Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 1027 สัจธรรมที่แท้จริง
หวังเซียวเซียวตะลึง มองเย่เซิ่งเทียนอย่างละเอียด
ไม่ได้เชื่อในทันที
เธอเป็นคนที่ทำอะไรที่สอดคล้องกับความเป็นจริง ส่วนเรื่องที่จะทำให้กลายเป็นเทพก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น
หลายปีมานี้ กลุ่มคนวิกลจริตในสรวงสวรรค์เพื่อที่พยายามจะกลายเป็นเทพ กระทำชั่วอันป่าเถื่อนมานับครั้งไม่ถ้วน ต่างก็ไม่มีใครข้ามผ่านขั้นสุดท้ายได้
เธอสงสัยเล็กน้อย ได้รับมวลสารทิพย์แล้วจะกลายเป็นเทพได้จริงๆหรือ?
ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ คนๆนั้นของเผ่าซวนหยวนในตอนนั้น น่าจะกลายเป็นเทพแล้วถึงจะถูก
ทำไมจะไม่มีล่ะ?
แสดงว่าข้างในนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องมวลสารทิพย์
“ในร่างกายของคุณผลิตมวลสารทิพย์เหรอ?”
หวังเซียวเซียวทำหน้าสงสัย
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า ในสายตาหวังเซียวเซียว เขาไม่ได้ดูเป็นคนที่โลภมาก
บางทีเธออาจจะซ่อนไว้เก่งมาก ถ้าหวังเซียวเซียวปิดบังความคิดจริงๆของตัวเอง งั้นคนๆนี้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวสุดลึกล้ำ น่ากลัวสุดขีด
ถ้าความคิด คำพูดและการกระทำเหมือนกัน นั่นก็เป็นพันธมิตรที่ไม่เลวคนหนึ่งเลย
“พี่หวังหรือคุณไม่อยากได้มวลสารทิพย์อย่างงั้นเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง และถาม
หวังเซียวเซียวทำเสียงชิ และพูดประชดว่า: “กี่ปีมาแล้ว ที่วีรบุรุษนับไม่ถ้วนเสียชีวิต ถ้าได้กลายเป็นเทพ ก็เป็นเทพไปนานแล้ว แล้วก็ไม่ต้องรอให้ถึงตอนนี้ ฉันไม่เชื่อว่าจะได้มวลสารทิพย์แล้วจะสามารถกลายเป็นเทพได้ การปลุกเลือดเทพของคนนั้นของเผ่าซวนหยวนในตอนนั้น ถึงแดนทะลุเทพเก้าวัง ฉันไม่เชื่อว่าในร่างของเขาจะไม่ผลิตมวลสารทิพย์”
“สุดท้ายยังถูกสรวงสวรรค์ทำร้ายจนตาย มหาพญาเทพแห่งสรวงสวรรค์ก็ไม่สามารถเป็นเทพได้ แสดงว่ามวลสารทิพย์ไม่สามารถทำให้กลายเป็นเทพได้ คุณก็ไม่ต้องมาลองเชิงฉันหรอก ฉันน่ะ แค่ต้องการรักษาธุรกิจครอบครัวของฟ้าสยบไว้ ดังนั้นจึงเลือกสนับสนุนคุณ”
หวังเซียวเซียวหยุดชั่วครู่และพูดว่า: “แน่นอน ถ้าคุณสามารถทำให้ฉันกลายเป็นเทพได้จริงๆ งั้นฉันจะปฏิเสธทำไมล่ะ? พวกเราบำเพ็ญตนมาถึงขั้นนี้ ถ้าไม่สามารถทำลายพันธนาการขั้นสุดท้ายได้ เดาว่าคุณคงจะไม่เชื่อ”
เย่เซิ่งเทียนกล่าว: “พี่หวังเป็นคนที่โปร่งใส ฉันบอกคุณได้เลย มวลสารทิพย์ไม่สามารถทำให้คนกลายเป็นเทพได้หรอก มวลสารทิพย์ที่ฉันผลิตในร่างกาย ก็ทำได้เพียงยืดอายุของมนุษย์ได้ สามารถเพิ่มคุณสมบัติความแข็งแกร่งในการบำเพ็ญตนก็เท่านั้น สิ่งที่ฉันร้องขอมันง่ายมาก ฉันต้องการให้ฟ้าสยบช่วยฉันทำลายสรวงสวรรค์ ขอแค่คุณสามารถช่วยฉัน มวลสารทิพย์ฉันสามารถเสนอให้ได้ ถ้ามีโอกาสได้กลายเป็นเทพฉันก็สามารถให้คุณได้เป็นเทพก่อน”
หวังเซียวเซียวเบิกตากว้าง มองเย่เซิ่งเทียนอย่างเหลือเชื่อ
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างไม่แคร์: “กลายเป็นเทพได้หรือไม่ ฉันก็ไม่สนใจ ฉันแค่ต้องการปกป้องครอบครัวของฉันไว้ แค่อยากช่วยแม่ฉันให้กลับมา แน่นอนว่า ตอนนี้ฉันยังมีอีกเรื่อง ต้องได้ภรรยาของฉันคืน ดังนั้นไม่ว่ายังไง ฉันก็จะไม่ยอมหยุดก้าวเดินไปข้างหน้าแน่”
หัวงเซียวเซียวพูดอย่างไม่เข้าใจว่า: “ในเมื่อคุณสามารถเสนอได้ แล้วทำไมไม่ทำข้อตกลงกับสรวงสวรรค์ล่ะ? คุณก็เสนอสสารวิญญาณให้พวกเขา ให้พวกเขาปล่อยแม่คุณไปก็ได้แล้วไหม?”
เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้า พูดอย่างเย็นชาว่า: “ของของฉัน ฉันยอมให้จึงจะเป็นของพวกเขา ถ้าฉันไม่ยอม ใครหน้าไหนก็อย่าคิดแย่งไป ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเอาเรื่องสรวงสวรรค์ให้ถึงที่สุดแน่ ไม่ใช่แค่เพราะแม่ฉันเท่านั้น แถมยังมีอีกหลายคนตายเพราะฉัน……”
เย่เซิ่งเทียนสูดให้ใจเข้าลึกๆ ยิ้มเบาๆและพูดว่า: “ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว สรุปว่าระหว่างฉันกับสรวงสวรรค์ไม่มีทางเป็นไปได้ แม้ว่าฉันยอม แม่ฉันก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี ฉันรู้จักนิสัยแม่ฉันดี”
หวังเซียวเซียวพยักหน้า กล่าว: “คุณอยากจัดการฟ้าสยบให้อยู่หมัด แม้ว่ามีการสนับสนุนของฉัน แต่ก็ไม่ง่ายขนาดนั้น กัวเจิ้งแห่งหน่วยดิน ฉันเดาว่าความแข็งแกร่งของเขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าเทพอาวุโสสี่ทิศแห่งสรวงสวรรค์เล็กน้อย ต้องอ่อนแอกว่ามหาพญาเทพเล็กน้อย ไม่ได้รับมือกันได้ง่ายๆ โอกาสชนะของคุณมีต่ำ ที่ฉันสนับสนุนคุณ เพราะตอนแรกบรรพาจารย์อาวุโสกำหนดกฎเกณฑ์ไว้แล้ว เครื่องรางในมือของคุณ และคุณก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไร ดูจากทุกอย่างที่คุณแสดงออกมา คุณมีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้นำแห่งฟ้าสยบ
เย่เซิ่งเทียนคิดไม่ถึงว่า หวังเซียวเซียวจะรู้จักตัวเองได้ขนาดนี้
มองดูแล้ว เครื่องรางในมือของตัวเอง ก็ไม่ธรรมดาขนาดนั้น
“พี่หวังคุณรู้จักกับอาจารย์ฉันเหรอ?”
หวังเซียวเซียวยิ้มเบาๆ กล่าวว่า: “คุณเดาไม่ผิด เครื่องรางถึงมือคุณ ที่จริงแล้วเป็นการจัดการของฉันเอง ไม่เช่นนั้นคุณจะคิดว่าในตอนนั้นทำไมคุณถึงได้เจอตาเฒ่าหลินด้วยความบังเอิญ? ไม่เช่นนั้นคุณเพิ่งรู้จักเขาได้ 1 เดือน ทำไมเขาต้องถ่ายทอดทักษะให้คุณ? ด้วย? สรวงสวรรค์กำลังเดิมพัน พวกเราก็กำลังเดิมพัน คุณเป็นตัวทดลองของสรวงสวรรค์ ในตัวคุณมีศักยภาพที่สูง และพวกเรา ก็วางเดิมพันที่ตัวคุณ ไม่เช่นนั้นคุณคิดว่าคุณสามารถก้าวมาอยู่ถึงวันนี้อย่างมั่นคงได้อย่างไร?”
เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง