Mars เจ้าสงครามครองโลก - ตอนที่ 337 ฟื้นขึ้น

ตอนที่ 337 ฟื้นขึ้น
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยเกินไป เปลือกตาหนักเกินกว่าจะเปิดขึ้นได้
เขารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนหลับสบายมาเป็นเวลานานมาก
ตอนนี้ เขาอยากนอนหลับสบาย หลับไปจนวันสิ้นโลก โดยไม่ต้องสนอะไร ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง
เพียงแค่อยากนอนแบบนี้ และพักผ่อนให้เต็มที่ครั้งหนึ่ง
ในที่มืดมิด
เย่เซิ่งเทียนได้ยินเสียงร้องไห้อ่อนเยาว์อย่างคลุมเครือ
“พ่อค่ะ พ่อค่ะ…….”
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกหงุดหงิดโดยไม่มีเหตุผล น่ารำคาญมาก เด็กบ้านี่ อยากนอนหลับสบายหน่อยก็ไม่ได้!
ได้เวลามอบชีวิตวัยเด็กที่สมบูรณ์ให้กับเธอแล้ว!
ในเวลานี้ เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้อีก
“ที่รัก ที่รัก…….”
“เซิ่งเทียน เซิ่งเทียน…….”
น่ารำคาญเกินไปจริงๆ อยากนอนหลับอย่างสงบสุขก็ไม่ได้ เสียงดังอะไรกัน
เย่เซิ่งเทียนถูกรบกวนจนปวดหัว และพยายามลืมตาอย่างไม่เต็มใจ
แต่เปลือกตาหนักอึ้งเกินไป ลืมตาหลายครั้งก็ลืมขึ้นไม่ได้
“พ่อค่ะ พ่อค่ะ พ่อไม่เอาซือซือแล้วเหรอ? ฮือๆๆ พ่อค่ะ พ่ออย่าตายนะ ซือซือไม่อยากให้พ่อตาย พ่อสัญญากับหนูว่าจะปกป้องหนูและแม่ จะพาหนูไปทานของอร่อย”
“พ่อ ไอ้คนหลอกลวง พ่อหลอกคน พ่อไม่ฟื้นขึ้นมา ซือซือไม่ชอบพ่อแล้ว พ่อค่ะ ฮือๆๆ…….”
“ที่รัก นายตื่นขึ้นมาสิ ครอบครัวของพวกเราเพิ่งจะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา พวกเราเพิ่งจะมีชีวิตที่ดี นายจะทิ้งฉันกับลูกจริงเหรอ? ที่รัก นายตื่นขึ้นสิ สัญญาที่นายให้ไว้กับฉันยังไม่เป็นจริง นายยังไม่ได้พาฉันไปท่องเที่ยวทั่วโลก นายฟื้นขึ้นมาสิ นายจะผิดสัญญาไม่ได้ ฉันไม่ยอมให้นายจากฉันและลูกไป เย่เซิ่งเทียน นายรีบฟื้นขึ้นสิ นายอยากแก้แค้นให้คุณแม่ไม่ใช่เหรอ”
“เซิ่งเทียน ไม่ต้องนอนแล้ว ลูกลืมตาขึ้นมามองพวกเรา เมื่อก่อนแม่ไม่ดีเอง ชอบใช้อารมณ์กับลูก อันที่จริงในใจของแม่รู้สึกผิดมาก ลูกเป็นเด็กดี พวกเราทั้งครอบครัวผ่านความยากลำบากมามากขนาดนี้ ในที่สุดก็ผ่านพ้นปัญหาไปก็มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นสักที ลูกจะทิ้งพวกเราไปได้ยังไง”
เสียงร้องไห้ของซือซือ หวางซีและแม่ยาย ทำให้เย่เซิ่งเทียนไม่สามารถที่จะนอนต่อไปได้
เฮ้อ
ทำให้คนปวดหัวจริงๆ ฉันจะนอน พวกคุณก็เหมือนกับลาชั่วนิรันดร ถึงขนาดนั้นเชียวเหรอ?
ไม่ตายก็ถูกพวกคุณรบกวนจนตายแล้ว
ในใจของเย่เซิ่งเทียนบ่นอย่างไม่พอใจ พยายามลืมตาขึ้น แต่เปลือกตาเหมือนกับติดกาว ยังไงก็ลืมตาไม่ขึ้น
ก็เหมือนกับฝันร้ายถูกอะไรกดทับไว้ รู้สึกตัวอย่างชัดเจนมาก แต่ยังไงก็ลืมตาไม่ขึ้น
“เชี่ย!”
เย่เซิ่งเทียนโกรธโดยไม่มีเหตุผล และด่าคำสบถ
และต่อมา หายใจเข้าลึกๆ กลั้นหายใจ!
คนที่เคยฝันร้ายถูกอะไรกดทับไว้จะเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ตอนที่ฝันร้ายถูกอะไรกดทับไว้ การกลั้นหายใจหรือกัดปลายลิ้น สามารถหลุดพ้นจากฝันร้ายได้เป็นส่วนใหญ่
เย่เซิ่งเทียนกลั้นหายใจอย่างหนัก ตอนที่รู้สึกว่ากำลังจะหายใจไม่ออก ในที่สุด ก็ลืมตาขึ้นอย่างกะทันหัน!
แต่สมองยังตอบสนองได้ไม่เต็มที่ และคนทั้งคนก็มึนงงเล็กน้อย
“พ่อฟื้นแล้ว พ่อฟื้นแล้ว ฮือๆๆ”
ซือซือกำลังคลานอยู่บนร่างของเย่เซิ่งเทียน กอดคอของเย่เซิ่งเทียนไว้แน่นๆ และตะโกนร้องไห้สุดเสียง
“ที่รัก ที่รัก นายไม่เป็นอะไรแล้ว นายทำให้ฉันกลัวมาก”
หวางซีแดงบวม กำลังร้องไห้ ทั้งครอบครัวก็กำลังร้องไห้
หลี่หลานเบือนหน้าหนี และเช็ดน้ำตาอย่างไม่หยุดยั้ง
ในที่สุด เย่เซิ่งเทียนรู้สึกตัวขึ้นมาสักที ถึงได้เห็นว่า ตัวเองอยู่ในโรงพยาบาล และในห้องก็เต็มไปด้วยผู้คน
หัวเวิ่นยี เวินเฉิน เกาเจี๋ย จ้านอู๋ซวง เหลิ่งเจว๋ซื่อ เซียวเจิ้นกั๋ว ไจ่เซี่ยงหร่วนซื่อสง* กัวปิงผู้บังคับกองพลอาวุธ ก็อยู่ที่นี่
“ซือซือไม่ร้องไห้ พ่อไม่เป็นไรแล้วนะ พ่อแค่เหนื่อยเท่านั้น นอนหลับ ไม่ร้อง ไม่ร้องนะ พ่อซื้อของอร่อยของเล่นสนุกให้กับลูก”
เย่เซิ่งเทียนปลอบโยนซือซือ ลูบแก้มของหวางซี และพูดอย่างลึกซึ้งว่า: “ซีเอ๋อร์ ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องเป็นกังวล”
“ฉันหลับไปนานเท่าไหร่?”
ซือซือร้องไห้พูดว่า: “พ่อค่ะ พ่อนอนหลับไปสิบวันแล้ว หนูคิดว่าพ่อตายไปแล้ว จะ……จะกินโต๊ะจีน ฮือๆๆ พ่อค่ะ ซือซือกลัว”
สิบวัน?
เย่เซิ่งเทียนนิ่งอึ้ง
ตัวเองนอนนานขนาดนั้นเลยเหรอ?
ทำไมรู้สึกแค่แป๊บเดียวเอง?
ตอนที่ 336 กระตือรือร้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า