MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 324

Chapter 324: สังเวียน PVP

หลังจากทํางานด้วยกันมาเป็นเวลานาน หวังหยู่ก็เชื่อใจในตัวดาบน้ําแข็ง มิฉะนั้นแล้วละก็เขาจะให้เงินทั้งหมดของเขากับดาบน้ําแข็งง่ายดายขนาดนั้นได้ยังไงกัน?

เมื่อคนอื่นเห็นเขาเอาไอเทมออกมาสามชิ้นเพื่อนที่จะแลกเปลี่ยนกับเกราะขา พวกเขาก็ยอมแพ้ที่จะได้ไอ เทมนี้ไปในทันทีสุดท้ายแล้ว ไม่ว่าไอเทมชิ้นไหนที่หวังหยู่หยิบออกมาต่างล้ําค่าเป็นอย่างมากกันทั้งหมดและ ใครก็ตามก็อาจจะไม่ได้มันมา แม้ว่าจะมีเงินก็ตาม ไม่มีใครสักต้องการที่จะเสียเวลาสู้กับหวังหยู่เพื่อที่จะดูว่าใคร รวยกว่ากัน

เมื่อพวกเขาแจกจ่ายอุปกรณ์กันเสร็จแล้ว ทุกคนก็เริ่มทําเควสฝ่ายของพวกเขากันต่อ ในขณะที่หวังหยู่ก็ใช้รูปแบบเทเลพอร์ตและกลับไปยังสํานักงานกิลด์

ในกระเป๋าของเขา มันก็มีไอเทมอีกหนึ่งชิ้น

มันไม่ใช่แค่เพียงไอเทมที่เขาพึ่งจะขโมยมาเท่านั้น แต่มันยังล้ําค่าในมือของเขาเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นอีกด้วย

หลังจากมาถึงโรงงานตีเหล็กในสํานักงานกิลด์ หวังหยู่ก็หยิบดาบมือเดียวสีดําออกมา

{นักดาบ Enforcer (ดาบมือเดียว) อัคนี)(ไม่สามารถสวมใส่ได้)

นี่คือดาบที่หวังหยู่ขโมยมาจากมือของบอสโชคลาย

เหมือนกับอาวุธอย่างอื่นที่เขาขโมยมันมาจากมือของ NPC ก่อนหน้านี้ ดาบนี้ก็มีแค่คําอธิบายเบื้องต้น แต่ มันก็ไม่มีค่าสถานะอะไร และมันก็ยังไม่สามารถสวมใส่ได้อีกด้วย อย่างไรก็ตามใต้คําอธิบายของมัน มันก็ดูเหมือนกับมีประโยคที่เขียนไว้ว่า – สามารถที่จะหลอมรวมกับ : “ความเศร้าโศรกของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้” ได้

หลอมรวม – มันคือสกิลยูนีคที่หวังหยู่ได้รับมาจากสกิลปรับแต่งเวทย์มนต์ เขาก็ไม่รู้ว่ามันทํางานอย่างไร ตั้งแต่ที่เขาไม่เคยใช้มันมาก่อนจากคําอธิบายของมันแล้ว มันเหมือนกับว่าสกิลนี้สามารถที่จะผสมค่าสถานะของอุปกรณ์ทั้งสองชิ้นให้กลายเป็นชิ้นเดียวได้

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทําให้เขาหุงดหงิดมากที่สุดก็คือดาบมือเดียวมันไม่มีค่าสถานะเลยแม้แต่อย่างเดียว ดังนั้นหลังจากที่หลอมรวมกันแล้วมันจะเปลี่ยนแปลงไปเป็นแบบไหนกัน?

เขากวางความเศร้าโศรกของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้(ถุงมือ)ลงไปบนโต๊ะทํางาน หวังหยู่ก็เปิดหน้าต่างของการปรับแต่งเวทย์มนต์ขึ้นมา แล้วก็โยน ความเศร้าโศรกของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้เข้าไปด้านใน และเขาก็เห็นไอคอนสองอย่างสําหรับการหลอมรวมและการสร้างขึ้นมาใหม่

อย่างแรก เขาก็เปิดหน้าต่างสร้างขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะปิดมันลงไปอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่เห็นรายชื่อวัตถุดิบที่ต้องการจํานวนมาก

เชีย ความหมายของการสร้างขึ้นมาใหม่ก็คือการฟื้นฟูอุปกรณ์ให้กลับมาสู่ค่าสถานะเดิมหรือสูงกว่าเดิมและก็จะได้รับผลประโยชน์ไปจากมัน แต่ต้องกัดฟันอดทนกับวัตถุดิบที่ต้องเสียไป ในเวลานี้หวังหยู่ก็ไม่ได้ต้องการที่จะสร้างมันขึ้นมาใหม่เลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่ปิดหน้าต่างสร้างขึ้นมาใหม่แล้ว เขาก็เปิดหน้าต่างหลอมรวมขึ้นมาอย่างระมัดระวัง

เขาก็มองไปที่หน้าต่างหลอมรวม หวังหยู่ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกสกิลนี้มันไม่ได้ทําให้ทุกอย่างดูแย่เลยแม้แต่น้อย

มันมีหน้าต่างแยกออกมาสามหน้าต่างในหน้าต่างหลอมรวม – อุปกรณ์ (หลัก) , อุปกรณ์ (รอง) , และท้ายที่ สุดก็คือวัตถุดิบ

หวังหยู่ก็ถอดถุงมือของเขาออกและโยนมันเข้าไปในหน้าต่างอุปกรณ์หลัก ก่อนที่จะโยนนักดาบ Enforcer เข้าไปในหน้าต่างอุปกรณ์รองแล้วก้อนหินหลอมเหลวสองก้อนก็ปรากฏขึ้นมา

ก้อนหินหลอมเหลว….หวังหยู่ก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ ถ้ามันเป็นวัตถุดิบอย่างอื่นแล้วละก็เขาก็สามารถที่จะหาซื้อมันได้จากร้านค้ามือสอง แต่สําหรับบางสิ่งบางอย่างแบบก้อนหินหลอมเหลวแล้ว มันก็เป็นวัตถุดิบที่หายากเกินไปที่จะมีคนขายมัน

ที่จริงแล้ว หวังหยู่ก็เคยมีไอเทมชิ้นนี้มาก่อนอย่างไรก็ตาม เขาก็ใช้มันทั้งหมดในการหลอมดาบจักรวาลแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่เหลือมันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว

“ใช่ ไร้ความกลัวและคนอื่นอาจจะมีไอเทมชิ้นนี้ก็ได้”

ในช่วงเวลาที่ตกอยู่ในความสิ้นหวัง หวังหยู่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าหลังจากเคลียร์ดันเจี้ยนระดับนรกสําเร็จ มันก็ไม่ใช่เขาเพียงคนเดียวที่ได้รับกล่องสมบัติระดับอัคนีคนอื่นก็น่าจะได้รับบางสิ่งบางอย่างแบบนี้ด้วยเช่นกัน

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ หวังหยู่ก็ถามออกมาในช่องแชทกิลด์ “มีใครมีก้อนหินหลอมเหลวไหมจะรับซื้อมันในราคาที่สูง @ทุกคน”

“ก้อนหินหลอมเหลว? มันคืออะไรกัน?”คนที่ตอบกลับมาคนแรกก็คือความทระนงตัว ชายคนนี้ไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับอาชีพรองและก็ไม่ได้มีมันเลยแม้แต่อย่างเดียว มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะไม่ยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับวัตถุดิบในเกมด้วยเช่นกัน

“ไม่…”นี่คือการตอบกลับของคนส่วนใหญ่ในกิลด์

ไร้ความกลัวตอบกลับ “นี่น่าจะเป็นไอเทมช่วงท้ายเกมนะ ฉันเห็นใครบางคนใช้มันในช่วงเบต้าเทสต์มาก่อน แต่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเอาไว้ทําอะไร”

หวังหยู่อธิบาย “มันสามารถช่วยหลอมรวมอุปกรณ์ได้”

“โอ้ ถ้างั้นฉันจะเก็บมันไว้ให้กับนาย ถ้าฉันได้มันมาจากการเก็บเลเวลไร้ความกลัวพูด

“แน่นอน”เมื่อได้ยินคําตอบของไร้ความกลัวแล้ว หวังหยู่ก็รู้สึกเสียใจ โดยปราศจากก้อนหินหลอมเหลวแล้วดาบเล่มนี้ก็เป็นแค่ของตกแต่งในช่องเก็บของ ถ้าเขารอมันจนถึงช่วงท้ายเกมแล้วจริงๆละก็เขาก็อาจจะรวบรวมวัตถุดิบที่ต้องการเพื่อสร้างมันขึ้นมาใหม่แล้วก็ได้

ในเวลาเดียวกันดาบน้ําแข็งก็พูดแทรกขึ้นมา “ก้อนหินหลอมเหลว? มันมีอยู่ในร้านค้าสังเวียนต่อสู้นะ”

“สังเวียน PVP ?”หวังหยู่ถาม “มันใช่อันที่พึ่งอัพเดทเข้ามาใช่ไหม?”

“ใช่!”ดาบน้ําแข็งพยักหน้า “ฉันเห็นมันตอนที่ฉันล็อคอินเข้ามาวันนี้ มันมีก้อนหินหลอมเหลวอยู่ในนั้น”

เมื่อเป็นนักธุรกิจดาบน้ําแข็งก็ค้นหาร้านค้าพิเศษในเกมหลังจากอัพเดทตามความเคยชินของเขา เหมือนกับร้านค้าฝ่ายและร้านค้าชื่อเสียง การที่จะประเมินราคาของอุปกรณ์แล้ว ตั้งแต่ที่สังเวียน PVP มีร้านค้าด้วยเช่นกัน เขาก็จะไม่พลาดมันไป

“โอเค ฉันจะไปลองหามันดู” หวังหยู่ก็เก็บทุกสิ่งทุกอย่างบนโต๊ะและวิ่งกลับไปยังเมืองรัตติกาลอีกครั้งหนึ่ง เมื่อดูตามแผนที่แล้วเขาก็จะมาถึงสังเวียน PVP ในเวลาไม่นาน

สังเวียน PVPตั้งอยู่ใกล้กับคฤหาสน์ท่านเจ้าเมือง มันทั้งดูสูงและกว้างขวางจากด้านนอก มันเหมือนกับ สังเวียนไว้ให้สัตว์ต่อสู้กันยังไงยังงัน

เมื่อเขาเข้ามาด้านในเขาก็ตระหนักได้ว่ามันเป็นดันเจี้ยน

มันมี NPC เพียงแค่สองคนในดันเจี้ยน คนหนึ่งก็คือ พ่อค้า PVP และอีกคนที่มีชื่อว่า “ปรมาจารย์ PVP’ .. เชี่ยเกมนี้แม่งทําลวกจริงๆ

เมื่อเขาเดินไปที่ด้านหน้าพ่อค้า PVP และเปิดร้านค้าขึ้นมา หวังหยู่ก็พบก้อนหินหลอมเหลวที่อยู่หน้าท้ายสุดของวัตถุดิบตามที่เขาคาดไว้ ก้อนหินหลอมเหลวแต่ละก้อนต่างต้องการแต้ม PVP 1,000 แต้ม

หลังจากนั้นเขาก็เดินไปหา ปรมาจารย์ PVP และถามว่าเขาจะได้รับแต้ม PVP มาอย่างไร

มันมีสามวิธีที่จะได้รับแต้ม PVP มา หนึ่งก็คือการดวลกัน 1ต่อ1 ดวลกันแบบกลุ่มและการต่อสู้แบบหมู่มาก

สําหรับการPVP แบบกลุ่มแล้ว มันก็จะแบ่งเป็นโหมดเจ้าแห่งภูเขาและการต่อสู้แบบหมู่มาก…

สําหรับการ PVP แบบ ทีมแล้ว มันก็จะแบ่งเป็นการต่อสู้แบบโจมตีและป้องกัน

ผู้เล่นก็จะเริ่มต้นขึ้นที่ ศูนย์แต้มถ้าคุณชนะการแข่งขันแบบ 1ต่อ1 แต้ม PVP ของคุณก็จะเพิ่มขึ้น +10 และ ทุกครั้งที่แพ้แต้ม PVP ก็จะลดไป -5

กลุ่ม PVP จะเป็นกลุ่มระดับ 5 หรือ 10 คนทุกการแข่งขันสําหรับการต่อสู้หมู่มาก แต้ม PVP ก็จะ + 20 และ ผู้เล่น MVP ก็จะได้รับแต้ม PVP +50 ทุกการแข่งขันที่ก็จะสูญเสียแต้ม PVP ไป -10

ราชาแห่งภูเขาก็จะแบ่งเป็นกลุ่มละห้าคน แต่ละฝ่ายก็จะส่งสมาชิกขึ้นไปทีละคน จนกระทั่งผู้เล่นของอีกฝั่งหนึ่งแพ้ทั้งหมด แต้มก็จะแบ่งตามจํานวนของผู้เล่นที่เอาชนะได้ พร้อมกับรางวัลแต้ม PVP คนละ 20 แต้มสําหรับแต่ละคน

สําหรับทีม PVP แล้ว มันจําเป็นต้องมีผู้เล่นจํานวน 50 คนเป็นอย่างน้อย มันก็ไม่ได้มีผู้คนมากเท่านั้นในรายชื่อเพื่อนของหวังหยู่ และเขาก็ไม่สนใจเกี่ยวกับการต่อสู้โจมตีและป้องกันเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงเป็นมันไปในทันที

สําหรับการต่อสู้ PVP ที่เหลืออีกสองแบบ ระบบของเกมก็จะจับคู่ผู้เล่นโดยมีแต้ม PVP ใกล้เคียงกันโดยอัตโนมัติ ซึ่งจะจับคู่ในเมืองหลักสามร้อยเมืองในเกม เมื่อใครก็ตามพบเจอกับคู่ต่อสู้ที่ต้อสู้ได้ยากผู้เล่นก็สามารถ ที่จะปฏิเสธการต่อสู้ได้ แต่แต้ม PVP ก็จะลดไป 1 แต้ม

ในเวลาเดียวกันผู้เล่นก็สามารถที่จะเลือกเป้าหมายไว้ท้า PVP ได้อีกด้วย และเป้าหมายก็จะเสียแต้ม PVP 1 แต้ม ถ้าเขาปฏิเสธการท้าถ้าใครก็ตามไม่ต้องการให้คู่ต่อสู้รู้ชื่อไอดี ผู้เล่นก็สามารถที่จะเลือกการต่อสู้แบบแบบไม่ระบุชื่อได้อีกด้วย

อันดับของแต้ม PVP ก็จะถูกอัพเดททุกๆวันจันทร์ ผู้เล่นและทีมทุกคนที่อยู่ในร้อยอันดับแรกก็จะได้รับรางวัลพิเศษจากเกม

หลังจากฟังคําแนะนําเกี่ยวกับ PVP แล้ว หวังหยู่ก็เข้าใจมันประมาณ 70-80% นี่คือระบบการ PVP ในเมือง

ปรมาจารย์ PVP ก็ถามเขา “ผู้เล่นอันทรงเกียรติ กระทิงเหล็ก ท่านต้องการที่จะเข้าร่วมกับสังเวียน PVP หรือไม่?”