Mars เจ้าสงครามครองโลก - ตอนที่ 392 ซือซือเสียเลือดจนหมดตัว
ตอนที่ 392 ซือซือเสียเลือดจนหมดตัว !!
ใบหน้าอันเรียวเล็กของซือซือ นอนลงอยู่ข้าง ๆ เตียงนอน ใบหน้าของเธอไร้ซึ่งสีของเลือด ขาวจนน่าตกใจ !
ขาวจนแทบจะเหมือนกับเส้นบะหมี่ ขาวจนหาอะไรเทียบไม่ได้ !
ปริมาณเลือดของเด็กผู้ชายคือ 8%~10% ของน้ำหนักตัว แต่สำหรับซือซือที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้รับการบำรุงมาอย่างสมบูรณ์ เด็กอายุยังไม่ถึงสี่ขวบอย่างนาง ร่างก็เล็กกว่าเด็กผู้ชายวัยเดียวกันมาก เลือดในร่างกายคงมีมากสุดได้ไม่เกิน 1300 cc !!
แต่ไอ้ปีศาจตนนี้กลับเอาเลือดของนางไปถึง 800 cc !!
ตอนนี้ชีวิตของซือซือกำลังตกอยู่ในอันตราย !
ดวงตาของเย่เสียงเต็มไปด้วยความโหดร้าย เป็นความโหดร้ายของคนที่ไม่เคยเห็นเดือนเห็นตะวัน
“ดูดออกมาให้หมด !”
หมอวัยกลางคนรีบพูดขึ้น “คุณชาย ถ้าดูดออกมาหมดเด็กนอกคอกคนนี้คงได้ตายแน่ เพื่อที่จะรักษาโรคของท่านให้หาย จำเป็นจะต้องใช้เลือดของเธออีกอย่างน้อย 4000 cc เรายังจำเป็นต้องเลี้ยงเด็กนอกคอกคนนี้ไว้ใช้ในอนาคต”
เย่เสียงพูดออกมาด้วยความโมโห “บอกแล้วไงว่าดูดออกมาให้หมด ไม่ใช่ว่ายังเหลือไอ้เย่เซิ่งเทียนนั่นอีกคนไม่ใช่รึไง ? แล้วจะกลัวอะไร !”
หมอวัยกลางคนหวาดกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาหยิบเข็มออกมาเพื่อเตรียมนำมาดูดเลือดซือซืออีกครั้ง
“พะ.. พ่อ…”
ซือซือที่หมดสติไปแล้ว เหมือนกับเห็นภาพหลอน ปากน้อย ๆ ขยับไปมาราวกับปลาใกล้จะตาย ก่อนจะพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
เมื่อเลือดถูกดูดออกไปเยอะเกินไป ร่างกายของซือซือก็เย็นลง ร่างกายสั่นไม่หยุด แต่ดวงตาปิดลงราวกับคนใกล้จะตาย
จริง ๆ แล้วในตอนนี้ซือซือไม่ได้หมดสติไป แต่เป็นเพราะถูกดูดเลือดออกไปมากเกินไป จนตอนนี้เธอเกือบจะข้ามไปยังประตูนรกแล้ว
เธอใกล้จะตายแล้ว !
เมื่อเสียเลือดไปมาก หากถ่ายเลือดกลับมาไม่ทัน ยังไงโอกาสรอดก็แทบจะเป็นศูนย์
“คุณ.. พ่อ…”
ซือซือที่กำลังจะตาย ส่งเสียงร้องเรียกไม่หยุด เหมือนกับกวางที่กำลังถูกสุนัขจิ้งจอกลากไป
เย่เสียงที่นอนอยู่บนเตียงมาห้าหกปี ได้ยินเสียงดังวุ่นวายจากด้านนอก ดวงตาของเขาก็ฉายแววแห่งความอาฆาตขึ้น
ไอ้เย่เซิ่งเทียน !
ก็แค่ลูกนอกสมรสคนหนึ่ง มันมีสิทธิอะไรมาสืบทอดสายเลือดประหลาดตระกูลเย่ !
แล้วยังนังหมิงยู่อีก ทำไมตอนนั้นถึงมายั่วยวนท่านพ่อ จนทำให้สายเลือดประหลาดสืบทอดมายังตัวเย่เซิ่งเทียน
ในรุ่นของเย่ห้าว มีลูกชายคนโตของเย่จิงหงเป็นผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาด แต่เกิดเสียชีวิตไปตั้งนาน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางวนมาถึงเย่ห้าว ให้เขากลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลเย่แทนแน่
ส่วนในรุ่นของเย่จิงหง ผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาดคือน้องชายของเขาซึ่งได้เสียชีวิตลงในสนามรบ
ดังนั้น ผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ในตอนนี้จึงเหลือเพียงเย่เซิ่งเทียนและซือซือสองคนเท่านั้น
และมีเพียงเย่เซิ่งเทียนและซือซือเท่านั้นที่จะช่วยรักษาชีวิตของเย่เสียงได้ !
ทั้งหมดนี่เป็นเหตุผลที่หลิวว่านจวินนำเย่เซิ่งเทียนกลับมายังเมืองหลวง เป็นเหตุผลที่ซือซือถูกลักพาตัวมายังตระกูลเย่
และยังเป็นเหตุผล ที่เย่จิงหงและเย่ห้าวนำตัวเย่เซิ่งเทียนมายังตระกูลเย่ด้วย ด้วยสาเหตุจากสองพ่อลูกคู่นี้ จึงทำให้หลิวว่านจวินเกลียดเย่เซิ่งเทียนเข้ากระดูกดำ
เย่เสียงจึงคิดจะดูดเลือดของซือซือออกมาทั้งหมด !
ในสายตาของคนตระกูลเย่ เย่เซิ่งเทียนก็เป็นเพียงลูกนอกสมรส เป็นพวกเด็กนอกคอก เย่เสียงต่างหากจึงจะเป็นลูกคนโตแห่งตระกูลเย่ที่แท้จริง
แต่ที่น่าตลกก็คือ ผู้สืบทายาทสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่รุ่นนี้ เป็นลูกนอกสมรสที่ถูกทุกคนดูถูก เหยียดหยามคนนั้น
มันไม่ต่างอะไรกับการตบหน้าตรง ๆ !!
ในตระกูลเย่ไม่ยอมรับพวกลูกนอกสมรสและเด็กนอกคอก ที่แท้เป็นผู้สืบทอดสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ !
สายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ แต่ละรุ่นจะมีพาหะแค่คนเดียวเท่านั้น !!!
แล้วจะไม่ให้หลิวว่านจวินร้อนรนได้อย่างไร !
จะไม่ให้เย่เสียงไม่เกลียดได้อย่างไร !
เพราะหากผู้ที่เป็นพาหะยังมีชีวิตอยู่ สุดท้ายก็จะกลายมาเป็นผู้สืบทอดทายาทให้แก่ตระกูลเย่ !
ครั้งแรกหงหยวนไปยังเมืองเฉียนถัง ก็เพราะนายท่านและเย่ห้าวเป็นคนพาไป โดยมีเป้าหมายต้องนำเย่เซิ่งเทียนกลับมา
แต่หลังจากครั้งนั้น ถึงจะเป็นหลิวว่านจวินที่เป็นคนพาเขาไป ก็เพื่อหลอกล่อให้เย่เซิ่งเทียนและลูกสาวของเขากลับมารักษาโรคแก่เย่เสียง !!
เย่เสียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ หันไปมองเด็กนอกคอกตัวน้อยที่ใกล้จะตายแหล่มิตายแหล่ รอยยิ้มอันชั่วร้ายผุดขึ้นมาที่ริมฝีปากของเขา
หมอวัยกลางคนใช้แอลกอฮอล์เช็ดไปที่แขนของซือซือ ก่อนที่จะหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาแทงเข้าไปยังเส้นเลือดของซือซือ !