Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 837 ใครบอกว่าตายแล้ว？
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 837 ใครบอกว่าตายแล้ว？
“ใครบอกว่าเขาตายแล้วละ？”
เย่เซิ่งเทียนน้ำเสียงหยอกเย้า ทำให้เทพสงครามชั้นยอดของประเทศอเมทั้งห้าท่านอึ้ง
หมายความว่าไง？
หรือว่าไม่ตายงั้นเหรอ？
เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ตาย!
พวกเขารอให้บล็องก์ตายแล้วถึงจะออกมา!
เมื่อกี้อยู่ในที่มืด พวกเขาเห็นความจริงๆทุกอย่าง บล็องก์ตายโดยสิ้นเชิงไม่มีทางช่วยให้ฟื้นขึ้นมาได้
คำพูดนี้ของเย่เซิ่งเทียนอยากจะแสดงออกถึงอะไร？
อย่าว่าแต่พวกเขาทั้งห้าคนเลย แม้แต่จ้านอู๋ซวงก็มึนงงแล้ว
หรือว่าตาเฒ่านั้นไม่ตายงั้นเหรอ？
ตาเฒ่านั่นเป็นเพียงคนธรรมดา เป็นไปไม่ได้ที่จะบดบังกระสุนได้
เขามองไปยังเย่เซิ่งเทียนด้วยความสงสัยเช่นกัน
เห็นแค่กระสุนในมือของเย่เซิ่งเทียน ตกลงบนพื้นแล้ว
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!
ทุกคนตกตะลึงแล้ว
ทำไมกระสุนถึงมาอยู่ในมือของเย่เซิ่งเทียนได้？
สีหน้าของเทพสงครามชั้นยอดของประเทศอเมทั้งห้าท่านเปลี่ยนไปมาก มองไปยังเย่เซิ่งเทียนอย่างหวาดกลัว อย่างกับเห็นผีเลย
เมื่อกี้พวกเขาอยู่ห่างจากบล็องก์ไม่ถึง100เมตรโดยประมาณ จากสายตาของพวกเขา ระยะห่างนี้ แม้ว่าเป็นมดหนึ่งตัวบนพื้น พวกเขาก็มองเห็นได้ชัดว่ามีกี่ขา
แต่มองไม่เห็นว่า เย่เซิ่งเทียนลงมือตั้งแต่เมื่อไหร่จริงๆ!
ก็แม้แต่จ้านอู๋ซวงที่ยืนอยู่ข้างกายของเย่เซิ่งเทียนเอง ก็มาเห็น!
ทันใดนั้นคนหนึ่งคนในกลุ่มนั้นยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมพูดว่า “เย่เซิ่งเทียน แกคิดอยากจะใช้อุบายนี้โกงพวกเราใช่ไหม？การตายของบล็องก์ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเรา แกเป็นคนบีบบังคับให้เขาตาย”
เมื่อพูดประโยคนี้ออกไป สี่คนที่เหลือก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปอีก คนที่พูดคนนี้ตระหนักถึงความผิดปกติ เงียบทันที
“พวแกไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความแข็งแกร่งเอาซะเลย”
เย่เซิ่งเทียนมองไปยังทั้งห้าคนนั้นอย่างเยาะเย้ย เมื่อกี้เขาลงมือกะทันหัน ควบคุมบล็องก์ไว้แล้ว
แต่ว่ารูเลือดก็เป็นเพียงแผลภายนอกที่เขาจงใจสร้างออกมาเท่านั้น ก็เพื่อให้คนเหล่านั้นลดการระวังตัวแล้ว
พูดแล้ว เย่เซิ่งเทียนงอนิ้วและดีด ร่างกายของบล็องก์ก็ขยับแล้ว และลุกขึ้นมาจากบนพื้น มองทุกอย่างนี้อย่างมึนงง
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงแล้ว
บล็องก์กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ไม่
เขาไม่ตายจริงๆด้วย!
“ช่างเป็นกลุ่มที่โง่เขลาซะจริงๆ ถ้าหากพวกแกเพิ่งจะมาถึง งั้นเมื่อกี้พวกแกรู้ได้ยังไงว่าเกิดอะไรขึ้น？”
นัยน์ตาของเย่เซิ่งเทียนเผยความกระหายเลือดออกมา น้ำเสียงเยือกเย็น “ยิ่งไปกว่านั้น พวกแกคิดว่า ตอนนี้ ทุกอย่างนี้สำคัญเหรอ？”
สีหน้าของเทพสงครามชั้นยอดของประเทศอเมทั้งห้าท่านั้นเปลี่ยนไปมาก สีหน้าซีดอย่างหวาดกลัวทันที
ทุกอย่างเมื่อครู่นี้ ถ้าหากถูกหลอกใช้ขึ้นมา ก็จะสร้างเป็นขบวนประท้วงฝูงชนจำนวนมากแห่งประเทศอเม
จะเป็นภัยคุกคามต่อประธานาธิบดีที่จะเข้ารับตำแหน่งต่อไปอย่างมาก
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เห็นได้ชัดว่าเย่เซิ่งเทียนจงใจรอให้พวกเขาปรากฏตัวออกมา
ถ้าหากไม่ได้ปรากฏตัวพร้อมกันทั้งห้าคน และบวกกับพวกเขาแอบซ่อนในความมืดอีก งั้นแม้ว่าเย่เวิ่งเทียนคิดอยากจะลงมือ ก็ยากที่จะลงมือจัดการทั้งห้าคนพร้อมกันในเวลาสั้นๆ
แม้ว่าทัดเทียมเย่เซิ่งเทียนไม่ได้ คิดอยากจะหนีก็ไม่มีปัญหาใดๆ
ตอนนี้วุ่นวายแล้ว
พวกเขาทั้งห้าคนปรากฏตัวพร้อมกัน และอยู่ใกล้กันขนาดนี้ด้วย สร้างโอกาสลงมือที่ดีที่สุดให้กับเย่เซิ่งเทียนแล้ว
หนี!
ในสมองของคนทั้งห้านี้ เหลือเพียงแค่ความคิดเดียวนี้แล้ว
ทุกคนประเมินเย่เซิ่งเทียนต่ำไปแล้ว
สามารถวางกลอุบายต่อบล็องก์ใต้จมูกของพวกเขาได้ และไม่ถูกพวกเขาจับได้ นี่มันเกินขอบเขตที่พวกเขาสามารถรับมือได้ทั้งหมดโดยสิ้นเชิง
“สายไปแล้ว!”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างเยือกเย็น ลงมืออย่างรวดเร็ว กระแทกหมัดออกไปในความว่างเปล่า หมัดที่มหาศาลราวกับว่าผสมพลังแห่งภูเขาและทะเล หมัดนี้หนักหน่วงอย่างไม่อาจะเทียบเทียมได้ พละกำลังยิ่งใหญ่และโอ่อ่ามาก
ราวกับว่าภูเขาถล่มพื้นดินแยกออก มหาสมุทรพลิกคว่ำ ปกคลุมเทพสงครามชั้นยอดของประเทศอเมทั้งห้าไว้ทันที
ราวกับกรงขังฟ้าดิน กระแทกร่วงเพียงหมัดเดียว
ภายใต้หนึ่งหมัดนี้ เทพสงครามชั้นยอดแห่งประเทศอเมที่งห้าท่าน รู้สึกสิ้นหวังทันที
พวกเขาก็ถูกจัดอันดับอยู่ในรายการเทพสงครามระดับโลก
แต่เผชิญกับหมัดๆนี้ จู่ๆก็มีความรู้สึกที่ไร้เรี่ยวแรงอย่างหนึ่ง
ราวกับว่ามาจากทั่วทุกสารทิศ หนีก็หนีไม่ได้ หลบหลีกไม่ได้!
ราวกับว่าเอาตัวเองเข้าไปอยู่ท่ามกลางภูเขาใหญ่ที่ทอดยาวเหยียด ทอดสายตามองออกไปเป็นภูเขาสูงทั้งหมด
และก็เหมือนโยนตัวเองไปในมหาสมุทร คลื่นใหญ่มหึมา ทำได้เพียงไหลไปตามคลื่น
“อู๋ซวง เห็นแล้วหรือยัง？นี่ก็คือเผด็จการ นี่ก็คือพละกำลังที่ยิ่งใหญ่!”
จ้านอู๋ซวงมองจนมึนงงแล้ว
ตอนนี้ช่องว่างระหว่างตัวเองกับเจ้าเทพ กลายเป็นห่างไกลกันมากขนาดนี้เลยเหรอ？
เมื่อกี้รู้สึกว่าตัวเองยังมีความหวังที่จะไล่ตามทัน ยังเห็นเงาหลังของเจ้าเทพได้
ตอนนี้แม้แต่เงาหลังก็มองไม่เห็นแล้ว