MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 302

Chapter 302: รางวัลสุดท้ายของดันเจี้ยน

หวังหยู่เมินเฉยกับการแจ้งเตือนระบบและเดินไปหยิบหัวใจราชาโกเลมหิน

ตั้งแต่ที่มันระเบิดออกมา มันก็ไม่มีโอกาสที่หวังหยู่จะเก็บของจากร่างกายของมันเลยแม้แต่นิดเดียวเมื่อเป็นบอสตัวสุดท้ายมันก็ยังคงงกมากเกินไป

ลมหมุนดูเหมือนกับได้รางวัลจากระบบด้วยเช่นกันและเขาก็ถามหวังหยู่ออกมาอย่างตื่นเต้น “พี่กระทิงพี่ได้อะไรกันครับ?”

“เอ่อ…”หวังหยู่เปิดกระเป๋าและหยิบหนังสือออกมา

ผสม} : สกิลสุดยอดของนักเล่นแร่แปรธาตุที่เป็นของโนมส์ ความต้องการอาชีพรอง : ช่างตีเหล็ก , หมอยา

“เอิ่ม..สกิลของคลาสรองอย่างงั้นเหรอครับ? พี่นี่ดวงซวยจริงๆ”ลมหมุนพูดออกมาอย่างสงสาร

หวังหยู่หัวเราะและถามออกมา “นายได้อะไรเป็นรางวัล?”

“อาวุธครับ!” ลมหมุนยิ้มออกมาและหยิบธนูยาวที่สวยงามออกมา

(ขนนกสายรุ้งทําลายล้าง (ธนูยาว)(อัคนี)

พลังโจมตีกายภาพ : 120-120

พลังโจมตีเวทย์มนต์ : 80-80

+20 ค่าความคล่องแคล่ว

+15 ค่าความแข็งแกร่ง

สกิล :

[ขนนกอันเบาบาง] (ติดตัว) – เพิ่มความเร็วของลูกธนูขึ้น 60%

[สายรุ้ง] (ติดตัว) – เพิ่มความเร็วโจมตีขึ้น 30%

(ลูกศรยิงทะลุหัวใจ] (ใช้งาน) – ยิงเจาะเกราะเป้าหมายด้วยพลังอันรุนแรง มีโอกาส 100% ที่จะทําความเสียหายแบบคริติคอล ค่าใช้มานา : 100 หน่วย คูลดาวน์ : 30 วินาที

[ฝนดาวตก] (ใช้งาน) – ใช้ลูกศรห้าดอกเพื่อทําความเสียหายหมู่

ความต้องการของอาชีพ : นักแม่นปืน

ความต้องการของระดับ : 30

คําอธิบายของไอเทม : เป็นสมบัติล้ําค่าที่ราชินีเอลฟ์อลิสให้กับโนมส์

“เหี้.เอ้ย!” หวังหยู่ด่าออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อเขาเห็นอุปกรณ์ของลมหมุน

มันเป็นอุปกรณ์ระดับอัคนี

[ขนนกอันเบาบาง] เป็นสกิลที่สําคัญสําหรับนักธนู เนื่องจากการโจมตีจากระยะไกลของพวกเขาแล้วความเร็วของลูกธนูที่เพิ่มขึ้น 60% นั้นจะเพิ่มความแม่นยําและอัตราการโจมตีของพวกเขาอย่างมาก

สกิลใช้งานสองสกิลก็ยิ่งทําให้หวังหยู่อิจฉามากขึ้นไปอีก อุปกรณ์ส่วนใหญ่ในตอนนี้ต่างมีสกิลใช้งานเพียงแค่สกิลเดียวมันทําให้ธนูนี้อยู่ในระดับที่สูงมากในเกมตอนนี้

หวังหยู่รู้สึกไม่ยุติธรรมอย่างมาก เมื่อเขาได้สกิลรองมา แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่จะพยายามอย่างมากที่สุดก็ตามที

“นี่มันไม่ยุติธรรมเลย!!” หวังหยู่ตะโกนออกมา

“ฮ่าๆ มันเป็นดวงนะครับ”ลมหมุนรู้สึกพึงพอใจ เขาก็หยิบไอเทมที่ดรอปมาจากเพื่อนร่วมทีมของเขาและพูดออกมา“พี่กระทิงครับ ผมจะออกดันเจี้ยนก่อนแล้ว ทีมของผมกําลังรอผมอ

“ไปเถอะ!” หวังหยู่โบกมืออย่างอารมณ์เสียและเขาก็มุ่งหน้ากลับไปยังหมู่บ้าน หวังหยู่ยังต้องไปรับรางวัลจากหัวหน้าหมู่บ้านโนมส์อีก

เมื่อหวังหยู่กลับหมู่บ้านไป เขาก็ได้รับการปฏิบัติดั่งกับเป็นวีรบุรุษ หมู่บ้านที่เคยเมินเฉยเขามาก่อนหน้านี้ต่างล้อมรอบเขาและเรียกเขาว่าวีรบุรุษ หวังหยู่ก็แทรกตัวออกมาจากฝูงชนและเดินไปหาหัวหน้าหมู่บ้านคารอน

“ท่านนักรบที่น่าเคารพครับ พวกเราต่างทราบซึ้งบุญคุณของท่านอย่างมากในการจัดการบัญหาที่ใหญ่หลวงที่สุดของพวกเรา”คารอนพูดอย่างนับถือ

“ไม่ต้องพูดถึงมัน”

“คุณได้ช่วยเหลือเผ่าพันธุ์ของพวกเราทั้งเผ่าพันธุ์ ผมไม่รู้ว่าผมจะขอบคุณยังไงดี…”

“เอาของที่ดีที่สุดนายมีให้ฉันก็พอแล้ว หรือไม่อย่างงั้นนายก็พยายามที่จะหลอกฉันแล้วละ…”หวังหยู่เคยมีประสบการณ์การโดนหลอกโดย NPC มาก่อน ถ้าเขาไม่ระมัดระวังตัวและไม่ขอรางวัลจาก NPC มันอาจจะไม่ให้รางวัลกับเขาสักชิ้นเลยก็ได้

ใบหน้าของคารอนเปลี่ยนไป เมื่อหวังหยู่มองเห็นความตั้งใจของเขา “มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกันครับ ท่านนักรบผู้กล้าหาญ เผ่าพันธุ์โนมส์ของพวกเราต่างเป็นเผ่าพันธุ์ที่เป็นสายเลือดโบราณ ประวัติศาสตร์ของพวกเรานั้น…”คารอนยังคงเล่าเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของโนมส์ต่อไปแทนที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องรางวัล

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่คารอนพูดออกมาทั้งหมดก็เกี่ยวกับความยอดเยี่ยมของเผ่าพันธุ์เขาและบรรพบุรุษของพวกเขาและความสามารถทางเทคโนโลยีอันยอดเยี่ยม

หลังจากที่เขาพูดเสร็จ คารอนก็หยิบกองไอเทมออกมา มันมีทั้งแผ่นพิมพ์เขียว อุปก รณ์เวทย์มนต์และไอเทมพิเศษหลากหลายอย่าง

“ท่านนักรบผู้กล้าหาญ พวกเรามีทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านต้องการ! ถ้าพวกเราไม่มีแล้วละก็ผมจะหาทางเอามันมาให้กับท่านเองครับ” คารอนพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ

“นายมีวิศวกรรมระดับสูงไหม?” หวังหยู่ถามออกมา อุปกรณ์ของเขาในตอนนี้เป็นชิ้นที่ดีที่สุดที่มีอยู่ในเกมนี้ ดังนั้นเขาไม่ต้องการอุปกรณ์จากคารอนเลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อเป็นไอเทมใช้งานที่ใช้เดียวเพียงครั้งเดียว หวังหยู่ก็รู้สึกว่าพวกมันต่างไร้ประโยชน์ด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงถามถึงหนังสือสกิล

“พวกเรามีครับ..แต่มันเป็นของรางวัลระดับสุดยอด ดังนั้นท่านสามารถที่จะเรียนมันได้หลังจากมีระดับ 150 ท่านยังต้องการมันจริงๆใช่ไหมครับ?”คารอนตอบกลับอย่างซื่อสัตย์

“ระดับ 150?”ใบหน้าของหวังหยู่มีดหมองลงในทันที

มันต้องใช้เวลาสองอาทิตย์สําหรับการเลื่อนระดับมายังระดับ 20 เกมอาจจะปิดตัวลงก่อนที่เขาจะสามารถไปถึงระดับ 150 ก็เป็นได้

แทนที่จะมองหาสิ่งของที่สามารถใช้ได้ในอนาคตที่ยาวไกลนั้น หวังหยู่ก็เลือกบางสิ่งบางอย่างที่เขาสามารถใช้มันได้ในตอนนี้เสียดีกว่า เขาจึงเริ่มมองหารางวัลอย่างอื่นแทนในทันที

“เอ่อ..ฉันต้องการ [แผ่นพิมพ์เขียวสร้างขายิงปืน]” หวังหยู่พูดออกมาหลังจากมองต้นไม้สกิลของเขา

หวังหยู่เรียนแค่วิศวรกรรมระดับต่ํา ดังนั้นมันจึงมีแผ่นพิมพ์เขียวไม่มากเท่าไหร่ที่เขาสามารถเรียนมันได้ หนังสือสกิลที่คารอนเสนอเป็นรางวัลให้กับเขานั้นเป็นแผ่นพิมพ์เขียวของอุปกรณ์เครื่องจักรที่เขาไม่ได้ใช้มัน ดังนั้นเขาต้องการแผ่นพิมพ์เขียวแผ่นสุดท้ายที่เขาจะทําเควส“ความรู้ที่ถูกล่วงลืม” ให้สําเร็จ

ตั้งแต่ที่หวังหยู่ได้เรียน [แผ่นพิมพ์เขียวสร้างกระสุนปืนเทคโนโลยีเวทย์มนต์ และ [แผ่นพิมพ์เขียวสร้างไรเฟิล] มาแล้ว เขาก็จะสามารถสร้างอาวุธระดับสุดยอดได้ เมื่อเขามี [แผ่นพิมพ์เขียวสร้างขายิงปืน]

“แผ่นพิมพ์เขียวสร้างขายิงปืน]?”คารอนประหลาดใจกับความต้องการของหวังหยู่

“ทําไม? นายไม่สามารถให้มันกับฉันได้งั้นเหรอ?” หวังหยู่หงุดหงิด “คารอนนี่ต้องการที่จะให้รางวัลขยะกับฉันกับความจริงที่ฉันได้ช่วยรักษาเผ่าพันธุ์ของเขาแบบนี้นี่นะ? ไอ้โนมส์เหล่านี้นี่มันขี้เหนียวตามชื่อของมันจริงๆ” หวังหยู่คิดกับตัวเอง

“ไม่ ไม่ครับ…” คารอนส่ายหัวและหยิบหนังสือเก่าๆออกมา เขาก็ส่งหนังสือสกิลให้กับหวังหยู่และพูดออกมา “ผมไม่ได้คาดการณ์ว่าจะมีใครบางคนที่รู้เกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์สุดยอดที่สูญหาย ไปเป็นเวลานานแล้วของเผ่าพันธุ์ของพวกเราต่างหากครับ…”

[แผ่นพิมพ์เขียวสร้างขายิงปืน] – ความต้องการของสกิล : วิศวกรรมระดับต่ํา

“มันมีสิ่งต่างมากมายกว่านี้ที่นายไม่ได้คาดคิดไว้”หวังหยู่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจและเรียนสกิลที่ตรงนั้นเลย

เขาก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบในทันที

แจ้งเตือนระบบ : คุณได้ทําเควส “ความรู้ที่ถูกล่วงลืม” สําเร็จ คุณได้รับสกิลพิเศษ [ประกอบไรเฟิลเวทย์มนต์] มาเป็นรางวัล

หวังหยู่ก็เปิดสกิลต้นไม้ของเขาและเห็น [แผ่นพิมพ์เขียวสร้างกระสุนปืนเทคโนโลยีเวทย์มนต์][แผ่นพิมพ์เขียวสร้างไรเฟิล] (แผ่นพิมพ์เขียวสร้างขายิงปืน] ได้หายไปและถูกแทนที่ด้วย [ประกอบไรเฟิลเวทย์มนต์]

[ประกอบไรเฟิลเวทย์มนต์] – ความรู้ที่ถูกล่วงลืมของโนมส์ มันเป็นสกิลที่จําเป็นในการสร้างอาวุธรองเวทย์มนต์

กระสุนปืน – 0/1

ไรเฟิล 0/1

ขาปืน 1/1

{แจ้งเตือนระบบ : คุณไม่มีไอเทมที่จําเป็นในการประกอบ

“น่าสนใจ” หวังหยู่คิดกับตัวเอง เขาก็เรียน [ผสม] ด้วยเช่นกัน

แจ้งเตือนระบบ : คุณได้เรียนสกิลที่คล้ายคลึงกันแล้ว คุณต้องการที่จะรวมสกิลทั้งสองหรือไม่?}