MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 135

ในค่ายซีเหมิน ลู่เฟิง ได้รับข่าว จาก ซุนฮก ที่ถูกส่งผ่านโดย จินยี่เหว่ย

“ฝ่าบาท ข้าน้อยจะนำทหารม้าไปสนับสนุน ฉู่ต้าเหว่ย ในขณะเดียวกัน ก็จะทำการปิดกั้นกองทัพทั้งหมดของ กานฉวน ที่หลบหนีออกไปทางประตูตะวันออก”ลิโป้ กล่าวพูดขึ้นทันที

ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดเล็กน้อย และ พยักหน้า แต่ในขณะที่เขาจะกล่าวออกคำสั่ง เจี๋ยสวี่ ก็พูดขึ้น”ฝ่าบาท ข้าน้อยมีวิธีการที่ดีกว่านี้!”

“วิธีไหน?”ลู่เฟิงกล่าวถามทันที

“ฝ่าบาท เนื่องจาก กานฉวน นำกองทัพขนาดใหญ่ฝ่าทะลวงประตูทิศตะวันออกของเมืองไป ทหารรักษาการณ์ภายในเมืองน่าจะมีอยู่ไม่มากนัก ดังนั้น หากเรายึดครองเมืองเสี่ยวหลิงตู่ และ ใช้เส้นทางจากประตูตะวันตกไปยังประตูตะวันออก ด้วยความเร็วของทหาร ม้า จะใช้เวลา เพียง หนึ่งชั่วโมง ไม่เพียงเราจะสามารถแก้ไขวิกฤติประตูตะวันออกได้ กองทัพของกานฉวน จะต้องถูกสังหารจำนวนมาก!”เจี๋ยสวี่ ตอบกลับ

ลู่เฟิง เข้าใจทันที เขาได้กล่าวออกคำสั่ง”กองทัพทั้งหมดฟังคำสั่งของข้า ให้บุกเข้าไปในเมืองและทำการปิดล้อมเมืองซะ!”

ทุกอย่างเหมือนกับ ที่ เจี๋ยสวี่ คาด กานฉวน ได้นำกองกำลังทั้งหมดของเขาออกไปทางประตูทิศตะวันออก ภายในเมืองเสี่ยวหลิงตู่ เหลือทหารยามเพียงแค่ หนึ่งหรือสองพันคนเพียงเท่านั้น

ลิโป้ ได้นำ ทหารม้าเข้าชาร์จ เขาได้พังประตูทิศตะวันตกและมุ่งตรงไปยังประตูทิศตะวันออกทันที

ลู่เฟิง ได้ทิ้งกองกำลังนับหมื่นไว้กับ เจี๋ยสวี่ เพื่อคุ้มกันผู้รอดชีวิต และ เขาก็ได้นำกองกำลังหนึ่งแสนนายติดตามไป

นอกประตูตะวันออกภายในค่ายทหารของ ฉู่ต้าเหว่ย

ฉู่ต้าเหว่ย ซึ่งปกปคลุมไปด้วยโลหิตตอนนี้ทหารภายใต้บัญชาของเขาเหลือน้อยกว่าสามพันคน

พวกเขาต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส ในเวลานี้ พวกเขายังคงจ้องมองไปที่ด้านหน้า ซึ่งเป็นกองทัพของ กานฉวน ที่กำลังรุกคืบเข้ามา

“ท่านแม่ทัพพวกเราไม่สามารถรั้งไว้ได้อีกแล้ว”ทหารคนหนึ่งกล่าวพูดออกมาขณะที่มองไปที่ ฉู่ต้าเหว่ย

ฉู่ต้าเหว่ย ได้พยักหน้า และ หันไปพูดกับกองทัพด้านหลัง”กองทัพทั้งหมดถอยกลับไปที่ค่ายกลาง!”

เพียงระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง หลังจากที่ ฉู่ต้าเหว่ย นำกองทัพ 30,000 นายป้องกันการโจมตี ตอนนี้ เขาเหลือไม่ถึง 3,000 นาย และ ทุกคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บ

ตอนนี้ เขาเหลือเพียงการสุดท้ายที่เตรียมเอาไว้

เขาได้พากองทัพทั้งหมดสามพันคนล่าถอยอย่างรวดเร็ว

“ฉู่ต้าเหว่ย มีแผนอะไรกันแน่?”กานฉวน ที่มองจากทางด้านหลัง ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ท่านแม่ทัพไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้ค่ายใหญ่ของพวกมันแตกแล้ว แม้ว่า ฉู่ต้าเหว่ย จะมีพลังในการฟื้นฟู เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ตอนนี้ เขาก็เหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกขังอยู่ในกรง!”ผู้ช่วยกานฉวน ได้กล่าวพูดขึ้น

กานฉวน เองก็คิดเช่นนี้เหมือนกัน ตอนนี้ กองทัพหน้าได้แตกพ่ายไปแล้ว แม้จะเหลือค่ายกลาง แต่เขาก็ไม่คิดว่า ฉู่ต้าเหว่ย จะมีความสามารถอะไรที่จะหยุดพวกเขาได้

ฉู่ต้าเหว่ย ได้นำทหารน้อยกว่าสามพันนายเข้าไปยังค่ายกลาง

มีเต็นท์จำนวนมากตั้งอยู่ในสถานที่แห่งนี้ ภายในเต็นท์มีหน้าไม้ร้อยอันซ่อนอยู่

หน้าไม้เหล่านี้ ถูกเตรียมพร้อมไว้เป็นแถวขนาดใหญ่ และ ยังเป็นแถวสุดท้ายที่เหลือ!

นี่เป็นค่ายที่ ฉู่ต้าเหว่ย ตั้งเอาไว้ เผื่อกรณี ที่จะพ่ายแพ้ในศึกหน้าและถอยกลับมาเตรียมตัวเพื่อถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุด

หลังจากกองทัพของ กานฉวน สืบเท้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ฉู่ต้าเหว่ย ก็ตะโกนด้วยความโกรธเคือง”ยิงได้!”

หน้าไม้กว่าร้อยคัน ได้ถูกยิงออกไปพร้อมกัน จนทะลุเต็นท์ด้านหน้าและต่อต้านกองทัพหน้าของกานฉวนในพริบตา

ภายใต้ความน่าสะพรึงของหน้าไม้เหล่านี้มันได้เสียบทะลุร่างทหารนับหมื่นตรงหน้าของพวกเขา

ส่วนทหารที่เหลืออยู่พวกเขาก็รีบถอยกลับไปพเพราะกลัวจะถูกยิงโดยหน้าไม้เกาทันฑ์

“เวรเอ้ย!”

ใบหน้าของ กานฉวน มืดลงอย่างมาก เขาไม่คิดเลยว่า ฉู่ต้าเหว่ย จะทิ้งหน้าไม้ไว้ที่นี่

ตามความคิดของเขาหน้าไม้น่าจะถูกนำไปใช้หมดแล้วในการปกป้องเมืองครั้งแรก

ฉู่ต้าเหว่ยได้ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธเคือง”เหล่าทหารของข้า ได้เวลา เตรียมงานบุญแล้ว ช่วยข้าฆ่าไอ้พวกกบฏนี้ ฆ่าหนึ่งหัว ได้สิบเหรียญทอง ฆ่าร้อยหัว ได้พันเหรียญทอง!”

“ฮ่าฮ่า,ท่านแม่ทัพ เกรงว่าวันนี้ท่านจะต้องเตรียมเหรียญทองให้กับข้าแล้ว!”

“ข้าพร้อมจะจ่ายให้พวกเจ้าเสมอ!”

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

ฉู่ต้าเหว่ย ได้นำทัพออกไปอย่างรวดเร็ว กองทหารสามพันคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขารู้ดีว่าคงไม่มีทางรอดออกไปได้ พวกเขาได้พุ่งเข้าไปหาศัตรูอย่างไม่ลังเล

เพราะความภักดีที่มีต่ออาณาจักรแม้จะตัวตายก็ไม่เสียดาย

นี่คือความกล้าหาญของนักรบที่ตายเพื่อประเทศของตนเอง

ความกล้าหาญของพวกเขาสามารถปะทะกับศัตรูหลายหมื่นคนได้อย่างไม่หวาดกลัว!

มองเห็น ทหารของ ฉู่ต้าเหว่ย พุ่งเข้ามา กองทัพของ กานฉวน ได้ถอนกำลังออกมาเพราะกลัวว่าจะถูกหน้าไม้เกาทันฑ์ยิงอีกรอบ

กองทัพ 50,000 คน ได้ถอยหนีกองทัพ 3,000 คน!

เมื่อ กานฉวน เห็นเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็มืดมน เขาได้ชักดาบออกมาและสังหารทหารที่อยู่ด้านหลังไปสองสามคน เขาได้ตะโกนขึ้นอย่างโกรธเคือง”ใครที่มันกล้าถอยกลับมา ข้าจะฆ่า อย่างไร้ความเมตตา!”

“คนที่กล้าถอยเกินสิบก้าว ข้าจะลงโทษตระกูลของพวกมัน!’

ด้วยคำพูดที่โหดร้ายของ กานฉวน ทหารภายใต้บัญชาของเขา ได้ปลุกจิตวิญญาณต่อสู้ขึ้นมาอีกครั้งและต่อสู้กลับไปอย่างไม่ยอมถอย เมื่อเทียบกับ คนที่เหลืออยู่ 3,000 คนของฉู่ต้าเหว่ย แล้ว ความน่าอนาถของทหารของ กานฉวน กลับ น่าเศร้า กว่ามาก

“ฆ่า!”

เมื่อ ศัตรู เข้ามาถึงระยะ ฉู่ต้าเหว่ย ก็คำรามออกมาและตวาดดาบออกไป

พลังดาบขนาดใหญ่ได้คร่าชีวิตผู้คนไปหลายสิบคน

ทันทีที่ ทหารที่อยู่ด้านหลังของเขาเห็นเช่นนี้ พวกเขาก็มีแรงจูงใจในการฆ่ามากขึ้น พวกเขาได้ยกดาบฟันศีรษะของศัตรูจนหลุดกระเด็น

ศีรษะหลายใบได้ถูกตัดจนปลิวว่อน

“ฆ่ามัน,ฆ่าพวกมันซะ!”

กานฉวน ได้สั่งให้กองทัพเข้าปิดล้อมศัตรู

ทหารสามพัน ท่ามกลางทหารที่มีมากกว่า 50,000 คน

แม้จะถูกกดดันด้านจำนวน แต่พวกเขาก็ไม่ยอมแพ้

กองทหารสามพัน ได้แบ่งสามรบออกเป็นหลายแห่ง แต่ทว่า เพียงใช้เวลาไม่นานก็ถูกทำลายลงไปทีละจุด ๆ

ท้ายที่สุด ก็เหลือ ฉู่ต้าเหว่ย และ ทหารข้างกายของเขา ร้อยกว่านาย เท่านั้น

ฉึบ!

ฉู่ต้าเหว่ย ได้แทงฆ่าศึกอีกหลายคน ก่อนที่เขาจะถอนหายใจอย่างหนักหน่วง

หลังจากการต่อสู้อันยาวนานเขาก็ถึงขีดจำกัด

ฟวั่บ!

ฉึบ!

ฟืด!

เสียงคมมีดและเสียงเฉือนเลือดเนื้อได้ดังก้องอยู่ในหูของเขา เขาไม่กล้ามองมันเพราะเขารู้ว่านั่นคือทหารของเขาที่ถูกฆ่าตาย

เขายังคงโบกดาบในมือและสังหารศัตรูตรงหน้า

ภายในเวลาไม่ถึงสามนาที มีทหารเหลือไม่ถึง 30 นาย จากเดิม 100 นายข้างกายเขา

ภายใต้การนำของ ฉู่ต้าเหว่ย พวกเราได้ล้อมวงกลมและต่อสู้ดิ้นรนจนวินาทีสุดท้าย

“ท่านแม่ทัพ พวกเราไปกันเถอะ เสียเวลาไปมากแล้ว”ผู้ช่วยของกานฉวน ได้พูดขึ้น

“ไม่ละ,ข้าอยากจะเห็นวาระสุดท้ายของฉู่ต้าเหว่ย!”กานฉวน จ้องมองไปที่ ฉู่ต้าเหว่ย ด้วยสีหน้าโกรธแค้น

เขารู้สึกโดนดูถูกอย่างมาก เขามีกองทัพมากกว่า 300,000 นายกลับ ถูกปิดกั้นโดยทหาร 30,000 นาย เป็นเวลานาน หากเขาไม่ได้เห็นวาระสุดท้ายของ ฉู่ต้าเหว่ย ด้วยตัวเอง จิตใจของเขาคงรู้สึกปั่นป่วน

“แต่ท่านแม่ทัพ…”

“พอแล้ว นี่มันการต่อสู้แค่หนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ เจ้าคิดว่า กองทัพของซุนฮก จะสามารถมาที่นี่ได้ทันหรือไม่?”

แต่ในขณะที่เสียงของ กานฉวน สิ้นสุดลง ผืนดินรอบด้านก็เกิดการสั่นไหวอย่างรุนเเรง

“นี่มันเสียงอะไร?”กานฉวน รู้สึกผงะเล็กน้อย

“นี่มัน เสียงเกือกม้า,มีทหารม้ามุ่งหน้ามาที่นี่!”

“อะไร ทหารม้า พวกมันมาจากไหน?”

“กานฉวน,ข้าลิโป้ มาที่นี่เพื่อเอาชีวิตเจ้า!”