Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 833 ให้โฟเดนท์มาด้วยตัวมันเอง
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่833 ให้โฟเดนท์มาด้วยตัวมันเอง
และในเวลานั้นเอง รองประธานาธิบดีฮิวเวลเตือนว่า “ผมหวังว่าทุกท่านต้องอย่าลืมว่า จากข้อมูลที่ได้มาของพวกเรา เย่เซิ่งเทียนก็คือเหลนของเทพสงครามเย่หลง ต้าเซี่ยนี้ช่างลี้ลับจริง ๆ ถึงทุกวันนี้พวกเรายังไม่ได้รับข่าวสารที่เป็นรูปธรรมยืนยันอย่างชัดเจนของต้าเซี่ย”
“การสาบสูญไปของเย่หลงในปีนั้นยังทิ้งเป็นปริศนาอยู่ ผมสงสัยอย่างมากว่าในดินแดนของต้าเซี่ยยังต้องมีผู้แข็งแกร่งรายอื่น ๆ อยู่อีก ถึงยังไงต้าเซี่ยก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานมานับหลายพันปี ประวัติศาสตร์ของพวกเขาเร้นลับมาก สำหรับประวัติศาสตร์ที่พวกเรารู้เรื่องของเขามานั้น น้อยมาก”
“อีกอย่าง ยังมีห้าตระกูลผู้ดีกับเจ็ดตระกูลเก่าแก่ที่ลึกลับ ล้วนไม่ธรรมดา พวกเราก่อนหน้านี้เคยได้ขอปฏิสันถารด้วย แต่พวกไม่ยอมให้ความสนใจ ส่วนพวกที่เข้ามาติดต่อกับพวกเรานั้น แต่ละคนอยู่ในขั้นเทพสงครามทั้งนั้น ถึงแม้ได้ให้ข้อมูลแก่พวกเรามาไม่น้อย แต่พวกเราก็ต้องแลกมาด้วยทรัพยากรที่เป็นมูลค่ามหาศาล”
“คนพวกนั้นหยิ่งทะนงเอามาก ๆ ข้าสงสัยอย่างมากว่าพวกนี้จะไม่เข้าไปมีบทบาทกับการชิงแย่งอำนาจในโลกสามัญ มิฉะนั้นในช่วงปีนั้นถ้ามีพวกเขาออกมาลงมือเอง ต้าเซี่ยคงไม่ตกอยู่ในสภาพถูกแบ่งแยกดินแดนขนาดนั้น”
คำพูดของฮิวเวล ทำให้สีหน้าแต่ละคนขรึมเครียด
นี่เป็นข้อเท็จจริงที่เถียงไม่ได้ และก็เป็นความเป็นจริงที่พวกเขาหลีกเลี่ยงไม่ได้
ในปัจจุบันนี้ที่พวกตะวันตกใช้ระบบเทพสงคราม ทั้งวิถีการฝึกวิทยายุทธก็ล้วนปล้นมา ในช่วงที่ต้าเซี่ยประสบมหันตภัยพิบัติในศตวรรษก่อนนี้
พวกตะวันตก ใช่ว่าจะไม่มีผู้แข็งแกร่ง แต่พวกชาวตะวันตกนี้ส่วนมากอาศัยสายพันธุ์และการรับรู้ที่มีความพิเศษ ไม่ได้ใช้ระบบวิถีการฝึกฝนมาเองแบบชาวต้าเซี่ย
แน่นอนว่าก็มีการเรียนรู้ในวิชาสายมาร แต่วิชาสายมารมีระบบค่อนข้างยุ่งยาก และต้องใช้เวลาในการเตรียมพร้อมเพื่อต่อสู้ค่อนข้างมาก ไม่ได้ง่ายสะดวกคล่องตัวอย่างระบบการฝึกฝนแบบของต้าเซี่ย
ทว่าที่พวกตะวันตกใช้เวลาสั่งสมมาหลายปีนี้ ก็มีผู้แข็งแกร่งท้องถิ่นจำนวนไม่น้อย ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้แข็งแกร่งของต้าเซี่ย
พูดได้ว่าต่างคนต่างมีดี
เพียงแต่ผู้แข็งแกร่งท้องถิ่นของพวกเขา ล้วนใช้ไว้เป็นไม้ตาย ไม่ถึงกับจนมุมจริง ๆ ก็จะไม่ลงมือ
นี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หลังจากเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ยผงาดขึ้นมาแล้ว ฝ่ายตะวันตกถึงกลับตกเป็นฝ่ายถูกถล่มด้านเดียว
โฟเดนท์ขมวดคิ้วพูดว่า “เรื่องพวกนี้ยังไม่ใช่เรื่องที่เราต้องคำนึงถึงในเวลานี้ บรรดาผู้แข็งแกร่งลึกลับของต้าเซี่ยพวกนั้น ฝ่ายเราก็มีคนที่จะรับมืออยู่แล้ว นี่เป็นเรื่องข้อตกลงในเชิงลับของสองฝ่าย ไม่เกี่ยวกับการชิงอำนาจในโลกสามัญ และก็จะไม่ข้องแวะกับสงครามในโลกสามัญ”
“ฉะนั้น ท่านสุภาพบุรุษ ตอนนี้พวกเราได้แต่พึ่งตัวเอง”
“เอาละ เริ่มต้นปฏิบัติการกันเถอะ ไปบอกนายกเทศมนตรีเมืองเวย์น่า ให้เขาไปคุยต่อรองกับเย่เซิ่งเทียน หยุดฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ พวกเราทางนี้จะรีบส่งคนไปในทันที”
เหลือเวลาไม่มากแล้ว
การประชุมครั้งนี้ใช้เวลาต่อเนื่องกันไปถึงสิบกว่านาที ยังเหลืออีกไม่ถึงยี่สิบนาทีแล้ว
ไม่มีใครสงสัยเลยว่า ไอ้บ้าเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ยคนนั้นจะพูดไปงั้น ๆ
ลองถ้าเขาได้พูดออกมาแล้ว ก็ต้องทำตามนั้นเป็นแน่!
เมืองเวย์น่า ขณะเดียวกันที่เบื้องบนของประเทศอเมมีคำสั่งมาถึง
นายกเทศมนตรีเมืองเวย์น่าเหงื่อแตกท่วมหัว ความกดดันมหาศาลเหลือรับ
เขายังไม่รู้เลยว่าไอ้มหากาฬตนนี้มีเป้าหมายอะไร สิ่งที่เขาต้องทำคือหยุดมันไว้
ก่อนหน้าในเวลาเดียวกันนี้ เขาได้ลองส่งคนไปเจรจาดู ผลปรากฏว่ายังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกฝ่ายตรงข้ามตบใส่ฉาดหนึ่งตายดับไปคามือ
ตอนนี้หน่วยเหนือแจ้งมาว่า เทพสงครามประเทศอเมกำลังเร่งรุดเดินทางมาที่เมืองเวย์น่าแล้ว ให้เขาออกไปรับหน้าถ่วงเวลาด้วยตัวเองก่อน
บล็องก์สบถด่าอยู่ในใจ
ไอ้พวกโง่บัดซบในองค์กรGodนั่นไง ไอ้พวกตัวสร้างปัญหา
ไม่ต้องบอกก็รู้ เรื่องนี้มันก็พวกเบื้องบนนั่นแหละที่สนับสนุน
แม่งเอ๊ย พวกมึงทำให้เกิดเรื่อง แล้วจะให้พ่อแกคนนี้ไปตายแทน
ไอ้พวกฝูงหมา ๆ
คิดงัยจะไปยั่วยุเขา ไปจับลูกเมียเขา พวกมึงแม่งสมองมีปัญหากันหรือไง?
แต่ก่นด่ากล่าวโทษไปก็เท่านั้น ภารกิจก็คงต้องปฏิบัติตามคำสั่ง
บล็องก์สูดหายใจเข้าลึก ๆ เดินออกไปด้านนอก เห็นด้านฝั่งอาคารกองทุนแองเจิ้ล มีผู้คนคุกเข่ากับพื้นเต็มไปหมด ทำเอาขนหัวลุกสยองขึ้นมาทันที
“ท่านคุณเย่ที่เคารพ กระผมเป็นนายกเทศมนตรีเมืองเวย์น่า กระผมไม่ทราบประมวลเรื่องที่แน่ชัด แต่มวลประชาราษฎร์เหล่านี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ ขอท่านได้โปรดย่าทำร้ายพวกเขาเลย มีอะไรขอท่านนั่งลงมาคุยกัน กลุ่มองค์กรgodก็ถูกท่านกำจัดทิ้งไปแล้ว การที่พวกเขาจะไปทำร้ายครอบครัวของท่าน กระผมก็รู้สึกโกรธเคืองอยู่อย่างที่สุด แต่กระผม…….”
ปัง
บล็องก์ถูกเย่เซิ่งเทียนฟาดตบมากลางอากาศ กระแทกกับรถที่จอดอยู่ข้างหลัง ซี่โครงหักไปหลายซี่ เลือดสด ๆ ไหลกบปาก
“พูดมาก”
เย่เซิ่งเทียนสะบัดฮึออกจมูก “ให้ไอ้โฟเดนท์มันออกมาเอง”