Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 545 เผด็จการมาก
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 545 เผด็จการมาก
การเตะของเย่เซิ่งเทียน ทำให้ไป๋อวิ๋นเฟยกระเด็นออกไปสิบกว่าเมตร!
คนของห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ต่างตกตะลึง!
เจ้าเด็กคนนี้ใจกล้ามาก!
กล้าทำร้ายไป๋อวิ๋นเฟยต่อหน้าพวกเขา!
การเตะนี้รุนแรงมาก เกรงว่าไป๋อวิ๋นเฟยท่าจะรอดยากแล้ว!
“แกมันรนหาที่ตาย!”
คนของตระกูลไป๋โกรธแล้ว วันนี้พวกเขามาเพื่อดึงหกหมอเทวดามาเป็นพวกตนเอง ไม่ใช่มารนหาที่ตาย!
ตอนนี้คุณชายของพวกเขาถูกเย่เซิ่งเทียนเตะกระเด็นออกไปต่อหน้าคนมากมาย!
นี่เป็นความอัปยศสำหรับบอดี้การ์ดอย่างพวกเขา!
“แก……”
ไป๋อวิ๋นเฟยพยายามดิ้นรนเพื่อจะลุกขึ้น แต่การเตะครั้งนี้ ทำให้กระดูกบริเวณอกของเขายุบ เลือดพุ่งออกมาจากปากและจมูก!
เขาชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและความโกรธแค้น ร่างกายของเขาแข็งทื่อและกระตุก แล้วเขาก็เสียชีวิตทันที
“ฆ่ามัน!”
บอดี้การ์ดของตระกูลไป๋บ้าไปแล้ว คุณชายตายไปแล้ว พวกเขาก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ด้วยเช่นกัน!
คนของห้าตระกูลผู้ดีอย่างหวางเถิง หม่าหรูหลง จางหลิงหยุนและมู่หว่านชิงต่างรู้สึกตกตะลึง มองศพของไป๋อวิ๋นเฟยด้วยความอึ้ง
ไป๋อวิ๋นเฟยถูกฆ่าตายแล้ว!
เขาเพียงแค่พูดประโยชน์เดียว ก็ถูกฆ่าตายแบบนี้!
เผด็จการเกินไปแล้ว!
บ้าระห่ำเกินไปแล้ว!
ไม่เห็นคนอยู่ในสายตาเกินไปแล้ว!
ไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตาเกินไปแล้ว
บอดี้การ์ดของตระกูลไป๋พุ่งเข้าไปหาเย่เซิ่งเทียน
“พวกแกช่างใจกล้ามาก คิดจะทำอะไร?”
จ้าวกั๋วจู้พ่นลมออกมาอย่างเย็นชา ถึงแม้ว่าเขาจะนึกไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียนจะกล้าฆ่าคนจริง ๆ และไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย บอกฆ่าก็ฆ่าทันที แม้แต่เขาก็ยังตกใจ!
บ้าระห่ำเกินไปแล้ว!
คราวนี้เย่เซิ่งเทียนล่วงเกินตระกูลไป๋ไปแล้ว!
แม้แต่จ้าวกั๋วจู้ ยังทำได้เพียงแค่สั่งสอนเด็กพวกนี้เท่านั้น แถมยังต้องหาข้ออ้างอีกด้วย!
แต่เย่เซิ่งเทียนขี้เกียจจะพูดแม้แต่ประโยคเดียว เตะเขาตายทันที!
ขี้เกียจเกินกว่าจะหาข้ออ้างด้วยซ้ำ!
เผด็จการ!
เผด็จการมาก!
จ้าวกั๋วจู้แอบกลืนน้ำลาย รู้สึกว่าเมื่อตนเองเทียบกับเย่เซิ่งเทียนแล้ว ตนเองเป็นคนเมตตามากที่สุดแล้ว!
คนโง่เขลาอย่างไป๋อวิ๋นเฟยสมควรตายแล้ว จะยั่วยุใครก็ไม่ไปยั่วยุ แต่กลับไปยั่วยุเย่เซิ่งเทียน ถ้านี่ไม่ใช่การรนหาความตาย แล้วเป็นอะไรล่ะ?
พวกคุณคิดว่าเย่เซิ่งเทียนจะมีความเมตตาเหมือนเหมือนผมหรือ?
จ้าวกั๋วจู้มองบอดี้การ์ดของตระกูลไป๋ด้วยสายตาเย็นชา
“เทพสงครามเสาหลัก คุณชายของพวกเราถูกเจ้าเด็กคนนี้ฆ่าตายแล้ว ตอนนี้พวกเราต้องการแก้แค้น คุณกำลังพยายามขัดขวางพวกเราใช่ไหม? คุณต้องคิดให้ดี ๆ คุณชายของพวกเราตายแล้ว หากคุณต้องการปกป้องฆาตกร เท่ากับเป็นศัตรูของตระกูลไป๋ และเป็นศัตรูกับห้าตระกูลผู้ดีอีกด้วย!”
บอดี้การ์ดของตระกูลไป๋กล่าวด้วยความโกรธ
“เป็นเพราะคุณชายของพวกคุณรนหาที่ตายเอง ทั้งที่รู้ว่าเขามาเพื่อแข่งขันทักษะทางการแพทย์แต่ยังไปขัดขวางเขา แล้วยังพูดยั่วยุเขาอีกด้วย มันเป็นการรนหาความตาย?”
จ้าวกั๋วจู้บังคับหาเหตุผลและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ตอกนี้ตายก็เป็นการตายเปล่า การที่เขาเจตนายั่วยุคนอื่น และพวกคุณเป็นฝ่ายผิด!”
พวกบอดี้การ์ดคำราม “แต่คุณชายของพวกเราตายไปแล้ว!!! ถึงแม้ว่าคุณชายของพวกเราจะผิด แต่โทษไม่ควรตาย!!! เทพสงครามเสาหลัก คุณต้องการปกป้องฆาตกรรมใช่ไหม? งั้นดี ผมจะให้ผู้นำตระกูลมาที่นี่!”
“เชี่ย! ข่มขู่ฉันเหรอ?”
จ้าวกั๋วจู้หรี่ตาลง และตบหน้าเขาทันที
บอดี้การ์ดพวกนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไร บอดี้การ์ดถูกตบจนกระเด็นออกไป แต่คราวนี้เขาออมมือ
มิฉะนั้นเรื่องนี้จะเคลียร์ยาก
แต่ถึงแม่จะเป็นเช่นนี้ แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าปวดหัว
ไป๋อวิ๋นเฟยตายไปแล้ว ตระกูลไป๋จะไม่ยอมรามืออย่างแน่นอน
มีความเป็นไปได้สูงที่ห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ จะใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างในการบีบบังคับขุนหลวงให้ยอมถอย
ตอนนี้หยางทาวที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนรู้สึกตกใจเล็กน้อย คิดว่าอย่างมากที่สุดเย่เซิ่งเทียนแค่สั่งสอนเท่านั้น และอย่างมากที่สุดก็คือทำร้ายไป๋อวิ๋นเฟยปางตายเท่านั้น
แต่นึกไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียน จะฆ่า ไป๋อวิ๋นเฟยโดยตรง!
เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องยุ่งยากแล้ว ต้องหาทางจัดการโดยเร็วที่สุด