MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 256
แม้ว่าในประวัติศาสตร์เสี่ยวจือจะเป็นแม่ทัพที่ร้ายกาจ แต่ในความเป็นจริงเขาเป็นแม่ทัพที่ร้ายกาจแต่ระมัดระวังตัว นี่คือสาเหตุที่โจโฉไม่ประสบความสำเร็จในการลอบสังหารภายใต้การคุ้มครองของเขาไม่ว่าจะลอบสังหารใครก็ตาม
ตอนนี้ เขาได้ตัดสินใจแล้วว่า ที่กองทัพมังกรของอาณาจักรอู๋เซียง อยู่ที่นี่ เป็นเพราะเป้าหมายของอีกฝ่ายคือ เมืองเร้ดเมเปิ้ล!
และเมื่อสามารถยึดครองเมืองเร้ดเมเปิ้ลได้ เขาก็จะสูญเสียที่พักพิงแนวหลังไปถูกรุมล้อมจากทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
ผลที่ตามมาย่อมไม่สามารถคาดเดาได้!
ดังนั้นเขาจะต้องอยู่จัดการศัตรูที่นี่!
ทำลายทัพของศัตรูเพียงเท่านั้น!
เขาต้องสู้!
ถ้าสามารถมอบความพ่ายแพ้ให้ทัพมังกรของอาณาจักรอู๋เซียงได้ เมืองเร้ดเมเปิ้ลก็จะปลอดภัย ด้านหลังของฝ่าบาทก็จะไร้กังวล
ต้วนชุย ได้พยักหน้าและตอบกลับ”แม่ทัพเสี่ยวเป็นผู้คุมทัพ การตัดสินใจล้วนเป็นของท่าน ข้าเป็นเพียงผู้ส่งสาร์นจากฝ่าบาทเพียงเท่านั้น”
“อืม,พี่ต้วนชุย แม้ว่าข้าจะตัดสินใจด้วยตนเองแต่ว่า…”
เขามองไปที่ กองทัพมังกรด้านหน้าและกล่าวพูดขึ้น”ตอนนี้ กองทัพมังกรของอาณาจักรอู๋เซียงกำลังเดินทางกันอยู่พวกเขายังไม่มีการจัดตั้งรูปแบบขบวนที่ทรงพลัง หากเราโจมตีอีกฝ่ายอย่างกระทันหัน ย่อมสามารถสร้างประหลาดใจให้พวกเขาได้อย่างแน่นอน ดังนั้น ข้าคิดจะขอยืมมือพี่ต้วนชุยช่วยอีกแรง”
ต้วนชุย รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่า เสี่ยวจือ จะขอยืมมือเขา แต่เขาก็รีบพยักหน้าพูดทันที”เช่นนั้นเชิญแม่ทัพเสี่ยวสั่งการมาได้เลย!”
เสี่ยวจือ ได้หยุดพูดไร้สาระและรีบกลับไปที่กองทัพของเขา
บางทีแม่ทัพของทัพมังกรของอาณาจักรอู๋เซียง คงไม่คิดว่าจะมีทหารชั้นยอดของอาณาจักรหนานหยานซุ่มโจมตีอยู่โดยรอบ เพราะ หน่วยสอดแนมที่ถูกส่งออกไปตรวจสอบภายในระยะสองไมล์ กลับไม่พบร่องรอยของ เสี่ยวจือ และ ทัพพยัคฆ์ของเขา
แต่ในไม่ช้า หน่วยสอดแนมของ กองทัพมังกร ก็ใกล้เข้ามาทาง เสี่ยวจือ และ ทัพพยัคฆ์ของเขา
“พี่ต้วนชุย รบกวนท่านแล้ว”เสี่ยวจือ ได้กล่าวกับ ต้วนชุย และมองไปที่ หน่วยสอดแนมที่อยู่ตรงหน้าเขา
ต้วนชุย ได้พยักหน้า ร่างของเขาได้วูบไหวหายไปปรากฏตัวด้านหน้าของคนเหล่านี้ในพริบตา
หน่วยสอดแนมเหล่านี้ยังไม่ทันได้ตอบสนองก็ถูกดาบของต้วนชุยปลิดชีวิตอย่างรวดเร็ว
“เคลื่อนทัพ!”
เสี่ยวจือ ที่เห็น ต้วนชุย จัดการหน่วยสอดแนมเหล่านี้ เขาได้ลอบนำทัพพยัคฆ์ 5,000 นายติดตามเขาไปทันที
ส่วนทัพพยัคฆ์ที่เหลือได้ถูกวางไว้ยังสถานที่อื่นเพื่อรอเวลาเหมาะสมที่จะโจมตี
เสี่ยวจือ และทัพพยัคฆ์ 5,000 นายได้เดินอยู่ในป่าโดยไม่ส่งเสียงใด ๆ พวกเขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษแต่ละคนมีทักษะต่อสู้และการเคลื่อนไหวที่นิ่งเฉียบอย่างมาก
ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงด้านข้างของทัพมังกรอู๋เซียง
ทัพมังกรอู๋เซียง ไว้วางใจหน่วยสอดแนมของพวกเขามากจึงไม่ได้ส่งคนไปตรวจสอบเพิ่มเติม
“พร้อม!”
เสี่ยวจือ ได้ยกสัญญาณมือเพื่อสั่งการทัพพยัคฆ์ของเขาให้เตรียมซุ่มโจมตีโดยใช้หน้าไม้ขนาดเล็กที่ทรงพลัง
“บรรจุลูก!”
“ยิงได้!”
ทันใดนั้น เสียงลูกศรจำนวนนับไม่ถ้วน ก็ดังขึ้นในป่าอันเงียบเฉียบแห่งนี้
“มีข้าศึกซุ่มโจมตี!”
กองทัพมังกรอู๋เซียง คู่ควรกับการเป็นกองทัพที่ยอดเยี่ยมที่สุดในอาณาจักรอู๋เซียง เมื่อได้ยินเสียงแตกหักผ่านสายลมทหารจำนวนมากก็ตอบโต้ตามสถานการณ์ไปแล้ว
“ตั้งขบวนป้องกัน!”
แม่ทัพของทัพมังกรอู๋เซียง เหวินเหยา ได้ตะโกนเสียงดัง
กองทัพมังกรอู๋เซียงทั้งหมดได้ตั้งโล่อย่างรวดเร็ว
ผลของการซุ่มยิงครั้งนี้ไม่ค่อยดีนัก เพราะการตอบสนองของทัพมังกรอู๋เซียงนั้นรวดเร็วเกินไป
“ยอดเยี่ยมจริง ๆ !”
ดวงตาของ เสี่ยวจือ เป็นประกาย ประสิทธิภาพการรบของทัพมังกรอู๋เซียง ไม่ได้ด้อยไปกว่าทัพพยัคฆ์ของเขา!
มันยากที่จะจินตนาการว่ามีกองทัพเช่นนี้อยู่ในอาณาจักรอู๋เซียง ที่ขึ้นชื่อด้านประสิทธิภาพการรบที่อ่อนแอที่สุดทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว!
“ทหาร 3,000 นายติดตามข้ามา!”
อย่างไรก็ตาม เสี่ยวจือ ได้ตะโกนขึ้นอย่างรวดเร็ว และ ถืออาวุธของเขานำหน้าทหาร 3,000 นายพุ่งเข้าใส่ศัตรู
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
เสี่ยวจือ และ ทัพพยัคฆ์ 3,000 นายได้ตะโกนและพุ่งตรงไป
“ฮ่าฮ่า ๆ !”
เหวินเหยา มองดูกองทัพสามพันนายของอาณาจักรหนานหยานที่พุ่งเข้ามา เขาได้หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง”อาณาจักรหนานหยานกลับมีคนโง่เช่นนี้อยู่ กล้าที่จะใช้ทหารสามพันนายเผชิญหน้ากับทัพมังกรอู๋เซียงของข้า?”
“สังหารพวกมันให้หมด!”
“ขอรับ!”
ทัพมังกรอู๋เซียง ได้ตะโกนพร้อมกัน พลหอก ได้พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับโล่ในมือตามมาด้วยพลดาบ
พวกเขาได้ตั้งขบวนทหาร!
เมื่อเห็นฉากนี้ เสี่ยวจือ ยิ้มเยาะเล็กน้อย”ด้วยความฉลาดเพียงเล็กน้อยเช่นนี้ กลับได้เป็นแม่ทัพของทัพมังกรอู๋เซียง?”
“ยิงได้!”
หึ่ม!
เสี่ยวจือ ได้ออกคำสั่งให้ทัพพยัคฆ์ 2,000 นายที่ซ่อนตัวอยู่ซุ่มโจมตีทันที
ฝนลูกศรได้ปกคลุมไปทั่วทัพมังกรอู๋เซียง!
“มีพลซุ่มยิง!”
เหวินเหยา ได้หรี่ตาลงเล็กน้อย เดิมเขาคิดว่ามีเพียงกองทัพ 3,000 นายนี้เพียงเท่านั้น
“ป้องกัน,ป้องกัน!”
เหวินเหยา ได้ตะโกน
แต่ครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนครั้งก่อน
เพราะทัพป้องกันที่ดีที่สุดได้บุกเผชิญหน้ากับทหารพยัคฆ์3,000 นายที่นำโดยเสี่ยวจือ และ เริ่มต่อสู้
ทำให้ทัพที่เหลือต้องใช้เวลาในการเตรียมการตั้งรับการซุ่มโจมตี
“ฉึก!”
“ฉึก!”
“ฉึก!”
เสียงอันแหลมคมนี้ได้เฉือดเฉือนเนื้อของผู้คนจำนวนมาก
คลื่นลูกศรครั้งนี้ได้คร่าชีวิตผู้คนนับพัน!
“เวรเอ้ย!”
การแสดงออกของ เหวินเหยา ได้เปลี่ยนไป เขาไม่คิดเลยว่า แม่ทัพแห่งอาณาจักรหนานหยาน ผู้นี้ จะกล้าเล่นลูกไม้กับเขา
“ฆ่า,ฆ่าพวกชาวอาณาจักรหนานหยานให้หมด!”
เหวินเหยา ได้ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ทหารมังกรอู๋เซียง ของเขาก็พุ่งเข้าใส่ ทหารพยัคฆ์ที่นำโดย เสี่ยวจือ และ ทำการปิดล้อมพวกเขา
ทหารสองพันนายที่ซุ่มโจมตีอยู่ พวกเขาก็ไม่ได้ซุ่มยิงอีกต่อไป กลับเลือกจับดาบถือโล่พุ่งไปเสริมทัพสามพันนายของพวกเขา
กองกำลังพยัคฆ์ห้าพันนายได้เข้าปะทะกับศัตรู
“ฆ่า!”
ง้าวขนาดใหญ่ของ เสี่ยวจือ ได้คร่าชีวิตทหารจำนวนมากในการโจมตีแต่ละครั้ง แต่แน่นอนว่าพลังปราณแท้จริงของเขาได้ถูกปราบปรามโดยรูปแบบกองทัพ
นี่เป็นเรื่องแปลกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่าว่า กองทัพมังกร จะสามารถจัดตั้งรูปแบบขบวนได้เร็วขนาดนี้ เขารู้สึกยอมรับจริง ๆ
ทัพมังกรอู๋เซียง คือทัพที่ยอดเยี่ยมที่สุดในอาณาจักรอู๋เซียง ขึ้นชื่อด้านทรงพลังมากในทุกด้าน
เหวินเหยา ได้มองไปที่ กองทัพพยัคฆ์ ที่ถูกล้อมรอบไปด้วยกองทัพของตนเอง มันอดที่จะทำให้เขาหัวเราะเยาะไม่ได้”มีเพียงทหาร 5,000 นายคิดจะเอาชนะกองทัพมังกรอู๋เซียงของข้า รนหาที่ตาย!”
“ฆ่าพวกมันทั้งหมดให้ข้าซะ!”
เหวินเหยา ได้ออกคำสั่งอย่างเย็นชา
“ขอรับ!”
ทหารมังกรอู๋เซียง ที่ภาคภูมิใจกว่า 30,000 นาย ได้พุ่งเข้าสู่สนามรบและล้อมรอบทหารพยัคฆ์ 5,000 นาย
“ท่านแม่ทัพ,สถานการณ์เริ่มไม่ดีแล้ว กองกำลังข้าศึกหลายหมื่นคนกำลังปิดล้อมพวกเรา”ขณะที่เสี่ยวจือกำลังสังหารทหารด้านหน้าทหารผู้ช่วยคนหนึ่งของเขาได้พูดขึ้น
“ยิงลูกศรสัญญาณได้!”
“ขอรับ!”
ทหารคนนี้ได้ยิงธนูขึ้นฟ้า
เมื่อลูกศรถูกยิงขึ้นฟ้าพลุสัญญาณสีแดงก็ระเบิดออก ดวงตาของ เหวินเหยา ได้หดลงเล็กน้อยเขาได้บ่นพึมพัมออกมา”นี่คือลูกศรสัญญาณ ทำไมพวกมันถึงใช้ลูกศรสัญญาณในเวลานี้?”
“เป็นไปได้หรือไม่ว่ามีกองกำลังทหารอื่น ๆ ซุ่มโจมตีอยู่ที่นี่ด้วย?”
“ไม่เป็นไปไม่ได้ หน่วยสอดแนมที่ข้าส่งออกไปไม่ได้กลับมารายงานว่ามีกองกำลังอื่น ๆ ซุ่มโจมตีอยู่ที่นี่มันไม่น่าจะ…”
“พบศัตรูสังหารสิ้น!”