Monster Pet Evolution – วิวัฒนาการสัตว์เลี้ยงกลายพันธุ์ - ตอนที่ 97

เหงื่อเย็นๆเปียกชุ่มเต็มเสื้อของเกาเผิงและปากของเขาซีดทันที ถ้าหากดัมมี่ไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา เขาและต้าซื่ออาจถูกกลืนลงท้องงูไปเลยก็ได้

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์มองเหยื่อที่หลบหนีไปอย่างนิ่งๆ มันเคลื่อนที่เข้ามาไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป มันมองไปที่เกาเผิงและพวกสัตว์อสูรอย่างไม่แยแส ที่มันมาที่นี่ก็เพราะว่ามันตรวจเจอสัตว์ที่แข็งแกร่งก็แค่นั้น

เมื่อได้ผลลัพธ์ที่ต้องการมันจากกลับเข้าไปในป่า ปืนกลับขึ้นไปบนต้นไม้อย่างเกียจคร้าน

เกาเผิงหรี่ตาและพูดเบาๆ “ดัมมี่”

เกาเผิงที่อยู่บนตัวของดัมมี่ เขาได้สั่งให้มันเอาตัวเขาลงพื้น มันเอียงคอมองเกาเผิงอย่างสงสัย

“แกฆ่ามันได้มั้ย” เกาเผิงถามขณะที่มองดูอนาคอนยักษ์คลานออกไป นี่เป็นครั้งที่สองที่เขารู้สึกถึงภัยคุมตามถึงชีวิต เขาไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้มันแต่มันกลับมาหาเรื่องเขาถึงสองครั้งแบบนี้

ดัมมี่ยืนเงียบไม่ตอบคำถาม แต่กำหมัดทั้งสองแน่นและชกเข้าด้วยกัน พร้อมส่งเสียงต่ำออกมา

“ฆ่า!!”

เสียงของดัมมี่ดังก้องไปทั่วทั้งป่าและรอบๆตัวมันมีจิตสังหารอันเต็มเปี่ยมไปทั่ว

ดัมมี่วิ่งไปหาอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์อย่างบ้าคลั่ง เสื้อคลุมสะบัดไปมาตามแรงลมเผยกระดูกสีเงินและสีเทาที่น่ากลัว ไฟสีฟ้าปะทุออกอย่างลุกโชน มันส่งเสียงคำรามต่ำดังสนั่นออกจากลำคอ

ดัมมี่กระโดดขึ้นไปในอากาศจับกิ่งไม้ด้วยแขนซ้ายของมัน จากนั้นก็ใช้กิ่งไม้แกว่งตัวมันพุ่งขึ้นไปในอากาศอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ที่เกาะอยู่บนต้นไม้

ดวงตาของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์แสดงถึงความตกใจทันทีที่รู้ว่ามีสัตว์อสูรที่น่ากลัวพุ่งมาหามัน

‘เจ้าลิงบ้านี่ อยากตายอย่างงั้นสินะ’ อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์คิด

มันได้เปิดปากกว้างและพุ่มออกไปด้วยความเร็วสูง

ดัมมี่ที่อยู่กลางอากาศ ดูเหมือนว่ามันไม่สามารถหลบได้และทำได้แค่รอความตาย

มันได้คำรามอย่างบ้าคลั่ง เปิดใช้หัวใจหนามโลหิต หัวใจเต้นอย่างบ้าคลั่ง

ดัมมี่ง้างกำปั้นขวาขึ้น ที่หมัดนั้นมีเเลือดไหลรวมไปกองในนั้น

*ตูม*

หมัดที่หนักหน่วงชกไปที่ฟันของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์เต็มๆ

ฟันของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ปริแตก เลือดพุ่งกระฉูดออกจากปากของมัน

ดัมมี่เกาะไปที่กรามล่างของมัน ก่อนจะเหวี่ยงตัวเองขึ้นไปที่หลังของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ ท่วงท่าของดัมมี่นั้นไหลลื่นมาก จากนั้นมันก็เริ่มละเลงหมัดของมันใส่อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มันพยายามสะบัดดัมมี่ให้ออกจากตัวมัน มันทั้งกระแทกและเหวี่ยงไปมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะป้องกันของดัมมี่นั้นสูงมาก

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของมันไร้ผล มันจึงตัดสินใจปล่อยตัวลงมาจากต้นไม้

เกาเผิงที่เห็นอย่างนั้นจึงคิดว่า

‘ตัวมันใหญ่ขนาดนี้ หากตกลงมาได้เกิดแผ่นดินไหวแน่ๆ’

*ตึง*

เกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วทั้งป่า แต่พื้นไม่สะเทือนหนักเท่าที่เกาเผิงคิด

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์มึนงงกับแรงกระแทกที่ตกลงมาบนพื้น ใบไม้แห้งแห้งพลิ้วว่อนกระจายเต็มพื้นดิน

สักพักต้นไม้ใหญ่ที่มันได้เกาะเมื่อกี้ หักโค่นอย่างรวดเร็ว

ดัมมี่ยังเกาะอยู่ที่หลังของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ไม่ไปไหน มันกำลังจะดำเนินการโจมตีต่อไป

จู่ๆเกล็ดของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ก็ตั้งฉากมา เกล็ดของงอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์นี้สามารถกางและหุบได้ เกล็ดที่ตั้งขึ้นมีความแหลมคมเทียบเท่าใบมีดโกนเลย

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วใช้เกล็ดที่ตั้งขึ้นรอบๆร่างกายของมันโจมตีดัมมี่

ดัมมี่ใช้ประโยชน์จากแผลเก่าที่มันทำไว้ มันเล็งไปที่ศีรษะของมัน ชกซ้ำไปอีกจุดเก่าอีกครั้ง

ใครจะรู้ว่าอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ตัวนี้ได้สาปแช่งเจ้าลิงตัวนี้ไปกี่ครั้งแล้ว

เมื่อเวลาผ่านไป [สถานะ] ของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์นี้ค่อยๆ ลดลง จากสุขภาพดี เป็น บาดเจ็บสาหัสแล้ว

มันพุ่งขึ้นไปในอากาศ ตาของมันหรี่มองดัมมี่

จากนั้นเกล็ดรอบตัวมันหุบลง จากนั้นมันก็ยืดร่างกายเป็นเส้นตรงและหมุนอย่างบ้าคลั่ง

ดัมมี่เกือบจะถูกโยนออกไป โชคดีที่เกาะเกล็ดของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ได้พอดี

แรงเหวี่ยงที่แรกนี้ทำให้บาดแผลที่มันได้รับมากเริ่มปริแตก เลือดไหลออกมา

ยังไม่ทันดัมมี่จะทรงตัว อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ก็พุ่งลงมาที่พื้นและเริ่มหมุนตัว มันหมุนอย่างรวดเร็ว ใบไม้พลิ้วกระจายไปทั่ว

ทำให้ดัมมี่ไม่สามารถเกาะอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ต่อไปได้แล้ว มันได้กระเด็นออกไป

อนาคอนด้ารอจังหวะนี้มานานแล้ว มันพุ่งไปหาดัมมี่ทันที แต่ครั้งนี้มันไม่ได้อ้าปาก แต่ให้หัวของมันพุ่งชนราวกับรถไฟความเร็วสูง

ดัมมี่ที่อยู่กลางอากาศไม่สามารถหลบจึงถูกกระแทกเข้าเต็ม ก่อนจะถูกต้องไปยังต้นไม้หลาย 10เมตร

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์อาศัยจังหวะหนีเข้าไปในป่า

มันไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อเพื่อสู้กันให้ตายกันข้าง ทั้งมันกับดัมมี่ต่างก็บาดเจ็บหนัก ในป่าแบบนี้ก็มีสัตว์อสูรต่อสู้แบบนี้อยู่บ้างถ้าไม่จำเป็นพวกมันก็จะไม่สู้กันให้ถึงตาย

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ต้องการจะหนี แต่ดัมมี่ไม่

ดัมมี่ที่ได้รับคำสั่งสังหารอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์มา มันไม่อาจปล่อยให้เจ้างูนั่นรอดชีวิตออกไปได้

ดัมมี่คำรามเบาๆ มันคุกเข่าข้างนึงลงที่พื้น มันเอามือขวาจับไปที่หน้าอกของมัน หัวใจสีแดงเข้มเต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ แต่จังหวะของมันก็เปลี่ยนไปไม่แน่นอนราวกับกำลังมองหาจังหวะที่ใช่

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ที่กำลังคลานหนีอย่างสุดชีวิต จู่ๆมันก็หยุดคลาน มันรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติกับหัวใจของมัน ที่จู่ๆหัวใจก็เต้นรัวขึ้น เลือดไหลเร็วขึ้น

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์คำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว มันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

ดัมมี่ก้มหน้าลงต่ำ มันเอามือสอดเข้าไปในช่องอก จับหัวใจของมันด้วยนี้วทั้ง 5ของมัน

ด้ายสีแดงเข้มหลายเส้นยื่นออกไปราวกับมีชีวิต มันสัมผัสกับนิ้วมือเพื่อรับเลือดไหลเข้าไปในหัวใจเทียม

ตึกตึก

ตึกตึก

ตึกตึก

แม้ว่าดัมมี่จะไม่ได้ตั้งใจจะโจมตีเกาเผิงกับต้าซื่อ แต่เกาเผิงก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่อยู่รอบๆตัวเขา

ในที่สุดอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ก็รู้ตัวแล้วความรู้สึกที่ผิดปกติมาจากไหน มันมองดัมมี่ก่อนจะพุ่งใส่อย่างบ้าคลั่ง

ดัมมี่เงยหัวมามองอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ก่อนที่จะหัวเยาะใส่มัน

*โพล๊ะ*

ดัมมี่ได้บีบหัวใจของตัวเอง จังหวะเดียวกัน หัวใจของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ก็ถูกบีบเช่นกัน

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ชะงักอย่างกระทันก่อนจะดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวด

ดัมมี่ก็ฟุ่บไปนั่งที่พื้นในทันที ตัวมันในตอนนี้ดูอ่อนแอมากเนื่องจากการใช้พลังของมัน

หัวใจหนามโลหิตเป็นลักษณะพิเศษที่ดัมมี่ได้รับมา ในตอนยกระดับขึ้นเป็นมหากาพย์

หัวใจอันนี้ถึงจะถูกทำลายไปก็สามารถสร้างใหม่ แต่ก็ต้องใช้เลือดและเวลาสักพัก

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ใช้พลังเฮือกสุดท้ายเพื่อคลานหนี มันมองไปที่ดัมมี่ด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น

ดัมมี่ที่มองมันอย่างเงียบๆ จากนั้นมันก็ชกไปที่ดวงตาทะลุไปที่สมองของอนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์เพื่อปลิดชีพ

อนาคอนด้ายักษ์กลายพันธุ์ได้กระตุกเล็กน้อยก่อนที่จะขาดใจตาย