลี่จุนซินที่เปลี่ยนไป ก็ยิ้มอย่างได้ใจ
เจียงหยุนเอ๋อและลี่จุนซินก็คิดไม่ถึงว่าลี่หยุนห่วนปลุกเร้าใจคน ตอกกลับพวกเธอ
ไฟโมโหในใจของเจียงหยุนเอ๋อ ลูกไฟที่กลิ้งไปมาในใจของเธอ แล้วก็พุ่งขึ้นมา และใบหน้าของเธอก็ร้อนขึ้นมาทันที
เธอโมโหแล้วมองไปทุกด้าน ดูท่าทางที่ได้ใจของลี่หยูนห่วนและลี่หุย และมองหน้าผู้ถือหุ้นที่ถูกลี่หยูนห่วนซื้อที่กำลังรอดูอยู่ ตะโกนพูดอย่างโมโหว่า: “ตอนที่จุนถิงอยู่ทำอย่างไรกับพวกคุณและทำอย่างไรกับบริษัทบ้าง ในใจของพวกคุณก็คงรู้ดี
ถึงแม้ปกติเขาจะเข้มงวดกับพวกคุณ แต่ว่าเขาไม่เคารพพวกคุณเหรอ? ไม่ให้ผลประโยชน์กับพวกคุณเหรอ? สิ่งที่เขาทำกับบริษัทและทำกับงาน มีอะไรที่เขาไม่ทำอย่างเต็มที่ไหม? ไม่ว่าเวลาไหนเขาก็ทำงานอย่างเต็มที่ เขานำพาพวกคุณและลี่ซื่อกรุ๊ปเดินผ่านความสำเร็จมาตั้งเท่าไหร่แล้ว ในใจของพวกคุณก็รู้ดี! ตอนนี้จุนถิงหายไป พวกคุณก็ทิ้งเขา พวกคุณคิดว่ามันยุติธรรมไหม? พวกคุณมีหัวใจหรือเปล่า?”
ผู้ถือหุ้นอีกครึ่งหนึ่งที่เป็นคนเก่าแก่ที่สร้างบริษัทนี้มาพร้อมกับท่านปู่ลี่ หลังจากที่พวกเขาได้ยินเจียงหยุนเอ๋อพูดแบบนี้ ก็ช่วยเจียงหยุนเอ๋อพูดขึ้นมาทันที
ผู้ที่แก่ที่สุดหนึ่งในนี้ท่านซุนพูด: “ถ้าพูดถึงคนนอกแล้ว ก็คงว่าลี่หยูนห่วนไม่ได้ เเต่ว่านายลี่หุยก็แค่ลูกนอกสมรส นายมีสิทธิ์มาพูดอะไรตรงนี้ นายสองคนคิดไม่ดีแบบนี้ ทะเยอทะยานและโลภมาก ถ้าเอาบริษัทนี้ให้พวกนายดูแล บริษัทก็คงจะล้มไม่เป็นท่าเพราะพวกนาย! วันนี้ ตำแหน่งนี้เป็นของเจียงหยุนเอ๋อ ไม่มีทางให้คนแบบพวกนายสองคนหรอก!”
เจียงหยุนเอ๋อและลี่จุนซินเองก็คิดไม่ถึง ว่าเรื่องจะปัดกลับมาเป็นแบบนี้!
เจียงหยุนเอ๋อตั้งสติกลับมาก่อน แล้วพูดว่า: “ขอบคุณท่านซุนสำหรับการสนับสนุนของพวกคุณ ฉันรู้ดีว่าความสามารถของฉันอยู่ในระดับไหน เพราะฉะนั้นฉันไม่มีทางดำรงตำแหน่งประธานแทน
ฉันสนับสนุนให้พี่สาวดำรงตำแหน่งประธานแทนต่อไป ฉันคิดว่าพี่มีความสามารถที่จะนำพาทุกคนพัฒนาลี่ซื่อกรุ๊ปต่อไปได้ พวกนายสองคน ถ้ายังอยากมีตำแหน่งในลี่ซื่อกรุ๊ป ถ้าอย่างนั้นก็ให้พี่สาวจัดการแบ่งตำแหน่งให้พวกนาย ส่วนคนอื่นๆก็เก็บๆบ้าง ก็ไม่ต้องไปทำเรื่องอะไรที่ไม่มีประโยชน์ต่อตัวเอง อยู่ของตัวเองดีๆ”
ลี่หยูนห่วนและลี่หุยตกใจกับนางเอง นั่งเงียบอยู่บนเก้าอี้แล้วก้มหัวลง
ลี่จุนซินที่ถูกเจียงหยุนเอ๋อเรียกก็ลุกขึ้นมาพูด: “ในเมื่อผู้ถือหุ้นกว่าครึ่งสนับสนุนที่จะให้ฉันลี่จุนซินดำรงตำแหน่งประธานแทน งั้นฉันก็จะทำอย่างดีแน่นอน พัฒนาลี่ซื่อกรุ๊ปต่อไป หวังว่าทุกท่านจะช่วยเหลือฉัน
ลี่หยูนห่วนพวกนายสองคน ฉันก็จะไม่รักตำแหน่งของพวกนาย พวกนายคนหนึ่งก็เป็นรองผู้จัดการฝ่ายการเงิน และรองผู้จัดการฝ่ายธุรกิจ โอเค การประชุมสิ้นสุดลงแล้ว ทุกคนแยกย้ายกันเถอะ” ลี่หยูนห่วนและลี่หุยเดินออกไปก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร จนไปถึงหน้าประตูบริษัท สีหน้าของทั้งสองคนดูไม่ได้เลย
“ลี่จุนถิงเก่งมากเลย ใจกว้างกับผู้หญิงอย่างเจียงหยุนเอ๋อจัง”
ลี่หุยยิ้มเยาะเย้ยแล้วพูดว่า: “ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ท้องอยู่ จัดการเธอเป็นเรื่องง่ายอยู่แล้ว”
“คิดไม่ถึงจริงๆ คุณส่วนของคุณปู่ที่เราวางแผนไว้ตั้งนาน กลับไปอยู่ในชื่อของไอเด็กนั่น”
ลี่หยูนห่วนพูดบ้างโกรธเกลียด สีหน้ายิ่งไม่ดี
หลังจากผู้คนออกมาจากห้องประชุมแล้ว เจียงหยุนเอ๋อและลี่จุนซินถึงวางใจ ทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้อย่างอ่อนแอ
เจียงหยุนเอ๋อจับตรงจมูกและหัว จมูกของเธอใหญ่ขึ้นเพราะตื่นเต้น บนหน้าผากก็มีเหงื่อผุดออกมา
ลี่จุนซินพูดกับเจียงหยุนเอ๋ออย่างขอบคุณ: “หยุนเอ๋อ ขอบใจเธอนะ ถ้าวันนี้ไม่มีเธอ ฉันก็ไม่รู้จริงๆว่าจะทำยังไงดี ลำบากเธอแล้ว”
เจียงหยุนเอ๋อยิ้มแล้วพูดว่า: “พี่คะ พี่ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก มันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำอยู่แล้ว เพราะฉันคือภรรยาของลี่จุนถิง เขาไม่อยู่ พวกเราก็ต้องสามัคคีกัน ร่วมมือกันข้ามผ่านความลำบากไปให้ได้ แล้วก็รอจุนถิงกลับมา”
ลี่จุนซินจับมือเธอไว้ เงยหน้าขึ้นมองไฟบนผนังแล้วก็พูดกับเธอว่า: “จุนถิงต้องกลับมาแน่นอน! ในตอนนี้ การต่อสู้เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ทางฝ่ายการเงินและการธุรกิจ ต่างก็เป็นส่วนที่สำคัญของบริษัท พวกเขาต้องทำอย่างอื่นแน่นอน พวกเราประมาทไม่ได้ ต้องจับตาดูพวกเขาไว้ให้ดี”