Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่ 852 ไม่คุยกับคุณแล้ว
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 852 ไม่คุยกับคุณแล้ว
ทางด้านประเทศนัมเบอร์วัน สถานการณ์ยากที่จะควบคุมแล้ว
ทางต้าเซี่ย ขุนหลวงหยางทาวกับกัวปิงผู้บังคับบัญชากองพลอาวุธและคนอื่นๆ ถึงกับมึนงง
เกิดอะไรขึ้นน่ะ？
เย่เซิ่งเทียนต่อกรกับตระกูลเก่าแก่ผู้ดีเรียบร้อยแล้วไม่ใช่หรอ？ทำไมถึงไปประเทศนัมเบอร์วันอีกแล้วล่ะ？
เรื่องของตระกูลเก่าแก่ผู้ดียังจัดการไม่เรียบร้อยเลย มีบางอย่างที่ยังไม่ได้ส่งมอบกัน ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนยังไปทำให้ฝั่งอเมวุ่นวาย？
“หรือพวกโฟเดนท์ไม่รู้ ว่าอิทธิพลของเสี่ยวเย่ขยายอีกแล้ว？พวกเขาคิดยังไงกันแน่ คิดว่าตัวเองเป็นตระกูลลี้ลับรึไง？ถึงได้กล้าไปจับลูกกับเมียของเสี่ยวเย่น่ะ”
หยางทาวกำลังสงสัยว่าสมองของโฟเดนท์มีปัญหารึเปล่า
อย่าว่าแต่อิทธิพลของเย่เซิ่งเทียนขยายใหญ่แล้วเลย เขาอยู่เหนือกว่าเทพสงครามไปแล้ว
ถึงจะเป็นก่อนหน้านี้ ในโลกใบนี้ เขาเป็นสุดยอดของการต่อสู้
อีกทั้งเย่เซิ่งเทียนยังเป็นนักฆ่าที่เหี้ยมโหด หรือโฟเดนท์จะไม่รู้？
หร่วนซื่อสงหรี่ตาครึ่งหนึ่ง แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“ดูท่าเสี่ยวเย่ในตอนนั้นจะฆ่าคนน้อยไป ดังนั้นถึงทำให้พวกเขาเกิดความรู้สึกประสาทหลอน ประเทศนัมเบอร์วันคนพวกนั้น แค่ฆ่าคนกลุ่มหนึ่ง พวกเขาก็กลัวแล้ว”
กัวปิงผู้บังคับบัญชากองพลอาวุธที่เปิดเผยอำนาจของตัวเองทั้งหมดแล้ว พูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉยว่า“ไม่รู้ว่าพวกเขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ตอนนี้อิทธิพลของเสี่ยวเย่ เกรงว่าจะอยู่เหนือกว่านักบู๊เหนือโลกีย์ เก่งกาจที่สุด ฉินมิ่งคนของตระกูลฉินผู้นั้น ความแรงที่ปะทุในตอนท้ายคือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของแดนลอยเมฆ แต่พลังของแดนลอยเมฆที่แท้จริง ยังคงถูกเสี่ยวเย่ฆ่าตัวอยู่ดี หมายความว่าตอนนี้เสี่ยวเย่ไม่สามารถทะลวงผ่านแดนลอยเมฆไปได้ ไม่เช่นนั้นคงทะยานไปถึงแดนลอยเมฆนานแล้ว”
ไม่มีใครสงสัยคำพูดของกัวปิง
เย่เซิ่งเทียนครอบครองเลือดประหลาดแห่งตระกูลเย่กับเลือดเทพแห่งเผ่าซวนหยวน ไม่มีใครรู้ว่าเขามีศักยภาพมากเพียงใด
“โฟเดนท์โทรมาแล้ว ดูท่าเขาจะอยากคุยเจรจากับเรานะ ไม่อยากใกล้ชิดกับหอเทพมังกร”
หยางทาวหัวเราะเหอะๆ
วันนี้เขาอารมณ์ดีมากๆ
ตระกูลเก่าแก่ผู้ดีถูกเขาจัดการจนราบคาบ ในที่สุดภูเขาที่อยู่บนหัวของเขาก็ถูกยกออกไปเสียที
เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาก
ในสายตาของพวกเขา คนเหล่านั้นของตระกูลเก่าแก่ผู้ดี ควรถูกกวาดทิ้งไปในกองขยะแห่งประวัติศาสตร์นานแล้ว
ไม่งั้นก็เป็นเศรษฐีของเขาต่อไปเถอะ ไม่งั้นก็ไปทำธุรกิจของตัวเองให้ดี แต่เขากลับแทรกแซงอำนาจทางโลก
เป็นงูกลืนช้างโลภมาก
ตกทอดมาพันกว่าปีแล้ว ยังไม่พอใจอีก เลยยังอยากกษัตริย์ผู้คุมอำนาจการปกครองอยู่เบื้องหลัง ไม่จัดการแกจะให้จัดการใคร
หร่วนซื่อสงเป็นตาเฒ่าปีศาจ แค่ดูก็รู้แล้วว่าโฟเดนท์และพวกคิดอะไรอยู่“เหอะๆ เวลานี้แล้ว โฟเดนท์และคนอื่นๆยังคิดว่าเราเป็นคนโง่ ยังคิดจะชูคอคุยกับเราแบบนี้อยู่อีก？”
กัวปิงทำเสียงหึ“เขาฝันที่จะเป็นคนครอบครองโลกมานานแล้ว ไม่ยอมตื่นสักที”
หยางทาวพูดอย่างไม่แยแส“อย่าพูดอย่างนี้สิ ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกพี่ เรายังต้องเติบโตกับเขาต่อไปอย่างสงบอีกหลายปี มีทุกอย่าง เหอะๆ”
หร่วนซื่อสงพูดเสียดสี“พวกเขากินยาลืมเขย่าขวดรึเปล่า？เวลาแบบนี้แล้ว พวกเขายังอยากเจรจากับเราให้ได้อีก？โลกใบนี้ไม่ได้ล้อมรอบเขานะ ปล่อยพวกเขาไปเถอะ ให้หอเทพมังกรคุยกับพวกเขาไป คนเลวแบบนี้ต้องให้เสี่ยวเย่จัดการ ”
“พวกเขาแค่คิดว่าไม่คู่ควรกับหอเทพมังกร จะมีอะไรได้อีกล่ะ？นี่เป็นเรื่องระหว่างพวกเขากับหอเทพมังกร เกี่ยวอะไรกับต้าเซี่ยของฉันล่ะ？ก็อย่างที่เรารู้กันดี หอเทพมังกรกับต้าเซี่ยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกัน”
นับตั้งแต่ที่เย่เซิ่งเทียนก่อตั้งหอมังกรเทพวันแรก ก็ไม่ได้อยู่ภายใต้ต้าเซี่ย แต่เป็นสถาบันอิสระที่อยู่นอกเหนือจากต้าเซี่ย
การพิจารณาในตอนนั้นคือ เย่เซิ่งเทียนพาคนของหอเทพมังกรสู้กับศัตรู
ในขณะเดียวกันยังทำกิจกรรมพิเศษเพื่อ หลีกเลี่ยงไม่ให้ต้าเซี่ยตกเป็นเป้าหมาย
เพียงแต่ในเวลาต่อมาถึงเย่เซิ่งเทียนจะผุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างหอเทพมังกรกับต้าเซี่ยจะใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนถึงรู้สึกว่าหอมังกรเทพเป็นองค์กรของต้าเซี่ย
ความจริงแล้วมันไม่ใช่ อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังเป็นอิสระ