Martial God Space - ตอนที่ 356
Martial god space ตอนที่ 356 สู้ด้วยมือเปล่า
“กรรรรร!”
ม้ามังกร ส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดสีแดงเข้มไหลทะลักออกมาบาดแผลของมัน มันไม่คาดว่า เย่ ซีหวิน จะน่ากลัวขนาดนี้ ถ้าหากเย่ ซีหวิน อยู่ขอบเขตลมปราณครึ่งก้าวนักปราชญ์คงถือเป็นเรื่องปกติ แต่ เย่ ซีหวิน เป็นเพียงมนุษย์ที่มีขอบเขตลมปราณด้อยกว่าเขา แต่กลับเป็นฝ่ายถูกต้อนจนตกอยู่ในสภาพที่น่าอนาถ ม้ามังกรไม่อยากเชื่อว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับตัวมัน
ม้ามังกรเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของตนเอง เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะสามารถทําร้ายมันได้ แม้แต่จอมยุทธขอบเขตลมปราณระดับตํานานระดับ 9 ก็ไม่อาจสร้างได้แม้แต่รอยขีดข่วนให้กับมัน แต่ เย่ ซีหวิน กลับทํามันได้ การโจมตีเพียงหนึ่งฝามือสามารถทําให้มันได้รับบาดเจ็บรุนแรง
ความแข็งแกร่งของ เย่ ซีหวิน เหนือกว่าจินตนาการของมันไปไกล ทําให้มันนึกถึงบันทึกเกี่ยวกับผู้สืบทอดสายเลือดของเผ่ามนุษย์โบราณ
บรรพบุรุษของมนุษย์มีพลังมหาศาลเช่นเดียวกับเผ่าพันธุ์อื่นๆ บรรพบุรุษรุ่นแรกของมนุษย์มีความสามารถพิเศษ คนเหล่านี้อาจเรียกว่า เป็นบุคคลที่มีร่างกายพิเศษ สิ่งเหล่านี้ได้รับการถ่ายทอดมาทางพันธุกรรม
ตอนนี้ เย่ ซีหวิน มีความแข็งแกร่งเหมือนกับบรรพบุรุษของเผ่ามนุษย์โบราณ
” ข้าเป็นถึงสัตว์อสูรในเทพนิยาย! มนุษย์ต่ำต้อยอย่างเจ้าบังอาจกล้าท้าทายข้า เจ้าอยากตายมากใช่มั้ย?” ม้ามังกร พูดจบก็คํารามเสียงดัง ทันใดนั้น เปลวไฟก็ลุกโชนขึ้นราวกับลูกไฟขนาดยักษ์ ก่อนมันจะพุ่งตรงเข้ามาหา เย่ ซีหวิน
เปลวไฟที่ลุกโชนกลายเป็นสีเงิน มันเป็นเปลวไฟที่เกิดจากการเผาผลาญเลือดภายในร่าง มันคือเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นเปลวไฟที่น่ากลัวมาก เส้นทางที่มันเดินผ่านถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน และขยายเป็นวงลุกลามออกไปเรื่อยๆ เปลวไฟสีเงินกําลังพุ่งตรงเข้ามาหา เย่ ชีหวิน
เย่ ซีหวิน รีบยิงเจตจํานงแห่งดาบออกไปมันที เมื่อมันชนกับเปลวไฟเหล่านั้น เจตจํานงแห่งดาบของเขาก็ถูกเผาไหม้ทันทีที่สัมผัสโดนเปลวไฟ
ใบหน้าของ เย่ ซีหวิน แปรเปลี่ยนไปทันที เจตจํานงแห่งดาบของเขาไม่อาจต้านเปลวไฟสีขาวเงินได้
” เกิดอะไรกัน! “ เย่ ซีหวิน เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
” เย่ ซีหวิน! ระวัง!! มันเป็นเปลวไฟที่ลุกไหม้จากการเผาผลาญเลือด ซึ่งแตกต่างจากเปลวไฟธรรมดาอย่างสิ้นเชิง!” เยโม่ รีบตะโกนเตือนเขา
ทันใดนั้น หัวใจของ เย่ ซีหวิน ก็สั่นสะท้าน แกนพลังชีวิตเป็นสิ่งที่สําคัญของสิ่งมีชีวิต เช่น เดียวกับตอนที่ เย่ ซีหวิน ได้รับบาดเจ็บ และเสียเลือดไปจํานวนมาก ร่างกายสามารถฟื้นฟูตัวเอง และเติมเต็มเลือดที่หายไปได้ในทันที แกนพลังชีวิตเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุดของร่างกาย แม้แต่จอมยุทธอันดับต้นๆ ก็ให้ความสําคัญกับมันมาก
เมื่อใดก็ตามที่จอมยุทธเริ่มเผาผลาญเลือดภายในร่างของตนเอง นั่นหมายความว่า พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่จนตรอก ความแข็งแกร่งของพวกเขาจะลดลงอย่างมาก และไม่ว่าแกนพลังชีวิตจะเสียหายมากแค่ไหน พวกเขาก็ยอมแลกเพื่อความแข็งแกร่งเพียงชั่วขณะ สิ่งนี้มักเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังเท่านั้น
เปลวไฟสีเงินปะทะเข้ากับร่างของ เย่ ซีหวิน มันกําลังสลายพลังป้องกันของชายหนุ่ม และ ฆ่าเขาด้วยเปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัว
เปลวไฟสีเงินก่อตัวกลายเป็นกรงเล็บขนาดใหญ่ ตบไปที่ร่างของ เย่ ซีหวิน อย่างดุเดือดด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ใบหน้าของ ม้ามังกร ปรากฏรอยยิ้มอันโหดเหี้ยมอยู่หลังเปลวไฟสีเงินที่น่ากลัว
ในความคิดของมัน เย่ ซีหวิน ได้ตายไปแล้ว กรงเล็บอันน่าสะพรึงกลัวที่ก่อตัวขึ้นจากเปลวไฟ สีเงิน มันโจมตี เย่ ซีหวิน อย่างต่อเนื่องราวกับว่าจะบดขยี่เขาให้ตาย
” ฮร่าาาา! “ เย่ ซีหวิน เค้นเสียงคํารามอย่างเย็นชา ท่ามกลางเปลวไฟสีเงินที่กําลังลุกโชน แขนทั้งสองข้างของเย่ ซีหวิน ที่ยกขึ้นป้องกันการโจมตีจากเปลวไฟสีเงินกําลังเปล่งประกายเป็นแสงสีทอง เปลวไฟเหล่านั้นไม่สามารถเผาไหม้ผ่านพลังศักดิ์สิทธิ์ของ เย่ ชีหวิน ได้
ฝ่ามือของ เย่ ซีหวิน กระแทกเข้ากับกรงเล็บของสัตว์อสูรอย่างรุนแรง
” ปังงงงงง! “
คลื่นแรงกระแทกของทั้งสองกระจายออกไปไกล แม้ว่าม้ามังกรจะมีพลังมหาศาล แต่ร่างกายของ เย่ ซีหวิน กลับมีความแข็งแกร่งที่เหนือกว่า เพียงแค่หนึ่งฝ่ามือกรงเล็บของม้ามังกรก็แตกหักทันที
ม้ามังกรกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เปลวไฟสีเงินบนร่างของมันสลายไปทันที มันไม่สามารถคงสภาพเปลวไฟสีเงินเอาไว้ได้อีกต่อไป เกล็ดบนร่างของม้ามังกรสูญเสียความมันวาวเพราะ แกนพลังชีวิตได้รับความเสียหาย เสียงกรีดร้องของมันราวกับว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด
ม้ามังกร ตระหนักได้ในทันทีว่า มันจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ เย่ ซีหวิน ความแข็งแกร่งของชายหนุ่มไกลเกินกว่าจินตนาการของมันไป
“ เป็นไปไม่ได้! แกแข็งแกร่งกว่าข้าได้ยังไง!” มันไม่ได้ให้ความสนใจกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ตั้งแต่แรก เพราะพวกเขาสูญเสียความสามารถพิเศษของบรรพบุรุษเผ่ามนุษย์โบราณไปนานแล้ว แต่ ตอนนี้ เย่ ซีหวิน ไม่เพียงทําให้มันบาดเจ็บแต่ทําให้มันตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช ม้ามังกรทั้งโกรธ และตกใจในเวลาเดียว บรรดาลูกศิษย์ของสถาบันยอดยุทธมากมายพยายามไล่จับมันตั้งแต่ มันเกิดมา หลังจากนั้น เผชิญกับมันพวกเขาไม่ต่างอะไรกับเต้าหูเมื่อ สิ่งนี้ทําให้ความภาคภูมิใจ ของมันเพิ่มมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม เย่ ซีหวิน ได้ทําลายความภาคภูมิใจทั้งหมดของมันลงจนหมดสิ้น ความแข็งแกร่งของ เย่ ซีหวิน สร้างความตื่นตระหนกให้กับมันเป็นอย่างมาก
” ช่างโง่เขลา! ” เย่ ซีหวิน กล่าวพร้อมหัวเราะเย้ยหยัน เจตจํานงแห่งดาบของเขาก่อตัวกลายเป็นดาบยาวอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็โจมตีไปที่ ม้ามังกร อีกครั้ง
การโจมตีของ เย่ ซีหวิน ทําให้มันบาดเจ็บสาหัส มันไม่สามารถต้านทานพลังโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวของเขาได้ แววตาของมันเริ่มปรากฏความหวาดกลัวมากขึ้น
” ควับบ ! ” ม้ามังกรหันหลังแล้วรีบบินหนีอย่างรวดเร็ว มันกลายเป็นลําแสงบินหายไปตรงเส้นขอบฟ้า เย่ ซีหวิน ไม่ปล่อยให้มันหลบหนีได้สําเร็จ เขาเปิดใช้ปีกมารแล้วบินไล่ตามมันไปทันที
ม้ามังกรใช้ความมุ่งมั่นอย่างมากที่จะหลบหนีในครั้งนี้ มันเผาผลาญแกนพลังชีวิตของตัวเองอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าความแข็งแกร่งของมันจะลดลงอย่างมากก็ตาม แต่ถ้ามันถูกฆ่าความแข็งแกร่งก็ไม่มีความหมาย สิ่งเดียวที่ทําได้ในตอนนี้ คือ ต้องรีบหนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้
แต่เดิมความเร็วของ เย่ ซีหวิน นั้นเร็วกว่าม้ามังกร แต่หลังจากม้ามังกรเผาผลาญเลือดภายในร่างของตนเอง เย่ ซีหวิน เป็นฝ่ายถูกทิ้งเอาไว้ด้านหลัง
อย่างไรก็ตาม เย่ ซีหวิน ก็ไม่ปล่อยให้มันคาดสายตา เย่ ซีหวิน บินไล่ตามมันโดยไม่รีบร้อน เพราะอีกฝ่ายงดไพ่ตายเผาผลาญเลือดภายในร่าง เย่ ชีหวิน รู้ดีว่าในไม่ช้า ม้ามังกรจะไม่สามารถบิน ต่อไปในสภาพนี้ได้นาน
เย่ ซีหวิน รอจนกว่าเลือดภายในร่างของม้ามังกรจะหมดลง เขาจะสามารถฆ่ามันได้อย่างง่ายดาย โดยที่ไม่ต้องเปลืองแรง
เย่ ซีหวิน บินไล่ตามม้ามังกรจนเลยเข้าไปดินแดนรกร้าง แต่เดิมมีสัตว์อสูรดวงดาวอยู่ทุกหนทุกแห่ง หลังจากบินลึกเข้าไปในดินแดนรกร้างมันค่อยๆ หายไป ในที่สุดความเร็วขอม้ามังกรก็เริ่มช้าลง
เย่ ซีหวิน กําลังจะลงมือฆ่าม้ามังกร แต่ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นร่างของชายคนหนึ่งบินตรงเข้า มาจากระยะไกล เมื่อเขาเพ่งสายตามองออกไปก็พบว่าชายคนนั้นคือ หลัว ยี่หาน และในมือของเขากําลังถือคัมภีร์กระบี่เอาไว้แน่น มันคือคัมภีร์กระบี่แบบเดียวกันที่ปรากฏก่อนหน้านี้
หลัว ยี่หาน มาที่นี่ก็เพื่อตามหาคัมภีร์กระบี่ ไม่น่าแปลกใจ เพราะสิ่งนี้สําคัญสําหรับเขามากกว่าจะมัวสนใจการตายของศิษย์ผู้คุ้มกฏ
ในเวลาเดียวกันที่ต่างฝ่ายต่างเห็นกัน หลัว ยี่หาน ก็ปลดปล่อยจิตสังหารอันเย็นยะเยือกโจมตีไปที่ เย่ ซีหวิน ทันที หากเป็นจอมยุทธทั่วไปจิตใจของพวกเขาจะหนาวสั่นไปด้วยความหวาดกลัว และสูญเสียความสามารถในการต่อสู้
หลัว ยี่หาน เก็บคัมภีร์กระบีพร้อมกับจ้องมอง เย่ ซีหวิน ด้วยสายตาอันเย็นชา ออร่าที่แผ่กระจายออกมารอบๆ ตัวของเขาก่อตัวขึ้นกลายเป็นดาบ หากมองจากระยะไกลจะเห็นเหมือนดาบขนาดใหญ่ ลมปราณที่ก่อตัวขึ้นเป็นดาบของเขามีพลังน่าเกรงขามมาก ราวกับว่ามันสามารถตัดทุกสิ่งทุกอย่างได้โดยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
“ ฮึ! ข้ากําลังคิดอยู่ว่าจะตามหาเจ้าได้อย่างไร ในเมื่อเจ้าอยู่ตรงหน้าของข้าแล้ว เรามาสู้กันต่อจากครั้งก่อนที่ค้างเอาไว้!” หลัว ยี่หาน กล่าวอย่างเย้ยหยัน
หลัว ยี่หาน มองไปเห็นม้ามังกรกําลังบินอยู่ในอากาศ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภเขามาที่นี่ด้วยเหตุผลสองประการคือ คัมภีร์กระบี่ และม้ามังกร ตอนนี้คัมภีร์กระบี่ตกอยู่ในของเขาแล้ว ที่เหลือก็แค่จับม้ามังกรเอาไว้เป็นสัตว์พาหนะ เพราะมันเป็นสิ่งสําคัญอย่างเดียวที่จะพาเขาออกไปจากโลกใต้พิภพแห่งนี้ได้
ไม่มีใครรู้ที่มาของม้ามังกร อย่างไรก็ตาม มันเป็นสัตว์พาหนะของเทพเจ้า ศาสนาพุทธและลัทธิเต๋ไม่เป็นที่แพร่หลายในโลกแห่งวรยุทธ แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใครรู้ว่าเทพเจ้าคืออะไร
เทพเจ้าเป็นผู้ได้รับมรดกอันยิ่งใหญ่ ตามตํานานมันเป็นมรดกลึกลับของสวรรค์ ซึ่งมีพลังเวทย์มนตร์ที่แข็งแกร่งที่สุด
หลัว ยี่หาน ในหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน เขาอยากเป็นเทพเจ้า และกลายเป็นผู้มีอํานาจที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่ก่อนอื่น เขาต้องจับม้ามังกรตัวนี้ให้ได้ซะก่อน
“ ชิ้งงงงง! “ ปราณดาบของ หลัว ยี่หาน ได้ก่อตัวกลายเป็นดาบใบมีดยาวเหนือท้องฟ้า ก่อนจะพุ่งลงมาปิดกั้นเส้นทางหนีของม้ามังกรเอาไว้ แม้ว่าม้ามังกรจะอยู่ในสภาพสมบูรณ์ก็ยากที่จะหลบหนี ตอนนี้มันถูกล้อมรอบไปด้วยกําแพงใบมีด แถมตอนนี้มันได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นโยนความคิดที่จะหลบหนีทิ้งไปได้เลย
เว้นเสียแต่ว่า หลัว ยี่หาน ตายเท่านั้น มันถึงจะสามารถหลบหนีไปได้
” ซูมมมม! “ พลังลมปราณในร่างของ เย่ ซีหวิน ประทุออกมาอย่างบ้าคลั่ง มันพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับเสาแห่งสวรรค์พร้อมกับเปล่งแสงสีทองออกมา
เย่ ซีหวิน ต้านจิตสังหารอันทรงพลังด้วยออร่าสีทอง การต่อสู้ครั้งก่อนเขาถูก หลัว ยี่หาน กดดันอย่างหนักจนตกอยู่ในสภาพที่สิ้นหวัง เย่ ซีหวิน รู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก เขาสาบานกับตัวเองว่าจะเอาชนะ หลัว ยี่หาน เมื่อโอกาสมาถึงอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีโอกาสพบกับ หลัว ยี่หาน เร็วขนาดนี้
” เย่ ซีหวิน เจ้าอย่าขัดขึ้นให้เสียแรงเปล่า ข้าสัญญาว่าจะให้เจ้าตายในสภาพศพสมบูรณ์! “ หลัว ยี่หาน กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา แม้พลังที่ปลดปล่อยออกจากร่างของ เย่ ซีหวิน ดูแข็งแกร่ง แต่ เย่ ซีหวิน ไม่เคยอยู่ในสายของเขาเลยแม้แต่น้อย หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ เขากลัวว่าสมบัติ อันล้ำค่าทั้งหมดในหลุกยักษ์จะตกไปอยู่ในมือของปรมาจารย์กระบี่ เขาคงฆ่า เย่ ซีหวิน ไปแล้ว
ตอนนี้คัมภีร์กระบี่ตกอยู่ในมือของ หลัว ยี่หาน และม้ามังกรก็ด้วยเช่นกัน เย่ ซีหวิน เป็นคนพามันมาให้กับเขา เหมือนสวรรค์เป็นใจให้กับเขา
“น้ำหน้าอย่างเจ้าเนี่ยนะ จะฆ่าข้า! ” เย่ ซีหวิน หัวเราะอย่างเย้ยหยัน “ข้าทนกับเจ้ามา มากเกินพอแล้ว เจ้ามันก็แค่กบในบ่อน้ำ!”
“เมื่อหัวหลุดจากบ่า ดูสิว่าเจ้ายังจะปากดีอีกมั้ย! ” หลัว ยี่หาน กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาในขณะเดียว ปราณดาบอันทรงพลังของเขาได้ก่อตัวเป็นดาบยาวขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น มันก็พุ่งตรงไปหา เย่ ซีหวิน ด้วความเร็วประดุจสายฟ้า
จิตสังหารของ เย่ ซีหวิน ประทุออกมาอย่างรุนแรง เจตจํานงแห่งดาบของเขาก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งเข้าไปปะทะกับปราณดาบที่กําลังตรงเข้ามา
ครั้งก่อนความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายห่างกันมากเกินไป เย่ ซีหวิน จึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบและถูกกดดันจนตกอยู่ในสภาพที่น่าอนาถ
ครั้งนี้ เย่ ซีหวิน แตกต่างไปจากเดิม เขากล้าเข้าปะทะกับอีกฝ่ายโดยตรง