Mars เจ้าสงครามครองโลก - บทที่878 เลือดเทพเผ่าซวนหยวน
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่878 เลือดเทพเผ่าซวนหยวน
ร่างกายของเย่เซิ่งเทียน เริ่มมีเสียงโครมครามดังขึ้น ดุจดั่งคลื่นทะเลซัดเข้าโขดหิน
เลือดเหมือนกำลังลุกไหม้
เหมือนกำลังเกิดการแปรผัน
แตกต่างกับการแปรผันสองครั้งแรก
เย่เซิ่งเทียนไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเหมือนก่อนหน้านี้ แต่กลับรู้สึกอีกแบบ
เหมือนความรู้สึกสืบทอด
สืบทอดสายเลือดของบรรพบุรุษ
ในร่างกายเหมือนมีเสียงเมื่อครั้งโบราณดังขึ้น
เหมือนเสียงร้องของการเซ่นไหว้ ภาษาซับซ้อน ยากที่จะเข้าใจ
เย่เซิ่งเทียนฟังไม่ออก และไม่เข้าใจด้วย
เสียงนั้นไม่ค่อยชัดเจน ขาดๆหายๆ เหมือนคนพูดติดอ่างกำลังพูด
“หื้ม？น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ”
พญาดำเหมือนสัมผัสได้ถึงบางอย่าง จ้องมองเย่เซิ่งเทียน ทันใดนั้นก็ร้องดีใจ
นี่เป็นเลือดเทพเผ่าซวนหยวนกำลังตื่นภวังค์？
ไม่คิดว่าจะกระตุ้นให้ตื่นภวังค์ได้จริงๆ
เลือดเทพของเผ่าซวนหยวน ยากที่จะตื่นจริงๆ
พวกเขาทดลองมาหลายปี คนตายไปมากมาย แต่สุดท้ายตื่นภวังค์ได้แค่ไม่กี่คน
ตอนแรก เขาแค่อยากกระตุ้นเลือดเทพตระกูลเย่ในร่างกายของเย่เซิ่งเทียนให้ตื่นภวังค์ เพื่อเพิ่มความเป็นไปได้ในการตื่นภวังค์เลือดเทพเผ่าซวนหยวน
แต่ไม่คิดว่า เลือดเทพเผ่าซวนหยวนในตัวของเย่เซิ่งเทียนจะตื่นภวังค์ได้จริงๆ
นี่เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ
“หลายพันปีมานี้ นายเป็นหนูทดลองที่พวกข้าให้ความสำคัญมากที่สุด นายมักจะนำความตกตะลึงมาให้พวกเราจริงๆเลยนะ”
พญาดำเอ่ยชื่นชมโดยไม่ลังเล
แต่คำชื่นชมของเขากลับเหมือนนายพรานที่เอ่ยชื่นชมเหยื่อ
เหมือนผู้คนที่เห็นอาหารหน้าตาน่ากิน แล้วพูดว่า “น่ากินจริงๆ”
“รีบตื่นภวังค์เถอะ ให้ฉันได้ดู เลือดเทพของเผ่าซวนหยวนมีผลยังไงกันแน่”
พญาดำเหมือนคนโรคจิตคนหนึ่ง จ้องมองเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาอันเร่าร้อน
และเย่เซิ่งเทียนในตอนนั้น กลับไม่รับรู้ถึงสิ่งของโลกภายนอกอีกแล้ว
ในความคิดของเขาเหมือนถูกสิ่งของห่อหุ้มเอาไว้ ทะลุมิติไปยังโลกโบราณ เป็นยุครกร้าง
เป็นยุคที่มนุษย์ยังกินขมดื่มเลือดอยู่
นั่นเป็นยุคของอำนาจเทพและอำนาจกษัตริย์อยู่ร่วมกัน
ภายใต้ความเลือนราง มีมหาปุโรหิตที่สวมหน้ากากสีทองคนหนึ่ง
ในมือของเขาเหมือนจะถือกระดูกขาของคนที่ทำเป็นไม้เท้า สองมือกางออก ปากก็กำลังสวดอะไรสักอย่าง
ภายใต้ความเลือนรางนั้น เหมือนจะทำให้เลือดในร่างกายของเย่เซิ่งเทียนพลุ่งพล่านยิ่งขึ้นไปอีก
รอบกายเต็มไปด้วยแสงไฟอ่อนๆ
แต่กลับไม่มีไฟออกมา
ทันใดนั้นเอง แรงกดดันอันน้อยนิดก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเย่เซิ่งเทียน
ทำให้คนรู้สึกกลัว เหมือนการกดขี่จากสายเลือด
เหมือนต้องเผชิญกับแรงกดดันแปลกๆจากรูปปั้นของเหล่าองค์เทพ เมื่อไปไหว้พระในวัด
“หลังเทพ！ นี่มันคือพลังเทพ！”
เสียงของพญาดำมีความตื่นเต้นและสะอื้นเล็กน้อย
“หลายปีแล้ว หลายปีแล้ว พลังเทพปรากฏยังโลกมนุษย์อีกครั้ง ในที่สุดฉันก็ได้เจอ！ พลังเทพ นี่มันคือพลังเทพ！”
“พวกเราไม่ผิด ที่พวกเราทำมันคุ้มค่าแล้ว คนตายไปมากมายก็ถูกแล้ว！”
พญาดำเหมือนคนบ้าที่พูดเองเออเอง
หลายพันปีมาแล้ว
พวกเขากลายเป็นเทพ ทำทุกอย่างได้โดยไม่ต้องเสียแรง
เอาผู้คนมาทดลองมากมาย และตายไปมากมาย
วันนี้ ในที่สุดก็รับรู้ได้ถึงพลังเทพสักที
ถึงแม้พลังเทพนี้จะยังอ่อนแอมากแค่ไหน
แต่นี่ก็เพียงพอแล้ว
พิสูจน์ได้ว่าพวกเขาทำถูกต้องแล้ว
บนโลกนี้ไม่มีเทพมานานแล้ว
พวกเขาอยากกลายเป็นเทพ
ตอนนี้ ในที่สุดพวกเขาก็ใกล้จะสำเร็จแล้ว
และเย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ ร่างกายก็ลอยขึ้นฟ้าช้าๆ แต่เขากลับยังสลบอยู่
รอบกายเปล่งประกายไปด้วยแสงสีทอง
เป็นพลังที่อ่อนโยนมาก
แรงกดดันของพญาดำ เหมือนจะไม่เป็นผลต่อเขาอีกแล้ว