Monster Paradise - ตอนที่ 1548

Monster Paradise – ตอนที่ 1548
หลินฮวงก้าวเข้าไปในพื้นที่หมอกกัน ร่างของเขาลอยขึ้นในอากาศเล็กน้อยประมาณหนึ่งเมตรเหนือบึงน้ำข้างใต้

เขาเลือกความสูงระดับนี้เพราะหมอกหนาแน่นเกินไป ยิ่งสูง เขาจึงยิ่งไม่สามารถเห็นพื้นผิวของบึงได้

ในพื้นที่หมอกนี้ จิตเทวะของทุกคนโดนจำกัดหนัก ข้อมูลที่พวกเขาสัมผัสได้อาจไม่สมบูรณ์ สำหรับตอนนี้ พวกเขาทำได้แค่พึ่งพาสายตา

ถึงแม้จิตเทวะของหลินฮวงจะทรงพลัง ระยะสัมผัสของเขาก็จำกัดแค่ประมาณพันเมตรเท่านั้น ยิ่งไกล เภาพจะยิ่งเลือนราง ภาพบางภาพยังบิดเบือน เขาจึงไม่มีทางระบุได้ว่าพวกเขาอยู่ไหน

นี่ทำให้หลินฮวงหงุดหงิดเพราะการจำกัดจิตเทวะเช่นนี้ไม่เพียงส่งผลต่อการควบคุมมีดบินพลังจิต แต่ยังทำให้พลังของเขาลดลง

“ระวังตัวด้วย”เวอชุโอโซขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดกับทุกคนผ่านคลื่นเสียง”พื้นที่หมอกทุกแห่งมีผลต่างกัน ตอนนี้ ไม่มีใครรู้ว่าหมอกนี้ทำอะไรได้นอกจากส่งผลต่อเทคนิคตรวจจับเรา เช่นจิตเทวะ เนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าหมอกนี้มีภัยคุกคามอะไรอีก ก็จงรักษาการป้องกันไว้ตลอดเวลา”

ก่อนพวกหลินฮวงจะเข้าพื้นที่หมอก พวกเขาได้เปิดใช้งาเกราะภายในตัวแล้ว ชั้นป้องกันที่สร้างโดยเกราะนี้จะห่อหุ้มร่างกายภายนอกเขาเอง

เวอชุโอโซเตือนพวกเขาอีกครั้งเพื่อป้องกันพวกเขาจากการเผลอเรอ

ทั้งหมดพยักหน้า

หลินฮวงผู้อยู่ด้านหน้าสุดของกลุ่มพลันลดความเร็วการบิน มองผ่านหมอกหนาในทิศทางหนึ่ง

ในความเป็นจริง สายตาเขาไม่สามารถเห็นผ่านหมอกหนาได้ แต่จิตเทวะของเขาสามารถสัมผัสได้ว่าพื้นที่ด้านหน้าเป็นจุดรวมตัวของกบลูกศรพิษ

กบลูกศรพิษเป็นมอนเสตอร์ประเภทที่เกิดมาเป็นเทพสวรรค์ แต่ทว่า ไม่เหมือนมอนสเตอร์เทพสวรรค์ส่วนใหญ่ พวกมันชินกับการอยู่เป็นกลุ่ม

เสียงร้องของพวกมันสามารถส่งไปได้ไกล ดึงดูดมอนสเตอร์ชนิดเดียวกันให้มารวม

เห็นได้ชัดว่ากบลูกศรพิษที่ปนเปื้อนด้วยพลังงานหุบเหวยังคงนิสัยเก่า พวกมันยังชอบอยู่เป็นกลุ่ม

“สถานการณ์ด้านหน้าเป็นยังไง?”ถูทงรีบถาม เป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่าหลินฮวงชะลอความเร็ว

“มีกบลูกศรพิษด้านหน้า อย่างน้อย50ตัว”หลินฮวงพูดอย่างสงบ

“เราสามารถอ้อมได้ไหม?”ถูทงอยากรู้

แต่ทว่า มันไม่ใช่หลินฮวงที่ตอบคำถามนี้ มันกลับเป็นหลานหลิง”เราไม่สามารถอ้อมได้ ไม่เพียงกบลูกศรพิษจะอยู่ด้านหน้า แต่ยังมีคางคกลุ่มหลงและงูพันขา ทั้งบึงดูเหมือนจะแบ่งแยกเป็นดินแดนต่างๆโดยมอนสเตอร์ต่างๆ ไม่มีพื้นที่ใดปลอดภัย”

ถูทงพูดไม่ออกหลังได้ยิน

“เราไม่ต้องอ้อม แค่ตรงไปข้างหน้า”เวอชุโอโซเสนอ”ถ้าทุกคนสามารถระวังตัวขึ้นมากกว่านี้ นั่นคงดี”

หลังจากนั้นหลินฮวงก็นำทุกคนบินไปข้างหน้า

แต่ทว่า ก่อนพวกเขาจะได้บินไปไกลกว่านั้น คลื่นแสงคล้ายลูกศรดำก็พุ่งใส่พวกเขาเหมือนสายฟ้า

มันคือเทคนิคอันเป็นเอกลักษณ์ของกบลูกศรพิษ ทักษะศรพิษ

พูดง่ายๆ พวกมันอัดพิษในตัวเป็นศรเล็ก จากนั้นก็ฝังพลังเทวะ พลังกฏเทพและพลังลำดับเป็นลูกศรเหล่านี้ ยิงออกจากปาก

การโจมตีเช่นนี้ไม่เพียงมีพิษที่สามารถฆ่ายอดฝีมือระดับพลังเดียวกันได้ง่ายๆ แต่มันยังเร็วมาก มันแทบเทียบได้กับผู้บ่มเพาะธนูระดับพลังเดียวกัน สิ่งน่ากลัวสุดคือกบลูกศรพิษสามารถใช้เทคนิคมันได้เรื่อยๆจนกระทั่งพวกมันหมดพิษในตัว

ในขณะเดียวกัน กบลูกศรพิษปนเปื้อนด้วยพลังงานหุบเหวที่น่ากลัวยิ่งกว่าลูกศรพิษ เนื่องจากพวกมันมีชั้นพลังงานหุบเหวภายในตัว ความสามารถกัดกร่อนพวกมันถูกยกระดับขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อเห็นศรพิษบินเข้าหาพวกเขา พวกเวอชุโอโซก็เตรียมการโต้ตอบ แต่พวกเขาสังเกตเห็นว่าหลินฮวงไม่ได้ชักดาบเลย

เพียงเมื่อพวกเขาคิดว่าเขากำลังเตรียมสู้ด้วยมีดบินพลังจิต พวกเขาก็เห็นหลินฮวงยื่นนิ้วไปในอากาศ

แค่ดีดนิ้วเบาๆ ระลอกดำก็ปรากฏในอากาศ ระลอกค่อยๆกระจายกลายเป็นกระจกโค้งขนาดใหญ่ บังพวกเขาทั้งห้าไว้ด้านหลัง

เวอชุโอโซกับคนอื่นสามารถเห็นศรพิษโจมีตพวกเขาขณะมองผ่านกระจกโค้งได้ ไม่มีใครคิดว่าเทคนิคป้องกันของหลินฮวงจะดี นี่เพราะเทคนิคเช่นนี้ต้องผลาญพลังเทวะจำนวนมากเมื่อมันโดนล้อม ไม่ว่าหลินฮวงจะทรงพลังแค่ไหน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีพลังเททวะมากกว่ากบศรพิษ

ดังนั้น ในทางทฤษฏี พลังเทวะของหลินฮวงคงจะหมดลงในไม่ช้าและโล่คล้ายกระจกก็คงสลายหายไป

‘เขาวางแผนจะบุกไปข้างหน้าพร้อมโล่?’พวกเวอชุโอโซไม่หยุดพฤติกรรมฆ่าตัวตายของหลินฮวงเพราะพวกเขาล้วนมีความเข้าใจผิดเหมือนกัน

แต่ทว่า ไม่ช้า พวกเขาก็เห็นบางสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจ

เมื่อศรพิษกระทบกระจก พวกมันดีดสะท้อนกลับไปททันทีโดยไม่หยุดชะงัก ไม่ว่าพวกมันจะยิงมาจากทางไหน พวกมันจะถูกส่งกลับไป

ทั้งกลุ่มยังสามารถได้ยินเสียงร้องของพวกกบ

พวกเวอชุโอโซพูดไม่ออก

ภายใต้สถานการณ์ปกติ ยิ่งมีกบศรพิษโจมตีมาก การโจมตีพวกมันยิ่งทรงพลัง

แต่ทว่า ครั้งนี้ การโจมตีของกบศรพิษเริ่มอ่อนแอไม่นานหลังเริ่ม

ไม่เพียงความถี่ของการโจมตีจะลดลงด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่พลังพวกมันยังหมดลงอย่างรวดเร็ว

แม้กระทั่งเสียงร้องของพวกกบก็เริ่มลด กลายเป็นอ่อนแรง

สองนาทีต่อมา ทั้งบึงก็ตกอยู่ในความเงียบหลังเสียงร้องสุดท้ายจากพวกกบดัง

ถูทงกับหลานหลิงมองหลินฮวง ปากทั้งคู่อ้าค้าง ขณะที่อีกด้าน สีหน้าของจิ่วเจี้ยนเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย สีหน้าของเวอชุโอโซไม่สามารถเห็นได้เพราะหน้าเขาอยู่ใต้หน้ากากา แต่ทว่า คนอื่นก็พอเดาได้ว่าเวอชุโอโซคงตกใจเช่นกัน

ตั้งแต่ต้นจนจบ หลินฮวงถือโล่แปลกๆคล้ายกระจก เขาไม่ทำอะไรเลย และฝูงกบก็โดนกำจัดหมดภายในเวลาไม่ถึงสามนาทีท

วิชานี้น่ากลัวมาก!

ถ้าพวกเขาไม่เห็นกับตาตัวเอง บางทีพวกถูทงคงไม่เชื่อว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นต่อหน้าพวกเขาจริงๆ

เมื่อสังเกตเห็นว่ากบศรพิษเงียบไปแล้ว หลินฮวงจึงปล่อยจิตเทวะออกมาตรวจสอบรอบหนึ่ง เขาเรียกกระจกเก็บหลังมั่นใจว่าพวกกบตายหมดแล้ว เก็บศพด้วยด้ายพลังจิตทีละศพ วางพวกมันในมิติเก็บของต่อหน้าคนอื่น

ในทที่สุดคนอื่นก็พบจำนวนที่แน่นอนของกบศรพิษ พวกมันมี 58ตัว

“ไปกันเถอะ”หลินฮวงเหลือบมองคนอื่นด้านหลังหลังเก็บศพไปแล้วรีบตรงไปข้างหน้า

เวอชุโอโซกับคนอื่นตามเขาไปทันที

“ทักษะนั่นที่เจ้าใช้…มันสามารถป้องกันการโจมตีที่ทรงพลังสุดได้ในระดับไหน?”จิ่วเจี้ยนลังเลสักพักแต่ในที่สุดก็ถามออกมา

.”สิบเท่าของการโจมตีที่แข็งแกร่งสุดของข้า”หลินฮวงไม่ปกปิดความจริงนี้ มันไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรอยู่แล้ว ในความเป็นจริง ไม่มีใครรู้ว่าเขาโจมตีได้รุนแรงสุดแค่ไหน

แม้กระทั่งเวอชุโอโซก็ยังเลิกคิ้วภายใต้หน้ากากหลังได้ยิน

“แล้วการสะท้อนละ?มันสะท้อนการโจมตีได้มากแค่ไหน?”จิ่วเจี้ยนถามอีกครั้ง

“เท่ากัน”คำตอบของหลินฮวงนั้นกระชับ

แต่ทว่า พวกถูทงกลับสูดหายใจเข้าอย่างแรงตอนได้ยิน…