Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 776 จริงๆหวางซีรู้ตั้งนานแล้ว
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่776 จริงๆหวางซีรู้ตั้งนานแล้ว
ช่วงเวลาที่ห่างกว่าหลายเดือน เย่เซิ่งเทียนกลับมาถึงเมืองเฉียนถังอีกครั้ง ฆ่าคนเพื่อสร้างบารมี
เพียงชั่วครู่หนึ่ง คุณเย่ชื่อเรียกขานนี้ เริ่มปรากฏในแวดวงของเมืองเฉียนถังอีกครั้ง
“ช่วงเวลาที่ฉันออกไป ไม่มีใครมุ่งเป้าไปยังบริษัทหัวหยวน？”
เย่เซิ่งเทียนพูดถามอย่างนิ่งๆ
ก่อนที่เขาจะต้องไปจัดการตระกูลลี้ลับ จัดการพวกปัจจัยที่ทำให้กระสับกระส่ายโดยสิ้นเชิง เพื่อให้สภาพแวดล้อมที่เงียบสงบกับคนในครอบครัว
เขาไม่ยินยอม ให้เหตุการณ์ของจ้าวเจิ้งในเมื่อก่อนนั้นเกิดขึ้นอีกแน่
เฉินเฟิงตกใจ เดาได้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะทำอะไร นี่มาเพื่อฆ่าผู้คนจำนวนมากเหรอ？
เฉินเฟิงรับรู้ถึงเจตนาฆ่าของเย่เซิ่งเทียน จากตัวของเฮียโก่วและท่านสามแล้ว
ดูเหมือนว่า คนเหล่านั้นที่คิดอยากจะบล็อกการจัดหาวัสดุของบริษัทหัวหยวน ครั้งนี้จะต้องซวยอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
การสร้างเมืองใหม่เป็นเค้กก้อนใหญ่ชิ้นหนึ่ง จะไม่มีคนอิจฉาได้อย่างไรกัน？
โดยเฉพาะผู้จัดจําหน่ายพวกวัสดุพิเศษ ช่วงเวลานี้ทำให้บริษัทหัวหยวนลำบากใจไม่น้อย
แม้ว่าบริษัทหัวหยวนมีเวินเฉินคอยสนับสนุน แต่ว่าผลประโยชน์มากเกินไปแล้ว พวกผู้จัดจำหน่ายเหล่านั้นไม่คิดว่าตัวเองมีความผิดอะไร
ถึงอย่างไรถ้าหากบริษัทหัวหยวนไม่ยินยอม งั้นอย่างมากก็แค่ไม่ทำงานร่วมด้วย เวินเฉินก็แค่เลขาของเจ้าเทพ แต่ว่าพวกเราจะทำงานร่วมด้วยหรือไม่นั้น นี่เป็นความสมัครใจของตัวเอง ใครก็เข้ามายุ่งไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้น บางองค์กรก็มีการลงทุนจากต่างชาติอยู่เบื้องหลังด้วย ก็ยิ่งทำให้เบื้องหลังแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แม้ว่าภายนอกจะไม่กล้าพูดอะไร แต่ก็กระทำการลับหลังไม่น้อย
เฉินเฟิงรีบพูดว่า “เฉาซื่อ กรุ๊ปมีการลงทุนจากต่างประเทศอยู่เบื้องหลัง และมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก เดิมทีคุณหวางซีก็จะเซ็นสัญญากับพวกเขาแล้ว แต่พวกเขากลับคำกะทันหัน แถมยังกดขี่บริษัทอื่นๆ มีกว่าหลายบริษัทที่ถูกบีบออกจากวงการธุรกิจแล้ว บริษัทหัวหยวนจึงทำได้เพียงทำงานร่วมกับพวกเขา”
“ฮุยเถิง กรุ๊ป ว่ากันว่าเปิดโดยญาติของผู้มีอิทธิพลบางคนในรัฐบาลกลาง อาศัยวิธีการที่น่าอับอาย แย่งบางโครงการของบริษัทหัวหยวนไปแล้ว ก่อนหน้านี้ฉันแนะนำคุณหวางซี ไม่ต้องให้ ฉันจะพาคนไปเจรจากับพวกเขา เพียงแต่คุณหวางซีบอกว่าทำแบบนี้จะก่อความวุ่นวายให้กับคุณ ไม่ดีต่อชื่อเสียงของคุณ เพราะงั้นจึงอดทนไว้”
เฉินเฟิงเรื่องบางส่วนที่ตัวเองรู้ออกมาแล้ว ก็พูดเพิ่มอีกหนึ่งประโยคว่า “คุณชายเย่ ฉันสงสัยว่าคุณหวางซีเดาตัวตนของคุณได้ตั้งนานแล้ว เธอปกป้องชื่อเสียงของคุณทุกอย่าง และก็ไม่ให้ลูกน้องช่วยเหลือ บอกว่าทำแบบนั้นไม่เป็นผลดีต่อคุณ”
เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง เมื่อกี้เวินเฉินก็พูดประโยคนี้กับเขา หรือว่า หวางซีก็เคยกำชับเวินเฉินเป็นพิเศษงั้นเหรอ？
ถ้าหากซีเอ๋อร์รู้ตัวตนของตัวเองได้ตั้งนานแล้ว งั้นท่าทางที่เธอเสแสร้งว่าไม่รู้เรื่องมาตลอดนั้น ให้อภัยคนที่เคยรังแกเธอมากว่าหลายครั้งเหล่านั้น หรือว่าเป็นกังวลว่าชื่อเสียงของตัวเองจะได้รับความเสียหายงั้นเหรอ？เพราะงั้นถึงจงใจทำให้ตัวเธอเองไม่ได้รับความเป็นธรรม ยอมทนต่อความอัปยศเหล่านั้น？
“นายรู้อะไร？”
เฉินเฟิงรีบพูดกล่าวว่า “คุณหวางซีไม่เคยพูดอะไรกับฉันมาก่อน ฉันเดาเอาเอง เมื่อก่อนคุณหวางซีมาหาฉันเป็นการส่วนตัว บอกว่าให้ฉันเก็บเรื่องในอดีตมาใส่ใจ คุณเดือดร้อนเพราะตัวตน บางเรื่องก็จำเป็นต้องทำแบบนั้น ฉันแค่สงสัยคุณหวางซีรู้เรื่องตัวตนที่แท้จริงของคุณหรือเปล่า เพราะงั้นถึงได้ทำแบบนั้น ”
“ฉันรู้แล้ว”
เย่เซิ่งเทียนเจ็บปวดในใจ
ไม่ต้องถามแล้ว เขารู้ว่าหวางซีจะต้องเดาตัวตนของตัวเองได้ตั้งนานแล้วแน่
เธอกังวลว่าจะก่อความวุ่นวาย ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงตัวตนของเขา เพราะงั้นจึงทนความอัปยศเหล่านั้น ถึงได้ให้โอกาสคนเหล่านั้นที่รังแกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
ก็เพื่อปกป้องชื่อเสียงของเจ้าเทพอย่างเขา
ถ้าหากเป็นเช่นนี้ ก็สามารถอธิบายทุกอย่างได้หมดแล้ว
หวางซีไม่ได้โง่ ในทางกลับกันฉลาดมาก
เมื่อก่อนเย่เซิ่งเทียนยังสงสัย หวางซีเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์อาจจะมึนงง เพราะงั้นเดาตัวตนที่แท้จริงของเขาไม่ได้มาตลอด？
แม้แต่พวกเฉิงเฟิงก็เดาได้แล้ว เธอเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ไม่มีทางที่จะไม่มีสังเกตเห็น
ตัวแทนเจ้าเทพข้ออ้างนี้ไม่ได้เรื่องเกินไปแล้ว ขอเพียงแค่คิดอย่างละเอียดก็เกิดช่องโหว่เต็มไปหมด
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ อาการโคม่าของตัวเองในครั้งนั้น หร่วนซื่อสงและพวกรีบมาด้วยตัวเองแล้ว ถ้าหากตัวเองเป็นเพียงตัวแทน ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะให้หร่วนซื่อสงออกหน้าด้วยซ้ำ
และหลังจากนั้น หวางซีก็ไว้วางใจตัวตนของตัวแทนเจ้าเทพของเขาอย่างไม่มีข้อกังขา นี่ก็เป็นปัญหาอย่างมาก
เย่เซิ่งเทียนถอนหายใจในใจ ในที่สุดก็เข้าใจ คำพูดเหล่านั้นที่หวางซีพูดที่จินหลิง ล้วนแต่จงใจแสดงให้เขาดูทั้งนั้น ก็คือกลัวว่าเธอจะทำให้เขาพลอยเดือดร้อนไปด้วย
ซีเอ๋อร์ นี่คุณจะลำบากไปทำไม
คุณเสแสร้งไม่ให้อภัยผมมาตลอด เพราะรู้ว่าศัตรูที่ผมต้องเผชิญนั้นแข็งแกร่งมากใช่ไหม เพราะงั้นถึงได้จงใจทำแบบนี้ กลัวจะเป็นตัวถ่วงให้ผม？น้ำตาไหลลงเป็นทางบนใบหน้าขอเย่เซิ่งเทียนโดยไม่รู้ตัว
ซีเอ๋อร์ทำเพื่อเขามากมาย ตอนนี้ทำเพื่อชื่อเสียงของเขาอีก แถมเธอก็บีบบังคับตัวเธอเองให้อดทนต่อการถูกรังแกโดยไม่ปริปากสักคำ ให้อภัยคนที่เคยรังแกเธอ ถึงขั้นแม้แต่หลี่เย็นหรานก็ยอมรับแล้ว
ในที่สุดเย่เซิ่งเทียนก็มีปฏิกิริยาตอบกลับมา หวางซีทำแบบนี้ ก็ทำเพื่อชื่อเสียงของเขา！
“นายไปจับตามองไว้ที่นั่นก่อน ฉันไปบริษัทหัวหยวนสักหน่อย”
เย่เซิ่งเทียนพูดกับเฉินเฟิงประโยคหนึ่ง
ตอนนี้เขาก็แค่อยากเจอหวางซี พูดอธิบายให้เธอฟังอย่างชัดเจน เธอไม่มีทางทำให้ตัวเองเดือดร้อน！