MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 229

Chapter 229: โดนหลอก
“ผมมีความคิด!”หวังหยู่ตะโกนอย่างฉับพลัน

“ถ้าพวกเราขว้างคบเพลิงไปด้านบน มันก็จะผลักดันให้มอนสเตอร์นั่นบินลงมาใช่ไหม?”

“ใช่…แต่พวกเราไม่ได้มีคบเพลิงที่เพียงพอ….”ไร้ความกลัวพูด

คบเพลิงนั้นเป็นไอเทมใช้งานเพยีงครั้งเดียว ผู้เล่นสามารถที่จะเก็บพวกมันไว้ในคลังเก็บของได้ หลังจากที่เขาจุดไฟมันขึ้น แต่เมื่อมันไม่ได้อยู่ในมือของผู้เล่น ระบบก็จะปฏิบัติว่าผู้เล่นนั้นเลิกใช้งานคบเพลิงและคบเพลิงก็ค่อยๆที่จะมอดดับลงไป

คบเพลิงนั้นไม่ใช่บางสิ่งบางอย่างที่ผู้เล่นจะซื้อมันมาจำนวนมาก มันเป็นเพราะธงสงครามอันนองเลือดนั้นพึ่งจะอธิบายว่ามันมีคบเพลิงในดันเจี้ยน ไร้ความกลัวจึงมีความคิดที่จะซื้อมันมาหลายชิ้น

มันน่าจะไม่ใช่ความคิดที่ดีสักเท่าไหร่ในการขว้างคบเพลิงใส่มอนสเตอร์นั่น ตั้งแต่ที่พวกเขาไม่ได้มีคบเพลิงมากสักเท่าไหร่

“ไม่ต้องกังวลไป! พวกเรามีพอ!”หวังหยู่หัวเราะแล้วเขาก็วิ่งเข้าใส่กำแพงพร้อมกับคบเพลิงในมือของเขา หวังหยู่ก็ใช้กำแพงในการส่งตัวเขาขึ้นกลางอากาศและขว้างคบเพลิงเข้าใส่กำแพง แล้วมันก็หล่นลงระหว่างก้อนหินสองก้อนบนเพดาน

พร้อมกับคบเพลิงที่อยู่ด้านบนของถ้ำ งูบินนั้นก็กรีดร้องเสียงแหลม เมื่อฝูงของมันก็บินลงพื้น

แท็งค์นั้นคบเพลิงอยู่และป้องกันผู้เล่นที่อ่อนแอ นักเวทย์นั้นก็หลบอยู่ด้านหลังแท็งค์แล้วพวกเขาก็ร่ายเวทย์โจมตีใส่มัน แม้แต่หวังหยู่ก็ยืนอยู่ด้านข้างและร่าย [ระลอกคลื่น] ฝูงของงูบินก็ตายลงอย่างรวดเร็ว

เพียงแค่พวกเขายืนยันว่างูบินในพื้นที่นั้นตายไปหมดแล้ว ผู้เล่นจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

ทันใดนั้น งูสีเหลืองแดงก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

งูตัวนี้เล็กกว่าตัวอื่นกว่าที่พวกเขาพบเจอมาอย่างเห็นได้ชัด มันยาวเพียงครึ่งเมตรและมันปลดปล่อยหมอกพิษออกมารอบๆร่างกายของมัน และทำให้ปลดปล่อยรูปร่างที่ลึกลับของมัน

{แจ้งเตือนระบบ : คุณได้เริ่มดันเจี้ยนเควส ‘ภาพหลอนอันน่าสับสน’}

“มันเป็นบอส!”

ผู้เล่นก็รีบเตรียมรูปแบบการต่อสู้ของพวกเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขาอ่านการแจ้งเตือนของระบบ ใครจะไปคิดว่างูตัวเล็กๆนั่นจะเป็นบอสกัน

{งูแฟนตาซี (ระดับ 35)(ชั้นยอด)(หายาก)}

พลังชีวิต : 5000

มานา : ???

สกิล : [ข่ายอาคมแฟนตาซี] [แปลงร่าง] [ปริศนา]

สถานะ : แปลงร่าง 100%

บอสตัวนี้มีพลังชีวิตเพียงแค่ 5000….มันเป็นบางสิ่งบางอย่างที่น่ายินดีจริงๆ บอสตัวนี้ไม่สามารถที่จะเทียบกับมอนสเตอร์ธรรมดาได้ด้วยซ้ำไป! มันเป็นดั่งสิ่งที่พระเจ้าส่งเข้ามา……..

“สตอร์มบิงเกอร์! ฆ่ามันซะ!”ธงสงครามอันนองเลือดตะโกนในทันทีโดยปราศจากการรอให้ไร้ความกลัวพูด

“อย่าฆ่ามัน..”ไร้ความกลัวขมวดคิ้วและพูด

ไร้ความกลัวมีความรู้แปลกประหลาดว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง ตั้งแต่ที่พวกเขานั้นพบกับกำแพงผีแล้ว

เมื่อเป็นผู้เล่นเบต้าเทสต์ในเกม ไร้ความกลัวนั้นก็เคยท้าทายดันเจี้ยนถ้ำเฮอร์ริเคนมาก่อนหน้านี้ แต่ในครั้งนั้น พวกเขาเคลียร์เพียงแค่ดันเจี้ยนธรรมดาซึ่งมันก็ยากมากจนกระทั่งไม่มีใครที่มีความตั้งใจที่จะสู้กับความยากระดับชั้นยอดและสูงกว่านั้นแล้ว

แม้ว่าการท้าทายดันเจี้ยนระดับสูงขึ้นนั้นจะทำให้มันมีบอสลับเพิ่มขึ้นอย่างงูแฟนตาซี ไร้ความกลัวก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีบอสที่อยู่ในตำแหน่งพิลึกๆนี้ และบอสธรรมดาที่มีพลังชีวิตเพียงแค่ห้าพันนั่นมัน…

แต่คำแนะนำของไร้ความกลัวนั้นสายเกินไป สตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือดยิงลูกศรเข้าใส่งูแฟนตาซีไปแล้ว

งูแฟนตาซีนั้นบิดตัวเล็กน้อยแล้วมันก็เปลี่ยนเป็นสตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือด ซึ่งมันก็แปลกประหลาดพอแล้ว เมื่อลูกศรโดนเข้าไปยังตัวมันแล้ว ร่างของสตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือดที่แท้จริงนั้นก็เปลี่ยนกลายเป็นแสงสีขาว…

“เหี้..อะไรวะนั่น!!! บอสที่ต่ำทรามอะไรเช่นนี้!!!”ทุกคนตะโกน

เชี่ยเอ้ย มันจะลอกเลียนใครก็ตามที่โจมตีใส่มันและก็จะรับความเสียหายที่พวกเขาทำกับมันด้วยเช่นกัน

นักธนูนั้นมีพลังชีวิตน้อยมาก ด้วยเหตุนี้นี่เองมันจึงไม่มีทางที่สตอร์มบิงเกอรือันนองเลือดจะเอาชีวิตรอดได้จากการโจมตีของตัวเอง เมื่อเทียบกับอุปกรณ์ระดับสูงที่เขาสวมอยู่

เขานั้นใช้สกิลที่แข็งแกร่งที่สุดของนักแม่นปืนในการฆ่าบอสเพียงการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ทันใดนั้นบอสก็เปิดปากของมันพูดขึ้น หลังจากที่สตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือดตาย

“ไอ้พวกผู้บุกรุกที่น่ารังเกียจ แม้ว่าพวกนายจะสังหารพี่น้องของฉัน ฉันก็ไม่ได้มีความปรารถนาที่จะสู้กับพวกนาย สำหรับฉันที่เป็นผู้รักสงบ ฉันจะให้โอกาสนายเพียงครั้งเดียว ถ้านายสามารถที่จะตอบปริศนาของฉันได้ ฉันจะปล่อยพวกนายผ่านไป”

“นายเชื่อคำพูดของเขาไหม?”ธงสงครามอันนองเลือดถามไร้ความกลัว

หลังจากที่เผชิญหน้ากับบอสชั้นยอดก่อนหน้านี้ ทุกคนก็รู้ว่าบอสพวกนี้นั้นชอบเล่นกับเหยื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตัวนี้ เมื่อดูสกิลของมันก่อนหน้านี้และการแลกเปลี่ยนการโจมตีกับสตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือดก็เปิดเผยถึงตัวตนที่น่าสงสัยของมันแล้ว

“พวกเราจะทำอะไรได้อีก ถ้าพวกเราไม่เชื่อคำพูดของัมนกัน? นายคิดว่าพวกเราจะสามารถผ่านมันไปได้งั้นเหรอ?”ไร้ความกลัวตอบกลับ

“นายหมายความว่าพี่ชายกระทิงก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลยเหรอ?”ธงสงครามอันนองเลือดถามหวังหยู่

“ไร้สาระ! นายไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นงั้นเหรอ? พี่ชายกระทิงก็จะตายอย่างแน่นอน ถ้าเขาพยายามที่จะสู้กับมัน…”

“ชิ!”หวังหยู่ส่งเสียงฮึดฮัดออกมาอย่างไม่พอใจ
“ปริศนาอะไร?”ไร้ความกลัวเมินความไม่พอใจของหวังหยู่และถามขึ้น

“อะไรที่เดินด้วยสี่ขาในยามเช้า สองขาในยามกลางวัน…”งูแฟนตาซีเริ่มที่จะถาม

“มนุษย์!”

“นี่มันปริศนาตะวันตกที่ตกยุคนี่กัน? ทำไมนายถึงต้องการที่จะถามปริศนาปัญญาอ่อนกับพวกเราแบบนี้กันละ?”ไร้ความกลัวพูดขัดก่อนที่งูจะได้มีโอกาสถามปริศนาเสร็จ

“โอ้ เอาเถอะ เมื่อคิดว่านายจะฉลาดขนาดนี้นี่มัน..”งูแฟนตาซีหัวเราะก่อนที่จะเริ่มถามปริศนาอีก “ถ้ามันมีแสง ฉันก็จะเสียแสงของฉันไป แต่ถ้าฉันถูกประทานแสงให้ ฉันก็จะช่วยคนเดิน”

“คบเพลิง นายถามปริศนาที่มันท้าทายมากกว่านี้จะได้ไหม?”ไร้ความกลัวหาว

“…”งูแฟนตาซียังคงเงียบอยู่ก่อนที่จะระเบิดความโกรธออกมา “นี่มันเป็นปริศนาที่ไอ้เหี้..นักออกแบบเกมตั้งโปรแกรมให้ฉันถาม! นายคิดเหรอว่าฉันมีทางเลือกหน่ะ?”

ใครจะไปคิดว่าเอไอตัวนี้จะด่าผู้สร้างมันจริงๆกัน…

หลังจากนั้นปริศนาหลายปริศนาต่อมาที่งูแฟนตาซีถามก็ถูกไร้ความกลัวแก้ไขได้อย่างง่ายดาย…

พวกมันต่างเป็นปริศนาธรรมดาทั่วไปที่ทุกคนเคยได้ยินมาก่อน

แต่เมื่อปริศนาเสร็จสิ้นลง ผู้เล่นก็เริ่มที่จะสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ปล่อยออกมาจากงูแฟนตาซี

แม้ว่าคนพวกนี้จะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารของหวังหยู่ พวกเขาก็สามารถที่จะรู้สึกได้ลางๆว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนไปจากการแสดงออกของงูแฟนตาซี

ร่างครึ่งเมตรของงูแฟนตาซีก็ยาวจนกลายเป็นสองเมตร ขนาดของมันเริ่มที่จะใหญ่ขึ้นพร้อมกับปริศนาที่ไร้ความกลัวแก้ไป

{งูแฟนตาซี (ระดับ???)(เงิน)(ชั้นยอด)(หายาก)}

พลังชีวิต : 5000

มานา : ???

สกิล : [ข่ายอาคมแฟนตาซี] [แปลงร่าง] [ปริศนา]

สถานะ : แปลงร่าง 700%

“ไร้ความกลัวหยุดแก้ปริศนาเร็วเข้า นายโดนหลอกแล้ว…”หวังหยู่รีบผลักไร้ความกลัวไปด้านข้าง

“หื้อ?”

เพยีงแค่หลังจากที่หวังหยู่ผลักเขาออกไป ไร้ความกลัวก็สังเกตเห็นงูแฟนตาซีขยายขนาดขึ้น

“เหี้..อะไรวะ มันกินอะไรเข้าไปกัน?”ไร้ความกลัวอ้าปากค้าง

“มันกินความรู้ที่นายป้อนให้มันไปไง!”ธงสงครามอันนองเลือดเยาะเย้ย

“ไอ้เหี้..เอ้ย มึงกล้าดียังไงมาหลอกกูเนี่ย…”ไร้ความกลัวด่าอย่างโกรธเคืองแล้วใบหน้าของเขาก็แดงเนื่องจากความอับอาย

หลังจากที่เล่นเกมมาเป็นเวลาหลายปี ไร้ความกลัวนั้นเป็นคนที่หลอกและกวนตีนคนอื่นอยู่เสมอๆ แต่ในวันนี้เขาตกลงไปในกับดักของบอสที่ดูขี้สงสัยและใสซื่อ ถ้าคำพูดนี้ถูกเผยแพร่ออกไปแล้วละก็ เขามั่นใจว่าผู้เล่นคนอื่นจากนิกายซวนเฉินจะไม่ปล่อยมันผ่านไปจนกระทั่งวันที่เขาตายแน่ๆ