Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - ตอนที่ 12
บทที่ 12 แสดงเป็นภรรยา
แม้ว่าฝู้ชูเหมยและเจียงหนิงเอ๋อจะจากไปด้วยความไม่เต็มใจ แต่การเผชิญหน้ากับชายสองคนที่ไม่น่ามีปัญหาด้วย พวกเธอได้เพียงจำใจออกไปจากบ้านของเจียงหยุนเอ๋อ
ทั้งสองลงด้านล่าง ฝู้ชูเหมยยังไม่สามารถตอบสนองต่อสถานการณ์เมื่อครู่ได้: “หนิงเอ๋อ เธอว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น? อยู่ดีๆ เจียงหยุนเอ๋อมีที่พึ่งพิงมาจากไหน?”
เจียงหนิงเอ๋อสีหน้าคิดหนัก เห็นชัดเจนว่ากำลังคิด ทันใดนั้น สายตาของเธอก็หยุดอยู่ที่รถหรูที่วิ่งออกจากไปด้านล่างเมื่อครู่
นั่น……นั่นรถคันที่ลี่จุนถิงขับ ตอนเจียงหยุนเอ๋อกลับจากต่างประเทศครั้งนี้รึเปล่า!
หรือว่า เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้โกหก เธอกับลี่จุนถิงมีความสัมพันธ์อะไรกันจริงๆ!
นึกถึงความเป็นไปได้นี้ เจียงหนิงเอ๋อก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที ไม่! เป็นไปไม่ได้！ ตรงไหนที่เธอด้อยไปกว่าเจียงหยุนเอ๋อ ทำไมลี่จุนถิงถึงได้สนใจผู้หญิงคนนั้น！
ท่าทางของเจียงหนิงเอ๋อทำให้ฝู้ชูเหมยตกใจ นึกว่าเธอโมโหกับเรื่องที่เจียงหยุนเอ๋อผลักเธอเมื่อกี้นี้ รีบพูดปลอบ: “หนิงเอ๋อ ลูกอย่าโกรธเลย เราค่อยคิดหาวิธีอีก ไม่มีทางให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่เป็นสุขแน่”
“คิดหาวิธีบ้าอะไร！ผู้หญิงคนนั้นได้แต่งกับมหาเศรษฐีแล้ว ฉะนั้นจึงไม่สนใจสมบัติทรัพย์สินแค่นั้นของเรา!” เจียงหนิงเอ๋อกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
ฝู้ชูเหมยยื่นทื่ออยู่ข้างๆ ถาม: “หนิงเอ๋อ ลูกพูดแบบนี้หมายความว่าไง?”
“เมื่อกี้หนูเห็นหมดแล้ว รถของคุณชายใหญ่ตระกูลลี่เพิ่งขับออกไป บอดี้การ์ดเมื่อกี้ก็เป็นคนของตระกูลลี่ นึกไม่ถึงว่าเจียงหยุนเอ๋อคนนี้จะมีปัญญาขนาดนี้ พอกลับประเทศก็ยั่วจนได้ของดีทันที หนูจะหยุดไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน!” เจียงหนิงเอ๋อกำหมัดแน่น แผนการร้ายก็ได้ก่อตัวขึ้นในใจ
ณ เวลานั้น เจียงหยุนเอ๋อและถวนจื่ออยู่ในบ้านทันในนั้นเห็นบอดี้การ์ดสองคนปรากฏ ยังคงยังตกใจไม่หาย
เจียงหยุนเอ๋อมองถวนจื่อในอ้อมแขน ถวนจื่อเบะปากพูด: “หยุนเอ๋อ ผมไม่เป็นไร”
เจียงหยุนเอ๋อสำรวจครู่หนึ่งอย่างไม่ค่อยวางใจเลย หลังจากให้แน่ใจว่าถวนจื่อนั้นปลอดภัยจริงๆ แล้วในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เธอหันสายตาไปยังบอดี้การ์ดที่ราวกับตกลงมาจากสวรรค์ ยังคงกังวลเล็กน้อย หากไม่ใช่เพราะพวกเขาจะปรากฏขึ้นทันเวลาพอดี ก็ไม่รู้ว่า ฝู้ชูเหมยและเจียงหนิงเอ๋อจะก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีก
ถวนจื่อจ้องมองบอดี้การ์ดทั้งสอง และจำได้แล้วว่าลุงทั้งสองคนนี้ที่ติดตามอยู่ข้างกายลี่จุนถิง แสดงความขอบคุณต่อพวกเขาอย่างสุภาพ: “ขอบคุณคุณลุงทั้งสองครับ!”
ตอนนี้บอดี้การ์ดข้างกายลี่จุนถิงกับถวนจื่อถือว่าค่อนข้างสนิทกัน ดังนั้นใบหน้าในตอนแรกที่ไม่ยิ้มแย้มก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้น: “ไม่เป็นไรครับ เป็นคุณชายลี่ที่ขอให้พวกเราอยู่ที่นี่เพื่อคุ้มกันความปลอดภัยของคุณ”
ได้ยินดังนั้น เจียงหยุนเอ๋ออดไม่ได้ที่จะเหลียวดูถวนจื่อในดวงตามีความชื่นชมเพิ่มมากขึ้น นึกไม่ถึงเลยนึกไม่ถึง ลี่จุนถิงยังให้ความสำคัญกับถวนจื่ออย่างมาก ไม่รู้เลยจริงๆ …… ส่วนไหนของถวนจื่อเข้าตาเขา
ในขณะที่ชื่นชม เจียงหยุนเอ๋อก็เกิดความรู้สึกอิจฉาลูกชายตัวเองขึ้นมา
เจียงหยุนเอ๋อกระซิบเบา ๆ : “ก็แค่เล่นเกมเป็นไม่ใช่เหรอ? ถ้าหากการเล่นเกมจะมีประโยชน์ขนาดนี้ ฉันก็จะฝึกเล่น”
ได้ยินดังนั้น ถวนจื่อจึงเงยหน้ามองเจียงหยุนเอ๋อ ดวงตาที่เต็มไปด้วยการดูถูก: “พอเถอะหม่ามี้ แค่เทคนิคเท่านั้นของแม่ เซียนเกมอย่างผมยังช่วยแม่ไม่ได้เลย แม่ก็อย่าคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้เลย”
เจียงหยุนเอ๋อหดหู่เล็กน้อยและหยุดพูด เพราะเธอรู้ดี คำที่ถวนจื่อพูดล้วนแต่เป็นความจริง……เธอไม่มีความสามารถในด้านการเล่นเกมจริงๆ และไม่รู้ว่าทำไมถวนจื่อจึงมีพรสวรรค์ขนาดนี้ ทำให้เธออิจฉาเหลือเกิน
วันถัดมา อากาศปลอดโปร่ง ณ สนามกอล์ฟ ลี่จุนถิงรับผ้าขนหนูจากผู้ช่วยแล้วเช็ดเหงื่อ
ลี่จุนถิงแหงนหน้าขึ้นแล้วดื่มน้ำ การกระทำที่เรียบง่ายดึงดูดความสนใจของสาวๆ หลายคนในสนามกอล์ฟ
ลี่จุนถิงเคยชินกับการได้รับความสนใจแบบนี้มานานแล้ว แรกๆ ก็รู้สึกเบื่อ แต่มาวันนี้ไม่มีผลกระทบอะไรใดๆ ต่อจิตใจแล้ว
“ใช่แล้ว คุณชายลี่ เมื่อกี้คุณสมิทธ์โทรมา น่าจะมาเร็วๆ นี้แล้วครับ”
ฟังผู้ช่วยพูดจบ ลี่จุนถิง การเคลื่อนไหวของมือหยุดชะงัก ขมวดคิ้วชนกัน
ดูสายตาของลี่จุนถิง ผู้ช่วยก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
สมิทธ์เป็นพันธมิตรทางธุรกิจและคู่แข่งที่ดีที่สุดของลี่จุนถิงมาโดยตลอด และยังเป็นสามสิบอันดับแรกของมหาเศรษฐีในยุโรป ในขณะเดียวกัน ตอนที่ลี่จุนถิงเรียนต่างประเทศก็เป็นเพื่อนกับสมิทธ์ ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง และมีความสัมพันธ์ที่ดีเสมอมา
ตามหลักแล้ว เผชิญกับการมาเยือนของเพื่อนรักที่ไม่เจอกันมาเป็นปีกว่านี้ ลี่จุนถิงก็ควรดีใจ แต่ตอนนี้เขาดูเศร้าหน้านิ่วคิ้วขมวดเล็กน้อย
สาเหตุที่แท้จริงคือ สมิทธ์คนนี้แทบจะดูไม่ออกว่ามีจุดบกพร่องอะไร แต่ก็คือมีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติอยู่ ก็คือชอบเปรียบเทียบกับ ลี่จุนถิงในทุกๆ เรื่อง เปรียบเทียบผลการเรียนตอนอยู่ที่โรงเรียน เรียนจบแล้วเปรียบเทียบการงาน ตอนนี้สมิทธ์พาครอบครัวมาเยี่ยมเยือน ในหัวของลี่จุนถิงก็เกิดภาพสมิทธ์อวดความภาคภูมิใจของภรรยาและลูกต่อหน้าตัวเอง
นึกถึงจุดนี้ ลี่จุนถิงส่ายหัวด้วยอาการปวดหัว
ทีนี้ สมิทธ์ต้องเอาเรื่องที่ตัวเองยังโสดมาหัวเราะเยาะตนเป็นแน่
ไม่ได้ ต้องคิดว่าวิธีให้ได้เท่านั้น……
ลี่จุนถิงครุ่นคิด
ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ มองแวบเดียวก็ดูความคิดของเขาออก ช่วยเขาคิดเสนอแผน: “คุณชายลี่ ถ้าไม่อยากขายขี้หน้าคุณสมิทธ์ อันที่จริงแล้วก็มีหลายวิธีนะครับ”
“อย่างเช่นอะไร?” ลี่จุนถิงมองไป รอคอยคำตอบจากผู้ช่วยที่จะทำให้เขาพึงพอใจ
“เราสามารถหาใครสักคนมาแสดงเป็นภรรยาของคุณ ตอกกลับคุณสมิทธ์เขาไปครับ” ผู้ช่วยกล่าว
ลี่จุนถิงขมวดคิ้วคิด ก็รู้สึกเหมือนจะความสมเหตุสมผล แล้วพูดกับผู้ช่วย: “งั้นคุณก็จัดการเรื่องนี้เลยแล้วกัน คุณลองเลือกดูว่ามีคนที่เหมาะสมหรือเปล่า”
“ครับ” ผู้ช่วยตอบรับ พร้อมที่จะไปดำเนินการ