Monster Pet Evolution – วิวัฒนาการสัตว์เลี้ยงกลายพันธุ์ - ตอนที่ 142

สตีปี้ได้ขยับขาข้างใหม่ที่งอกออกมาไปรอบๆ และเห็นว่ามันสามารถใช้ได้เหมือนเดิมโดยไม่มีอะไรที่ผิดปกติ

‘ว้าวการฟื้นฟูของฉันสุดยอดมาก’ สตีปี้คิด

สตีปี้ได้ยกโล่ขึ้นแล้วเดินหันข้างเข้าไปในป่าพร้อมกับทุกคน ด้วยร่างที่ใหญ่ของมันทำให้ต้องเจออุปสรรคกีดขวางมากมาย ต้องทำให้มันคอยเอาขาหน้าของมันคอยปัดเศษพวกนั้นในบางครั้ง

ตอนนี้สตีปี้อยู่ในเกณฑ์ที่สามารถกลายเป็นชนชั้นนักรบได้แล้ว ทั้งระดับและเลเวลก็พร้อมแล้ว หากโชคเข้าข้างมันอาจได้เป็นชนชั้นนักรบในอีกไม่กี่วันข้างหน้าก็เป็นได้

และจะทำให้เกาเผิงได้มีสัตว์อสูรชนชั้นนักรบถึง 3ตัว ด้วยชนชั้นนักรบของสตีปี้นี้มันจะมีประโยชน์อย่างมากในเวลาทีมไฟต์

ส่วนบาดแผลของต้าซื่อก็ดีขึ้นมาก ตอนนี้ใกล้จะหายเป็นปกติแล้ว

“ผู้เข้าสอบแพนเฟิง ได้ออกจากการสอบ ผู้เข้าสอบแพนเฟิง ได้ออกจากการสอบ” เสียงประกาศดังก้องไปในอากาศ

‘อีกคนหนึ่งแล้วสินะ’ เกาเผงิถอนหายใจ นี่เป็นรายที่ 5ของวันนี้แล้ว ซึ่งมันก็ตรงตามที่เกาเผิงคาดกาณ์ไว้ว่าวันนี้ยอดผู้เข้าสอบจะออกมากที่สุด

ตอนนี้มีคนที่ต้องออกจากการสอบถึง 30คน แล้ว

………

บนรายการที่ถ่ายทอดสดการสอบเอนทรานซ์รอบที่สอง ทางโปรดิวเซอร์ได้บอกกับเขาว่าให้เขากล่าวยกย่องผู้เข้าสอบให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เรื่องนี้ทำให้พิธีกรรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมากเพราะมันพูดง่ายแต่ทำยาก

“ผู้ฝึกสอนสัตว์อสูรรุ่นเยาว์เหล่านี้ ตอนนี้พวกเขาได้พยายามอย่างเต็มที่” พิธีกรกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพ “แต่ที่นี่คือป่าในภูเขาดายังที่มีสัตว์อสูรมากมายเต็มไปด้วยความอันตรายแบบนี้ ทำให้พวกที่เป็นเด็กมัธยมปลายหลานคนอาจจะยังปรับตัวไม่ได้”

“หากไม่มีปืนไฟยิงสัญญาณฉุกเฉิน นอกจากออกจากการสอบแล้ว พวกยังต้องเสียชีวิตอีกด้วย” ดวนหวู่กล่าวแทรกขึ้นมาพลางส่ายหัว “ผมคิดว่าเด็กพวกนี้ยังอ่อนซ้อมมากเกินไป ต้องฝึกให้มากกว่านี้”

สีหน้าของพิธีกรไม่ค่อยจะสู้ดี

‘ทำไมผู้ชายคยนั้นยังอยู่ในรายการของเขาต่อ’

ถึงแม้สิ่งที่เขาพูดจะฟังไม่รื่นหูแต่เขาก็พูดได้ตรงจุดมาก

แรกเริ่มเดิมที่จุดมุ่งหมายของการเผยแพร่การถ่ายทอดสดในการสอบรอบที่สองนี้เพื่อต้องการให้สร้างแรงบันดาลใจให้ทุกคนต้องการเป็นผู้ฝึกสอนสัตว์อสูรมากขึ้น ทำให้การถ่ายทอดสดนี้ไม่เพียงแค่ฉายแค่ในภูมิภาคหัวเซียเท่านั้นแต่มันได้ฉายไปทั่วโลก

แต่ผลลัพธ์ที่ออกมานั้นทำให้เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหพันธ์รัฐบาลโลกรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก

เนื่องจากการที่ผู้เข้าสอบได้ทยอยออกจากการสอบรอบนี้ไปอย่างรวดเร็วมาก แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ต่ำต้อยของพวกเขา บางคนก็มีความรู้การเอาตัวรอดในป่าแบบผิดๆ และสภาพที่สังเวชของผู้เข้าสอบบางคนก็กลายเป็นมีมและได้เผยแพร่เป็นไวรัลในสังคมออนไลน์อยู่ในขณะนี้

ทำให้พวกเขามองว่าการสอบนี้เป็นโชว์ปาหี่ที่ดูไร้ประโยชน์ซะมากกว่า

พวกผู้ชมเขาได้คาดหวังกับการชมการสอบนี้มาก แต่ภาพที่ออกมากลับไม่เป็นไปตามที่พวกเขาได้คาดหวัง ด้วยความผิดหวังนี้ทำให้ผู้ชมก่นด่าเสียๆหายๆมากขึ้นทุกวันๆ จนไม่มีใครอยากจะดูการถ่ายทอดสดนี้อีกแล้ว

………

“ในการสอบรอบนี้เป็นความผิดพลาดของพวกเราที่เด็กเหล่านี้มีประสบการณ์เอาตัวรอดในป่าน้อยกว่าที่พวกเราคาดไว้” นายพลระดับสูงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ที่นี่คือห้องประชุมที่มีข้าราชการระดับสูงนั่งประชุมอยู่

“ทุกความเห็นออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าสถานการณ์ของพวกเขาในป่าเลวร้ายมาก เหมือนเราส่งเด็กของพวกเขาไปสู่ความตาย” ผู้เฒ่าสูทขาวที่ตาสีฟ้าได้กล่าว “อย่างไรก็ตามพวกเขาทนต่อการเยาะเย้ยของสังคมออนไลน์ได้ มันจะมีประโยชน์ต่อพวกเขาในระยะยาว”

“ใช่แล้ว มันมีประโยชน์ในระยะยาวอย่างแน่นอนแต่คุณอย่าลืมจุดประสงค์ของการสอบครั้งนี้สิ การสอบมีขึ้นเพื่อแสดงศักยภาพของผู้ฝึกสอนสัตว์อสูรรุ่นเยาว์ในทุกคนได้เห็น แต่ดูเหมือนว่าศักยภาพของพวกเขาจะต่ำเกินไปและมันจะกระทบกับความเชื่อมั่นของคนทั่วไป นี่สิหายนะของจริง” ผู้เฒ่าสูทดำกล่าว

หลังจากนั้นห้องประชุมได้ตกสู่ความเงียบงัน

“บางทีเราอาจจะเลื่อนการสอบรอบที่สามออกไปก่อนหรือไม่ก็ให้เวลาพวกเขา 3เดือนในการฝึกฝนเพิ่มเติมเพื่อให้พวกเขาได้แข็งแกร่งเหมาะสมกับตำแหน่งที่พวกเขาได้รับ”

“ฉันก็หวังว่า สามเดือนหลังจากนี้พวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการที่ก้าวกระโดดของพวกเขา”

ดูเหมือนคนอื่นๆจะไม่มีข้อเสนออื่นเพิ่มเติมจึงทำให้ห้องประชุมกลับมาเงียบอีกครั้ง

“งั้นก็ดี เราจะให้พวกเด็กๆได้มีเวลาเตรียมตัวมากขึ้น” ผู้เฒ่าสูทดำกล่าว

ในห้องประชุมมีทั้งหมด 7คน มี4คนเห็นด้วย 2คนไม่เห็นด้วย และงดออกเสียง 1คน

“ญัตตินี้ผ่าน” ผู้เฒ่าสูทขาวกล่าวพร้อมรอยยิ้ม “เราจะให้เวลาพวกเขาเพิ่มอีก 3เดือน”

……..

“เห็นมั้ย หากอยากได้คะแนนสูงสุดก็ทำเพียงแค่เอาตัวรอดให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้” เกาเผิงได้พูดสอนกับพวกเด็กๆของเขา ขณะที่ได้ฟังการประกาศตัดสิทธิ์ผู้เข้าสอบที่ประกาศเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ของวันนี้

พวกมันมองเกาเผิงและพยักหน้าแสร้งว่าเข้าใจ แม้พวกมันจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกาเผิงพูดเลยก็ตาม

ในป่าพวกเสาคะแนนอันใหญ่ตั้งอยู่ในบริเวณใจกลางของป่า แต่ก็ยังมีเสาคะแนนขนาดเล็กจำนวนหนนึ่งกระจายอยู่รอบๆป่า ดังนั้นเกาเผิงจึงมุ่งไปหาเสาคะแนนอันเล็กแทนและทำลายพวกมันเพื่อเอาคะแนน

ถึงแม้ว่าคะแนนจะไม่เพิ่มขึ้นอย่างหวือหวาแต่มันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง หากทำเป็นนี้ไปเรื่อยๆจนครบวันที่ 15 คะแนนของเขาต้องติด 1ใน12อย่างแน่นอน

ที่ภูเขาดายังแห่งนี้เรียงรายไปด้วยต้นไม้ใหญ่ขึ้นเป็นไปหมด เกาเผิงไปตามทางพลางมองทิวทัศน์ที่อยู่รอบข้างพร้อมสูดหายใจรับอากาศบริสุทธิ์

ทิวทัศน์ที่นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมากและอากาศก็บริสุทธิ์ดัง ข้อเสียก็คือมีสัตว์อสูรร้ายซ่อนตัวในภูมิทัศน์ที่สวยงามเช่นนี้

กลุ่มของเกาเผิงได้เดินสำรวจป่าไปเรื่อยๆ จู่ๆพวกเขาก็ได้ยินเสียงที่ฟังดูคล้ายกับเสียงฟ้าร้อง

พวกเขาจึงเดินเข้าไปสำรวจแล้วพบว่าเสียงมาจากตัวอะไรและเขาค้นพบสถานที่แห่งนี้

ที่นี่มีความชื้นสูงมาก ถึงขนาดมองเห็นสายหมอกได้เลย

ที่บริเวณก้อนหินข้างๆลำธาร มีกบสีฟ้าขนาดใหญ่ที่มีลายคล้ายกับแตงโมนั่งอยู่ นอกจากตัวที่นั่งอยู่บนก้อนหินแล้วก็ยังมีกบตัวอื่นแหวกว่ายอยู่ในแม่น้ำขนาดใหญ่

เกาเผิงมองพวกมันอย่างสงสัย

‘พวกมันดูคุ้นๆจัง’

ตรงคอของกบได้ขยายเข้าออกเป็นครั้งคราว สิ่งนี้ทำให้พวกกบส่งเสียงร้องออกมา