Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 774 ครั้งที่สามแล้วมั้ง？
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่774 ครั้งที่สามแล้วมั้ง？
ท่านสามถูกต่อยจนมึนแล้ว พูดทันทีว่า “คุณชายเฉิน？คุณ ทำไมคุณถึงต่อยฉันละ？คนที่คุณควรต่อยคือไอ้ชาติหมานั่นนะ”
เฉินเฟิงยิ่งกระหืดกระหอบ ต่อยเข้าไปที่หน้าแก่ๆของท่านสามอีกครั้ง พูดด่าทอว่า “ไอ้แก่ชาติหมา แกแม่งกล้าว่าคุณชายเย่เหรอ？แม้แต่ฉันเองก็ยังไม่มีสิทธิ์ให้คุณชายเย่เป็นหมาเลย แล้วแกถือว่าอะไรกันเชียว กล้ามาอวดเก่งต่อหน้าคุณชายเย่？ไอ้แก่ชาติหมาที่มีตาหามีแววไม่ แม้แต่คุณเย่ก็ไม่รู้จัก แถมยังกล้าลงมือกับคุณเย่ ดูว่าจะฉันต่อยแกตายอย่างไ แม่ง ถ้าไม่ใช่เพราะแกทำเรื่องที่โหดร้ายอะไรแบบนี้ คุณเย่จะลงมือกับแกเหรอ？ไอ้ชาติหมา พูดมาตามตรง แกทำอะไร！”
พูดด่าทอไปพลาง เตะไปที่ตัวของท่านสามอย่างหนักๆไปพลาง
คุณเย่？
ได้ยินเรียกชื่อนี้ ท่านสามตกใจแทบแย่
หรือว่าชายวัยรุ่นคนนี้ ก็คือคุณเย่คนนั้นที่ชื่อเสียงดังสนั่นในเฉียนถังเมื่อหลายเดือนก่อนงั้นเหรอ？
คุณชายเย่ที่บดทับมหาอำนาจสี่ใหญ่หนึ่งมืดแห่งเมืองเฉียนถังจนโงหัวไม่ขึ้น แถมยังทำลายตระกูลหนานกง ตระกูลซุน บีบบังคับหมิงชุนชิวผู้นำตระกูลเก่าแก่แห่งตระกูลหมิงตระกูลที่สุดยอดจนตาย？
แม่งเอ้ย เฮียโก่วไอ้หมาคนนี้มันมาเรื่องคนแบบไหนมากันแน่？
แม่งปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูงให้คุณเย่？
เยสเข้！
ฉันต้องทิ้งชีวิตแก่ๆไว้ที่นี่แล้วเหรอ？
เฉินเฟิงต่อยจนท่านสามหน้าบวมจมูกเขียว กระดูกหักกว่าหลายท่อนแล้ว เขามองเย่เซิ่งเทียนอย่างร้อนตัว เห็นเย่เซิ่งเทียนมองด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก ร้อนใจทันที เตะทานสามอย่างหนักหน่วงอีก พูดด่าทอว่า “แม่งยังไม่รีบขอโทษคุณชายเย่อีก ไอ้หมาตาต่ำ”
ท่านสามร้อนใจแล้ว ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเขาจะต้องถูกเฉินเฟิงต่อยจนตายทั้งเป็น รีบคืบคลานไปยีงเย่เซิ่งเทียน โขลกศีรษะดังปังปังพร้อมพูดร้องขอความเมตตาว่า “คุณเย่ ฉันผิดไปแล้ว ฉันปิดไปแล้ว ฉันมีตาหามีแววไม่ไม่รู้จักคนที่มีความสามารถที่แท้จริง คุณเว้นชีวิตที่ไร้ค่านี้ของฉันเถอะ ฉันไม่กล้าอีกแล้ว ฉันยินดีที่จะขอโทษด้วยการชดใช้เงิน ฉันยินดีที่จะคืนเงินเหล่านั้นกลับไปทั้งหมด คุณเว้นชีวิตฉันเถอะ”
“ให้อภัยแก？”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างนิ่งๆว่า “แกอยากจะเป็นพ่อบุญธรรมของฉันไม่ใช่เหรอ？”
อะไรนะ？
ไอ้หมาแก่ตัวนี้มันยังอยากจะเป็นพ่อบุญธรรมของเจ้าเทพ！
แม่งเอ้ย แกไม่กลัวตายหรือไง！
แม่ง พวกโง่เหล่านี้ทำไมมักจะสร้างเรื่องให้ฉันอยู่บ่อยๆ！
แถมคนที่พวกเขาไปกวนโมโหก็เป็นเจ้าเทพทุกครั้ง！
เฉินเฟิงเตะท่านสามล้มลง พูดอย่างรุนแรงว่า “แกแม่งยังไม่คู่ควรที่จะคุกเข่าให้คุณเย่！ฉันต่อยไอ้หมาอย่างแกตาย แกเป็นทาสคุณเย่ยังไม่เหมาะเลย！”
อาสามถูกเตะต่อยจนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น พูดอย่างโอดครวญว่า “คุณเย่ นายท่าน ผู้อาวุโส ฉันผิดไปแล้ว คุณเว้นชีวิตฉันเถอะ ฉันยินดีที่จะชดใช้ด้วยเงินทั้งหมดที่ฉันมี ขอร้องคุณยกโทษให้ฉันเถอะนะ”
“พอแล้ว ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น”
ในเวลานี้ เย่เซิ่งเมียนเอ่ยปากพูดแล้ว จ้องมองนัยน์ตาของเฉินเฟิงพร้อมพูดว่า “เฉินเฟิง ครั้งที่สามแล้วมั้ง？”
ฟุบ！
ขาทั้งสองข้างของเฉินเฟิงอ่อนแรง คุกเข่าลงตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียนเลย
ตกใจกลัวอย่างสุดขีดทันที ไม่กล้าพูดแม้แต่ประโยคเดียว
เย่เซิ่งเทียนพูดต่อว่า “เห็นแก่ที่เราเป็นเพื่อนเก่าสมัยเรียนกัน ก่อนหน้านี้ฉันเคยให้โอกาสนายแล้วครั้งหนึ่ง เรื่องที่เขาปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง นายรู้เรื่องหรือเปล่า？ลูกชายของเพื่อนฉัน เกือบถูกพวกเขาที่มาเก็บหนี้ตีจนตาย เพิ่งจะนำตัวไปส่งโรงพยาบาล นายจะอธิบายให้ฉันฟังยังไง？”
เหงื่อไหลเย็นบนหน้าผากของเฉินเฟิง ไหลพรากลงมา ก็เหมือนกับเพิ่งล้างหน้าเสร็จยังไงอย่างนั้น พูดอย่างตัวสั่นเงอะงะ “คุณชายเย่ ฉันไม่กล้าปิดบังคุณ ฉันไม่รู้เรื่องที่ไอ้หมาแก่แอบปิดบังฉันทำเหล่านี้เลยจริงๆ”
“แม้ว่าตระกูลเฉินของฉันอาศัยวิธีการที่ไม่ถูกต้องในการสร้างฐานะครอบครัว แต่ว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับสิ่งเหล่านี้แล้ว แม้ว่าเรื่องนี้คุณจะตรวจสอบฉันก็ไม่ร้อนตัว ฉันไม่รู้เรื่องเหล่านี้ที่ไอ้หมาแก่ตัวนี้ทำเลยจริงๆ เขาเป็นคนเก่าแก่ของตระกูลเฉิน หลายปีมานี้ก็ซื่อสัตย์มาโดยตลอด คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ปล่อยวางความคิดชั่วๆนี้ ยังกล้าทำเรื่องนี้”
พูดจบ เฉินเฟิงกดฟันพูดว่า “คุณชายเย่ ฉันประพฤติตัวยังไงคุณก็ทราบชัดเจนว่า ชอบอวดเก่ง แต่เรื่องที่ฉันเคยทำฉันไม่มีทางไม่ยอมรับแน่ ถ้าหากว่าฉันทำ แม้ว่าคุณฆ่าฉัน ฉันก็จะไม่พูดต่อว่าใดๆเลย แต่เรื่องที่ฉันไม่เคยทำ ฉันไม่ยอมรับ ต่อให้คุณฆ่าฉันฉันก็ไม่ยอมรับ ครั้งก่อนหลังจากที่ถูกคุณตักเตือน ตอนนี้ฉันจะอวดเก่งก็ยังต้องเลือกที่จะอวดเก่งเลย”