MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 300

Chapter 300: ยิงหัวมันซะ

อย่างไรก็ตาม หวังหยู่ก็ได้ประเมินเพื่อนร่วมทีมของเขาจากทีมพายุสูงเกินไป ราชาโกเลมหินรวดเร็วกว่าพวกเขามาก ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของมันก็สูงเท่ากับตึกสองชั้นและหนาเหมือนกับรถถังมันเป็นไปไม่ได้สําหรับพวกเขาที่จะหลบหลีกการพุ่งเข้าชนจากระยะใกล้เช่นนั้น

ลมหมุนนั้นโชคดีที่อยู่ใกล้กับหวังหยู่ ดังนั้นหวังหยู่จึงลากเขาออกมาได้ แต่คนที่เหลือนั้นไม่ได้โชคดีเช่นนั้นและก็ตายในทันที

เมื่อเป็นบอสโหมดอิสระ ราชาโกเลมหินก็มีสติปัญญา มันก็ยกเลิกสกิลหลังจากที่สังหารกลุ่มคนทั้งสามคนเสร็จและก็ต่อยเข้าใส่หวังหยู่และลมหมุน “ผมจะล่อมันไว้ นายก็วิ่งหนีไปซะนะ!” หวังหยู่พูดกับลมหมุน เมื่อเขาเห็นหมัดกําลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขา

ลมหมุนก็หวาดกลัวอย่างมากแล้วในตอนนี้ ดังนั้นเขาไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เมื่อหวังหยู่บอกเขาให้วิ่ง เขาก็วิ่งจนกระทั่งเขาไม่สามารถได้ยินเสียงฝีเท้าของราชาโกเลมหินอีกต่อไป

ในอีกทางหนึ่ง หวังหยู่ก็เตรียมที่จะโต้กลับ เขาก็ยืนอยู่กับที่และพุ่งเข้าใส่ราชาโกเลมหินตั้งแต่ที่ตัวมันใหญ่โตมาก มันก็มีช่องว่างระหว่างพื้นดินกับร่างกายของมัน เมื่อร่างกายของมันบิดตัวไปด้านหน้าหวังหยู่ก็หลบไปที่ด้านหลังของมันโดยการใช้ช่องว่างช่องนั้น

หลังจากนั้นหวังหยู่ก็แทงพลองยาวเข้าไปตรงหว่างขาของราชาโกเลมหิน หวังหยู่รู้ดีถึงความแตกต่างของกําลังของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ทําให้สะดุดล้ม เมื่อราชาโกเลมหินเคลื่อนที่มันก็ทําให้พลองยาวของหวังหยู่บินไปพร้อมกับหวังหยู่

หลังจากที่มันใช้ [หมัดสกรู] ราชาโกเลมหินก็ทุบแขนของมันลงไปบนพื้นดินและหนามนับ ไม่ถ้วนก็งอกขึ้นมาจากพื้นดิน

หวังหยู่รู้สึกเย็นยะเยียบ เมื่อเขาเห็นพื้นดินถูกปกคลุมไปด้วยหนามหินที่สูงกว่าหนึ่งเมตร เขาโชคดีมากที่ถูกส่งกระเด็นออกมา หรือไม่อย่างงั้นแล้วละก็แม้ว่าจิตวิญญาณผู้พิทักษ์ก็อาจจะสามารถทําให้เขายังมีชีวิตรอด เขาก็จะได้รับบาดเจ็บหนักอยู่ดี

“ไอ้คนนอกที่น่ารังเกียจ!” หลังจากที่ใช้สกิลพลาดไปสองสกิล ราชาโกเลมหินก็วิ่งเข้าใส่ที่ที่หวังหยู่กําลังจะลงบนพื้น เพียงเวลาไม่นานที่หวังหยู่ลงบนพื้น หมัดของมันก็พุ่งตรงมาหาเขาแล้ว

หวังหยู่ก็กลิ้งตัวไปอยู่ใต้ร่างของราชาโกเลมหิน หลังจากนั้นเขาก็ใช้ [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ํา] ลงไปบนเข่าของมันและก็แทงพลองยาวเข้าไปที่ขาและตรงหว่างขาของมัน

คอมการโจมตีของหวังหยู่ถูกเรียกว่า “การปัดกวาดคงที่” เป็นท่าที่มาจาก “ศิลปะการ ใช้พลองยาวขณะนั่งตัว” เนื่องจากการโจมตีที่เด็ดขาดของเขา ระบบจึงไม่ได้จดจําว่าศิลปะการต่อสู้ของเขาเป็นสกิล ความเสียหายที่เขาทําได้จึงน่าอนาถ

ราชาโกเลมหินก็คํารามออกมาอย่างโกรธเคืองและหมัดของมันก็พุ่งเข้าใส่หวังหยู่อีกครั้งหนึ่งหวังหยู่ก็กลิ้งตัวไปด้านหน้าราชาโกเลมหินและซัดพลองยาวเข้าใส่หว่างขาของมันอีกครั้งหนึ่ง

-92

“เอิ่ม…” หวังหยู่พูดไม่ออก ศิลปะการต่อสู้ของจีนนั้นเน้นความสําคัญไปยังจุดสําคัญของเป้าหมายอยู่เสมอๆ อย่างไรก็ตาม ราชาโกเลมหินนั้นแตกต่างไปจากมนุษย์ดังนั้นหว่างขาของมันจึงไม่ใช่จุดอ่อน

ถึงแม้ว่าหวังหยู่จะทําความเสียหายจํานวนที่ไม่สําคัญเท่าไหร่กับราชาโกเลมหิน มันก็กราดเกรี้ยวออกมาสําหรับมนุษย์ที่ไม่สําคัญที่โจมตีไปยังจุดที่น่าอายอย่างต่อเนื่องมันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย มันจึงคํารามและโจมตีเข้าใส่หวังหยู่อีกครั้งหนึ่ง

หวังหยู่ก็กระโดดถอยหลังเพื่อที่จะหลบการโจมตีของมัน แต่เขาก็กระวนกระวายใจ

ระยะการควบคุมของพลองยาวของเขาขึ้นอยู่กับความยาวของพลองยาวและส่วนสูงของเป้าหมาย ราชาโกเลมหินนั้นสูงเกินกว่าพลองยาวของเขาจะยึดไปถึงแขนขาของมันความสามารถในการควบคุมของพลองยาวของหวังหยู่จึงไร้ประโยชน์

“พี่กระทิง มันมีอะไรที่ผมสามารถช่วยได้ไหม?”ลมหมุนตะโกนออกมาจากสถานที่ที่ห่างไกล

“เอาตัวรอดก็พอ!” หวังหยู่ตอบกลับและพุ่งเข้าใส่ราชาโกเลมหินอีกครั้งหนึ่ง

ราชาโกเลมหินก็ก้มตัวลงและซัดเข้าใส่เขาอีกครั้งหนึ่ง หวังหยู่ก็ปีนไปบนแขนของมันจนถึงหัวของมันและก็ใช้ [เหยี่ยวเหยียบย่ํา] ลงไปบนหัวของมัน

-1752

-2458

-2247

หวังหยู่โล่งอก เมื่อเห็นความเสียหายที่เขาทําได้ นั่นหมายความว่าเขาพบจุดอ่อนของมันแล้วปัญหาเพียงอย่างเดียวของมันก็คือจุดอ่อนนั้นเป็นเรื่องยากที่จะเข้าไปถึง

ถึงแม้ว่าการโจมตีของราชาโกเลมหินจะช้าและเต็มไปด้วยจุดอ่อน มันก็สูงกว่าห้าเมตรสําหรับหวังหยู่ที่จะกระโดดขึ้นไปบนหัวของมันและโจมตีมันในทุกทุกครั้งแล้วละก็จะเป็นการเสียเวลามากเกินไป

หวังหยู่ต้องการที่จะใช้ [จบ] แต่ประสิทธิภาพของสกิลนั้นขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเป้าหมาย ดังนั้นมันไม่มีทางที่จะใช้งานได้กับราชาโกเลมหิน

“ลม มานี่!” หวังหยู่ตะโกนในทีมแชท

“อ๊า? ที่ไหนครับ?”ลมหมุนสับสน เขาถามหวังหยู่ไปตามมารยาทเท่านั้น เขารู้ดีว่าเขา อ่อนแอเกินไปที่จะช่วยสู้

“ผมสามารถที่จะทําอะไรได้ครับ?”

“ยิงหัวมันซะ!” หวังหยู่พูดแล้วเขาก็หลบหลีกการโจมตีจากราชาโกเลมหิน

“เอิ่ม…” ลมหมุนประหลาดใจ “มันมีงานที่เสี่ยงน้อยกว่านี้ที่ผมทําได้ไหมครับ? อย่างเชียร์หรรือวางกับดัก?”

“วางกับดัก? นายสามารถสร้างกับดักได้ด้วยงั้นเหรอ?” หวังหยู่ประหลาดใจ

“ครับ ผมเรียนวิธีสร้างกับดักมาจากนักล่า…” เขาพูดออกมา เมื่อเขาส่งรูปภาพสกิลของเขาให้กับหวังหยู่

[กับดัก] : สร้างกับดักที่ยึดเหนี่ยวเป้าหมายไว้สามวินาที : รัศมีสกิล : 50 เมตร

“เหี้..เอ้ย นี่อะนะกับดัก?”ความประทับใจของหวังหยู่ต่อกับดักก็คือบ่วงลึกลับที่เสือแห่งความท้าทายสร้างมันขึ้นมา กับดักของลมหมุนก็ไม่ได้ต่างไปจากขยะ เมื่อเทียบกับมันรัศมีของมันก็ไม่เพียงพอที่จะปกคลุมกับเท้าของราชาโกเลมหินด้วยซ้ําไป

“ช่วยไม่ได้นี่นา มันเป็นแค่กับดักระดับเริ่มต้น ผมยังไม่ได้เก็บความเชี่ยวชาญมันพอเลย…”

“ช่างมันเถอะ มานี่และยิงหัวมันซะ”

“ไม่ละ พี่กระทิง ผมจะตายเอา!”

“ไม่ต้องกังวลไป ผมจะล่อมันไว้ให้เอง!!” หวังหยู่ตอบกลับอย่างเสียงดัง