Monster Paradise - ตอนที่ 1540

Monster Paradise – ตอนที่ 1540
การปรากฏตัสของแมลงกรงเล็บทองเป็นสิ่งที่คนไม่คาดคิดเลย

แม้หลินฮวงกับคนอื่นจะรู้ตั้งแต่ต้นว่ามีกลุ่มค้นหาอื่นกำลังเร่งมา พวกเขาก็ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้

พวกเขารู้ว่ามีบางสิ่งผิดปกติตอนแมลงกรงเล็บทองปรากฏ

ตามคาด แมลงกรงเล็บทองบุกและโจมตีหนอนงูเหลือมทันทีที่มันก้าวออกประตูมิติ เฉือนมันเป็นชิ้นๆ

แม้พวกหลินฮวงจะไม่บาดเจ็บ การกระทำของแมลงกรงเล็บทองก็ทำให้แมงมุมกินศพเหนือหัวพวกมันตกใจจนตื่น

ดังนั้น สถานการณ์จึงเลวร้ายมาก

สถานการณ์เลวร้ายที่พวกเขาคาดคิดไว้ก่อนหน้าคือแมงมุมกินศพจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งผิดปกติก่อนพวกเขาหลบหนีและสลัดภาพลวงตา

แต่ทว่า ตอนนี้ ไม่เพียงพวกมันจะได้สติ ทำให้แมงมุมกินศพโกรธ แต่แมลงกรงเล็บทองยังจ้องพวกเขาจากด้านข้างด้วย

แมลงทั้งสองชนิดเป็นเทพสวรรค์ขั้นเก้า

แม้กระทั่งโปรตอสระดับเทพสวรรค์ขั้นเก้าก็ต้องปวดหัวถ้าเจอกับสถานการณ์เช่นนี้

แต่ทว่า ในกลุ่มหลินฮวง คนที่มีพลังสูงสุดคือเทพแท้จริงขั้นเก้า

“พยายามหาโอกาสและหนีกัน มันดีกว่าถ้าพวกเราสักคนสามารถหลบหนีไปได้แทนที่ทุกคนจะติดอยู่ที่นี่กันหมด!”จิ่วเจี้ยนพูดกับพวกหลินฮวงผ่านคลื่นเสียงและโผล่ออกจากศพหนอนงูเหลือมไปเป็นคนแรก

เขายกหัวขึ้นมองแมงมุมกินศพเหนือเขา ด้วยรูม่านตาสีแดงเลือด

คลื่นกระบี่สีทองนับไม่ถ้วนเริ่มก่อตัวตรงหน้าเขา

เวอชุโอโซไม่หนีเช่นกัน เขากลับยืนอยู่ข้างจิ่วเจี้ยนและเริ่มประสานมืออย่างรวดเร็ว

เขาพูดผ่านคลื่นเสียงให้พวกหลินฮวง”พวกเจ้ามาด้วยร่างจริง ถ้าโดนฆ่า พวกเจ้าจะตายจริง เราสองคนจะถ่วงเวลาให้ ถ้าหนีได้ ก็หนีซะ!”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ประสานมือเสร็จ ตัวของเขาเริ่มแยกอย่างรวดเร็ว ร่างหลายร่างที่ดูเหมือนกับเวอชุโอโวเริ่มพุ่งใส่แมลงกรงเล็บทอง

อีกด้าน คลื่นกระบี่สีทองนับไม่ถ้วนด้านหน้าจิ่วเจี้ยนยังเทลงมาเหมือนพายุ ตรงใส่แมงมุมกินศพเหนือหัวเขา

หลินฮวงสังเกตเห็นว่าถูทงกับหลานหลิงยังลังเลว่าควรช่วยเหลือเวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนไหม เขาคว้าข้อมือทั้งคู่ และลากพวกเขาไปขณะพุ่งตรงไปทางออก

“พวกเขาสองคนไม่สามารถซื้อเวลาให้เราได้มากนัก ถ้าพุ่งเข้าไปช่วย ไม่เพียงจะไม่เพิ่มโอกาสสำเร็จ แต่ยังทำให้วุ่นวาย!พวกเขาจะมีโอกาสหนีก็ต่อเมื่อพวกเจ้าออกไปแล้ว!”หลินฮวงพูดกับทั้งคู่ จากนั้นถูทงกับหลานหลิงจึงหยุดดิ้น แต่ทว่า พวกเขาไม่ทันสังเกตว่าคำพูดของหลินฮวงแค่พูดถึงทั้งคู่ แต่ไม่รวมเขา

ในเวลเดียวกับที่ทั้งสามหลบหนี แมงมุมกินศพเหนือพวกเขาก็ถูกคลื่นสีทองกลืนกินไปจนหมด ในเวลาเดียวกันนั้น แมลงกรงเล็บทองอีกด้านก็โดนล้อมด้วยร่างแยกนับหมื่นของเวอชุโอโซ

หลินฮวงคว้าหลานหลิงกับถูทง ไปถึงทางออกแทบจะทันที

เขาหยุดชะงักทันทีที่มาถึงทางออก แทนที่จะวิ่งออกไป เขากลับใช้สองมือผลักถูทงกับหลานหลิงออกไป

ตอนนั้นเอง แมงมุมกินศพที่ไร้บาดเจ็บก็พลันพุ่งออกจากคลื่นกระบี่นับไม่ถ้วนของจิ่วเจี้ยน ในเวลาเดียวกัน แมลงกรงเล็บทองในอีกด้านก็เป็นอิสระจากวงล้อมของร่างแยกนับไม่ถ้วน

แม้จะใช้พลังเต็มที่ ทเคนิคของทั้งคู่ก็ไม่สามารถสะกดอสูรแมลงทั้งสองได้เลย

ตอนนั้นเอง คลื่นแสงสีแดงเลือดนับไม่ถ้วนพลันยิงออกจากแขนเสื้อของหลินฮวงเหมือนสายฟ้าฟาด แบ่งแยกระหว่างแมลงเทพสวรรค์ขั้นเก้าทั้งสองกับพวกเขา

แม้จิตเทวะของหลินฮวงจะลดลงมากแม้ไม่แตะต้องกำแพงวงกต มันก็ยังได้ผลภายในระยะสิบเมตร

การโจมตีนี้ของหลินฮวงได้ผสานพลังลำดับเทพขั้นแปดกับกฏสวรรค์เต๋าดาบ

แม้กระทั่งแมลงทั้งสองก็ยังสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามและพลันเบี่ยงความสนใจไปยังสายฟ้าสีแดงเลือด

ท่ามกลางความสับสนของเวอชุโอโซและจิ่วเจี้ยน พวกเขาสัมผัสได้ถึงเส้นด้ายที่รัดรอบเอวพวกเขา แทบจะในเวลาเดียวกัน เสียงของหลินฮวงก็ดังในหูพวกเขาผ่านคลื่นเสียง”มันถึงเวลาต้องไปแล้ว!”

จากนั้นทั้งคู่ถึงเข้าใจว่ามันคือด้ายพลังจิตของหลินฮวง วินาทีที่พวกเขาหยุดต่อต้าน พวกเขาก็รู้สึกถึงแรงดึงมหาศาลและร่างพวกเขาก็บินไปทางออก

ท่ามกลางการถอยกลับนี้ พวกเขาเห็นสายฟ้าสีแดงเลือดที่ก่อตัวเป็นทรงกลมยักษ์สองลูก ห่อหุ้มอสูรแมลงทั้งสองไว้โดยสิ้นเชิง

หลังดึงทั้งคู่มาหาเขา หลินฮวงก็ลากทั้งคู่ไปทางออก โดยไม่เหลียวมองหลัง

ด้านนอกทางออกของวงกตแมลงปีศาจคือดินแดนรกร้างกว้างใหญ่

ถูทงกับหลานหลิงผู้รออย่างกระวนกระวายเห็นทั้งสามออกมาพร้อมกัน

“ไป!”หลินฮวงยังวิ่ง หลังตะโกน เขาก็วิ่งออกไปไกล

ในวงกต มีดบินพลังจิตตกลงพื้นทีละเล่มเมื่อหลินฮวงออกไป

เมื่อแมลงทั้งสองโผล่ออกมาใหม่ ตัวพวกมันก็เต็มไปด้วยรอยเลือด แต่ทว่า นี่เป็นแค่แผลตื้น ซึ่งฟื้นกลับคืนด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

แมลงทั้งสองแค่เหลือบมองทางออก แทนที่จะไล่ล่าหลินฮวง พวกมันเลือกรายงานเหตุการณ์

หลินฮวงกับคนอื่นหนีออกไปไกล เมื่อพวกเขาตระหนักว่ามอนสเตอร์เผ่าแมลงไม่ไล่ตามมาแล้ว พวกเขาถึงถอนหายใจโล่งอก

“พวกเจ้าทั้งคู่เป็นหนี้อาวุธพลังจิตข้า”หลินฮวงพูดกับจิ่วเจี้ยนและเวอชุโอโซอย่างจริงจัง

ทั้งสองพูดไม่ออกตอนได้ยิน

แต่ทว่า ทั้งสองยังตระหนักว่าหลินฮวงได้ทิ้งชุดมีดบินพลังจิตไว้ในวงกตแมลงปีศาจจริง

“เราจะชดใช้ตอนเราออกหุบเหว ตกลงไหม?”เวอชุโอโซพูดอย่างรำคาญ

“ได้”หลินฮวงตกลงอย่างเริงร่า แต่ในไม่ช้าก็คิดอะไรได้”หรือเจ้าจะให้วัตถุดิบระดับเดียวเป็นการแลกเปลี่ยนก็ได้”

เขาถามเพื่อป้องกันไม่ให้ขาดของหายากเพื่อยกระดับมอนสเตอร์เขา

“ได้สิ”จิ่วเจี้ยนตกลง

ในขณะเดียวกัน อีกด้าน เวอชุโอโซกลอกตาใส่หลินฮวง

แต่ทว่า พวกเขารู้ดีว่าถ้าหลินฮวงไม่เสียสละมีดบินพลังจิตเพื่อช่วยพวกเขากับจิ่วเจี้ยน ทั้งคู่อาจต้องสังเวยชีวิตในวงกตแมลงปีศาจ

ถูทงกับหลานหลิงไม่เข้าใจว่าทั้งสามพูดเรื่องอะไร พวกเขาไม่กล้าถาม พวกเขาทำได้แค่ตามหลังและวิ่ง

“เนื่องจากแมลงเหล่านี้ไม่ไล่ล่าเราทันที เราก็ควรพิจารณาว่าเราหลบหนีสำเร็จไหม?”หลินฮวงถามเวอชุโอโซ

“ข้าคิดว่างั้น”เวอชุโอโซพยักหน้า”หุบเหวใหญ่มาก เนื่องจากพวกมันไม่ล่าเราทันที มันก็ยากที่จะตามจับเราได้”

“มันเป็นปกติมากสำหรับพวกมันที่จะไม่ล่าเรา เพราะพวกมันไม่มีทางรู้ว่าเรามีพรรคพวกคนอื่นในวงกตอีกไหม พวกมันต้องตรวจสอบวงกตให้ละเอียดเพื่อป้องกันราชินีหรือนางพญาจากการโดนลอบสังหาร สำหรับเรา เราออกวงกตมาแล้ว เราจึงไม่เป็นภัยคุกคามพวกมันอีก โดยธรรมชาติ การไล่ตามเราจึงไม่สำคัญเท่าการตรวจสอบภายในวงกต”จิ่วเจี้ยนมีความชัดเจนถึงกลไกการทำงานของวงกตแมลงปีศาจ

“ยอดฝีมือเผ่าแมลงที่เฝ้าทางออกต้องได้รับคำสั่งล่วงหน้าไม่ให้ไล่ตามผู้รุกรานเมื่อออกวงกต ไม่งั้น ด้วยนิสัยของแมงมุมกินศพ มีโอกาสสูงที่พวกมันจะไล่ล่าเรา”เวอชุโอโซพูดเสริม

“เราสามารถพิจารณาว่าวงกตแมลงปีศาจไม่ใช่ภัยคุกคามต่อเราแล้ว”เวอชุโอโซพูดเสริม”สิ่งที่เราต้องหาให้เร็วที่สุดคือ..เราอยู่ไหนกันแน่?”