Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 1040 รออะไรกันอยู่
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 1040 รออะไรกันอยู่?
เหย้ซูหลิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย
จวบจนบัดนี้ ทุกคนต่างก็รู้ว่าหากได้รับมวลสารทิพย์ภายในร่างกายของเย่เซิ่งเทียนก็จะสามารถกลายเป็นเทพได้ หรือนี่จะเป็นข่าวปลอมที่สรวงสวรรค์ปล่อยออกมางั้นเหรอ?
เหย้ม่อฝืนยิ้มและพูดว่า: “ฉันเพิ่งเข้าใจในช่วงนี้ ถ้าสสารวิญญาณในร่างกายของเย่เซิ่งเทียนใช้ได้จริงๆ เย่เซิ่งเทียนก็ถูกมหาพญาเทพจับตัวไปตั้งแต่แรกแล้ว จากความแข็งแกร่งของมหาพญาเทพ คิดอยากจะจับเย่เซิ่งเทียนง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ”
“แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนี้ นั่นเป็นเพราะอะไรล่ะ? ตามข่าวในก่อนหน้านี้ เขาต้อนเย่เซิ่งเทียนทีละขั้นๆให้จนมุม ไม่ใช่เพื่อมวลสารทิพย์ในตัวของเย่เซิ่งเทียนหรอกเหรอ? ตอนนี้กลับไม่มีการลงมือกับเย่เซิ่งเทียน หรือเขาจะกลายเป็นคนใจดีไปแล้วงั้นสิ? ดังนั้นฉันเดาว่า เป็นไปได้ว่าจะให้เย่เซิ่งเทียนไปที่วิหารปีศาจ”
เหย้ซูหลิงก็ยิ่งไม่เข้าใจ: “แต่วิหารปีศาจมีอะไรล่ะ?”
เหย้ม่อส่ายหน้าและพูดว่า: “ไม่ชัดเจน เกรงว่ามีเพียงแค่มหาพญาเทพที่รู้แล้ว ฉันรู้แค่ว่า ทางฝั่งวิหารปีศาจมีบางสิ่ง ไม่สามารถเปิดได้ ขาดกุญแจไปดอกหนึ่ง ดูจากเหตุที่ส่อให้เห็นแต่ละอย่างในตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนก็คือกุญแจดอกนั้น ท่ามกลางวิหารปีศาจ อาจจะมีโอกาสที่จะเป็นเทพได้จริงๆ! การเปิดวิหารปีศาจในครั้งนี้ เกรงว่าเป็นโอกาสการมาถึงของกลียุค！”
เหย้ซูหลิงรีบกล่าว: “งั้นตอนนี้ฉันจะไปติดต่อเย่เซิ่งเทียน ให้เขาไม่ต้องไป”
เหย้ม่อส่ายหน้าและพูดว่า: “ไม่ต้องหรอก เย่เซิ่งเทียนต้องไปแน่ เพราะวิหารปีศาจก็เป็นโอกาสเดียวที่เขามี ทางฝั่งสรวงสวรรค์ไม่มีทางให้เวลาเขาในการเติบโต เขาทำได้เพียงเสี่ยงอันตราย นี่ก็คือแผนชั่วร้าย! ฉันเดาว่า สาเหตุที่บีบบังคับเย่เซิ่งเทียน เกรงว่าสถานที่แห่งนั้น มีเพียงแค่ผู้ที่มีเลือดเทพเผ่าซวนหยวนและเลือดเทพตระกูลเย่ถึงจะสามารถเปิดได้ นี่คือเหตุผลที่สรวงสวรรค์ ทำการทดลองอย่างไม่หยุดหย่อน”
พูดสิ่งเหล่านี้ในตอนนี้ ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
ก็ถือว่าเดาเจตนาของสรวงสวรรค์ออก แต่เย่เซิ่งเทียนมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่สามารถถอยหลังได้
สรวงสวรรค์วางหมากไว้มาหลายปี ก็เพื่อที่จะสร้างกุญแจอย่างเย่เซิ่งเทียน
นี่ถึงจะเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของสรวงสวรรค์
“งั้นตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี? หรือว่าจะทำได้แค่มอง?”
เหย้ซูหลิงรู้สึกไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังรู้สึกหมดหนทางอย่างยิ่ง
จนกระทั่งตอนนี้ เธอเพิ่งจะรู้สึกถึงความไร้อำนาจของเย่เซิ่งเทียนอย่างแท้จริง
เธอเพิ่งจะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเย่เซิ่งเทียนอย่างแท้จริง
“แกเอาเรื่องพวกนี้ไปบอกเย่เซิ่งเทียน ส่วนจะทำยังไง ดูที่ตัวเขา พวกเราตระกูลเหย้ก็มีสิ่งที่ตัวเองต้องการ ไม่ใช่ว่าเราไม่ช่วยเขาในขั้นตอนนี้ แต่ยังไม่ถึงเวลาที่จะลงมือ เขามีความขุ่นเคืองอยู่ในใจก็เป็นเรื่องปกติ สุดท้ายแล้วโลกที่เขาเห็นในตอนนี้ นี่คือสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา”
เหย้ม่อพูดถึงเรื่องที่เข้าใจได้ยาก
เหย้ซูหลิงรู้ ตระกูลมีบางเรื่องที่พวกเขาไม่สามารถรับรู้ได้
รวมถึงตระกูลเหย้ ตระกูลหยิน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ปรากฎ
ยอดฝีมือที่แท้จริงเหล่านั้น จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มาปรากฎตัว
สรุปว่าพวกเขากำลังรออะไรกันอยู่?
เหย้ซูหลิงรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่มีหลักแหล่ง ปู่บอกว่าโลกที่เย่เซิ่งเทียนเห็นก็ใหญ่เท่าตรงหน้า แล้วเธอทำไมจะไม่เห็นเช่นนั้นล่ะ?
เพราะเกิดมาในตระกูลเหย้ เธอจึงรู้อะไรมากกว่าเย่เซิ่งเทียนนิดหน่อย
แต่ตอนนี้เธอเพิ่งพบว่า สิ่งที่ตัวเองรู้ มันน้อยมากๆเลย
ความลับที่แท้จริงเหล่านั้น ปู่ไม่เคยบอกตัวเองมาก่อน
ในการเปรียบเทียบ เย่เซิ่งเทียนมีความกล้ามาก
เผชิญหน้ากับกลยุทธ์ลับ กลยุทธ์เปิดเผย เจอคนเจ้าเล่ห์มากมาย เขาก็ยังคงประคองมาได้จนถึงตอนน
แม้ว่าไม่รู้ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยยอมแพ้
แล้วถ้าเป็นตัวเองล่ะ? อยู่ในจุดเดียวกัน ตัวเองจะมาถึงจุดนี้ไหม?
ในตอนนี้ เหย้ซูหลิงคิดมากแล้ว
“เย่เซิ่งเทียนสามารถทำได้ ฉันเหย้ซูหลิงก็ทำได้เหมือนกัน! เป้าหมายของฉัน ไม่ใช่แค่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง คอยแต่พึ่งพาคนรอบข้าง! ในเมื่อเย่เซิ่งเทียนสามารถสร้างเส้นทางของเขาเองได้ งั้นฉันเหย้ซูหลิงทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ?”
เหย้ซูหลิงกำหมัดแน่น ถ้าเธอกลัวความยากลำบากที่อยู่ตรงหน้า เธอก็ไม่คู่ควรกับความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้！
หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว เธอส่งข้อความถึงเย่เซิ่งเทียน