Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - ตอนที่ 88
บทที่ 88 การปฏิบัติที่แตกต่าง
เวินหย่อนรีบลุกขึ้นทันที และบอกกับเจียงหยุนเอ๋อว่า：“ผู้จัดการทั่วไป คนนี้เป็นรองผู้จัดการคนใหม่ของแผนกออกแบบ เจียงหนิงเอ๋อ”
“ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่รู้เรื่อง ว่ามีคนคนนี้อยู่？”สีหน้าของเจียงหยุนเอ๋อเย็นชาเล็กน้อย และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีความสุข
ถึงแม้ว่า เวินหย่อนจะไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเจียงหยุนเอ๋อถึงแสดงอาการเช่นนี้ แต่ก็รีบอธิบายขึ้นทันทีว่า：“คนนี้เป็นคนที่เพิ่งมาสัมภาษณ์ในวันนี้ และเริ่มงานอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ ฉันคิดว่าพาเธอมาฟังเรื่องการประชุมด้วยกัน เพื่อให้เธอคุ้นเคยกับบริษัท”
สีหน้าของเจียงหนิงเอ๋อซีดลงโดยสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าเธอจะเดาออกว่าเจียงหยุนเอ๋อมีแนวโน้มที่จะทำงานอยู่ในอาคารสำนักงานแห่งนี้ แต่เธอก็คาดไม่ถึงว่าเจียงหยุนเอ๋อจะเป็นเจ้านายของเธอ！
นี่จะให้เธอรับได้อย่างไร！
เจียงหยุนเอ๋อมองเจียงหนิงเอ๋ออย่างเย็นชา จากนั้นมองไปที่เวินหย่อน และความไม่พอใจในดวงตาของเขาเห็นได้อย่างชัดเจน
ในขณะนี้เวินหย่อนมีความงุนงงเล็กน้อย ไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดเรื่องอะไร จากนั้นเธอก็ได้ยินเจียงหยุนเอ๋อถามด้วยน้ำเสียงที่สงสัยว่า：“เวินหย่อน ภายใต้สถานการณ์ปกติ การแต่งตั้งตำแหน่งคณะผู้จัดการ ต้องได้รับการอนุมัติจากผู้จัดการทั่วไปหรือไม่？”
เวินหย่อนตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นรีบพยักหน้าตอบ：“ใช่ค่ะ ไม่ผิด และนี่ก็เป็นกระบวนการปกติด้วย……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ในใจของเวินหย่อนก็ค่อนข้างชัดเจน และรู้สึกเป็นเพราะว่าตัวเองไม่ได้แจ้งให้เจียงหยุนเอ๋อทราบในทันทีจึงทำให้เธอไม่พอใจเล็กน้อย
เจียงหยุนเอ๋อมองไปที่เจียงหนิงเอ๋อ และความหมายในนี่ไม่ต้องพูดก็เข้าใจ เจียงหนิงเอ๋อรู้ว่าเจียงหยุนเอ๋อถามคำถามแบบนี้หมายถึงอะไร ไม่มีอะไรมาก เพียงเพื่อต่อต้านตัวเธอเองเท่านั้น
เจียงหนิงเอ๋อโกรธจนในใจเธอบิดเบี้ยวเล็กน้อย แต่เจียงหยุนเอ๋อเป็นผู้จัดการทั่วไปของที่นี่จริง ๆ และเธอก็ไม่สามารถทำอะไรเจียงหยุนเอ๋อได้ เมื่อนึกถึงถ้าตัวเองต้องอยู่ที่นี่ต่อ ต่อไปเธออาจถูกเจียงหยุนเอ๋อปฏิบัติแตกต่างกับเธอแน่ แล้วแบบนี้เธอจะอดทนอยู่ที่นี่ต่อไปให้ตัวเองอาบอายขายหน้าทำไม？
เจียงหนิงเอ๋อมองไปที่เจียงหยุนเอ๋อด้วยสายตาที่ดุเดือด เจียงหยุนเอ๋อยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็เห็นเจียงหนิงเอ๋อฝืนยิ้มออกมา และลุกขึ้นจากที่นั่ง แล้วพูดว่า：“ขออภัยด้วย จู่ ๆฉันก็รู้สึกว่าฉันไม่ชอบบริษัทของพวกคุณขึ้นมาทันที ดังนั้นก็ช่างมันเถอะ”
คำพูดของเจียงหนิงเอ๋อทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงมาก ไม่คิดว่าคนที่เพิ่งเข้างานจะสามารถพูดเช่นนี้ออกมาได้
อันที่จริง ความคิดของเจียงหนิงเอ๋อง่ายนิดเดียว เธอรู้สึกว่าเจียงหยุนเอ๋อไม่ให้เธออยู่ที่นี่อย่างง่ายแน่นอน และถึงแม้ว่าจะอยู่ต่อแต่หลังจากนี้ต้องสร้างปัญหาให้ไม่มีความสุขแน่
ฉะนั้น……ตัดไฟแต่ต้นลมก่อนเลย
เมื่อสักครู่นี้หัวหน้าแผนกออกแบบอู๋เฉิงยี่ยังชื่นชมเจียงหนิงเอ๋อเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้กลับถูกคำพูดของเจียงหนิงเอ๋อทำให้ตกตะลึงมาก และกระซิบถามขึ้นว่า：“คุณหนูเจียง นี่คุณหมายถึงอะไรเหรอ？เมื่อกี้ยังดี ๆอยู่เลยนิ ทำไมจู่ ๆ……”
ถึงแม้ว่าเจียงหยุนเอ๋อจะแสดงท่าที่ไม่พอใจในเมื่อกี้นี้ แต่อู๋เฉิงยี่ก็เชื่อว่าเธอจะอนุญาตให้เจียงหนิงเอ๋อทำงานอยู่ที่นี่ แต่คิดไม่ถึงว่าเจียงหนิงเอ๋อจะเป็นคนเริ่มปฏิเสธโอกาสนี้ก่อน
เจียงหนิงเอ๋อมองไปที่อู๋เฉิงยี่อย่างหงุดหงิดเล็กน้อย และน้ำเสียงก็เปลี่ยนไปไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ ：“ฉันก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันไม่ชอบบริษัทของพวกคุณ จะให้ฉันพูดให้ชัดเจนแค่ไหน？”
อู๋เฉิงยี่กระอักกระอ่วนเล็กน้อยหลังถูกเธอว่าใส่ และพูดอีกครั้งว่า：“แต่ว่า……ก่อนหน้านี้คุณได้กรอกใบเริ่มงานของคุณเสร็จเรียบร้อยแล้วนะ”
เมื่อฟังถึงตรงนี้ เจียงหยุนเอ๋อยิ้มเบาๆ และสายตาของเธอก็มองไปที่เวินหย่อน：“ใบเริ่มงานของเธอกรอกเสร็จสมบูรณ์แล้ว？”
อย่างไรก็ตามการดำรงตำแหน่งในรอบนี้เกิดขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจียงหยุนเอ๋ออีกทั้งยังตัดสินใจเองอีกด้วย และในขณะนี้เองเวินหย่อนรู้สึกผิดเล็กน้อย และพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า：“ใช่ค่ะ……กรอกเสร็จสมบูรณ์แล้ว วางอยู่ที่ห้องทำงานของฉัน”
“ได้ คุณเอารายชื่อมาให้ฉัน ฉันจะเซ็นชื่อทันที และหลังจากที่ฉันเซ็นชื่อเสร็จ คุณหนูคนนี้ก็ถือว่าเป็นพนักงานที่เป็นทางการของบริษัทเราแล้ว”เจียงหยุนเอ๋อฉีกยิ้มที่มุมปาก“ใช่สิ ถ้าบุคคลนี้เซ็นสัญญาว่าจ้างแล้วจู่ ๆอยากจะลาออกจากงานกะทันหัน พวกเราสามารถเรียกร้องความรับผิดชอบได้ใช่ไหม？”
“ใช่ค่ะ……”เวินหย่อนพยักหน้า“ในกรณีแบบนี้ ต้องชดใช้ค่าเสียหายที่ผิดคำสัญญา”
ถึงแม้เจียงหนิงเอ๋อจะตกตะลึงเล็กน้อย ไม่คิดว่าเจียงหยุนเอ๋อจะทำเรื่องได้เด็ดขาดแบบนี้ แต่เธอก็ยังตะโกนดังๆว่า：“ชดใช้ก็ชดใช้สิ คุณคิดว่าฉันต้องการบริษัทห่วยๆของพวกคุณมากเหรอ？ชื่อเสียงก็ไม่มีสักนิด！จำนวนเงินแค่นี้เองฉันสามารถชดใช้ได้！”
เดิมทีคนในห้องประชุมต่างก็มีท่าทีแค่ว่ากินแตงชมการแสดงเท่านั้น แต่ว่าคำพูดเหล่านี้ของเจียงหนิงเอ๋อที่พูดมา ทำให้พวกเขาฟังแล้วรู้สึกไม่ชอบฟังเลย อะไรเรียกว่าบริษัทห่วยๆ？อย่างไรก็ตามพวกเขาก็เป็นพนักงานที่ทำงานอยู่ที่นี่ ในเมื่อเจียงหนิงเอ๋อดูถูกบริษัทนี้ ก็แสดงว่าดูถูกพวกเขาด้วยเหรอ？
แม้ว่าทุกคนจะไม่รู้ความสัมพันธ์ของเจียงหยุนเอ๋อกับเจียงหนิงเอ๋อว่าเป็นอะไรกัน แต่ในขณะนี้ ก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นไอดินปืนระหว่างพวกเขา
ห้องประชุมในขณะนี้ สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีนัก และไม่มีใครคิดที่จะช่วยเจียงหนิงเอ๋อพูดอะไรสักหน่อยแล้ว
เวินหย่อนเหลือบมองเจียงหนิงเอ๋อด้วยความไม่พอใจ คนคนนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เธอโดนด่า และยังดูถูกเหยียบหยามบริษัทของพวกเขาอย่างเปิดเผย ทำให้เธอรู้สึกไม่รู้ผิดชอบชัวร์ดีเล็กน้อย ราวกับว่าความมีน้ำใจของเธอเมื่อกี้เลี้ยงสุนัขแล้ว
“ในเมื่อคุณหนูเจียงก็พูดเช่นนี้แล้ว ก็แสดงว่าตัดสินใจที่จะไม่อยู่บริษัทของเราต่อไปแล้วจริง ๆ ถ้าอย่างนั้น การประชุมระดับสูงของเราในวันนี้ ก็คงต้องเชิญคุณออกไปแล้ว” เวินหย่อนพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เย็นชา
ถึงแม้ว่าคำพูดของเวินหย่อนยังถือว่าสุภาพ แต่น้ำเสียงของเธอก็ไม่ต่างอะไรกับให้เจียงหนิงเอ๋อออกไปให้พ้นโดยตรง
สีหน้าของเจียงหนิงเอ๋อดูแย่เล็กน้อย และพูดอย่างโกรธว่า：“ออกไปก็ออกไป！ฉันก็ไม่อยากอยู่ที่นี่นานนักหรอก！”
เจียงหนิงเอ๋อหยิบกระเป๋าของตัวเองขึ้นเตรียมตัวที่จะเดินออกไป และเจียงหยุนเอ๋อมองไปที่เธออย่างเงียบๆ ไม่คาดคิดจริง ๆว่าจะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ และเจอเจียงหนิงเอ๋อที่นี่……
หรือนี่ จะเป็นมติสวรรค์? ก่อนหน้านี้เจียงหนิงเอ๋อหาทุกวิธีเพื่อที่จะเหยียบหยามเธอให้เธออาบอาย และสุดท้ายตอนนี้ก็ถึงคราวของตัวเองแล้วเหรอ？
สีหน้าของเจียงหนิงเอ๋อเขียวเหลืองไม่ต่อเนื่องกัน และเมื่อกำลังจะเดินออกไป เธอก็หันกลับมาจ้องเจียงหยุนเอ๋ออย่างโหดร้าย：“คุณอย่าดีใจเกินไป เรารอดูกันต่อไป！”
เมื่อผู้ช่วยพิเศษได้ยินคำพูดนี้ ก็เดินไปตรงหน้าของเจียงหนิงเอ๋อทันที และพูดเตือนด้วยเสียงทุ้มว่า“คุณหนูท่านนี้ ที่คุณพูดมาเมื่อกี้คุณกำลังข่มขู่ผู้จัดการทั่วไปของเราเหรอ？”
อย่างไรก็ตามที่นี่เป็นถิ่นของเจียงหยุนเอ๋อ เมื่อถูกถามเช่นนี้ เจียงหนิงเอ๋อหวาดกลัวขึ้นมาทันที และพูดอย่างไม่กล้าว่า：“คุณอยากคิดอย่างไรก็แล้วแต่คุณจะคิด”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้ช่วยพิเศษก็เรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาทันที และเจียงหนิงเอ๋อก็ตกใจกับสถานการณ์นี่อย่างมาก แต่ผู้ช่วยพิเศษยังรู้สึกแค่นี้ไม่เพียงพอ อีกทั้งยังพูดออกมาว่าจะแจ้งตำรวจด้วย
“ช่างมันเถอะ ไม่ต้องแล้ว”เจียงหยุนเอ๋อโบกมือเบาๆ แล้วพูดขึ้น
ในขณะที่คนอื่นต่างไม่ได้ให้ความสนใจ เจียงหนิงเอ๋อรีบหลุดพ้นจากมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างรวดเร็ว และวิ่งออกไปเพียงลำพังอย่างหดหู่