Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 690 ประมือกับเทพบู๊
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 690 ประมือกับเทพบู๊
คนของตระกูลกู่ทั้งหมดตกตะลึง!
พวกเขามาหาเรื่องเย่เซิ่งเทียนด้วยท่าทางดุดัน เดิมที่พวกเขาต้องการให้เย่เซิ่งเทียนยอมรับความผิด คุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอความเมตตา เพื่อแสดงความน่าเกรงขามของตระกูลกู่
แต่คิดไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียนขะฆ่าคนตายหนึ่งคนทันที!
คนที่เขาฆ่าเป็นเซียนบู๊ปัญญาชนของตระกูลกู่!
ถึงแม้ว่าตระกูลกู่จะเป็นหนึ่งในเจ็ดตระกูลเก่าแก่ แต่เซียนบู๊ปัญญาชนนั้นมีจำนวนจำกัดเช่นกัน
เนื่องจากเรื่องของตระกูลซ่ง พวกเขาสูญเสียคนไปสองคนที่เมืองโมตู และตอนนี้ถูกเย่เซิ่งเทียนฆ่าคนไปอีกหนึ่งคน สำหรับตระกูลกู่แล้ว เป็นการสูญเสียที่ไม่สามารถประเมินได้!
วางอำนาจบาตรใหญ่มากเกินไปแล้ว!
“แก……”
“กำเริบเสิบสาน!”
“ใจกล้ามาก!”
“รนหาความตาย!”
“ฆ่ามันซะ!”
คนของตระกูลกู่รู้สึกโกรธมาก
กู่ฉิงฉิงตกตะลึง เธอนึกไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียนจะฆ่าคนทันที เดิมทีเธออยากจะบอกเป็นนัยให้เย่เซิ่งเทียนอดทนหน่อย แล้วเรื่องจะได้รับการแก้ไข
แต่เย่เซิ่งเทียนฆ่าคนทันที ถึงแม้ว่าตระกูลกู่ต้องการประนีประนอมกับเย่เซิ่งเทียน แต่ตอนนี้มันก็เป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะการกระทำเมื่อสักครู่มันเป็นการไม่ให้เกียรติ!
“พี่เย่สุดสุดยอด! ”
เปาจี้จู่สะท้อนกลับ เมื่อสักครู่เย่เซิ่งเทียนทำให้เขาตกใจกลัว
นี่คือตระกูลกู่เชียวน่ะ
เขาคิดว่าทำร้ายกู่ชิงซานในตระกูลกู่ก็สุดยอดแล้ว ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่าโลกทัศน์ของตนเองแคบมาก
“ผมคิดว่าพี่เย่อยู่ระดับสาม ที่แท้พี่เย่อยู่ระดับสูงสุด มันเป็นเพราะโลกทัศน์ของผมแคบเอง!”
เปาจี้จู่มองเย่เซิ่งเทียนด้วยสีหน้าชื่นชม เมื่อเขาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยรัศมีฆ่าของคนตระกูลกู่แล้ว เขารีบโอบศีรษะของตนเองอย่างรวดเร็ว ถ้าถูกคนของตระกูลกู่โกรธแค้นมันจะแย่
“เย่เซิ่งเทียน แกกล้าฆ่าคนในตระกูลกู่!! แกคิดว่ากู่ชวนเป็นคนตายหรือไง!!”
ชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่เดินออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม และมองเย่เซิ่งเทียนด้วยความระมัดระวัง
เขาไม่ได้ต้องการฆ่าเย่เซิ่งเทียน แต่ความแข็งแกร่งที่เย่เซิ่งเทียนแสดงออกมาเมื่อสักครู่ ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว
ชั่วพริบตาก็สามารถฆ่าเซียนบู๊ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขาได้ ความแข็งแกร่งดังกล่าวไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต้านได้!
“พ่อ พ่อ ผมถูกคนทำร้าย พ่อต้องแก้แค้นให้ผมด้วย พ่อดูสิ ผมถูกทำร้ายจนแม้แต่พ่อก็จำผมไม่ได้แล้ว”
ขณะนี้ กู่ชิงซานที่ใบหน้าบวมเหมือนหัวหมูได้พาคนเดินเข้ามา และเมื่อเขาเห็นกู่ชวนก็เริ่มฟ้องทันที “พ่อดูสิว่าลูกชายของพ่อถูกคนทำร้ายจนมีสภาพอย่างไร และนี่เป็นฝีมือของเปาจี้จู่! ตอนนี้เขาเป็นสุนัขรับใช้ของเย่เซิ่งเทียนแล้ว พ่อต้องแก้แค้นให้ผมด้วย”
“แกกล้าทำร้ายลูกชายของฉันเหรอ!!”
“แล้วยังฆ่าคนในตระกูลกู่!”
“เย่เซิ่งเทียน วันนี้แกตายอยู่ที่นี่เถอะ!”
กู่ชวน คำราม “ท่านหวัง ท่านหลิว ลงมือ!”
ชายชราอายุหกสิบกว่าปีสองคนก้าวออกไป ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอายุเกินหกสิบปีแล้ว แต่ร่างกายของพวกเขากระปรี้กระเปร่ามาก ดวงตาสดใส พลังเลือดของพวกเขาดีกว่าเด็กหนุ่มอายุยี่สิบสามสิบปีเสียอีก!
หนิงเจ๋อฮ่าวรู้สึกวิตกกังวล เขาไม่สามารถคาดเดาความแข็งแกร่งของเย่เซิ่งเทียนได้ ชายชราสองคนนี้เป็นเพียงเทพบู๊ที่คนไร้สมอง แล้วพวกเขาจะเทียบเย่เซิ่งเทียนได้อย่างไร
“ฮึ่ม เทพบู๊ระดับหนึ่งดาวคนหนึ่ง ยังกล้ามากำเริบเสิบสานต่อหน้าเจ้านายของฉัน! พวกแกไม่มีคุณสมบัติที่จะท้าทายเจ้านายของฉัน!”
หนิงเจ๋อฮ่าวเดินออกมา มองท่านหวังกับท่านหลิวด้วยความเย็นชา
ในบรรดาเทพบู๊ มีทั้งคนที่อ่อนแอและแข็งแกร่ง คนอ่อนแอที่สุดคือเทพบู๊ระดับหนึ่งดาว ส่วนคนแข็งแกร่งที่สุดคือเทพบู๊ระดับห้าดาว
เจ้าเทพที่มีพลังการต่อสู้สูงสุดของโลก เขาเป็นเทพบู๊ระดับห้าดาวชั้นสูงสุด!
เมื่อเขาสู่ระดับเทพบู๊แล้ว ถึงแม้ว่าแดนจะต่างกัน
เพียงเล็กน้อย แต่ความแข็งแกร่งนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ถึงแม้ว่าจะมีคนที่สามารถฆ่าคนข้ามแดนได้ และคนที่อ่อนแอกว่าสามารถฆ่าคนที่แข็งแกร่งกว่าตาย คนประเภทนั้นล้วนเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้ สามารถกล่าวได้ว่ามีน้อยมาก
เมื่อโลกทัศน์กว้าง เมื่อเขาสู่แดนเทพบู๊แล้ว คนที่มีพรสวรรค์ที่สามารถฆ่าคนข้ามแดนได้นั้นมีไม่เกินสิบคน!
แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือท่านหวังกับท่านหลิวไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์เช่นนั้น
ตอนที่เขาอยู่ในตระกูลกู่ เขามักจะประมือแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกันกับพวกเขาสองคน ฝีมือของสองคนนี้ยังสู้เขาไม่ได้ แล้วพวกเขาเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เซิ่งเทียนได้อย่างไร?
เมื่อสักครู่เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว เย่เซิ่งเทียนก็สามารถฆ่าเทพบู๊ตาย ความแข็งแกร่งของคนที่ตายอย่างน้อยก็เป็นเทพบู๊ระดับสามดาว ซึ่งหนิงเจ๋อฮ่าวที่อายุมากแล้ว เพิ่งจะทะลวงไปถึงเทพบู๊ระดับสองดาวเท่านั้น!
สำหรับท่านหวังกับท่านหลิวแล้ว สองคนนี้เป็นเทพบู๊ระดับหนึ่งดาวเท่านั้น
ถ้าเย่เซิ่งเทียนต้องการฆ่าพวกเขา ถึงแม้ว่ามันจะไม่ง่ายนัก แต่ก็ใช่ว่าจะฆ่าพวกเขาไม่ได้!
ขณะที่พูด หนิงเจ๋อฮ่าวก็ลงมือโจมตีท่านหวังกับท่านหลิวทันที
เมื่อเห็นว่าหนิงเจ๋อฮ่าวลงมือโจมตี ท่านหวังกับท่านหลิวต่างก็รู้สึกตะลึง ทำไมวิธีการลงมือโจมตีของคนนี้ถึงได้คุ้นมาก?
แต่พวกเขาไม่เคยเห็นชายวัยกลางคนหน้าหยาบคนนี้มาก่อน
และขณะที่ลงมือโจมตี ในใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย