Mars เจ้าสงครามครองโลก - ตอนที่ 273 ไม่มีใครกล้าขวางทางผม
ขณะนี้ ซูเปอร์คาร์สีดำหยุดนิ่งท่ามกลางเสียงเย้ายวน
เมื่อเห็นรถคันนี้ ดูเหมือนอารมณ์ของคนที่นี่จะพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที นักข่าวทุกคนเข้าไปล้อมไว้ทันที และมีเสียงกรีดร้อง
รถคันนี้เป็นความฝันของผู้ชาย ตัวรถเฉียบคม และเต็มไปด้วยสีสันแห่งการต่อสู้
ทันทีที่ปรากฏก็กลายเป็นจุดสนใจของฝูงชน
ซูเปอร์คาร์ไลแคน!
ทั่วโลกมีเพียงเจ็ดคันเท่านั้น!
และราคาขายของละคันมากกว่าเก้าสิบล้าน!
ในต้าเซี่ยมีเพียงคันเดียวเท่านั้น และเจ้าของคือไฉจวิ้นคุณชายใหญ่ของตระกูลไฉซึ่งเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งในตงต่าว!
“โอ้สวรรค์ คุณชายไฉมาถึงแล้ว!”
“เทพบุตรของฉัน ฉันจะเป็นลมแล้ว!”
“อุ๊ย ซูเปอร์คาร์ไลแคน คือสัญลักษณ์ของคุณชายไฉ!”
ทุกคนต่างล้อมรอบเขาเอาไว้ โดยมีบอดี้การ์ดสวมชุดดำที่หน้าดุร้ายสิบกว่าคน ล้อมรอบเขาเอาไว้ และไม่อนุญาตให้คนเข้าใกล้
ชายหนุ่มรูปงามสวมชุดสูทสีชมพูและแว่นกันแดดเดินออกมาจากรถ ดูแล้วเป็นผู้ชายเจ้าชู้
“คุณชายไฉมาถึงแล้ว เขาจะต้องออกหน้าแทน โจงหย่าถิงแน่นอน สองคนนั้นต้องตายแน่นอน!”
“ถูกต้อง จะล่วงเกินใครก็ไม่ไปล่วงเกิน ดันมาล่วงเกินคนรักของคุณชายไฉ นี่คือการรนหาที่ตาย พวกเขาคงจะเบื่อชีวิตแล้ว”
“น่าเสียดายที่อายุยังน้อยก็ต้องตายแล้ว”
“เชอะ ใครใช้ให้เขาทำร้ายคนรักของคุณชายไฉล่ะ?”
คนมากมายมองไปทางเย่เซิ่งเทียน และดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหยอกล้อ
มีคนแสดงความสงสารออกมาจากดวงตา
มีคนแสดงความเยาะเย้ย
ยังมีคนแสดงความเหยียดหยาม
“พี่จวิ้น ทำไมพี่มาสายอ่ะ เค้าจะโดนคนอื่นตีจนตายไปแล้ว พี่ต้องแก้แค้นให้เค้านะพี่จวิ้น”
โจงหย่าถิงจับหน้าตนเองและมุ่ยปาก ร้องไห้จนหน้าตาเต็มหน้า แต่ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ดูเหมือนว่าเธอกำลังออดอ้อนอยู่
เสียงที่ออดอ้อนนั้น ทำให้หัวใจของผู้ชายอ่อนระทวย เป็นเหมือนนางปีศาจ เพียงแค่ฟังเสียงออดอ้อนนั้น ก็สามารถทำให้คนรู้สึกอ่อนระทวย
เมื่อไฉจวิ้นเห็นรอยตบบนใบหน้าของโจงหย่าถิง เขาก็กอด โจงหย่าถิงด้วยความสงสารทันที และตะโกนว่า “ใครกล้าทำร้ายผู้หญิงของฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?”
โจงหย่าถิงชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนและเฉินเทียนป้าด้วยใบหน้าที่ดุร้าย และกล่าวด้วยความโมโหว่า “พี่จวิ้นเค้าถูกสองคนนั้นทำร้าย! พี่ต้องไม่ปล่อยพวกเขาไป ฉันต้องการให้พวกเขาตาย!!”
ไฉจวิ้นรู้สึกสงสารเธอมาก เขาเพิ่งจะคบโจงหย่าถิงได้ไม่กี่เดือน และเขายังสนุกไม่พอ
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้โจงหย่าถิงเป็นผู้หญิงของเขา การทำร้าย โจงหย่าถิง นั่นหมายความว่าไม่ให้เกียรติเขา และเป็นการหยามเกียรติเขา!
เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ไอ้สารเลว! อยากตายเหรอ?”
“กล้าทำร้ายผู้หญิงของฉันเหรอ? ฉันจะให้เวลาแกคุกเข่าขอโทษที่รักของฉันภายในสิบวินาที มิฉะนั้น ฉันจะเอาชีวิตของพวกแกแน่!”
โจงหย่าถิงเกลียดเย่เซิ่งเทียนจนเข้ากระดูกดำ กัดฟันด้วยความแค้นและกล่าวว่า “พี่จวิ้น ให้พวกมันคุกเข่าก่อน แล้วค่อยตีแขนขาของพวกมันหัก!”
ไฉจวิ้นพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ได้ยินไหม? คุกเข่าลงแล้วกราบยอมรับผิด แล้วค่อยตีแขนขาของพวกแกหัก ก็จะถือว่าเรื่องนี้จบ! ยังไม่รีบคลานมาแล้วคุกเข่าอีก!!”
อย่างไรก็ตาม คำพูดที่พูดออกไปนั้นทำให้เขารู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก เพราะดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด และยังคงเดินไปข้างหน้า
ซึ่งมันทำให้คุณชายไฉรู้สึกโมโหมาก เพราะมันทำให้เขารู้สึกอับอาย และเขาก็กล่าวด้วยความโมโหว่า “หยุด! แกไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดเหรอ? รีบคลานมาเดี๋ยว แล้วคุกเข่าขอโทษ และให้คนของฉันตีแขนขาของพวกแกหัก!!”
อย่างไรก็ตาม เย่เซิ่งเทียนยังคงไม่หยุด
ไฉจวิ้นตกตะลึง
ทำเป็นหูทวนลม?
กล้าไม่ให้เกียรติตนเอง?
นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายถือว่าตนเองเป็นอากาศธาตุ ต่อหน้าผู้คนมากมาย!
ไม่มีอะไรน่าอายมากไปกว่าการถูกละเลย!
สีหน้าของไฉจวิ้นเคร่งขรึมมาก เขารีบพาคนมาทันที ขวางทางและล้อมเย่เซิ่งเทียนกับเฉินเทียนป้าไว้ทันที
“ไสหัวออกไป!”
เย่เซิ่งเทียนถึงได้หยุดฝีเท้า และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ไม่มีใครกล้ามาขวางทางผม!”