Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 617 ความจริง
ไอ้อู๋พยักหน้าและกล่าวว่า “ถูกต้องค่ะคุณหนู ยิ่งอยู่ฉันก็รู้สึกว่าเย่เซิ่งเทียนเต็มไปด้วยความลึกลับ พวกเราจำเป็นต้องหยุดก่อนไหม? ฉันกังวลว่าจะมีผลเสียตามมา”
เหย้ซูหลิงโบกมือด้วยความไม่แยแสและกล่าวว่า “ฉันมีขอบเขต มีใครรู้หรือไหมว่าพวกเราเป็นคนจัดงานบุคคลหัวกะทิเมื่อเช้านี้?”
ไอ้อู๋รีบกล่าวว่า “เรื่องนี้คุณหนูไม่ต้องกังวล ไม่มีใครรู้ ฉันเพียงแค่ทำตามคำสั่งของคุณหนูเท่านั้น โดยใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เพื่อจัดงานบุคคลหัวกะทิครั้งนี้ แล้วยังใช้ประโยชน์จากความฝักใฝ่ในกามของซ่งหยวนลี่อีกด้วย เจตนาทำให้ซ่งหยวนลี่รู้ว่าจะมีสาวสวยในงาน และทำให้ซ่งหยวนลี่เข้าไปอยู่ในเกม ถึงแม้ว่าจะมีคนตามสืบก็สืบไม่ถึงพวกเรา”
“ดีมาก”
เหย้ซูหลิงราวกับแม่มด กล่าวด้วยดวงตาที่เป็นประกายว่า “ตอนนี้ฉันอยากรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะทำลายเกมนี้อย่างไร? ตระกูลซ่งมีตระกูลกู่สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ถึงแม้เย่เซิ่งเทียนจะแข็งแกร่งไม่มาก ตามความเข้าใจของฉันแล้ว เขาไม่มีภูมิหลังและอำนาจใด ๆ ฝั่งตระกูลเย่ต้องการให้เขากลับตระกูล แต่น่าเสียดาย ด้วยนิสัยของเขาแล้ว จะไม่กลับไปตระกูลเย่อย่างแน่นอน”
ไอ้อู๋ขมวดคิ้วและกล่าวว่า “คุณหนู ฉันรู้สึกสงสัยมาก ใครเป็นคนเอาศพของหมิงยู่ไป? หรือว่าหมิงยู่ยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ?”
เหย้ซูหลิงยิ้มอย่างลึกลับ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ว่าหมิงยู่จะมีชีวิตอยู่อีกหรือไม่? ก็ไม่มีผลกระทบต่อพวกเรา อืม! แล้วมีใครรู้บ้างว่าเซียนบู๊จากตระกูลกู่ที่ให้เบาะแสของหมิงยู่กับเย่เซิ่งเทียนเป็นคนของพวกเรา?”
ไอ้อู๋คิดอย่างละเอียดและกล่าวว่า “ไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งตระกูลกู่ก็ไม่รู้ว่าหน่วยกล้าตายที่พวกเขาบ่มเพาะความสามารถ ความจริงแล้วเป็นคนของพวกเรา”
“งั้นก็ดี ฮ่า ๆ เมืองโมตูมีละครดี ๆ ให้ดูอีกแล้ว ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าคราวนี้เย่เซิ่งเทียนจะทำลายเกมของฉันได้อย่างไร”
เหย้ซูหลิงลุกขึ้นนั่ง ใช้นิ้วชี้ไปที่ลักยิ้มของตนเองแล้วกล่าวว่า “ฝั่งหลี่เย็นหรานเตรียมตัวถึงไหนแล้ว?”
“ตอนนี้ฝั่งนั้นขาดเพียงโอกาสเท่านั้น ถ้าเย่เซิ่งเทียนทำลายเกมของตระกูลซ่งแล้ว ทางหลี่เย็นหรานจะลงมือทันที”
ไอ้อู๋รู้สึกปวดใจแทนเย่เซิ่งเทียน คุณหนูวางเกมแล้วเกมเล่า ก็เพื่อทดสอบเย่เซิ่งเทียน
แต่เย่เซิ่งเทียนไม่รู้ว่าอะไรเลยสักนิด สถานการณ์อันตรายที่สุดนั้นไม่ใช่ตอนนี้ แต่คือที่ตระกูลหลี่
เมื่อหลี่เย็นหรานลงมือเคลื่อนไหว มันจะเป็นเกมที่เย่เซิ่งเทียนไม่สามารถทำลายได้!
ไม่เสียแรงที่คุณหนูมีฉายา”แม่มด”จริง ๆ
แต่สิ่งที่ไอ้อู๋กังวลก็คือเธอกลัวว่าสุดท้ายจะแพ้ภัยตนเอง ถ้าเย่เซิ่งเทียนพบว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนการของคุณหนู ทุกอย่างก็จะไม่สามารถควบคุมได้
เหย้ซูหลิงขมวดคิ้วอีกครั้งและถามว่า “ยังไม่สามารถสืบข่าวที่เกิดขึ้นในการประลองการแพทย์อีกใช่ไหม?”
ไอ้อู๋กล่าวด้วยความกังวล “การประลองครั้งนี้เข้มข้นมาก และไม่มีข่าวเล็ดลอดออกมาแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่แน่นอนคือคราวนี้เจ็ดตระกูลเก่าแก่สูญเสียคนไป ตอนนี้เจ็ดตระกูลเก่าแก่กำลังกังวล เพราะตัวแทนที่พวกเขาส่งไปนั้นไม่มีใครกลับมาสักคน ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือว่าตายไปแล้ว”
เหย้ซูหลิงกล่าวอย่างไม่แยแสว่า “ช่างมันเถอะ ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะอยู่หรือตาย เจ็ดตระกูลเก่าแก่นั้นโลภอำนาจทางโลก ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะถูกอำนาจโจมตีกลับ จุดมุ่งหมายของตระกูลลึกลับเก่าแก่ของพวกเราไม่ได้อยู่ที่นี่ อย่างไรก็ตาม การประลองคราวนี้ มันจะทำให้เกิดความโกลาหลภายในตระกูลเก่าแก่ผู้ดีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”
เธอเดาถูกแล้ว การแข่งขันทักษะทางการแพทย์ของสมาคมทางการแพทย์คราวนี้ ได้ก่อให้เกิดพายุลูกใหญ่ภายในตระกูลเก่าแก่ผู้ดีแล้ว
ห้าตระกูลผู้ดีส่งคุณชายและคุณหนูมา แต่สุดท้ายมีเพียงมู่หว่านชิงจากตระกูลมู่แห่งหรดีที่จากไปก่อน และหวางเถิงจากตระกูลหวางแห่งลังงาเท่านั้นที่รอดชีวิต
คุณชายของสามตระกูลผู้ดีที่เหลือตายกันหมด!
ตัวแทนจากเจ็ดตระกูลเก่าแก่และปัญญาชนเซียนบู๊ไม่มีใครกลับมาสักคน!
ข่าวทั้งหมดถูกตัดขาด ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่มีข่าวใด ๆ ออกมา
แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว!
เพียงแต่ว่าภูเขาไฟของตระกูลเก่าแก่ผู้ดียังไม่ปะทุ ตอนนี้พวกเขายังคงเฝ้ามองอยู่
เมื่อมันระเบิดขึ้นมา มันจะกลายเป็นหายนะ!
บรรยากาศของตระกูลเก่าแก่ผู้ดีตึงเครียดขึ้นมาทันใด
และขณะเดียวกัน เฉินซือเลี่ยงได้พาเย่เซิ่งเทียนไปที่สำนักของตนเอง
เขาคุกเข่าลงและกล่าวว่า “เฉินซือเลี่ยง หัวหน้าเมืองโมตูสาขาที่สิบแห่งคณะมังกรของหน่วยดินฟ้าสยบ ขอคารวะเทียนจวิน”