Mars เจ้าสงครามครองโลก - ตอนที่ 434 ขุนหลวงมาแล้ว

เสียงตะโกนโกรธมาจากระยะไกล ทำให้เย่จิงหงขมวดคิ้ว และมองไปทางนั้น
หยวนเวินจินและคนอื่นๆ ก็อยากจะด่าแม่ขึ้นมาในทันที แค่อยากจะฆ่าเย่เซิ่งเทียนคนเดียว ทำไมจึงจะเกิดการพลิกแผนในทุกๆ ครั้ง!
นี่ใครมาอีกแล้ว
แม่งเอ๊ย เย่เซิ่งเทียนรู้จักคนมาขนาดไหนกันแน่!
“ลงมือต่อเจ้าเทพ? เจ้าเทพอยู่ที่นี่งั้นหรือ?”
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ เจ้าเทพมาตอนไหน? ถ้าเจ้าเทพอยู่ที่นี่ แล้วจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร!”
บางคนรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง เพราะยังไงไม่มีใครเคยเห็นหน้าจริงของเจ้าเทพเลย
พวกเขาก็อยากจะรู้ว่า เจ้าเทพมีหน้าตาเป็นอย่างไร อย่างไรก็ตามในการคาดเดาของพวกเขา เจ้าเทพน่าจะมีอายุอยู่ระหว่างสามสิบห้าปีถึงสี่สิบห้าปี
แต่ในกลุ่มคนที่มีอายุตรงตามขอบเขตนี้ ทุกคนต่างก็รู้จักกันดีโดยพื้นฐานแล้ว
“เป็นไปได้ไหมว่าเขากำลังพูดถึงเย่เซิ่งเทียน? นี่มันคงเป็นไปไม่ได้มั้ง!”
“เหลวไหล เย่เซิ่งเทียนจะเป็นเจ้าเทพได้อย่างไร เขาอายุเท่าไหร่? ในวัยอายุของเขา สามารถบรรลุถึงความแข็งแกร่งระดับเทพสงครามได้ มันก็เป็นเรื่องที่หายากมากมายแล้ว จะเป็นเจ้าเทพได้อย่างไร? มึงคิดว่าบู๊คืออะไรเหรอ?”
“คนที่มาคืออัครมหาเสนาบดีหร่วนและผู้บังคับกองพลอาวุธกัวปิง!”
“ทำไมสองคนนี้ถึงมาที่นี่?”
หร่วนซื่อสงและกัวปิงเดินผ่านฝูงชน และเดินเข้ามา สีหน้าของพวกเขาน่าเกลียดมาก ซึ่งทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนรู้สึกประหม่าในทันที
ทำไมสองคนนี้ถึงมาที่นี่ได้?
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา พวกเขาไม่ได้เข้าหากับตระกูลเย่เลยไม่ใช่เหรอ? ลมอะไรที่พัดพาพวกเขาสองคนมาที่นี่ในวันนี้?
ในหัวใจของทุกคนต่างเต็มไปด้วยความสงสัย และเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้มันเริ่มซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ
“อัครมหาเสนาบดีหร่วน รัฐมนตรีกัว ทั้งสองท่านมาเยือนถึงที่บ้านแต่ไม่ได้รับการต้อนรับอย่างดี โปรดให้อภัยด้วย”
แม้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้จะถึงจุดตึงเครียดแล้ว แต่เย่จิงหงกลับยังคงทักทายทั้งสองอย่างสุภาพ
หร่วนซื่อสงเป็นผู้เริ่ม และเยาะเย้ยว่า “เย่จิงหง มีคนรวมตัวมากมายอยู่ตระกูลเย่ของคุณ อยากจะทำอะไรเหรอ? มีทหารเกือบหมื่นนายมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ ตระกูลเย่หมายความว่าไง? อยากจะกบฏหรือ?”
หัวใจของเย่จิงหงตึงเครียด แต่บนใบหน้าก็ไม่ได้แสดงความกังวลอะไรมากนัก และพูดว่า “เย่เซิ่งเทียนไอ้ทรพีคนนี้ได้โจมตีมาถึงตระกูลเย่ เราแล้ว ยังไม่อนุญาตให้ทางตระกูลปกป้องตัวเองงั้นหรือ? อัครมหาเสนาบดีหร่วน รัฐมนตรีกัว ฉันต่างหากที่จะถามพวกคุณสองคนว่าหมายความว่าอย่างไร? อาณาจักรครึ่งหนึ่งของประเทศต้าเซี่ยนั้น พ่อของฉันเป็นคนสู้มาเอง คุณก็มีสิทธิ์ที่จะมาว่าฉันกบฏงั้นเหรอ?
“เอาล่ะ ในเมื่อพวกคุณมากันแล้ว งั้นก็มาดูตระกูลเย่ของเราจะจัดงานขยะในบ้านกันในวันนี้ ไม่ว่าพวกท่านสองคนจะมาด้วยจุดประสงค์อะไรในวันนี้ เย่เซิ่งเทียน พวกคุณจะไม่สามารถปกป้องมันได้!”
กดทับไม่ได้!
ถึงแม้จะเป็นกัวปิงผู้บังคับกองพลอาวุธประเทศต้าเซี่ย อัครมหาเสนาบดีหร่วนซื่อสงของประเทศต้าเซี่ย ก็ไม่สามารถกดดันเย่จิงหงได้!
นี่ก็คือความน่ากลัวของตระกูลเย่!
ในสองคนนี้ ต่างเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอำนาจเหนือคน?
แต่ตอนนี้ เย่จิงหงกลับไม่ไว้หน้าพวกเขาเลยแม้แต่น้อย!
กัวปิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “คุณท่านเย่ คุณไม่เคยคิดเลยเหรอว่า ถ้าเรื่องนี้ตระกูลเย่ของพวกคุณจะไม่สามารถแบกรับได้ล่ะ?”
“แบกรับไม่ได้งั้นเหรอ?”
เย่จิงหงหัวเราะเสียงดัง มองไปที่เย่เซิ่งเทียน และพูดอย่างจางๆ ว่า “ก็แค่ไอ้ลูกนอกสมรสคนเดียวงั้นเหรอ? ตระกูลเย่เรา ยังไม่มีเรื่องที่จะแบกรับไม่ได้! สองท่าน ถ้าพูดจบแล้วก็ถอยไป ตระกูลเย่เราอยากจะจัดการเรื่องในครอบครัว ไม่มีใครสามารถห้ามได้หรอก!”
หร่วนซื่อสงจ้องที่เย่จิงหงอย่างแน่นหนาและกล่าวว่า “นี่ กำลังคิดแทนตระกูลเย่ของคุณอยู่นะ!”
เย่จิงหงกล่าวอย่างดูถูกว่า “คุกคามตระกูลเย่ของเราหรือ หร่วนซื่อสง แม้ว่าคุณจะเป็นถึงอัครมหาเสนาบดี แต่ยังไม่มีคุณสมบัติพอ! ลงมือซะ!”
ก๊าก ก๊าก ก๊าก!
ปืนจำนวนนับไม่ถ้วน มุ่งเป้าไปที่เย่เซิ่งเทียน
หลี่เสี่ยวปิงตกใจมากจนขาอ่อนล้มลงกับพื้น และถูกปืนหลายร้อยกระบอกเล็งมา ใครจะรอดได้?
“คราวนี้ มันจบแล้วจริงๆ!”
ไป๋เฉินจับแขนซุนเฮ่อไว้แน่น เพราะเขากลัวว่าตัวเองจะเป็นลมเพราะตกใจ
ในกลุ่มคนในวงการบันเทิงนี้ บางคนกลัวมากจนฉี่รดกางเกงไปแล้ว และดาราสาวชื่อดังหลายคน ก็กลัวจนแทบจะลืมหายใจไปเลย
หยวนเวินจินเหลือบมองหร่วนซื่อสงและกัวปิงอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็เหลือบมองเย่เซิ่งเทียน และพบว่าเฉิงเทียนกุ้ยกำลังพยายามขยิบตาใส่ตัวเอง เขาขมวดคิ้ว และครุ่นคิด
“ใครจะกล้าลงมือให้ลองดู!”
กัวปิงคำรามเสียงดังว่า “เย่จิงหง เจ้าอย่าบังอาจให้มากนัก เราไม่ได้มาขอร้องแทนเสี่ยวเย่ เราแม่งมาที่นี่เพื่อช่วยตระกูลเย่หลุดพ้นจากถูกกวาดล้างทั้งตระกูล!”
เย่จิงหงหัวเราะด้วยความโกรธ “จริงเหรอ? งั้นฉันก็อยากลองดูสักหน่อย ไอ้ลูกนอกสมรสคนเดียว จะคุกคามต่อตระกูลเย่ของเราได้ยังไง! ฆ่ามันซะ!”
“เย่จิงหง เจ้าจะดื้อรั้นแบบนี้จริงๆ ใช่หรือไม่?”
ในขณะนั้นเอง เสียงที่สง่างามก็ปรากฏขึ้นมา
รถยนต์เฉพาะของขุนหลวงขับเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเย่