MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 176
แต่ทันทีที่เขาพูดจบเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนอย่างรุนแรง”ทักษะดาบฉิงซาน,ดาบเคลื่อนภูผา!”
ทันใดนั้นแสงดาบของลู่เฟิงก็สว่างวาบขึ้นทหารม้าที่พุ่งเข้ามาได้ตกอยู่ภายใต้รัศมีการโจมตีทั้งหมด
“ไม่ดีแล้ว!”
ชูหยี ได้ควบม้าเปลี่ยนทิศทางไปยังประตูทิศตะวันตกแทน
ประตูทิศตะวันตกของเมืองโฮวฉิวนั้นสามารถช่วยให้เขาหลบหนีจากลู่เฟิงได้
“ชูหยี คิดจะหนีไปไหน!”
ลู่เฟิง คำรามออกมาและพุ่งไล่ตามไป
พริบตาเดียวเขาก็มาถึงหน้าเมืองแล้วเขายังคงไล่ล่าสังหารชูหยีอย่างต่อเนื่อง
แต่ม้าของ ชูหยี นั้นดีมาก ความเร็วของมันยังคงมากกว่าม้าของลู่เฟิง
ลู่เฟิงจำเป็นต้องอัดพลังปราณแท้จริงเข้าไปในม้าเพื่อรักษาความเร็วของเขา แต่หลังจากนั้นม้าจะต้องตายอย่างแน่นอน
ลู่เฟิง ได้ไล่ล่า ชูหยี หน้าเมืองโฮวชิว
ด้านหน้าของเขาคือพื้นที่สูงชันที่ไม่เหมาะแก่การใช้ม้า
ม้าของเขาและม้าของชูหยี ไม่นานก็เริ่มไม่สามารถวิ่งได้
ทั้งสองได้ลงจากม้าและยังคงไล่ล่ากันอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตามการที่ไม่มีม้าศึกย่อมเป็นเรื่องดีสำหรับ ลู่เฟิง
เขามีทักษะความเร็วในการไล่ล่าชูหยี อีกฝ่ายจะสามารถหลบหนีเขาได้อย่างไร?
ในเวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งหรือสองนาที ลู่เฟิง ก็ตามมาถึงด้านหลังของ ชูหยีเขาได้ตะโกนขึ้น”ดาบเคลื่อนภูผา!”
แสงดาบได้กระพริบลงกระทบร่างของชูหยี
ปั้ง!
ชูหยีได้ถูกซัดจนกระอักเลือดออกมา
แต่เขายังไม่ตาย ขณะที่ ทหารยามบนกำแพงเห็น ชูหยี ถูกไล่ฆ่าโดยลู่เฟิง จู่ ๆ ก็มีอาวุธจำนวนมากพุ่งตรงมาที่เขา
“หึ่ม,คิดหรือว่าแค่นี้จะถ่วงเวลาข้าได้!”
ชูหยี พยายามลากสังหารที่ได้รับบาดเจ็บของตนเองเพื่อหลบหนี
ฟุ่บ!
อย่างไรก็ตาม ร่างของชูหยี ได้ถูกง้าวบางอย่างพุ่งปักลงมาจนทะลุร่างของเขา
ลู่เฟิง สังเกตุเห็นชัดว่าง้าวที่พุ่งตรงลงมาก็คือง้าวฟางเทียน
“ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ในการฆ่า ชูหยี ได้รับโอกาสอัญเชิญตัวละคร!”
ลู่เฟิง ได้ยินเสียงเตือนของระบบเขาถึงกับผงะและกล่าวถาม”ระบบหมายความว่ายังไงที่ว่าฉันได้รับโอกาสอัญเชิญตัวละครทันทีที่ชูหยีถูกฆ่า?”
“ติ๊ง ระบบได้กำหนดวิธีพิเศษถ้าตัวละครที่โฮสต์อัญเชิญมากลายเป็นศัตรูหลังจากโฮสต์ฆ่าอีกฝ่ายได้จะได้รับการอัญเชิญตัวละครทดแทน!”
“นี่! มันมีเรื่องแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ ระบบฉันเริ่มจะหลงรักคุณมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว ถ้าคุณสวยนี่ฉันจะเอาคุณทำแฟนแน่ ๆ เลย!”
ลู่เฟิง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ก่อนหน้านี้ เขารู้สึกเสียใจมาตลอดที่ตัวละคร ชูหยี ได้กลายเป็นศัตรูของเขาทำให้เขาเสียโอกาสอัญเชิญของตนเอง แต่ตอนนี้ก็ดีแล้ว เขาได้รับโอกาสอัญเชิญใหม่อีกครั้ง
“…”
ระบบ พูดไม่ออก!
“ระบบ โอกาสอัญเชิญทดแทนนี้มีประโยชน์กับฉันมาก ในอนาคต ถ้าเกิดตัวละครที่อัญเชิญมาไม่มีประโยชน์เช่นนั้นฉันก็สามารถฆ่าพวกเขาและได้รับโอกาสอัญเชิญใหม่ได้ใช่หรือไม่!”
“…”
ระบบ ยิ่งพูดไม่ออก”ติ๊ง ขอแนะนำว่าโฮสต์อย่าได้กระทำเช่นนั้น ตัวละครอัญเชิญที่ถูกระบบเรียกออกมาล้วนกำหนดความสามารถให้เข้ากับสถานการณ์หรือเหมาะสมกับโฮสต์ไม่มีความจำเป็นจะต้องเปลี่ยนแปลง”
“…”
คราวนี้ ลู่เฟิง รู้สึกพูดไม่ออกแทนเขาได้สั่นศีรษะ”เช่นนั้นลืมไปเถอะ หวังว่าโอกาสอัญเชิญครั้งต่อไปจะดีกว่านี้”
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ลู่เฟิง ไม่ได้เปิดใช้การอัญเชิญเพราะเขาเห็นง้าวฟางเทียนที่พุ่งมาฆ่าชูหยีต่อหน้าต่อตา
“ง้าวฟางเทียน หรือว่า จะเป็น ลิโป้?”
“ถวายบังคมฝ่าบาท!”
ในขณะนั้นเองก็มีบุคคลผู้นึงปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าของลู่เฟิง
เป็น ลิโป้ จริง ๆ
ลู่เฟิง มองไปที่ ลิโป้ที่คุกเข่าอยู่ตรงและกล่าวถาม”เฟิงเชี่ยน ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
“ฝ่าบาท ข้าน้อยได้นำกองทหารไปซื้อม้าในอาณาจักรซีหยาง ระหว่างทางที่นำม้ามาได้ใช้เส้นทางนี้เพื่อกลับไปยังอาณาจักรหนานหยาน แต่ไม่คิดเลยว่า เส้นทางถนนนบนภูเขานั้นค่อนข้างสูงชันทำให้เดินทางได้ยากข้าจึงต้องซ่อนม้าไว้และสำรวจทางล่วงหน้า”
“เมื่อมาถึง ข้าก็พบว่า ฝ่าบาท กำลังไล่ล่าชายคนนี้อยู่จึงได้ขว้างง้าวมาเพื่อหวังจะปลิดชีวิตของอีกฝ่าย ได้โปรดให้อภัยกับการเสียมารยาทของข้าด้วย!”
ลู่เฟิง จ้องมองไปที่ ลิโป้ และหัวเราะออกมา”ฮ่าฮ่า,ไม่จำเป็นนี่อาจเป็นความประสงค์ของพระเจ้า!”
“ความประสงค์ของพระเจ้า?”
ลิโป้ มองไปที่ ลู่เฟิง ด้วยความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่า ลู่เฟิงหมายถึงอะไร
“ข้าได้ประกาศไปแล้วว่าใครก็ตามที่ฆ่าเขาได้ข้าจะตบรางวัลให้ ตอนนี้ เจ้าได้ฆ่าเขาไปแล้ว เป็นธรรมชาติที่ข้าจะตบรางวัลให้เจ้า!”ลู่เฟิงยิ้มออกมา
ในเวลาเดียวกันเขาก็ถอนหายใจออกมา ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจจะมอบบรรดาศักดิ์เหวินโฮวให้กับลิโป้แต่ทว่าอีกฝ่ายยังคงต้องการสร้างชื่้อเสียงก่อนที่จะได้รับสิ่งนี้
ไม่คิดเลยว่า วันนี้ เขาจะหาทางลงให้ลิโป้ได้แล้ว
เมื่อ ลิโป้ ได้ยินดังนั้นเขาก็ดีใจอย่างมาก เขารีบคุกเข่าลงและกล่าวพูดอย่างรวดเร็ว”ข้าน้อย ขอบพระทัยฝ่าบาท ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน!”
“พาข้าไปดูม้าที่เจ้าซื้อมา!”ลู่เฟิงยิ้มออกมา
“ขอรับ!”
ลิโป้ ได้พาลู่เฟิง ไปตามถนนบนภูเขาสูงชัน เป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วโมงในที่สุดเขาก็มาถึงแอ่งน้ำที่ว่างเปล่า
ในนั้นมีม้าไม่ต่ำกว่า 100,000 ตัว
“ฝ่าบาท ม้าพวกนี้เป็นม้าศึกทั้งหมด ข้าน้อยได้ใช้อาวุธที่ได้ยึดมาจากอาณาจักรซีหยางคราวก่อนนำมาแลกได้แค่ 100,000 ตัว บวกกับม้าศึกที่ยึดมาได้ก่อนหน้านี้ อีก 100,000 ตัว เท่านี้ก็เพียงพอที่จะสร้างกองทัพทหารม้าแล้ว เมื่อรวมกับกองทัพทหารม้าผู้ภักดีอีกก็จะกลายเป็นกองทัพทหารม้า 300,000 นาย!”
ในฐานะผู้บัญชาการทหารม้าสูงสุด ลิโป้ จำเป็นจะต้องสร้างทหารม้าให้กับลู่เฟิงมาก ๆ
ลู่เฟิงมองไปที่ม้าศึกเหล่านี้และถอนหายใจออกมา”เมื่อก่อนข้าไม่เชื่อในโชคชะตา แต่ตอนนี้ ข้าคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว!”
ลิโป้ มองไปที่ ลู่เฟิงอีกครั้ง เขาไม่เข้าใจว่า ลู่เฟิงหมายถึงอะไร
“เฟิงเชี่ยน สำหรับเดือนที่ผ่านมาระหว่างเจ้าไปทำการซื้อม้าเจ้าอาจจะยังไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างที่อาณาจักรตอนนี้ พวกเราได้นำกองทัพบุกโจมตีกับกองทัพอาณาจักรซีหยางนับล้าน และคนที่ข้าไล่ฆ่า ก่อนหน้านี้ ก็คือ ชูหยี ถูกแล้ว คนที่เจ้าเพิ่งลงมือฆ่าไปก็คือจักรพรรดิแห่งอาณาจักรซีหยาง ชูหยี!”
“อะไร?”
ลิโป้ ถึงกับผงะ”ฝ่าบาท ชายคนนี้ก็คือจักรพรรดิแห่งอาณาจักรซีหยาง ชูหยี?”
ลู่เฟิงพยักหน้าทันที”เป็นเขา!”
“นี่…”
ลิโป้ ยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวถาม”ฝ่าบาทไม่ใช่หมายความว่าเรากำลังจะยึดครองอาณาจักรซีหยางได้สำเร็จใช่หรือไม่ และการที่ข้านำอาวุธที่ยึดมาก่อนหน้านี้ไปแลกกับม้าศึกเป็นการผลาญทรัพยากรของเรา?”
ลู่เฟิง พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้”คงจะเป็นอย่างนั้น!”
เมื่อลิโป้ได้ยินเขาก็คุกเข่าลงข้างนึงและพูดขึ้น”ฝ่าบาท ข้าน้อยไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยหวังว่าฝ่าบาทจะประทานอภัย!”